طلبه ها؛ پیامبران عصر ما سلام بر برادران روحاني و طلاب مسئول، اين پيامبران عصرما كه به هر سو پيام اين شهيدان را مي‌رسانند. و مردم را از نغمه‌هاي شوم آگاه مي‌كنند. و سلام بر ملت غيور و شهيدپرور ايران و نابودي و ذلت و خواري از آنِ مشركين كفار و منافقين و شيطان بزرگ آمريكاي جهانخوار باد. يا عزت يا ذلت؛ يا حسين يا يزيد؛ يا تسليم را يا شهادت؛ يا بهشت يا دوزخ. ملت رزمنده مسلمان ايران بايد بداند که اين راه، راهي نيست كه به روي هر انسان بي‌اراده و سست ايماني گشوده شود؛ بلكه پاكباختگان ايثارگري، چون حسين -عليه‌السلام- و ياران باوفاي او... توان رفتن به اين راه را دارند كه به درجة ارزشمند و والاي دوستي خاص خدا رسيده باشند. اولياءالله كساني‌اند كه از آزمايش‌هاي سخت الهي با موفقيت بيرون آمده، ارزش، اعتبار و ايستادگي خويش را براي رسيدن به درجه بلند دوستي الهي به اثبات رسانده‌اند دراين ميان كسي كه در جهاد به رويش باز شده باشد به دوستي خاص مي‌رسد... برویم زیر چتر حمایت الهی... روشن و آشكار است جامعه‌اي كه در پوشش زره الهي قرار گيرد، از هر گونه آسيب و رنجي مصون خواهد ماند و با نبرد دلاورانة پيكارگران راه حق و دشمنان خويش پيروز خواهد شد. بقا و پايداري يك جامعه نياز مبرمي به فداكاري و از جان گذشتگي دارد. جامعه‌اي كه مردم آن بي‌تفاوت باشند و از حيثيت، شرف و انسانيت خويش دفاع ننمايند، تجاوزگران بر آنها مسلط شده، نكبت و بيچارگي را براي آنان به ارمغان خواهند آورد؛ چنين جامعه‌اي نمي‌تواند شرافتمندانه و سربلند زندگي كند و لباس ذلت، زيبنده‌ترين جامه آنان است. اين مردمي كه به پيكار بر نمي‌خيزند، بايد منتظر بلا و گرفتاري‌هاي پي در پي باشند. نتيجة طبيعي سستي و بي‌توجهي نيز به اين امر مهم گرفتاري‌ها و رنج‌هاي فراوان است... بیا ثابت کنیم که ما ملتی دیگریم بگذاريد ثابت شود كه يك بار ديگر در تاريخ خونبار بشر، ملتي پديد آمده كه عليه همة رسوايي‌ها، ننگ‌ها و ذلت‌ها مي‌شورد و تسليم خونخوارترين و وحشي‌ترين موجودات روي زمين و قلدران زبون كه ابرقدرتشان مي‌نامند، نخواهيد شد. بگذاريد تاريخ بنويسد كه بار ديگرملتي را به جرم عقايدش تكه تكه كردند و پيكرهاي پاك آنان را همچون درندگان وحشي از هم دريدند. بگذاريد بنويسند که آنها شجاعانه ايستادند و از سيل جوشش خون نهراسيدند و بدن‌هاي تكه پاره و له شدة برادرانشان، شجاعت بيشتري به آنان داد و با عزمي سخت‌تر از پولاد بر قلب دشمن تاختند و زبوني و ذلت را از آن آنان ساختند؛ زيرا اين تبهكاران وبي‌مايگان نمي‌دانند كه اشتياق ملت بزرگ ايران براي شهادت، بيش از اشتياق طفل به پستان مادر است. خوشا آنان كه با عزت ز گيتي بساط خويش بر چيدند و رفتند خوشا آنان كه بر اين عرصه خاك چو خورشيدي درخشيدند و رفتند نـگرديـدنـد هرگـز گرد بـاطـل حقيقـت را پـرستـيدنـد و رفـتند آری؛ شهدا زنده اند؛ زنده و پاینده و خداوند در قرانش به زیبایی و عظمت و به ملموس ترین وجه ممکن می گوید که شهدا آنقدر زنده که نزد خدا روزی می خورند. و این نشانه زیبا و دوست داشتنی از حقیقتی است که قرآن کریم بر آن توجه و تنبه می دهد. و راهی برای اهل یقین و چراغی برای مومنین. و شهدا پیشروان کاروان یقین و پرندگان سبکبال آسمان وصالند. می بینی؛ حالا خوب می فهمی که وقتی گفتیم زندگی و خاطرات و وصیتنامه شهدایمان سرشار از علامت های روشن وصل و رهیابی، به واژه هایی رسیدیم که از دلش می توان دریافت از کجا نشأت می گیرند و تا کجا می برندمان. اشاره هایی که از آنسوی زمین و در قلب بهشت یقین، ارسال می شوند. و شهید روحانی ما سیدمهدی اسلامی خواه که از استان مقدس خراسان رضوی و شهرستان زرخیز سبزوار راهی دیار دیدار گشته بود، یکی اتز ستاره های فروزان و پرفروغ این آسمان بلند و این آستان منور است. درود بر روح پاک و متعالش؛ یادش زنده و راهش پررهرو و مرامش جاوید باد!