زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم؟‌... گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم

‌ 🎙 زمین انسان‌ها ◇گفتگو درباره آثار بزرگ ادبیات جهان◇ ● جلسه اول با محوریت کتاب؛ 📗 اتاق شماره‌۶ 🖊 اثر: #آنتوان_چخوف ● پنچشنبه ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۴ #زمین_انسان_ها #ادبیات_و_هنر #گفتگوهای_کتابفروشی @skybook

سلام و خداحافظی کردن چیز ساده‌ای نیست و اگر فارغ از رسم و رسوم به آن نگاه کنیم و در پی ادای آن باشیم ، می‌بینیم که ما هر وقتی توانا بر سلام کردن بر دیگری نیستیم و یا نمیتوانیم از او خداحافظی کنیم ، به استقبال یا بدرقه‌ی او برویم ... گویا انسان فقط وقتی در جایی به سر می‌برد ، میتواند به سمت دیگری برود حال در شروع و سلام باشد یا خداحافظی که انگار تجدید همان سلام یا شروع است ... دیدار و ملاقات ما با دیگری فقط در داشتن یک عهد امکان پذیر است و اگر عهدی الهی در میان نباشد این با هم بودن و این نسبت‌ها اصلا معنا ندارد و انگار در عهد‌ داشتن است که اصلا من و دیگری و نسبت بین ما متولد می‌شود . شاید از این جهت بوده‌ است که گذشتگان ما چند کیلومتر از شهر بیرون می‌آمدند تا کربلایی‌ها را بدرقه کنند ، یا به استقبال آنها بیایند . شاید میخواستند بگویند که در کربلایی بودن شماست که ما میتوانیم به سمت شما بیاییم و شما برای ما و ما برای شما باشیم این است که انگار میشود به استقبال زائران اربعینی رفت و نوید یک نوع نسبت جدید در بین ایران و مردمِ حرم جمهوری اسلامی را داد که انگار حب وطن مِن الایمان است و بوی ساختن و گشایش راه از کربلا و کربلاییان است که می‌آید ... #تکیه_اربعینی‌ها

🔺️کفر متحرک، به اسلام می‌رسد ولی اسلام راکد، #پدربزرگ_کفر است. سلمان‌ها در حالی که کافر بودند، حرکتشان آن‌ها را به رسول(ص) منتهی کرد و زبیرها در حالی که با رسول(ص) بودند، رُکودشان آن‌ها را به کفر پیوند زد. 📚 برشی از کتاب #حرکت، علی صفائی حائری #صدای_غزه #کاروان_جهانی_صمود

#باز_نشر 🎙...شهریارِ درد... 🔸 گفتگو به مناسبت، سالروز درگذشت استاد شهریار و روز شعر و ادب فارسی 🔹 با محوریت مقاله: شاعر، کودک، دیوانه از کتاب ستیز با خویشتن و جهان اثر #یوسفعلی_میرشکاک 📆 ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۳ #گفتگوهای_کتابفروشی @soha_sima @skybook

من بارها دیده‌ام که پس از بازگشتن از پیش شاعر یعنی شهریار او را دیوانه می‌خواندند ، بی‌شک حق با این جماعت است ، شهریار دیوانه بود ، اما جهان برای متلاشی نشدن به دیوانگان نیازمند است ، دیوانگانی شاعر و کودک که سخن راست را باید نزد آنان جست حتی اگر دروغ باشد... عاقلان یعنی غیر شاعر در سخن راست نیز شک دارند اما دیوانه و کودک و شاعر که امتزاج این دو تن است بر دروغ خود نیز پا می‌فشارند و از آن دلیرانه دفاع می‌کنند چرا که آن را باور کرده‌اند باوری قطعی و مومنانه، و به همین خاطر است که میتوانند از اوهام خود جهانی پایدار تر از جهان ملموس و واقعی دیگران بسازند ... #یوسفعلی_میرشکاک

من بر آنم که در هر کس طفلی هست که اندک اندک فراموش می‌شود و جای خود را به دیوانه‌ای جوان می‌سپارد و هر دیوانه‌ی جوانی به محض پذیرفتن لزوم عقل برای تامین معاش و همزیستی با دیگران جای خود را به عاقلی میانسال می‌دهد اما عقل اندک اندک عاجز می‌شود و شخص با انبوهی از مصائب روبه رو می‌ماند، نه میتواند دیوانه‌‌ی جوان باشد و نه جرئت بهانه‌‌جویی کودکانه دارد اما آرزومند این است که برگردد ، به کجا؟ به جوانی ، ممکن نیست، پس گاه گاه طفل می‌شود و با شعر شاعران متناقض خود را فریب می‌دهد ... #یوسفعلی_میرشکاک