به سوی مبدأ نور به پرواز درآورد که اگر غیر از این باشد، تکلیف شان را به جای نیاورده اند. 2 - خلوص نیت : از دیدگاه کلام وحی، جاودانگی هر عملی نیاز به خلوص نیت دارد و بدون این ویژگی اعمال افراد ارزش واقعی نخواهد داشت:«فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملاً صالحاً و لایشرک بعباده ربه احداً (کهف -110) هر که برای وصول به لطف و رحمت پروردگارش امیدوار است، باید کاری شایسته (با خلوص نیت) انجام دهد، و هیچ کس و هیچ چیز را در عبادت پروردگارش شریک نکند!» «فاعبد الله مخلصا له الدین¤ الالله الدین الخالص (زمر-3) پس خدای را با خلوص نیت درعمل به آئین حق، بندگی کن، هان ای انسان! دین و آئین خالص وپاکیزه از آن خدای متعال و برای او است.» امام صادق (ع) فرمود: ((المعلم لایعلم بالاجر و یقبل الهدیه اذا اهدی الیه؛(وسایل الشیعه، ج 17، ص 156) معلم به خاطر مزد درس نمی دهد، (بلکه برای خدا و با خلوص نیت آموزش می دهد) و هرگاه هدیه ای به او دادند، آن را می پذیرد.)) 3 - صلاحیت علمی و هنر مندی معلم : بدون علم و آگاهی هرگز کاری سامان نمی یابد و دانستن راه و روش تعلیم از اساسی ترین شرط های شغل معلمی است. هنگامی که حضرت موسی (ع) مامور شد که در نزد معلمی به آموزش بپردازد خداوند او را به نزد فردی عالم و آگاه تر از خودش راهنمایی کرد. قرآن در این زمینه می فرماید:«فوجدا عبداً من عبادنا آتیناه رحمه من عندنا و علمناه من لدنا علماً. موسی و همراهش در ادامه سیر علمی خود[ بنده ای از بندگان ما را یافتند که رحمت ]و موهبت عظیمی[ از سوی خود به او داده، و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم.» آری بدون علم و تخصص کافی، هرگز امر تعلیم و تعلم ممکن نخواهد شد. حرفه معلمی هم چنانکه از اسمش پیداست انتقال علم و دانشی است که دروجودش نهفته است. هر کس که بدون کسب صلاحیت لازم بخواهد به امر تعلیم و تعلم بپردازد علاوه بر اینکه موجبات خواری و ذلت خود را فراهم خواهد آورد لطمات جبران ناپذیری نیز به جامعه وارد خواهد کرد. معلم بودن، تنها در انحصار معلومات نیست، بلکه افزون بر معلومات و تخصص، هر معلم باید با هنر معلمی آشنا باشد؛ یعنی بداند چگونه از معلومات خود بهره بگیرد و به عبارت دیگر، با چه زبانی با شاگردان سخن بگوید، چه شیوه هایی را در ارتباط با شاگردان در نظر بگیرد و چگونه با شاگردان ارتباط برقرار سازد. 4 - فروتنی و گذشت : از ویژگی های معلمان موفق، تواضع و گذشت آنان در مقابل خطاهای شاگردان می باشد. عفو و گذشت یک معلم از خطاهای متعلمین می تواند هم شخصیت معلم را در برابر دانش آموزان محبوب و دوست داشتنی جلوه دهد و هم درس عملی خوبی برای آنان باشد. قرآن کریم حضرت یوسف (ع) را به داشتن این صفت پسندیده ستایش نموده و آن را به عنوان یک درس عملی برای تمام انسان ها آموزش می دهد و گفتگوی آن معلم وارسته انسان ها را با برادران خطا کارش اینگونه نقل می کند:«قالوا تالله لقدء اثرک الله علینا و ان کنا لخاطئین؛ برادران گفتند: به خدا سوگند که خداوند تو را بر ما برگزید و برتری داد وحقیقت این است که ما خطا کار بودیم.» یوسف (نیز با بزرگواری تمام)، فرمود:«لاتثریب علیکم الیوم یغفر الله لکم و هو ارحم الراحمین (یوسف-91) امروز هیچ سرزنشی بر شما نیست، خداوند شما را می آمرزد، و او مهربان ترین مهربانان است.» علی(ع) نیز فرمود:«من تواضع للمتعلمین و ذل للعلماء ساد بعلمه (بحارالانوار، ج 75، ص 6) هر معلمی که بر شاگردانش تواضع و فروتنی کند و در برابر دانشمندان خود را کوچک و پایین دست به حساب آورد، با دانش خود به آقایی می رسد.» 5 - عدالت در بین شاگردان : طلحه بن زید در تفسیر آیه «و لاتصعر خدک للناس» از امام صادق(ع) نقل می کند که آن حضرت فرمود: «لیکن الناس فی العلم سواء عندک». یعنی باید همه مردم از لحاظ دریافت های علمی در دیدگاه تو، مساوی و برابر باشند و باید سهم و بهره از علم را به طور مساوی به آنها بپردازی و در میان آنها تبعیض روا نداری. 6 - عطوفت و مهربانی : از نشانه های معلمان شایسته رافت و محبت آنان نسبت به شاگردان خویش است. اگر معلمی در جلسه درس رفتاری خشن، تکبرآمیز و همراه با زور و تهدید در پیش گیرد هرگز در امر تربیت توفیق نخواهد یافت. در مقابل مهرورزی، فروتنی و نرمش وی- در برخورد با شاگردانش- دل و ذهن آنان را به او متمایل کرده و با تمام وجود آموخته های معلم را دریافت خواهند کرد. خداوند این رمز توفیق در امر تعلیم و تربیت را اینگونه به پیامبر خود یادآور می شود: «و اخفض جناحک لمن اتبعک من المومنین(شعراء-215)؛و بال و پر خود را برای مومنانی که از تو پیروی می کنند بگستر [و نسبت به آنان، متواضع و فروتن باش] اساس یادگیری بر مبنای احساس خوشایندی و ناخوشایندی است. اگر آموزش همراه با احساس خوشایندی باشد، پر جاذبه و پایدار خواهد بود و اگر با آن همراه نباشد، ناپایدار خواهد بود. مهم تر

