📌 شب ششم محرم الحرام ١٤٤٥ 🎙 بامدّاحی: #حاج_محمود_كريمى 🕌 خیمــة العبّـــاس (علیه‌السّلام) 📍 نشر آثار حاج محمود کریمی [کانال حاج محمود کریمی] @HajMahmoud_Karimi‏ 👇👇👇👇👇👇👇

#شب_ششم #حضرت_قاسم_علیه_السلام قلبم از مهر خدایی تو، آکنده شده وقت یک حمله‌ی طوفانی کوبنده شده می‌روم تا که ببینند، حسن زنده شده بنگر لشکر کوفه چه پراکنده شده تیغ حیدر به کمر بسته‌ام و می‌تازم دست و سر در وسط معرکه می‌اندازم همه بیمار تو؛ من از همه بیمارترم من از این لشکر بی‌ریشه، جگردارترم سیزده‌ساله‌ام و از همه سردارترم به کمند غم عشق تو گرفتارترم دست‌پرورده‌ی عبّاس علمدار، منم نوه‌ی صف‌شکن حیدرکرّار، منم ای عمو! از حرم، آهسته خودت را برسان تا که پلکم نشده بسته، خودت را برسان می‌زنم ناله‌ی پیوسته، خودت را برسان بر سر پیکر این خسته، خودت را برسان شکرُ لله، بلاهای عظیمی دارم حسنی‌زاده‌ام و خلق کریمی دارم قاسمت در وسط معرکه، غوغا کرده پدرم، لب به تشکّر ز گلش وا کرده نیزه‌ای آمده در سینه‌ی من جا کرده روح من عزم سفر، جانب زهرا کرده با تن غرق به خون، باز رجز می‌خوانم می‌روم منتظر آمدنت می‌مانم ______________ گفت: قاسم! بلند شو پسرم روی پاهات، بندشو پسرم شعله بر جان ما نکش این‌قدر به‌روی خاک، پا نکش این‌قدر پسرم! تو امانت حسنی چه کنم تا که دست‌وپا نزنی روی جسمت، برو بیا شده است استخوان‌های سینه‌ات، وا شده است شاهد دست‌وپا زدن شده‌ام آه! شرمنده‌ی حسن شده‌ام قد کشیدی تو این‌قدر، این‎جا در عبا، جا نمی‌شوی حتّی راه رفتند بر حریم تنت جای نعل است بر روی دهنت اسب، روی تنت شتاب گرفت نعل از پیکرت، گلاب گرفت کینه‌ها نقش بر زمینت کرد عقده‌های جمل، چنینت کرد پهلویت در فشار بود؛ شکست سینه در اضطرار بود؛ شکست روضه‌ات امتداد تاریخ است زخم نیزه، مشابه میخ است تا که پا پشت در گذاشت؛ زدند مادرم بار شیشه داشت؛ زدند

#نصایح استاد الهی: ▪️توصیه به مسجدی‌ها و هیئتی‌ها ▪️محرم ۱۴۴۶ 🏴 هیئت رزمندگان کرج نورالشهداء @ostadelahi

🎙| صوت 🎤| حاج مجتبی توسلی 🔸مظلوم 🏴مراســم عزادارى حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه السلام 🌙 دهه سوم ماه محرم - شب هفتم 🕌مسجد ارک تهران 📆 ۲۲ مردادماه ‌۱۴۰۲ ☑️ كانال رسمى #حاج_منصور_ارضى @hajmansourarzi

📌 شب هشتم محرم الحرام ١٤٤٥ 🎙 بامدّاحی: #حاج_محمود_كريمى 🕌 خیمــة العبّـــاس (علیه‌السّلام) 📍 نشر آثار حاج محمود کریمی [حاج محمود کریمی] @HajMahmoud_Karimi 👇👇👇👇

#بشنوید نوحه‌های حضرت‌عباس (علیه‌السّلام) «مشکت صدپاره شده، قلبم» شب نهم #محرم الحرام، سال ۱۳۹٤ هیئت‌ رایةالعبّاس (علیه‌السّلام) [حاج محمود کریمی] @HajMahmoud_Karimi

