#کلام_استادشهید مطهری
✅چرا دستور پیامبر(ص) درباره خلافت علی(ع) اجرا نشد؟
این سؤال برای هرکسی به وجود میآید که چطور شد با آن همه تأکیدات و اصرارهایی که پیغمبر اکرم در زمینه خلافت علی علیه السلام کرد در عین حال این موضوع به مرحله اجرا در نیامد؟ از زمان غدیر تا وفات رسول اکرم در حدود دوماه و نیم فاصله شد، چطور شد که مسلمانان وصیت پیغمبر اکرم را درباره علی علیه السلام نادیده گرفتند؟
🔹نظریه اول: یکی اینکه بگوییم مسلمین یکمرتبه همه نسبت به اسلام و پیغمبر متمرد و طاغی شدند، روی تعصبات قومی و عربی؛ به این مسئله که رسید همه آنها یکمرتبه از اسلام رو برگرداندند. این یک جور توجیه و تفسیر است ولی وقایع بعد این جور نشان نمیدهد که مسلمین یکمرتبه از اسلام و از پیغمبر به طور کلی روبرگردانده باشند.
🔹نظریه دوم:فرض دوم این است که بگوییم مسلمین نخواستند نسبت به اسلام متمرد شوند ولی نسبت به این یک دستور پیغمبر جنبه تمرد به خودشان گرفتند؛ این یک دستور به علل و جهات خاصی مثلاً کینههایی که از ناحیه پدرکشتگیها با علی علیه السلام داشتند یا نمیخواستند که نبوت و خلافت در یک خاندان قرار داشته باشد، تحملش برایشان مشکل بود. یا آنکه آن حالت عدم تساهل و سختگیری و صلابت و انعطافناپذیری علی علیه السلام خودش عاملی است و میگفتند اگر او روی کار بیاید ملاحظه احدی را نمیکند، چون تاریخ زندگی علی نشان داده بود.
🔸نظریه صحیح: مسلمین در این مسئله اغفال شدند؛ یعنی عدهای متمرد شدند، آن عده زیرک متمرد، عامه مسلمین را در این مسئله اغفال کردند.
🔹آیهای است که درباره نصب امیرالمؤمنین به خلافت نازل شد؛ آیه این است: "الْیوْمَ یئِسَ الَّذینَ کفَروا مِنْ دینِکمْ (یک جمله) فَلا تَخْشَوْهُمْ (جمله دوم) وَ اخْشَوْنِ (جمله سوم) الْیوْمَ اکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ اتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْاسْلامَ دیناً".
🔹امروز کافران از دین شما مأیوس گشتند؛ناامیدند که از راه کفر، از خارج حوزه اسلام به اسلام حمله کنند، فهمیدند که دیگر اسلام را نمیشود از بیرون کوبید. دیگر از کافران بیم نداشته باشید و نگران نباشید. جمله بعد خیلی عجیب است: اما از من بترسید. معنایش این میشود که از ناحیه من نگران باشید. آنچه که کمال این دین به آن است در این روز من به شما عنایت کردم؛ آن چیزی که نعمت خودم را به آن وسیله به پایان رساندم، امروز به پایان رساندم. امروز من دین اسلام را برای شما به عنوان یک دین میپسندم؛ یا آن اسلامی که ما در نظر داشتیم، اسلام کامل و تمام، این است که امروز ما به شما عنایت [کردیم.] این دستور [یعنی نصب علی(ع)به امامت] به اعتبار اینکه یک جزء از اجزاء دین و یک دستور از دستورهای دین است پس نعمت ناتمام بود، تمام شد. باز این دستور به اعتبار اینکه اگر نبود همه دستورهای دیگر ناکامل بود، کمال همه آنها به این است.
🔹حال میپردازیم به آن جملهای که در قسمت پیشین بود: "از من نگران باشید". یعنی چه از ناحیه من؟ از ناحیه مشیت من. چطور از ناحیه مشیت من؟ من به شما گفتهام که من هرگز نعمتی را از مردمی سلب نمیکنم مگر اینکه آن مردم خودشان عوض شده و تغییر کرده باشند، پس ای مسلمین! بعد از این هر چشم زخمی که به شما بخورد از داخل خود شما خورده است و هر آسیبی که به جامعه اسلامی برسد از داخل جامعه اسلامی میرسد نه از بیرون. بیرون به کمک داخل استفاده میکند. این یک اصل اساسی است: دنیای اسلام هر آسیبی که دیده است و میبیند تا عصر ما، از داخل خودش است. نگویید از بیرون هم دشمن دارد. من هم قبول دارم که از بیرون دشمن دارد ولی دشمن بیرون از بیرون نمیتواند کار بکند، دشمن بیرون هم از داخل کار میکند. این است معنی «وَ اخْشَوْنِ» از من بترسید؛ از من بترسید به اینکه اخلاق و روح و معنویات و ملکات و اعمال شما عوض بشود و من به حکم سنتی که دارم که اگر مردمی از قابلیت و صلاحیت افتادند نعمت را از آنها سلب میکنم این نعمت را از شما خواهم گرفت.
