کاش تو کافه کتاب خوندن و کار کردن رو نرمالیز کنید.

پخته نخواهی شد مگر بعد از آنکه احساس کردی سرشار از سخنی، ولی لازم نمی‌دانی به کسی چیزی از آن بگویی.

گر یک نَفَسَت ز زندگانی گذرد مگذار که جُز به شادمانى گذرد...

از این حس متنفرم که  وقتی چیزی میبینی یا حرفی میشنوی قلبت میشکنه ولی باید همونجا بشینی و وانمود کنی که اصلا برات مهم نیست.

اما عزیزِ من کاش در روزگار دیگری می‌زیستیم، ما همگی حیف بودیم ..

راحت‌ترین سناریو، بهترین سناریو برای زندگی نیست.

پشت این نقاب صبوری، بیچارگی را پنهان کرده‌ام. من دوام آورده‌ام؛ اما می‌خواستم معنای زندگی‌ام چیزی بیش از دوام آوردن باشد .

بپذیرید دوستان. اگر اشتباه کردید بپذیرید و بابتش عذرخواهی کنید. با پررویی و ماست‌مالی کار زشت‌تون به فراموشی سپرده نمی‌شه.

وای آن دل که بدو از تو نشانی نرسد مرده آن تن که بدو مژده جانی نرسد

این “ باشه “ که میگم تایید حرف تو که نیست، برای سلامت اعصاب خودمه.

واسوختگی شیوهٔ ما نیست، وگرنه از یک سخن سرد، دلِ ناز توان سوخت

یک طلوم‌ و این همه غروب، انصاف نیست.