ربانی و عاطفه لازمه شغل معلّمی است. خداوند به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید: فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّه ِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظَّا غَلیظ الْقَلب لاَنفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ (آل عمران: 159) پس به [برکت] رحمت الهی، با آنان نرم خو] و پر مهر] شدی و اگر تندخو و سخت دل بودی، به یقین از پیرامون تو پراکنده می شدند. 7 - احترام به شخصیت و نام شاگردان : یک معلم کاردان و وظیفه شناس، معمولاراجع به نام و نسب و فامیلی و شهر و احوال و مشخصات دانش آموزان در جلسه درس خود، اطلاعاتی را کسب کرده و از آن در ارائه درس خوب بهره می گیرد، به ویژه آن که اگر آنان را با قشنگ ترین نامشان صدا بزند و محترمانه خطاب کند از توهین و تحقیر آنان بپرهیزد و در تکریم آنان بکوشد؛ در سوره حجرات آمده است: ای کسانی که ایمان آورده اید! نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند و نه زنانی زنان دیگر را، شاید آنان بهتر از اینان باشند و یکدیگر را مورد طعن و عیبجویی قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی پس از ایمان نام کفرآمیز بگذارید و آنها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند!» (حجرات-11) آری، تکریم و خطاب کردن محترمانه، نوعی تجلیل از شخصیت شاگردان است که علاوه بر جذب قلوب آنان، اعتماد به نفس را نیز در وجودشان تقویت می کند و در کمال شخصیتشان موثر است. 8 - عشق به تربیت و گریز از دنیاپرستی : مربی و معلم حقیقی همواره به کار خود عشق می ورزد و هرگز جایگاه مقدس تعلیم و تربیت را وسیله ای برای رسیدن به مطامع دنیوی قرار نمی دهد. البته متولیان امر تربیت باید مسائل و مشکلات دنیوی معلمان را برطرف کنند، اما او خود هرگز رسیدن به زخارف دنیوی را هدف اصلی قرار نمی دهد چرا که می داند خداوند متعال وعده فرموده: «من کان یرید حرث الاخره نزد له فی حرثه و من کان یرید حرث الدنیا نوته منها و ما له فی الاخره من نصیب» (شوری-20) کسی که بهره های آخرت را بخواهد، ما نیز به تلاش های او برکت و افزایش می دهیم و بر محصولش می افزاییم و کسی که فقط بهره دنیا رابطلبد. کمی از آن به او می دهیم اما در آخرت هیچ بهره ای ندارد!» 9 - عامل به گفته ها : امام صادق(ع) در تفسیر آیه «انما یخشی الله من عباده العلماء» فرمود: دانایان و راهنمایان خداشناس و بیمناک از او، عبارت از کسانی هستند که عمل آنها گفتار آنها را تایید نموده و با آن هماهنگی دارد. اگر کردار کسی، گفتار او را تایید نکند و میان کردار و گفتارش ناهماهنگی، مشهود گردد، نمی توان عنوان عالم دانشمند و معلم و مربی جامعه بر او اطلاق کرد. 10 – سعه صدر: تعلیم و تربیت کار آسانی نیست، مسوولیتی دشوار است که هر کس، توان پذیرفتن آن را ندارد. کار آموزش صبر، تحمل و شرح صدر می خواهد؛ شرح صدر، یعنی: «ظرفیت روحی بسیار بلند و تحمل بسیار زیاد» وقتی حضرت موسی علیه السلام مأمور اصلاح و تربیت فرعون شد، احساس کرد که بار بسیار سنگین (امر اصلاح فرعون) بر دوشش نهاده شده. از این رو، چنین از خدا درخواست کرد: رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری؛ وَ یَسِّرلی اَمْری؛ واحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لسانی یَفْقَهوا قَولی (طه: 27 ـ 30) خدایا! به من شرح صدر عنایت کن. کارم را آسان کن؛ از زبان من گره بگشای تا حرف هایم را بفهمند. حضرت موسی علیه السلام برای اصلاح و رویارویی با فرعون به جای لشگر، از خدا شرح صدر می خواهد؛ دلی به وسعت دریا داشته باشد که بتواند در برابر مشکلات بُردبار باشد. نتیجه گیری : ازآیات و روایات به وضوح پیداست که علم وعلم آموزی ، از اهمیت فراوانی برخورداراست تا آنجا که علم را تضمین کننده ی سعادت انسان ها دانسته اند. چه بسا که تنها علما و دانشمندان از خداوند خوف و وحشت دارند. کلامی الهی را بهتر و خوبتر می فهمندو قدرت و عظمت خداوند را بهتر درک می کنند . نکته دیگر که لازم به یادآوری است اینکه خداوند در بعضی از آیات اولین معلّم بشر معرفی شده است و همین طور اولین کسی که قرآن را به پیامبر (ص) آموخت .از این جهت احترام گذاشتن به معلّم و استاد، احترام به خداوند است و بالعکس بی حرمتی نسبت به شخصیت معلم بی احترامی به خداوند بلند مرتبه. اگر انتظار می رود معلمان جامعه شایسته باشند و به وظایف قرآنی خود عمل کنند |پس سزاوار است مورد احترام و تکریم از جانب متعلمین قرار گیرند و حرمت و شأن معلم حفظ شود . .و اما نکته آخر: با توجه به مطالبی که گفته شد آیا وقت آن نرسیده که معلمان و مربیان جامعه به طور جدی تر ، تعلیم و تربیت قرآن مدار را در دل و جان فرزندان این مرز و بوم جا دهند . آیات خدا وند را بر فطرت پاک آنان تلاوت کنند و اساس کار خود را بر مبنای کتاب انسان ساز و آسمانی قرآن قرار دهند تا رسیدن به سرمنزل مقصود وطی راه کمال سهلتر و دست یافتنی تر شود و هدف تعلیم و تربیت محقق