#حضرت_عباس_علیه_السلام #امان_نامه #استاد_غلامرضا_سازگار خطری می کنم از فتنه ی شیطان احساس خطر خار جحیمی به روان گل یاس در دل آل پیمبر همه افتاده هراس شمر آورده امان‌ نامه برای عباس زین مصیبت حرم پاک علی می‌لرزد گوییـا مـلک خـدای ازلــی می‌لرزد کیست عباس؟ امید دل خیرالناس است کیست عباس؟ شرف عشق، ادب احساس است شیشه را قصد شکار جگر الماس است پاسدار حرم‌ الله اگر عباس است به نگاهیش عدو در سقر آواره شود جگر شمـر و امان ‌نامـه ی او پاره شود باز دنیا به سوی حیدر کرار آمد به سراغ قمر از راه، شب تار آمد دل شب سوی حرم، شمر ستمکار آمد به شکار دل عباس علمدار آمد گفت: عباس! ببین! بخت، تو را همراه است کـه امـان‌ نامه ی تــو خـط عبیــد الله است چشم عباس که بر شمر ستمکار افتاد پای‌ تا فرق چو آهی که برآید ز نهاد گفت: ای کار تو بر آل پیمبر بیداد به تو و خطّ و امان‌ نامه ی تو نفرین باد دور شو! این همه افسانه مخوان در گوشم بـه دو عـالم پسـر فاطمــه را نفــروشم گفت ای لعل لبت تشنه، دلت دریایی تا به کی پای تو در سلسله ی تنهایی؟ به تو زیبنده بود سروری و آقایی حیف از قدر و جلالت که کنی سقایی! تو امیری ز چه رو عبد برادر باشی؟ نزد مـا آی که فرمانده ی لشکر باشی گفت روزی که اذان بر در گوشم خواندند همگی بر رخم از اشک، گلاب افشاندند مات و مبهوت به دیدار جمالم ماندند همه دور پسر فاطمه‌ ام گرداندند تا فـدای پسـر فاطمـه گردد هستم پدرم اشک‌فشان بوسه زده بر دستم گفت ما بوسه گذاریم به خاک پایت تو یل ام‌ بنینی و قمر، سیمایت چه نیازی به حسین و به بنی ‌الزهرایت؟ حیف باشد که ز هم قطع شود اعضایت! عوض آنکه حسین، اشک برایت ریزد باش با ما که زر سـرخ به پایت ریزد گفت: خاموش که این بندگی ‌ام، آقایی ‌ست مشک بر دوش گرفتم، شرفم سقایی‌ ست باخبر باش که عباس، بنی‌ الزهرایی‌ ست جگرم سوخته و چشم و دلم دریایی‌ ست باشد از اسب، زمین خوردن من پروازم هرچـه هستم به حسین ‌بن ‌علی سربازم من جدا لحظه‌ای از آل‌ پیمبر گردم؟ بهر حفظ سر و جان دور ز دلبر گردم؟ پسر شیرخدا نیستم ار بر گردم عشقم این است که دور علی ‌اصغر گردم نیست بازیچه ی ماننـد تویی احساسم دور شو! دور! زنا زاده! که من عباسم ای فدای شرف دین و مرامت عباس! کوثر از جام نبی باد به کامت عباس! از ولادت به تو بالیده امامت عباس! تا قیامت ز رُسل باد سلامت عباس! تو به شهر دل یک خلق، امامت کردی سربلند است قیامت کـه قیامت کردی نه ز شمشیر نه از تیر، تو را واهمه بود از ازل مرغ دلت شیفته ی علقمه بود زائر پیکر صد پاره ی تو فاطمه بود آب را با تو به دور حرمت زمزمه بود کای شرار عطشت در جگر آب، عباس! آب از شـرم لـب تشنه ی تو آب عباس! آب ها تشنه ی داغ لب عطشان تواند نخل‌ها سوخته و سر به ‌گریبان تواند اشک‌ها وقف تو و زخم فراوان تواند دست‌ها تا ابدالدّهر به دامان تواند چه شـود تـا ز گنـه، نامـه ی او پاک کنند «میثم» دلشده را در حرمت خاک کنند

📹 روضه‌ی عصر عاشورا به روایت آیت‌الله خامنه‌ای 🔹وقتى که زینب رسید آن‌جا جسد عزیزش را روى زمین گرم کربلا افتاده دید به جاى هرگونه عکس‌العملى، به جاى هر گونه شکایتى رفت به طرف جسد عزیزش ابى‌عبداللَه خطاب به جدش پیغمبر صدایش بلند شد «یا رسول‌اللَه صلی علیک ملیک السماء هذا حسینک مرمل بالدماء مقطع الاعضاء»...

📸 رهبر انقلاب: حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام با ساز و برگ جنگ به کربلا نیامده بود. کسی که میخواهد به میدان جنگ برود، سرباز لازم دارد؛ اما امام حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام زنان و فرزندان خود را هم با خود آورده است. این به معنای آن است که این‌جا باید حادثه‌ای اتفاق بیفتد که عواطف انسانها را در طول تاریخ همواره به خود متوجّه کند؛ تا عظمت کار امام حسین معلوم شود.۱۳۷۹/۱/۲۶

کس چون تو طریق پاک‌بازی نگرفت با زخم نشان سرفرازی نگرفت زین پیش، دلاورا! کسی چون تو شگفت حیثیت مرگ را به بازی نگرفت 📝 #سیدحسن_حسینی

نه ذوالجناح دگر تابِ استقامت داشت نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت 🔹روضه‌خوانیِ مهدی سلحشور در شام غریبانِ حسینی در حسینیهٔ امام خمینی(ره)

#روز_یازدهم #حرکت_کاروان_حسینی_ازکربلا_به_سمت_کوفه #محمدجواد_غفورزاده #شفق مبریدم! که در این دشت مرا کاری هست گرچه گل نیست ولی صحنه گلزاری هست ساربانا! مزنید این همه آواز رحیل که در این دشت مرا قافله سالاری هست من و این باغ خزان دیده خدا را چه کنم همره لاله رخان - لاله تبداری هست ساربان،تند مران قافله گلها را که در این حلقه گل، نرگس بیماری هست نیست اندیشه مرا، از سفر کوفه و شام مهر اگر نیست، ولی ماه شب تاری هست تشنه کامان بلا را، چه غم از سوز عطش ساقی افتاده ولی، ساغر سرشاری هست هستی ام رفته زکف، بعد تو یا ثارالله هیچم ار نیست تمنای توام باری هست تا به مرغان چمن، رسم وفا آموزد یادگار از تو پرستوی پرستاری هست با وجودی که بود بار جدایی سنگین لله الحمد مرا روح سبکباری هست گر چه از ساحت قدس تو جدایم کردند هست پیوند وفا با تو مرا آری هست باغبان چمن معرفت! آسوده بخواب که مرا شب همه شب دیده بیداری هست در نماز شب خود غرق مناجات توام یار اگر نیست ولی زمزمه یاری هست مبرید از چمن حسن (شفق) را بیرون که در آنجا که بود جلوه گل خاری هست