متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ امروز روز جهاد در راه عقيده است، روز لبيک گفتن به ندای امام حسین(ع) است. روز انتقام سیلی حضرت زهرا (س) است روز انتقام فرق شکافته مولا امیرالمومنین است روز انتقام دندان شکسته رسول الله (ص) است، روز لبيک‌گویی به پیر جماران امام امت است که با تمام قوا جلوی متجاوزین شرق و غرب ایستاده است: درنگی جایز نیست. پس از عرض سلام خدمت خانواده محترم امیدوارم حال همه شما عزیزان خوب باشد و سلامتی شما و پیروزی رزمندگان اسلام را از خداوند متعال خواستارم: می‌بخشید اگر در این مدت چند سال با رفتار ناشایست خود باعث ناراحتی شما عزیزان شدم. دنیا محل گذر است همه روزی می‌آیند و بعد از مدتی می‌روند چقدر خوش است در هنگام رفتن روی یار را دیدن. هم اکنون که این چند‌خط را برایتان می‌نویسم نزدیک مغرب است و نمی‌دانم چه سرنوشتی در انتظارم می باشد. از خداوند متعال می‌خواهم دیر یا زود مرا هم به صف عاشقان برساند، چون دیگر ماندن سخت است، دوری یاران بسیار مشکل. هر‌وقت که در تهران بودم هرجا را نگاه می‌کردم یاد عزیزان و دوستانم می‌ا‌فتادم که به شهادت رسیده بودند و از خود بی‌خود می‌شدم. هر موقع که چشمم به خانواده شهدا می‌افتاد ناراحت می‌شدم و شرمسار و سر‌افکنده از جلوی آنها می‌گذشتم. خیلی علاقه به شهادت دارم و همیشه از خدا میخواستم اگر يک روز هم به آخر جنگ باقیمانده مرا هم شهید بمیراند. چون ماندن برایم بسیار سخت است و دیدن صلح برایم بسیار دشواراست، دیگر نمیتوانم بمانم در تمام اوقات با دشمنان اسلام و رهبر مقابله کنید، نگذارید امام تنها بماند. نماز و روزه را سبک نشمارید و در مصائب ائمه (ع) شرکت کنید و خود را با نورائمه و مصائب آن‌ها آشنا کنید. به امید پیروز نهایی پروردگارا مرگ ما را شهادت در راهت قراربده "والسلام" خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار» تاریخ شهادت ۶/ ۵ / ۱۳۶۷

" با سلام بر رهبر کبیرمان که کوهها باید استواری و دریاها خروش را باید ار او یاد بگیرند ، آن پیری که چون لب به سخن می گشاید شرق و غرب را در امواج سخنان خویش گیج می کند ، سخنانی که گویی از سرشت و اعماق دل میلیونها انسان بیرون می آید و او بعد از چهارده قرن دوباره انقلابی را به سبک انقلاب امام حسین (ع) در روز عاشورا و کربلا به پا کرد و به ندای هل من ناصر حسینی پاسخ مثبت داده و می رود تا با رهبری پیامبر گونه اش طوفانی که از ایران شروع به خروشیدن گرفته کاخهای سفید و کرملین را از جای برکند. "   در پی پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت از سوی جمهوری اسلامی در 27 تیر 1367 ، علی که در مرخصی بسر می برد بسیار نگران و ناراحت به نظر می رسید. او از درون سیلاب های خون و شراره های آتش آمده بود. صدها تن از دوستان و یاران وی به شهادت رسیده بودند و علی که احساس می کرد از قافله خونین شهدا جا مانده است آشفته حال نشان میداد و اوضاع بر وی سخت میگشت و در آن روزها فقط فریاد مظلومیت پیر جماران امام مجاهدین ، توانست علی را آرام کند.   مرید به امر مراد آرام گشت ، انگار این نفس مطمئنه بغض و کینه نسبت به دشمنان اسلام را در سینه خود جمع کرده بود و مطمئن بود که در آینده نزدیک ، به صف یاران شهید خود می پیوندد.   با تعرض دشمن بعثی در روز جمعه 31/ تیر/ 1367 برای اشغال خرمشهر ، علی بسیار سبک بار تر و وسیع تر به سوی جبهه شتافت. می گفت درنگ جایز نیست. تا میدان جهاد و شهادت باقی است و در بهشت باز است برای رسیدن به فیض شهادت باید عجله نمود.   عملیات مرصاد آغاز شده بود. علی از آغاز ، تا بحال وصیت نامه ننوشته بود ولی دیگر احساس می کرد که انتظار پایان یافته و نوبت برای اتصال به بارگاه محبوب فرا رسیده است.   در ساعاتی قبل از شهادت در چندین سطر ، خون نامه را کوتاه و مختصر با دنیایی مطلب پند آموز نوشت. دیگر اتنظار پایان یافته است و شهادت شیرین تر از عسل در پیش علی قرار گرفته است ، و او به یاران خود می پیوندد و در همین چند خط کوتاه در پیام خونش ،شوق شهادت و شتاب به سوی بهشت در او موج می زند که می گوید :   " از خداوند متعال می خواهم مرا به صف عاشقان برساند ، چون دیگر ماندن سخت است ، دوری یاران بسیار مشکل ... خیلی علاقه به شهادت دارم و همیشه از خداوند می خواستم اگر یک روز هم به آخر جنگ باقی مانده مرا هم شهید بمیراند. "        علی در همین جا به مردم قهرمان ایران سفارش می کند که :   " نگذارید امام تنها بماند ، ودر مصائب ائمه اطهار (ع) و خود را با انوار ائمه معصومین (ع) ومصائب آنها  آشنا کنید. "   یادش گرامی و راه خون بارش پردوام و پر رهروباد.