✅ نگاهی به جایگاه رفیع کریمه اهل‌بیت (ع) حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها، دختر امام موسی کاظم علیه‌السلام و خواهر گرامی امام رضا علیه‌السلام بوده که مادر هردو حضرت، خانم نجمه خاتون سلام‌الله علیهاست. ولادت ایشان را روز اول ذی‌القعده سال 173 هجری قمری و رحلت شهادت‌گونه ایشان را دهم ربیع‌الثانی 201 هجری در سن 28 سالگی ذکر کرده‌اند. 🔸 تعدادی از اهالی ری خدمت امام صادق (ع) رسیدند. حضرت فرمود: آفرین بر برادران قمی ما! گفتند: ما اهل ری هستیم؛ نه اهل قم. حضرت سخن خویش را تکرار فرمود و آنان چندین بار گفتند که ما اهل قم نیستیم و حضرت هم چند بار حرف خویش را تکرار کردند. سپس حضرت فرمود: «إِنَ لِلّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَه وَ إِنَ لِلرَّسُولِ (ص) حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَه وَ إِنَ لِأَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ(ع) حَرَماً وَ هُوَ الْکُوفَهُ وَ إِنَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَهٌ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهَا امْرَأَهٌ مِنْ أَوْلَادِی تُسَمَّی فَاطِمَه فَمَنْ زَارَهَا وَ جَبَتْ لَهُ الْجَنَه؛ خداوند حرمی دارد که مکه است و رسول خدا حرمی دارد که مدینه است و برای امیرالمؤمنین حرمی است که کوفه است و برای ما اهل بیت، حرمی است که آن شهر قم است و به زودی بانویی از اولاد من در آن دفن می‌شود که نامش فاطمه است. پس هر که او را زیارت کند بهشت بر وی واجب می‌شود». راوی می‌گوید این سخن امام صادق (ع) پیش از ولادت حضرت فاطمه معصومه بود. (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ‏57، ص 216) امام رضا علیه‌السلام زیارت با معرفت آن بانو را موجب واجب شدن بهشت برای زائر او بیان کرده‌اند. (ابن قولویه، کامل‌الزیارات، ص 324). 🔸 از جمله کسانی که در کنار دارای مقام عصمت به شفیعه بودنش در روایات و آثار دینی تصریح شده است، فاطمه معصومه (س) است. امام صادق (ع) می‌فرماید: یَدْخُلُ بِشَفاعَتِها شیعَتِیَ الجَنَّهَ بِاَجْمَعِهِمْ؛ یعنی به شفاعت او (فاطمه معصومه س) همه شیعیانم وارد بهشت خواهند شد. (علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج ‏57، ص 228) در زیارت آن حضرت [به دستور امام رضا ع] گفته می‌شود: یا فاطمهُ اشْفَعی لی فِی الجَنَّهِ؛ یعنی ای فاطمه (معصومه)! شفاعت کن در مورد بهشت از من. در بخش دیگری از زیارت آمده است، فَاِنَّ لَکِ عنداللهِ شأناً مِنَ الشَّأنِ؛ ما از تو طلب شفاعت می‌کنیم؛ به سبب این که تو در محضر الهی، دارای شأن و منزلت وصف ناپذیری هستی. 🔸 حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره) به طلاب می‌فرمود: علت آمدن من به قم این بود که پدرم آقاسیدمحمود مرعشی نجفی چهل شب در حرم حضرت علی (ع) بیتوته کرد که آن حضرت را ببیند. شبی (در حال مکاشفه) حضرت را دیده بود که به ایشان می‌فرماید: سیدمحمود! چه می‌خواهی؟ عرض می‌کند: می‌خواهم بدانم قبر فاطمه زهرا (س) کجاست تا آن را زیارت کنم؟ حضرت فرموده بود: من که نمی‌توانم برخلاف وصیتِ آن حضرت قبر او را معلوم کنم. عرض کرد: پس من هنگام زیارت چه کنم؟ حضرت فرمود: خدا جلال و جبروت حضرت فاطمه (س) را به فاطمه معصومه (س) عنایت فرموده است. هرکس بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا (س) را درک کند، به زیارت فاطمه معصومه (س) برود. (محمدبیگی، فروغی از کوثر، ص54) 🔸 حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها از دختران امام جعفر صادق علیه‌السلام و او هم از دختران امامان قبل خود که همگی فاطمه نام دارند از حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها نقل می‌کند که ایشان به اهالی سقیفه فرمود: «آیا فرمایش رسول خدا (ص) را در روز غدیر خم فراموش کرده‌اید که فرمود: هرکس من مولای اویم، علی مولای اوست؟ و (آیا فراموش کرده‌اید) دیگر فرمایش آن حضرت را که فرمود: تو برای من همانند ‌هارون برای موسی هستی. (بحرانی، عوالم العلوم، ج 21، ص 353ـ354) 👈 تهیه و تدوین: هیات علمی «جرعه» #تاریخ #ولادت_حضرت_معصومه_سلام‌الله علیها

