شهید مهدی پروانه شهید مهدی پروانه در اسفند ماه سال 1339 در شهر تبریز در یک خانوادة مذهبی چشم به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی خود را از دبستان گلزار و دبیرستان پاسارگاد با موفقیت بسیار پشت سر نهاد. عطش او به آموختن چنان بود که دمی از یادگیری و خواندن غافل نمیشد. شهید از همان اوان کودکی روح بزرگش را با قرآن تطهیر نمود و با اسلام عجین شد. شهید مهدی که ارزش مسجد و نقش سازنده اش را فهمیده بود همیشه در مسجد حضور می یافت و در جلسات هفتگی قرآن که در مسجد برگزار می شد شرکت می جست. او پس از طی تحصیلات ابتدایی در دبیرستان پاسارگاد نام نویسی کرد. همگامی که دوران خدمت او بود موقعی بود که صدام تجاوزگر به ایران اسلامی حمله کرده بود و وی یکی دو بار به جبهه اعزام شده بود. شهید مهدی فقر حاکم بر جامعه را در اثر سیستم شاهنشاهی حاکم بر جامعه می دانست و هیچگاه به خود اجازه نمی داد که بیش از یک لباس و یا حداقل لباسی نسبتاً گران قیمت بپوشد و هر وقت که چنین پیشنهادی به او میشد می گفت تا وقتی که این محرومان هستند و لباس خوب ندارند بپوشند ما نمی توانیم لباس خوب بپوشیم و هر گاه سر سفره بیش از یک رقم غذا می دید ناراحت می شد و آن را نمی خورد و می گفت در جایی که خیلی ها شب را گرسنه سر بر بالین می گذارند و می خوابند خوردن چند نوع غذا از طرف شما صلاح نیست. وی دوستدار کمک کردن به فقیران و مستمندان بود زن بیوه ای بود که کسی را نداشت برایش کمک کند شب هنگام که فرا می رسید بدون اینکه شخصی مطلع از کمک کردن وی باشد به در خانة وی می رفت و برایش آنچه که لازم بود فراهم می کرد وقتی وی از شهادت او باخبر شد بی نهایت متأثر شده با چشمان گریان گفت او مانند امامش علی (ع) شب هنگام به در خانه من می آمد و آنچه را که نیاز داشتم با هر چه سختی برای فراهم می ساخت. شهید مهدی پروانه وقتی که دیپلم خود را از هنرستان کشاورزی گرفت برای امام لبیک گفته، و گفته ی امام عزیزمان را با دل و جان پذیرفت و به خدمت سربازی مشغول شد و چهار ماه در تبریز آموزش دید که در آن هنگام جریان حزب منحله خلق مسلمان به پیش آمد که توطئه بیش نبود وی وقتی از این جریان باخبر می شود بدون اینکه فرمانده اش مرخصی بدهد چند شبانه روز را در رادیو- تلویزیون تبریز نگهبانی می داد. روزی که ما نشسته بودیم یک سربازی به منزل ما آمد که مهدی پروانه فرار کرده که چند روز است در پادگان نیست. بعد از اینکه مطلع شدیم دیدیم که در رادیو- تلویزیون تبریز نگهبانی می دهد که با زور برادر بزرگش به پادگان برده شد. وقتی که دوره ی آموزش به سر رسید برای بقیه خدمتش به شرفخانه منتقل شد و در آنجا نامه ای به ژاندارمری تبریز نوشت که من به دلخواه خودم به جبهه اعزام می شوم. بعد از موافقت فرمانده اش عازم جبهه کردستان گردید تا آخر خدمتش در کردستان بود وقتی که خدمتش تمام شد خیلی فعالیت می کرد که در آموزش و پرورش استخدام بشود و بعد از چند ماه تلاش به استخدام فرهنگ در آمد. در اول استخدامش در تبریز در خیابان جمشید در دبستان بهار مشغول شد و یک سال در آنجا به تدریس مشغول شد و بعد از یک سال خواست که در یکی از دهات تبریز مشغول تدریس شود و بعد از آن به روستای کجاباد رفته و مشغول تدریس شد. در آنجا بود که به جبهه حق علیه باطل اعزام شده و در هویزه در حمله بیت المقدس در مورخه 1361/2/24 به درجه رفیع شهادت نائل گشته و به لقاء الله پیوست .

