شهید سید ابراهیم کسائیان  نام: سید ابراهیم   |   نام خانوادگی: کسائیان   |   نام پدر: سید علی اکبر تاریخ ولادت: ۱۳۳۹/۶/۱۰   |   محل ولادت: سوادکوه – مازندران   |   سن: ۲۶ تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۱۰/۱۹   |   محل شهادت: شلمچه – عملیات کربلای ۵ مزار: گلزار پل سفید

زندگینامه شهید سید ابراهیم کسائیان پاسدار شهید «سید ابراهیم کسائیان» در تاریخ ۱۰ شهریور ۱۳۳۹ در سوادکوه استان مازندران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۶۵ با سمت مسئول محور لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) در عملیات کربلای ۵ منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. سید ابراهیم کسائیان در دهم شهریور سال ۱۳۳۹ از پدری به نام سید علی اکبر ومادری به نام حوری پا به عرصه ی هستی گذاشت. وی دوران ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش، پل سفید سپری کرد وبرای ادامه تحصیلات به قائم شهر رفت و موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته ی علوم اقتصاد از هنرستان فنی شد. وی به دلیل شرایط وفضای مذهبی خانواده، از کودکی قرآن را آموخت و از همان دوران اهل مسجدو شرکت در مراسم دینی و مذهبی وبرگزاری نماز جماعت بود وبه انجام واجبات و ترک محرمات بسیار اهمیت می داد. دوران تحصلات متوسطه سید ابراهیم، مصادف بود با، اوج گیری قیام پرشورامت حزب ا…به رهبری امام خمینی (ره) و وی به دلیل سابقه ی مذهبی خانواده وعشق به اهل بیت وشور حسینی به صف مبارزین انقلاب پیوست و در اکثر تظاهرات و برخوردهای قهرآمیز با عوامل رژیم شاه، ،شجاعانه شرکت می کرد. اعلامیه های حضرت امام (ره) را در سطح شهر پخش می کرد وبه کمک دوستان وانقلابیون بردرو دیوار شهر شعارنویسی می کرد و عکس حضرت امام را بر دیوارها نصب می کرد. در زادگاهش، پل سفید به همراه دوستانش، در کتابخانه ی مسجد جامع شهر به فعالیت های فرهنگی می پرداخت. عوامل خودفروخته ی رژیم که نمی توانستند فعالیت های آنان را تحمل کنند، در یک حمله، کتابخانه را مورد هجوم قرار دادند وتمام کتاب ها را سوزانده و یا پاره کردند که در این جریان سید ابراهیم وعده ای ازدوستانش مورد تعقیب قرار گرفته و دستگیر شدند، امّا ژاندارمری پل سفید به خاطر ترس از مردم و خشم انقلابی آن ها، سید را آزاد کرد. این سید بزرگوار همچون پرنده ای سبک بال فضای بیشتری را برای ادامه ی فعالیت های انقلابی طلب می کرد، لذا برای برای فعالیت به قائم شهر رفت وتا پیروزی انقلاب اسلامی دست از فعالیت هایش نکشید.

خواهر شهید، مائده کسائیان می گوید: (( سید ابراهیم فردی راستگو، مهربان، متواضع، دلسوز، دقیق وحساس و در میان مردم عزیز ودوست داشتنی بود که پس از شهادت سید مصطفی خمینی مبارزاتش علیه رژیم شاه را شروع کرد. )) سید جلیل، برادر شهید می گوید: «سید ابراهیم بسیار خوش برخورد، خوش اخلاق وبشّاش بود و فعالیت های انقلابی او تأ سی گرفته از سابقه  مبارزاتی خانواده و شخصیت حضرت امام (ره) بود.» وی از ارادتمندان ائمه، بخصوص حضرت فاطمه (س) بود وهر وقت نام حضرت فاطمه زهرا(س) ذکر می شد، او منقلب و از چشمانش اشک جاری می شد. اوبعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل کمیته های مردمی فعا لیتش را ادامه داد ویکی از موسسین کمیته انقلاب اسلامی آن موقع و از موسسین بسیج وسپاه شهرستان سواد کوه نیز بود. سید ابراهیم با تشکیل سپاه پاسداران به دستور امام (ره) به عضویت آن درآمد. وی در مبارزه و برخورد با منافقین و گروهک های کومله سرسختی خاصی از خود نشان می داد. هر فردی که نسبت به نظام و انقلاب اسلامی و حضرت امام و روحانیت متعهد توهین می کرد، با خشم سید ابراهیم مواجه می شد. سید ابراهیم به حق الناس بسیار حسّاس بود و می گفت: (( ما می توانیم برای حق ا….ازخداطلب عفو و بخشش کنیم، ولی باید حق الناس را ادا کنیم، نباید حقی از مردم بر گردن ما باشد. )) پس از شروع جنگ تحمیلی کسائیان بی صبرانه خواستار اعزام به جبهه شد، اما به خاطر نقش مهمی که در پشت جبهه داشت با در خواست اش موافقت نشد. روح بلند سید برای رفتن به جبهه آرام ننشست و و به عنوان یک بسیجی گمنام، عازم جبهه های غرب شد وبرای اولین بار به کردستان رفت ودر پاوه و نوسود حضور داشت که در آنجا مجروح ودر بیمارستان پاوه بستری شد. نساء کسائیان، دیگر خواهر شهید می گوید: (( برادرم بسیار خوش اخلاق، مودب، نسبت به پدرو مادر بسیار مهربان و متواضع بود و همیشه به ما خواهران وبرادران توصیه می کرد که حجاب تان را حفظ کنید، نمازتان را به موقع وسر وقت بخوانید، به مسجد بروید و مسجدها را خالی نکنید، ایمان تان را حفظ کنید. او روزهای دوشنبه و پنج شنبه روزه می گرفت و دعای توسل و دعای کمیل می خواند و از کودکی به عنوان مکبر در نماز جماعت بود. )) سلحشوری و شجاعت سید ابراهیم، مورد توجه فرمانده هان قرار گرفت و مجدداً ازاو خواستند به عضویت سپاه درآید واین باراو به عضویت سپاه لشکر حضرت رسول (ص) استان تهران درآمد و در کنار فرمانده رشیدش، حاج احمد متوسلیان و یار دیرینه و قهرمانش، شهید بزرگوار حاج ابراهیم همت به مبارزه علیه دشمن پرداخت.

سید جلیل، برادر شهید در خصوص ملاقاتش با سید ابراهیم پس از مجروح شدن در عملیات والفجر مقدماتی می گوید: ((یکبار در عملیات والفجر مقدماتی مجروح ودر بیمارستان اصفهان بستری شد. من وقتی از این مسئله مطلع شدم، ازاهواز به اصفهان رفتم. پدرم نیز همزمان از سوادکوه آمدوبا هم به بیمارستان رفتیم. وقتی وارد بیمارستان شدیم، متوجه شدیم که جمعی از خانواده های شهدا برای دیدار از مجروحین به بیمارستان آمدند وبا تک تک مجروحین دیدار میکردند. به برادرم، سید ابراهیم که رسیدند، ازاو خواستند، خواسته یا نیازی دارد، بگوید، امّا او در جواب خانواده های شهدا گفت:(( فقط اسلام مرا به تمام خانواده های شهدا برسانید.)) این سردار سوادکوهی در عملیات های والفجر ۸، بدر، مسلم ابن عقیل، خیبر، والفجر۴، والفجر مقدماتی محمدرسول ا…(ص) و کربلای ۵ و …شرکت کرد و حماسه ها ورشادت ها از خود نشان داد. کسائیان به برادران و خواهرانش در راستای  مسائل دینی و انقلابی،  پایبندی به انقلاب، پیروی از ولایت فقیه و در خط امام بودن توصیه و سفارش می کرد.  وی هم چنین در عملیات خیبر زخمی و در تهران بستری شد. تمام بدنش پراز ترکش های ریز بود. به مرور زمان براثر فعالیت ، ترکش ها از زیر پوست بیرون می آمد ووی با وسیله ای تیز، آنها را ازبدن بیرون می کشید. این سردار رشید اسلام با کومله ها و دموکرات و منافقین بحث می کرد و می گفت: (( اگر شما مدعی پشتیبانی از مردم هستید، اگر ایرانی هستید، این حرکت شما یعنی ازدفاع از دشمن، پس بیائید، تسلیم شوید. )) او در لشکر سید الشهدا، لشکر ۲۷ محمدرسول ا … (ص) و مدتی در قرارگاه رمضان نیز فعالیت داشت. وی در محور دزلی و پاوه، آنچنان درسی به دشمن داد که نامش لرزه به اندام مزدوران کومله می انداخت. در عملیات مسلم بن عقیل به عنوان فرمانده گردان فعالیت خودرا در جنوب آغاز کرد. در عملیات خیبر با نفوذ به پشت جبهه دشمن، ضربه ی کاری به آن ها وارد کرد. وی مدتی در قرارگاه رمضان (جنگ های نامنظم ) و فعا لیت های برون مرزی به عنوان مسوول اطلاعات و عملیات انجام وظیفه کرد. این سردارسوادکوهی، سید ابراهیم کسائیان در آخرین مرحله به عنوان جانشین تیپ لشکر سیدالشهدا انتخاب شد ودر عملیات دشمن شکن کربلای ۵ به عنوان مسوول محور، حماسه آفرید تااینکه در ۲۰/۱۰/۶۵ همانند دیگر همرزمان و رزمندگان، شهد شیرین شهادت را نوشید ودر کربلای شلمچه جان به جان آفرین تسلیم کرد و پیکر پاکش پس از تشییع در تهران و سوادکوه در گلزار شهدای پل سفید به خاک سپرده شد.