🔹جامعه اسلامی را خطر از داخل خود تهدید میکند، از ناحیه یک اقلیت منافق زیرک و یک اکثریت جاهل سادهدل ولی متعبد. آن زیرکها اگر این جاهلها نباشند کاری نمیتوانند بکنند؛ آن جاهلها هم اگر این زیرکها نباشند کسی آنها را به راه کج نمیبرد. حال شما از اینجا میتوانید بفهمید که چطور شد جامعه اسلامی از ناحیه یک اقلیت منافق متمرد و یک اکثریت سادهدل ولی مؤمن و باایمان به این روز افتاد یعنی اینها سبب شدند که این تأکیدها و اصرارهایی که پیغمبر اکرم کرد در عمل بینتیجه بماند، یعنی آن عده منافق مردم را از راه منحرف کردند بدون آنکه خود مردم بفهمند که از راه منحرف شدهاند.
(این نوشتار، تلخیص می باشد. برای مطالعه بیشتر به متن اصلی مراجعه شود.)
📚 پانزده گفتار، صفحه 60
✨﷽✨
✍هیچ میدانید که در هر لحظه و هر زمان چهار دوربین زنده در حال فیلمبرداری از زندگی ما
هستندکه قرار است روزی در قیامت تمام زندگی
ما را به نمایش بگذارند؟
1⃣👈 *دوربین اول* خود خدا است.
أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَری؛ آیه 14 سوره علق
آیا انسان نمیداند که خدا او را نگاه میکند؟
2⃣👈*دومین دوربین*ملائک مقرب خدا
مايَلْفِظُمِنْقَوْلٍ إِلاَّلَدَيْهِرَقيبٌعَتيد 18سوره قاف
ازشما حرکتی سرنمیزند مگر اینکه دو مأمور در حال نوشتن آن هستند
3⃣👈 *سومین دوربین* زمین است.
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها؛ آیه 4 سوره زلزال
در آنروز زمین هرچیزی که دیده را بیان میکند.
4⃣👈*چهارمین دوربین* اعضاوجوارح ما
تُكَلِّمُناأَيْدِيهِمَْتَشْهَدُأَرْجُلُهُمْكانُوايَكْسِبُون 65 یس
درآنروز دستها و پاها شهادت میدهند که چه کاری کردهاند.
#السلام_علیک_یا_میثم_تمار_ع
قعر زندان علی علی می گفت
بر روی دار هم علی می گفت
میثم اینگونه در دل هر «بند»
با علی بود سر خوش و «آزاد»
#شهادت_میثم_تمار_ع
✅ #مباهله
▫️ روز عید بزرگ مباهله
▫️ سالروز بخشش انگشتر در رکوع و نزول آیه ولایت"انما ولیکم.. "
(آیه ۵۵ مائده)
▫️سالروز نزول آیه تطهیر و صدور حدیث شریف کساء در جریان مباهله
▫️سالروز نزول سوره مبارکه انسان (هل اتی) در شان پنج تن آل عبا علیهم السلام می باشد.
✔️ اعمال
▫️غسل
▫️دورکعت نماز مثل نماز عید فطر
▫️خواندن دعای مباهله
▫️هفتاد بار استغفار
▫️صدقه دادن
▫️زیارت امیرالمومنین
▫️زیارت جامعه کبیره که از همه مناسب تر است ...
⭕️ سوال
⁉️ اثبات اینکه معنای «مولا» در حدیث غدیر به معنای «سرپرست» می باشد و نه دوست چگونه ممکن است؟؟
🔰 جریان غدیر خم، جریانی است که از حیث تاریخی متواتر بوده و هیچکس نمیتواند آنرا رد کند، لذا علمای اهل سنت نیز آنرا نقل کرده و بر صحت آن تاکید دارند.
👈 تنها توجیه علمای اهل سنت این است که میگویند معنای «مولی» در این روایت به معنای امامت و ولایت نیست، و به معنای دوست داشتن و مهربانی است.
💢 اما با نگاهی گذرا به تاریخ خواهیم دید که این مطلب تنها یک توجیه ساده برای گمراه کردن و دور کردن ذهن مخاطبین و فرار از حق و حقیقت است، همه مردم در آن زمان از سخن پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) ولایت و امامت را متوجه شدند.
