• "سکه های یادگاری" همراه با رزمندگان باحال و با صفای گردان حبیب لشکر ۲۷ محمدرسول اللهﷺ [به‌یادشهیدمحسن‌مجیری‌وشهیدشفیعی]

سلام بر شهدایی که بی‌نشان رفتند برایِ عاشـق زهـۜـرا مزار بی‌ معناست ... #شلمچه #ایام_فاطمیه #تفحص_شهید_گمنام

🎥 کلیپ ▫️فقط شبیه خودت هستی ▫️فقط شبیه خودت زهرا #فاطمیه

روایتی از اولین شهیده مدافع سلامت خراسان جنوبی/ خدمت به مردم در آخرین روزهای زندگی آخرین روزهای شهریور سال ۱۳۶۶ بود که پنجمین فرزند خانواده دختری زیبا درکلان شهر تهران به دنیا آمد. پدر و مادر اسمش را «منصوره» گذاشتند و این دختر شد انیس و مونس پدر و مادر اما ویروس منحوس کرونا امانش نداد و در سن 33 سالگی به شهادت رسید. به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، آخرین روزهای شهریور سال ۱۳۶۶ بود که پنجمین فرزند خانواده دختری زیبا در کلان شهر تهران به دنیا آمد. پدر و مادر اسمش را «منصوره» گذاشتند و این دختر شد انیس و مونس پدر و مادر.  سال‌های کودکی را در کنار خانواده به خوبی و خوشی در همان تهران گذراند و در سن ۶ سالگی قبل از ورود به دبستان به دلیل شغل پدر به همراه خانواده به بیرجند نقل مکان کرد. ۱۰ سال در بیرجند زندگی کرده و دروان ابتدایی را در بیرجند آغاز کرد.  پس از آن به همراه خانواده و به دلیل بیماری پدر عزم رفتن به زادگاه پدری کرد و در روستای مهموئی ادامه زندگی داد پس از اخذ دیپلم بهورز روستا شد و در دوران شیوع بیماری کرونا به دلیل ابتلا به این ویروس منحوس در سن ۳۳ سالگی به شهادت رسید و اینگونه بود که شهیده «منصوره حسینی» اولین شهیده مدافع سلامت خراسان‌جنوبی شد.  خبرگزاری فارس در استان خراسان‌جنوبی برای آشنایی بیشتر با زندگی این شهیده گفت‌وگویی با برادرش انجام داده که متن گفت‌وگو بدین شرح است. از تولد در تهران تا شهادت در مهموئی «امیر حسینی» برادر شهیده «منصوره حسینی» از شهدای سلامت خراسان‌جنوبی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، اظهار داشت: خواهر بزرگوارم در سال ۱۳۶۶ در تهران به دنیا آمد و بنا بر دلایلی خانواده من سال ۱۳۷۲ از تهران به بیرجند آمدند.  وی با بیان اینکه خواهرم فرزند پنجم خانواده بود، افزود: خانواده تا سال ۱۳۸۲ در بیرجند ساکن بودند و خواهرم نیز در این مدت تحصیلاتش را در بیرجند آغاز و ادامه داد.

  برادر شهیده سلامت خراسان‌جنوبی بیان داشت: بعد از سال ۸۲ خانواده ما به دلیل بیماری پدرم جهت ادامه زندگی به روستای مهموئی که زادگاه پدری بود رفتیم  حسینی عنوان کرد: چون در روستا دبیرستان نبود شهیده برای تحصیل به بیرجند و خوابگاه شبانه‌روزی رفت و در رشته ادبیات و علوم انسانی دیپلم گرفت.  وی اظهار داشت: در همین سال‌ها بود که بهورز روستای مهموئی بازنشسته شد و دانشگاه علوم پزشکی بیرجند از طریق آگهی برای جذب بهورز اطلاع‌رسانی کرده بود و خواهرم نیز به دلیل دارا بودن شرایط از نظر سنی و سایر مسائل ثبت‌نام در آزمون شرکت و پذیرفته شد.  برادر شهیده «منصوره حسینی» با تأکید بر اینکه روحیه خواهرم برای کار کردن در این شغل و خدمت به مردم روستا بسیار بالا بود، افزود: سه سال دوره‌های بهورزی را گذراند و بعد از آن به عنوان بهورز روستای مهموئی در این روستا مشغول به کار شد.  وی در مورد ویژگی‌های اخلاقی شهیده «منصوره حسینی»، گفت: خواهرم خیلی خوش اخلاق و مهربان بود، روحیه کاری و خدمت بالایی داشت، به فکر کمک به مردم روستا به ویژه نیازمندان بود و بسیار دوست داشت در زمینه شغلی پیشرفت کند.  ۱۱ سال خدمت بردار شهیده «حسینی» بیان داشت: از سال ۱۳۸۹ در روستای مهموئی کارش را آغاز و حدود ۱۱ سال در این منطقه خدمت کرد و با توجه به خدمت در روستا و شناختی که از مردم داشت بسیار اهل کمک به نیازمندان بود و اگر فردی برای کمک به وی مراجعه می‌کرد حتما پاسخ می‌گرفت.