♦️ رفتار امام صادق(ع) با زیردست روزی امام صادق(ع) یکی از غلامانش را دنبال کاری فرستاد، او دیر کرد، امام(ع) به سراغ او رفت، دید در جایی دراز کشیده و خوابیده‌است، بالای سرش نشست و بادش می‌زد، تا بیدار شد، آنگاه با کمال ملایمت به غلام فرمود: «فلانی، به خدا تو چنین حقی نداری که هم شب بخوابی و هم روز، بلکه شب از آن خودت است و روزت از برای ما است.» 📚منبع داستان‌های اصول کافی، شیخ کلینی، ص۲۱۶ #امام_صادق_ع

◾️ امام صادق (ع) و صبر بر مصیبت قتیبه گفته است: خدمت حضرت صادق علیه‌السلام رسیدم تا از فرزند بیمارش عیادت کنم. امام را دَرِ منزل دیدم که به شدّت محزون است. احوال فرزندش را پرسیدم. فرمود: «والله! در همان حال بیمارى است.» بعد از ساعتی، داخل منزل شد و طولی نکشید که برگشت. چهره‌اش افروخته و حزنش برطرف شده بود. تصوّر کردیم فرزندش بهبود یافته است. از احوال کودک جویا شدیم. فرمود: «از دنیا رفت.» عرض کردم: در زمانى که فرزندت زنده بود، محزون بودى، ولى اکنون که از دنیا رفته، حزن شما برطرف شده است! چه گونه است؟ فرمود: «سیره ما اهل بیت، چنین است که قبل از وقوع مصیبت، محزون هستیم، ولى بعد از وقوع آن مصیبت، به امر خدا راضى و تسلیم مى ‏شویم.» 📚منبع بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۷، ص ۴۹ #امام_صادق_ع

