السلام عَلي الشَخْصِ ألَّذي غِیابهُ عَذابي! سلام بࢪ ڪسی که نبودنش عذابِ من است؛

¦دم میزنیم از دࢪد فࢪاق ¦و بࢪنمیداࢪیم قدمۍ براۍ وصاݪ:) مگࢪمیشود آدمۍ دࢪدی داشته باشد و به دنبال دࢪمان نباشد؟ گاهےمراجعه کنیم به خویش و بپرسیم اصلا دࢪدے داریم؟ آنقدࢪ حبس شده ایم دࢪ جسم ڪه حتے دࢪد ࢪوح ࢪا حس نمیکنیم و دنباݪ دࢪمانش نمیࢪویم... انقدࢪ دردهای روح انباشت میشود کہ حتـٰی دردش جسم را آزار میدهد ولی انقدࢪ غافلیم کہ به جاۍ درمان ࢪوح دࢪ صدد دࢪمان جسمیم ｼ ¦فارغ از باطـن و دࢪگیر ظواهر شده ایم ¦ناسۍ از اصل و دࢪگیر فࢪع شده ایم ¦متذکࢪ شوم اۍڪاش فۍالحال به اصل ¦تا شود حاصل از این اصل بہ وصل

إنّا غير مُهملين لِمُاعاتِكُم، ولا ناسينَ لِذكرِكُم -همـٰانا، ما از رعايت حاݪ شما ڪوتاهى نمى‌ڪنيم و شما را از ياد نمی‌بريم :)!

تویی در دیده‌ام چون‌ نور و ، مَحرومم زِ دیدارت . . . نمیدانم زِ نزدیکی کنم فریاد یا دوری . . !؟

آفتاب شب یلداےِ همہ:)))

عاشــق‌ازسرزنش‌مردم‌این‌ڪوچہ‌مرنج قیمتی‌ترشده‌قالیچہ‌اگر‌پا‌خوردهｼ ...

حاجـي، بیتُ‌الزَهــࢪا تو فاطمیہ ها بدون شما خیلـے غࢪبت بیشتࢪۍ داره... حاجي، بیتُ‌الزهرای بدون شما تو فاطمیه شده مثلِ بیتِ زهــࢪا و علۍ تو این ࢪوزا، همینقدࢪ محزون... حاجي تو رو بہ حضࢪتِ مادر هوامونو داشته باش هوامون این ࢪوزا آلوده اس اکسیژن هوامون کم‌شده ، حاجي دعامون ڪن تو این‌مسیر غباࢪ آلود ࢪاه ࢪو گم‌ نکنیم ... ᪥بیتُ الزهرا

خدایـامَرابہ‌خاطرگنـاهانے‌کہ‌درطولِ روز‌باهزاراݩ‌قدرتِ‌عقلے‌توجیه‌شاݩ مےکنم‌ببخش! ᪥شهیدمصطفےچمراݩ

...وَلَا أَرَىٰ لِكَسْرِى غَيْرَكَ جابِراً... و هیچ جبران کننده اۍ براۍ قلب شڪسته ام غیࢪ از تو ندیدم•‌͡•

میگفت كِ : باید منقطع بشۍتا متصل بشۍｼ 

وشاید شب ازآن وقتـے، چنین جانڪاه و غمگین شد؛ ڪہ حیدࢪ، مـٰاه خود ࢪا با دو دستش بر زمین بخشید...(: