دلنوشته شهید در سررسیدش ... شکایت شکایت دارم از خودم؛ از همتم شکایت دارم؛ همتم محکوم است در دادگاه عقل انصاف نسبی است همتم نسبت به آرمانم محکوم است تلاش و جهدم نسبت به تکلیفم محکوم است همتم نسبت به ادعایم محکوم است قلبم مدعی حقش شده است قلبم عشقی طلب میکند که عقل به او نداده است آری عشق قدم اولش عقل است گاهی درونم جنگ بالا میگیرد سخنم زاییده جنگ است عشق طلبکار است عقل طلبکار است من بدهکارم اما من چه کسی هستم؟ چگونه میتوانم حسابم را صاف کنم؟ خدایا تو مسیر را نشانم بده. تنهایی ام در این گیر و دار افزون شده است. کاش میتوانستم قلبم را مملو از عشق کنم یا عقلم را سرشار از اندیشه زلال کنم تا صلح درونم آرامش را به من هدیه بدهد بار خدایا ستاره راهنمای من باش حق تعالی دست خالی و دلم حالی بد دارد کمکم کن. 🌹

دلنوشته‌ای زیبا از شهید مدافع حرم «عباس دانشگر» خدایا! یا مرا از زمین بردار، یا دست منِ زمین گیر را بگیر. گناه، غرقمان کرده و غفلت، دلمان را سیاه کرده؛ نشانه اش می‌خواهی؟ همین بی‌تفاوتی است. دنیا بوی خون گرفته است. ظلمتِ ظلمِ ظالم بر عالم، پرده افکنده است. آه ای کودک سوری…؛ آه ای کودکان یمن و عراق و ای مسلمانان به خون کشیده شده…؛ قدری تحمل کنید؛ قدری بیشتر دوام بیاورید. دستان من یارای کمک به شما را ندارد امّا دلم به اندازۀ تمام شما آتش می گیرد. خدایا! زنده نباشم و نبینم این ظلم را، پنج هزار کودک سوری در آلمان ربوده می‌شوند؛ به همین سادگی…! و این اخبار، دیگر برای ما طبیعی است. انگار ما هم مثل BBC و CNN که این اخبار را در ردیف عادی قرار می‌دهند، ما هم چند ثانیه‌ای متأثر می‌شویم و دیگر هیچ! آی بشر…آی انسان… فأین تذهبون؟ به کجا می‌رویم؟ حق زیر چکمۀ باطل لگد مال می‌شود و صدای شکستن پهلوی مادرمان هر روز شنیده می‌شود و صدای هلهلۀ لشکر شمر گوشمان را ازشنیدن ندای هل من ناصر ینصرنی اربابمان کر کرده است. چه ستمی، چه ظلمی بالاتر از این می‌توان کرد؟ مسلمانان را سر می‌برند، می‌سوزانند، تکه تکه می‌کنند، در مقابل دوربین‌های جهانی و بعد مخابره می کنند. آن قدر که تو می‌بینی اما چشمانت را عادت می‌دهند. خدایا! دلم تنگ است. هم جاهلم هم غافل، نه در جبهۀ سخت می‌جنگم نه در جبهۀ نرم. کربلای حسین (ع) تماشاچی نمی خواهد… یا حقی یا باطل… راستی من کجا هستم؟ خدایا! یا مرا از زمین بردار، یا دست منِ زمین گیر را بگیر. گناه، غرقمان کرده و غفلت، دلمان را سیاه کرده؛ نشانه اش می‌خواهی؟ همین بی‌تفاوتی است. حیوان اگر ببیند می‌رنجد ولی انسان به جایی می‌رسد که نمی‌رنجد. خدایا کمکم کن. مرا آزاد کن از بند نفسیات و هوس‌ها. خدایا بندۀ تو که باشم آزادترین مخلوقم. 🌹