گردان حضرت مسلم بن عقیل {علیه السلام} لشگر بیست و‌ هفت حضرت محمّد رسول الله {صلی الله علیه و آله و سلم} . شهادت = ۱۳۶۷/۵/۶ اسلام آباد غرب - عملیات مرصاد . مزار = گلزار شهدای بهشت زهرا {سلام الله علیها} قطعه ۵۳/ ردیف ۱۲۵ / شماره ۱۰ . . بخشی از وصیتنامه شهید : . « دنیا محل گذر است همه روزی می آیند و بعد از مدتی می روند چقدر خوش است در هنگام رفتن روی یار را دیدن . هم اکنون که این چند خط را می نویسم، نزدیک مغرب است و نمی دانم چه سرنوشتی در انتظار من می باشد از خداوند متعال می خواهم، دیر یا زود مرا هم به صف عاشقان برساند چون دیگر ماندن سخت است دوری یاران، بسیار مشکل است . هر وقت که در تهران بودم هر جا را که نگاه می کردم یاد عزیزان و دوستانم می افتادم که به شهادت رسیده بودند و از خود بی خود می شدم . هر موقع که چشمم به خانواده شهدا می خورد ناراحت می شدم و شرمسار و سرافکنده از جلوی آنها می گذشتم . خیلی علاقه به شهادت دارم و همیشه از خدا می خواستم اگر یک روز هم به آخر جنگ باقی مانده مرا هم شهید، بمیراند . چون ماندن برایم بسیار سخت و دشوار است دیگر نمی توانم بمانم . در تمام اوقات با دشمنان اسلام و رهبر مقابله کنید . نگذارید امام تنها بماند نماز و روزه را سبک نشمارید و در مصائب ائمه {ع} شرکت کنید و خود را با نور ائمه {ع} و مصائب آنها آشنا کنید . به امید پیروزی نهایی پروردگارا مرگ ما را شهادت در راهت قرار بده علی فخارنیا » . . طبق تاریخ دستخط شهید این وصیتنامه چند ساعت قبل از شهادت نوشته شده است و شهید علی فخارنیا طبق آرزوی خودش در آخرین ساعات جنگ به مقام شهادت رسید و به کاروان شهدا پیوست . . نثار ارواح مطهر و ملکوتی برادران شهید، بسیجیان دریادل شهید عباس و شهید علی فخارنیا، صلوات الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و َعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِین . .

در جستجوی شهادت پس از ۱۸ عملیات برادر شهید علی فخارنیا بیان کرد: شهید علی یکی از شهدای شاخص لشکر ۲۷ است و جز معدود شهدایی است که در بیشتر گردان‌های لشکر حضور داشته و در زمان جنگ تمام گردان‌های لشکر، علی را می‌شناختند سال ۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی و گردان انصار وارد جنگ شد در ۱۸ عملیات شرکت کرد؛ از والفجر مقدماتی تا عملیات مرصاد سابقه جنگ داشت در یکی از اعزام‌هایش ۴۰ ماه یکسره در جنگ حضور داشت و به عنوان بسیجی نمونه پایگاه مالک اشتر منطقه ۱۵ تهران هم انتخاب شد. وی افزود: در روزهای آغازین عملیات مرصاد علی در تهران بود، خیلی تلاش کرد تا به منطقه برود اما نمی‌توانست، عاقبت در روزهای آخر از پادگان ولیعصر تهران به منطقه ۴ اعزام شد با گردان حضرت مسلم لشکر ۲۷ به آنجا رفت، علی در هیچ‌یک از عملیاتی که شرکت کرده بود وصیت نامه ننوشته بود اما در عملیات مرصاد به دوستانش گفته بود این بار را می‌خواهم وصیت نامه بنویسم شاید این دفعه برنگردم. تیر منافقین بر قلب شهید فخارنیا نشست فخارنیا از وصیت برادرش علی گفت و عنوان کرد: وصیت نامه علی کوتاه بود در تکه کاغذی این‌گونه نوشته بود؛ «من خیلی به شهادت علاقه دارم و همیشه از خداوند خواستم حتی اگر یک روز هم به جنگ مانده من هم به شهیدان بپیوندم، هر موقع به تهران می‌روم از دیدن خانواده‌های شهدا خجالت می‌کشم که فرزندانشان در جبهه شهید شدند و ما مانده‌ایم، پشت امام را خالی نکنید در مصائب ائمه شرکت کنید» برادرم در عملیات مرصاد در درگیری مستقیم با منافقین در منطقه چهارزبر در اثر اصابت گلوله مستقیم به قلبش شهید شد.

ثواب اعمال امروز کانال رو هدیه میکنیم به روح شهید بزرگوار، شهیدعلی فخارنیا 🕊🥀🕊🌴🌴🕊🥀🕊 شادی روح شهدا صلوات.