✔️ انفاق و احسان امام صادق(ع) مرد تهیدستی از امام صادق علیه‌السلام کمک خواست. حضرت، به غلام خود فرمود: «چه قدر پول نزد تو موجود است؟» عرض کرد: چهار صد درهم فرمود: «این پول را به این مرد بده.» غلام، مجموع چهارصد درهم را به مرد فقیر داد. او پول را گرفت و تشکّر کرد و رفت. امام به غلام خود فرمود: «او را برگردان.» غلام عرض کرد: شما عطاى خود را کردى، دیگر براى چه برگردد؟ فرمود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه ‌و آله فرمود: «بهترین صدقه، آن است که فقیر بى نیاز شود و ما او را بی‌نیاز نکردیم.» آن گاه، انگشتر خود را به مرد فقیر داد و فرمود: «ارزش این انگشتر، ده هزار درهم است. هرگاه محتاج شدى، آن را بفروش و در زندگى صرف کن.» 📚منبع بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج ۴۷، ص ۶۱ #امام_صادق_ع #فضائل_امام_جعفر_صادق_ع

مجموعه #یاد_خدا ۶۱ #استاد_شجاعی | #رهبری نقش «توجه» و «حضور قلب» در انجام عبادات ! ✦ «توجه در عبادت» یعنی چه؟ ✦ چرا ما توان «توجه و حضور قلب» نداریم؟ ✦ برای رسیدن به قدرت «توجه» ابتدایی‌ترین قدم کدام است؟ @ostad_shojae | montazer.ir

مجموعه #یاد_خدا ۶۲ #استاد_شجاعی #شهید_مطهری #حجه‌الاسلام_قرائتی ✦ در هنگام خرید، بازار، مهمانی، عروسی، مسافرت و ... چه اتفاقی در درون انسان رخ می‌دهد که فضای قلب انسان به یکباره از معنویات خالی شده و به سرعت جاذبه‌ها، فقدان‌ها و حسرت‌ها جایگزین آن می‌گردد؟ @ostad_shojae | montazer.ir

مجموعه #یاد_خدا ۶۳ #استاد_شجاعی|#حجه‌الاسلام_قرائتی √ اگر بلد نباشیم، قلبمون رو در مکانها و یا جمع‌هایی که پر از غفلت هست با چه روش‌های درستی حفظ کنیم؛ به خطرات و آسیبهای مقدسی آلوده میشیم که بارها بدتر از «غفلته». @ostad_shojae | montazer.ir

مجموعه #یاد_خدا ۶۴ #استاد_شجاعی|#حجه‌الاسلام_قرائتی زمانی که مورد مشورت قرار می‌گیریم و باید درمورد کسی نظر دهیم، اولین چیزی که محور اظهار نظر ما قرار می‌گیرد، چیست؟ √ احساس محبت یا نفرت خودمان در مورد او؟ √ یا حقیقت وجودی او که ممکن است با احساسات ما هم یکی نباشد؟ این نقطه، نقطه‌ی بسیار خطرناکی است‼️ @ostad_shojae | montazer.ir

🍀امام صادق علیه‌السلام: 🔸هر کس دعایی کند و از پیامبر یادی نکند، دعایش بالای سرش بال و پر می‌زند وقتی (با صلوات) از پیامبر یاد کند دعایش پر خواهد کشید. 🔹مَن دَعا و لَم يَذكُرِ النَّبِيَّ رَفرَفَ الدُّعاءُ عَلى رَأسِهِ، فَإِذا ذَكَرَ النَّبِيَّ رُفِعَ الدُّعاء 📚 الكافي، ج‏۲، ص۴۹۱. 🔸صلوات، رمز بالا رفتن دعا https://eitaa.com/manbarmajma

✨﷽✨الهی به امیدتو #عمل_خالص 🌹امام جعفر صادق عليه‌السَّلام می‌فرمایند: عمل خالص، آن عملی است که  دوست نداری دربارۂ آن احدی جز خدایِ سبحان، از تو تعريف و تمجيد کند. 📚اصول کافی، ج2، ص16 https://eitaa.com/manbarmajma