شهیدی که دو مزار دارد/ روایت پروانه ای که در آتش عشق آزادسازی خرمشهر سوخت! شهید مهدی پروانه، در هویزه و در عملیات بیت المقدس و یک هفته قبل از آزادسازی خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل گشته و به لقاء الله پیوست. آنگونه که برادر زاده شهید می گوید: از نکات جالب در مورد این شهید تدارک دو مزار برای اوست. یک مزار در هویزه برای او ساخته اند و یک مزار در تبریز. به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، فرمانده سپاه عاشورا به مناسبت سالروز آزادسازی خرمشهر، با خانواده یکی از شهدای عزیز عملیات آزادسازی خرمشهر دیدار کرد. شهید مهدی پروانه، به گفته مادرش، معلم بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و در هویزه و در عملیات بیت المقدس و یک هفته قبل از آزادسازی خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل گشته و به لقاء الله پیوست. آنگونه که برادر زاده شهید می گوید: از نکات جالب در مورد این شهید تدارک دو مزار برای اوست. یک مزار در هویزه برای او ساخته اند و یک مزار در تبریز.

مادر شهید پروانه با اشاره به شخصیت مومن و انقلابی این شهید گفت: از اول انقلاب خودش را وقف انقلاب کرد. در ماجرای خلق مسلمان و در دفاع از امام و انقلاب شبانه روز تلاش کرد. با شروع جنگ نیز به جبهه ها شتافت و در عملیات آزادسازی خرمشهر به شهادت رسید. سردار عابدین خرّم فرمانده سپاه عاشورا نیز در ابتدای دیدار به والدین شهید ادای احترام کرده و گفت: احترام به شما بزرگترین تکلیف ماست. فرمانده سپاه عاشورا در ادامه افزود: آمده ایم با شهید شما پیمان ببندیم که در آزادی خرمشهرهای پیش رو با تمام توان تلاش کنیم. وی با اشاره به پیروزی های اخیر جبهه مقاومت در فلسطین گفت: امروز به برکت خون فرزندان شما شاهد خلق حماسه هایی از جنس آزادسازی خرمشهر در قدس شریف هستیم. این فتوحات امتداد آزادسازی خرمشهر است و باید با الهام از فتح خرمشهر و با حمایت از جوانان فلسطینی، فتح نهایی را شاهد باشیم.  شهید پروانه  در قسمتی از وصیت نامه خود آورده: "شما خانواده عزیزم خوشحال باشید از اینکه توانستید یک فرزند امانتی خود را در راه خدا قربانی دهید و دعا کنید که خدا قربانی شما را قبول کند و در روز قیامت پیش حضرت فاطمه زهرا (س) روسفید هستید که در راه خدا یک شهید داده اید و از شما مردم حزب اللهی و همیشه در صحنه می خواهم که امام را دعا کنید و مواظب امام باشید و از امام اطاعت کنید. اِنّا فَتَحنا لَکَ فَتحاً مُبینا."