✳️ به طور مثال در کتب تاریخی و روایی نقل شده: امیرالمومنین(ع) بعد از خلیفه شدن، یک روز از دارالاماره كوفه خارج شد و جماعتى از سواران با شمشيرهای برهنه به او نزدیک شدند و گفتند: «السّلام عليك يا اميرالمومنين، السّلام عليك يا مولانا و رحمة الله و بركاته».
💠 اميرالمومنين(ع) فرمود: در اينجا از اصحاب رسول خدا چه كسانى هستند؟
👈 دوازده نفر برخاستند و گواهى دادند كه پيغمبر را دیده و از او شنيدهاند كه فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه».
🔹 اینکه آنان با لفظ «مولانا» به امیرالمومنین(ع) سلام کردند، نشان میدهد که از جمله معروف پیامبر(ص) امامت و ولایت را فهمیدهاند، نه نصرت و یاری و محبت را.
✍ همچنین در روایتی مشابه این روایت نقل شده از جمله افرادی که در آن جمع بلند شدند و گواهی دادند «خالد بن زيد» ، «ابو ايوب» ، «خزيمة بن ثابت ذوالشّهادتين» ، «قيس بن سعد بن عباده» و «عبد الله بن بديل بن ورقآء» بودند.
🔸در آن جمع «انس بن مالک» و «براء بن عازب» از صحابه پیامبر هم وجود داشتند ولی شهادت ندادند؛ امیرالمومنین(ع) فرمود: «بار پروردگارا اگر كتمان آنها از روى دشمنی است، آنها را به بیماری مبتلا كن».
📌 بعد از آن جریان «براء بن عازب» كور شد، و دو پاى «انس بن مالك» نیز به پيسى مبتلا شد؛ انس، پس از اين جریان سوگند ياد كرد كه ديگر هیچگاه منقبتى از مناقب على بن ابیطالب(ع) را كتمان نكند.
👈 براء بن عازب نیز به علت نابينایى از منزل خودش مىپرسيد و به او مىگفتند: در فلان جاست، او مىگفت: چگونه راه را پيدا كند، كسیكه نفرين على بن ابیطالب(ع) به او رسيده است؟».
🍃 روز مباهله گرامی باد
💠 فقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ
📚 آل عمران، آیه 61
📎 #اعتقادات
📎 #امامت
📎 #روزمباهله
⭕️ سوال
⁉️ آیا گریه کردن بر مرده و بر پایی مراسم برا آنان اشکال دارد؟
👈یکی از موارد اختلاف بین وهابیت و جهان اسلام (اعم از شیعه، مالکی، حنبلی، حنفی و شافعی) این است که فرقه جعلی و ساختگی وهابیت، هر گونه عزاداری و گریه بر مرده را حرام دانسته و با آن مبارزه میکنند، به خصوص در رابطه با برپایی مراسمات عزاداری یا جشن برای اهل بیت(ع) موضعگیری کرده و آن را شرک به خدا میدانند و میگویند این اعمال به معنای عبادت این افراد است.
🌹 پاسخ
✅ قرآن کریم در رابطه با حضرت یعقوب(ع) از بزرگترین پیامبران الهی میفرماید: «وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيم [یوسف/84] و چشمان او از اندوه سفيد شد؛ اما او خشم خود را فرو مىبرد (و هرگز كفران نمىكرد)». این آیه به صراحت بیان میکند، حضرت یعقوب(ع) در فراق فرزند خود حضرت یوسف(علیهالسلام) ناراحت بود و آنقدر گریه کرد که چشمان او بینایی خود را از دست داد و سفید شد.
✅ همچنین قرآن کریم خطاب به پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى(شوری/23): بگو من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمىكنم، جز دوست داشتن نزديكانم». با توجه به این آیه بدون شک یکی از فرائض الهی محبت و دوست داشتن عترت و اهل بیت پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) است؛ همچنین ده ها روایت صحیح السند در منابع اهل سنت وارد شده که منظور از «قربی» در آیه خصوص اهلبیت است.
🔰 حال سوال ما از وهابیت این است که در زمان کنونی و بعد از گذشت 14 قرن از زمان پیامبر و عترت طاهرین ایشان این دوست داشتن و ابراز محبت چگونه است؟ آیا به این نیست که ما یاد و خاطره آنان را بزرگ بشماریم و در شادیهای آنان شاد بوده و مراسمات شادی و میلادی برپا کنیم و در عزای آنان محزون بوده و مراسم عزاداری برپا کنیم.
🔰آیا به راستی اگر ما برای بزرگداشت پیامبر و ائمه اطهار(صلواتاللهعلیهماجمین) مراسمی گرفته و در آن به ذکر فضائل و مناقب و ظلمهایی که بر آنان رفته است و... بپردازیم، آیا واقعا این کار عبادت آنان و شرک به خداست؟
✳️ برپایی چنین مراسماتی کاملا عادی بوده و در تمامی جوامع بشری انجام میشود، به هر جامعهای بنگریم، آنان برای بزرگان خود یادبود گرفته و هر ساله مراسماتی میگیرند که یاد و خاطره آنان از جامعه رخت بر نبندد.
❗️آیا اگر ما در زمان کنونی نیز مانند حضرت یعقوب(ع) برای پیامبر و اهل بیت ایشان حزین باشیم و به خاطر ظلم و ستمی که بر آنان روا داشته شده است، ابراز ناراحتی کرده و گریه و ناله کنیم، این عمل عبادت و پرستش آنان است؟ این چه حکمی است؟ این مطلب از کجای اسلام برداشت میشود؟ کدام آیه یا روایت این را تایید میکند؟
📎 #اعتقادات
📎 #امامت
بسم الله الرحمن الرحیم
نزول سوره هل أتی
در سال ششم هجرى، امام حسن و امام حسين علیهماالسلام بيمار مىشوند. پيامبر صلی الله علیه وآله با جمعی از اصحاب از امام حسن و امام حسين علیه السلام عيادت مىكنند و به اميرالمؤمنين علیه السلام مىفرمايند: اگر برای فرزندانت نذرى كنى، خداوند آن ها را شفا خواهد داد.
اميرالمؤمنين علیه السلام فرمودند: سه روز برای شفاى آن ها روزه خواهم گرفت. حضرت زهرا علیهاسلام نيز همان نذر را نيّت كردند. امام حسن و امام حسين علیهالسلام و فضّۀ خادمه نيز گفتند: ما هم سه روز، روزه خواهيم گرفت. چیزی نگذشت که خداوند آنان را شفا داد و آن ها شروع به روزه گرفتن كردند.
حضرت على علیه السلام از يكى از همسايگان مقدارى جو قرض گرفتند و حضرت زهرا علیهاسلام با دست خود یک سوم آن جوها را آرد كردند. و آردها را خمير كرده و پنج قرص نان پخته و براى افطار در سفره قرار دادند.
هنگام افطارمسكينى در خانه را زد و تقاضاى كمك كرد. آنان یکی پس از دیگری نانهای خود را به مسكين دادند و تنها با آب افطار كردند.
روز دوّم حضرت زهرا علیهاسلام يك سوم ديگر از آردها را خمير كرده و نان پختند. هنگام افطار يتيمى به درِ خانه ایشان آمد و تقاضای کمک کرد. حضرات نانها را به يتیم دادند و خود با آب افطار كردند.
روز سوّم نیز همان اتّفاقات افتاد و هنگام افطار اسيرى آمد و همان تقاضا را كرد و آنان تنها غذاى خود یعنی همان نان ها را به او دادند وباز با آب افطار نمودند!
حضرت علی علیه السلام همراه با امام حسن و امام حسين علیه السلام پس از آن سه روز در حالى كه آنان از گرسنگى مىلرزيدند، روز 25 ذی الحجّه بود که خدمت پيامبر صلی الله علیه وآله رسيدند.
پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: براى من سخت است که شما را به اين حالت ببينم. آنگاه پیامبر با آنان همراه شده به خانه ایشان رفتند و دیدند حضرت زهرا علیهاسلام که چشمانش از گرسنگى فرو رفته بود در محراب عبادت ایستاده است!
پيامبر صلی الله علیه وآله ایشان را مورد محبت قرار دادند. آن گاه جبرئيل نازل شد و به پیامبر اکرم از طرف خدا با داشتن چنین خاندانی تبریک گفت؛ و آیات سوره «دهر» (که نام دیگر آن سوره «انسان» و نام سوّمش سوره «هل أتی» است) را تقدیم پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نمود و برایش قرائت کرد و آنگاه ظرفى پُر از غذاى بهشتى از آسمان برای ایشان آورده شد و آن ها ميل کردند! علّامه امینی در الغدیر این حدیث را به قول 34 نفر از علمای معروف اهل سنّت مستند فرموده است!
خدای متعال در این سوره از اهلبیت علیهم السلام بسیار تجلیل و تعریف نموده و از آنان با عنوان ابرار، یعنی خوبان خدا و عباد الله، یعنی بندگان خالص خدا یاد کرده است و مخالفينِ ايشان را كافر نامیده و از کارِ با اخلاص و پر زحمت ایشان بسیار تمجید نموده و همه نعمت های بهشتی و مقامات رفیع آن را به اهل بیت علیهم السلام وعده داده است.
همۀ مفسِّرین شیعه و جمع زیادی از مفسِّرین اهل سنّت معترف اند که هجده آیۀ این سوره مبارکه بلکه بیشتر آیات آن در مدینه و دربارۀ این واقعه و در حق اهل بیت علیهم السلام نازل شده است .