شهید مهدی پروانه، در هویزه و در عملیات بیت المقدس و یک هفته قبل از آزادسازی خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل گشته و به لقاء الله پیوست. آنگونه که برادر زاده شهید می گوید: از نکات جالب در مورد این شهید تدارک دو مزار برای اوست. یک مزار در هویزه برای او ساخته اند و یک مزار در تبریز

شهید «مهدی پروانه خلجان» فرزند حسین، 1 اردیبهشت ماه 1339 در تبریز به دنیا آمد. این شهید والامقام  5 خردادماه 1361 به فیض شهادت نایل آمد. در ادامه بخشی از وصیت‌نامه شهید پروانه خلجان می‌خوانید. بسم الله الرحمن الرحیم سلام و درود من و دیگر شهدا به رهبر كبیر انقلاب امام امت ابراهیم زمان امام امت خمینى(ره) بت شكن . سخن را با نام خدا آغاز مى‌كنم كه نامش تسكین دهنده و امیدواركننده دل‌هاى پردرد و آشفته است كه با نام او دل‌ها آرام مى‌گیرند و نور امید و ایمان از قلب‌هاى تاریک آنان شعله‌ور مى‌شود كه انسان را به رشد وتعالى مى‌رساند. به‌به چه روز خوبى! چه روز پر مسئولیتى! روزى كه حسین (ع) با دادن خون خود و  72 تن از یاران با وفاى خود در مقابل ظلم وستم استكبار جهانى گردن خم نكرد و با هدیه خون پاک بهترین یاران خدا چشم امام منتظر و چشم مستضعفین را روشن كرد و با خودگذشتگى و ایثار جان‌هاى خود توانستند دشمن كافر را با آن قدرت ظاهرى رسوا ى جهان كنند و درسى به انسان‌هاى مؤمن بدهند، به این معنى كه حسین(ع) و حسینیان هیچ وقت تن به ذلت نمى‌دهند و مرگ سرخ را به زندگى ننگین ترجیح مى دهند و ماهم باید درسمان را از حسین(ع) و یاران حسین بگیریم. درس فداكارى، درس جانبازى، درس از خود گذشتگى و درس زندگى یعنى چگونه زیستن را و چگونه مردن را. ما باید چگونه ایستادن را در مقابل كفر و دشمنان خدا و قرآن و حسین(ع) را از كربلا یاد بگیریم؛ چون  مسئولیت داریم به دیگران كه مى‌خواهند راه حسین(ع) را بروند یاد بدهیم. حالا همه جاى ایران كربلا و هر روز آن عاشورا یعنى پایدارى و از خود گذشتگى و سوختن در راه خدا. دشمن همان دشمن است ولى با نام دیگر و چهره عوض كرده و امام خمینى(ره) هم حسین عصر خود و این جان باختگان همان یاران با وفاى امام خمینى(ره) و عاشقان شهادت در پیش خدا و شاید در همه جا و همه زمان و ما باید با نثار كردن خون خود نهال انقلاب حسینى را آبیارى كرده و رشد ونجات بدهیم، كه همان وعده خداست كه مى‌گوید مستضعفین را وارث زمین خواهم كرد. منتها با دست و همت و اتحاد مسلمانان جهان. پس ما در كربلاى ایران و عاشورا هر روز ایران آن مسئولیتى را كه در پیشگاه خدا داریم باید ادا كنیم، كه چشم مستضعفین جهان به سوى انقلاب اسلامى ایران است و در حال انتظار مى‌نگرند كه این انقلاب اسلامى ارزش انسانى آنها را به خود باز گردانده و به تمامى دنیا معرفى كند كه وقتى محرومین و مستضعفین اگر یک دست و اتحاد داشته باشند و اگر به كمك اسلام عزیز به حركت بیایند و از خواب بیدار شوند دیگر اثرى از استعمارگران و چپاولگران و زورگویان از خدا بى‌خبر اسمى نخواهد ماند و من هم در كربلاى ایران در میدان نبرد حق و باطل با نثار كردن جان خود بتوانم وظیفه شرعى خود را انجام بدهم. پدر و مادرم و برادران و خواهرانم! در مرگ من گریه نكنید كه با گریه خود دشمنان اسلام و خدا را شاد مى‌كنید و افتخار كنید كه توانستید فرزند خود را در راه خدا و اسلام هدیه دهید و امیدوارم شما هم راه زینب(س) را پیش گیرید و زینب وار در مقابل سختی‌ها با كمک گرفتن از خدا صبر و استقامت كرده و پیام شهیدان را به گوش جهانیان برسانید تا شما هم كه مسئولیتى در پیشگاه خداى بزرگ وقادر دارید انجام دهید. شما هم باید از زینب درس بگیرید و زینب وار زندگى كنید، یعنى زندگى با آزادگى و شرافت، كه همانا ارزش انسان بودن شما در آن است .كه مقام و ارزش و درجه انسان بودن در تحمل و استقامت در مقابل نا ملایمتى‌ها است كه خداوند هر انسان را به امتحان مى‌كشد. من هم این راه را انتخاب كردم و امتحان دادم. در آخر سلام مرا بر امام امت خمینى(ره) بزرگ و بر خون پاک شهیدان و سلام من بر عاشقان راه حسین(ع) باد، همانطور كه آیه مى‌فرماید: انما الحیوة عقیدة‌وجهاد.(به درستی كه زندگى عقیده یعنى ایمان به خدا و جهاد و جنگ و كارزار در راه عقیده است. «روحش شاد وراهش پر رهرو باد»