بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله : 2- خیارکم من تعلم قرآن و عـلمه بهترین شما کسیست که قرآن را بیاموزد و آموزش دهد. نهج الفصاحه ص473 ،ح1524 - وسایل الشیعه ج6 ، ص167 ، ح7641 هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم   ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره یس آیات 63 و 64 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (63) اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (64) ترجمه : اين همان جهنّمى است كه به شما وعده داده مى شد. امروز وارد آن شويد و به خاطر كفرى كه داشتيد، به آتش آن بسوزيد. نکته ها: «اصلوها» از «صلى» به معناى آتش افروختن و در آتش وارد گشتن وملازم آن بودن است. پیام‌ها : - خداوند بارها وعده جهنّم داد، ولى كافران باور نكردند. «توعدون - تكفرون» - خداوند بر دوزخيان اتمام حجت نموده و پيوسته خطر دوزخ را به آنان ابلاغ كرده است. «كنتم توعدون» - ورود كفّار به دوزخ با تحقير همراه است. (فرمان «اِصلوها» براى تحقير و اهانت است.) - كفّار و دوزخيان هرگز از آتش جدا نخواهند شد. «اصلوها اليوم» آیه 65 الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَي أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65) ترجمه : امروز بر دهانشان مُهر مى نهيم و دست هايشان با ما سخن مى گويند و پاهايشان به آن چه كسب كرده اند گواهى مى دهند. نکته ها: ذكر نام دست و پا از باب نمونه است، زيرا در آيات ديگر مى خوانيم كه گوش و چشم و دل نيز مورد سؤال قرار مى گيرند(618) و حتّى پوست گواهى مى دهد.(619) به هر حال هر عضوى به آن چه عمل كرده گواهى مى دهد. 618) اسراء، 36. 619) سجده، 20. پیام‌ها : - خداوند، سبب سوز و سبب ساز است. دهانى را كه وسيله سخن گفتن است مى بندد و دست و پا را وسيله سخن گفتن قرار مى دهد. «نختم على افواههم و تكلّمنا ايديهم و... ارجلهم» - معاد، جسمانى است. «تكلّمنا ايديهم» - در قيامت اعضاى بدن، تابع اراده انسان نيست. «تكلّمنا ايديهم و تشهد ارجلهم» - قوى ترين گواه در دادگاه، اقرار و اعتراف عامل جرم است. «تشهد ارجلهم» - اعضاى بدن داراى نوعى درك و شعورند كه مى توانند در قيامت شهادت دهند. «تكلّمنا ايديهم و تشهد ارجلهم»

🌹الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علی ابن ابیطالب وَ الْأَئِمَّهِ المعصومین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ ذکر روز چهارشنبه: یا حی یا قیوم   (ای زنده، ای پاینده) ذکر روز چهارشنبه به اسم موسی کاظم (ع) و امام رضا (ع) و امام محمد بتقی (ع) و امام علی النقی (ع) است. روایت شده در این روز زیارت چهار امام خوانده شود که خواندن آن موجب عزت دائمی می‌شود. صبح همه دوستان بخیر و شادی و سلامتی

۲۶ آبان ماه ۱۳۵۹ روز شکست حصر سوسنگرد یادآور رشادت‌های دلاورمردان یک ملت در دفاع از مرز و بوم ایران اسلامی است. عملیات آزادسازی سوسنگرد پس از فرمان حضرت امام خمینی رحمة الله علیه مبنی بر این‌که سوسنگرد تا فردا بایستی آزاد شود و تدبیر و مدیریت بی‌بدیل مقام معظم رهبری که آن زمان عضو شورای عالی دفاع بودند، انجام شد که با فرماندهی مشترک ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و با رشادت‌های بزرگمردانی چون شهید مصطفی چمران و پایمردی رزمندگان اسلام و نیرو‌های مردمی به پیروزی رسید. در این عملیاتِ آزادسازی، در ابتدا در تاریخ ۶ مهرماه سال ۵۹ نیروهای عراقی بعد از شکستن مقاومت پاسداران و نیروهای ژاندارمری، شهر سوسنگرد را اشغال کردند، ولی پس از گذشت چهار روز، یعنی در ۱۰ مهرماه، سپاه موفق شد که با کمک نیروهای خود به فرماندهی «علی غیوراصلی» شهر سوسنگرد را از حصر نیروهای عراقی خارج و آزاد نمایند. نیروهای عراقی بعد از گذشت مدتی، یعنی در بیست و یکم مهرماه شهر «بستان» را تصرف کردند و در بیست و چهارم آبان ماه سوسنگرد را بار دیگر (اینبار از سه طرف) تصرف کردند و به آن ورود پیدا نمودند، این در حالی است که دویست نفر از نیروهای ایرانیِ مدافع شهر (شامل پاسداران، بسیجیان و شماری از اهالی شهر) توانستند با استقامت در برابر عراقی‌ها مانع از سقوط شهر سوسنگرد شوند. بعد از سپری شدن دو روز از این ماجرا، یعنی در تاریخ بیست و شش آبان ماه ۱۳۵۹، نیروهای ایرانی در ارتش، سپاه و ستاد جنگ‌های نامنظم (گروه "شهید چمران") به کمک محاصره‌شدگان روی آورند و توانستند دوباره این شهر را از اشغال نیروهای دشمن آزاد کنند.

🔸️نشست بصیرتی باحضور کارشناس مسائل سیاسی جناب آقای دکتر آذریان 🔹️زمان :چهارشنبه ۲۶آبانماه همزمان با نماز مغرب و عشاء 🔸️مکان: پرند فاز ۲ میدان‌ایمان مسجد امام حسین علیه السلام @mehoseinp

گزارش تصویری چهارشنبه ۲۶آبانماه ۱۴۰۰ نشست بصیرتی با حضور کارشناس مسائل سیاسی جناب آقای دکتر آذریان #مسجد_امام_حسین_علیه_السلام @mehoseinp

‼️فراموش کردن رکوع 🔷س ۵۷۲۵: اگر نمازگزار هنگام سجده متوجه شود که رکوع را انجام نداده، آیا نمازش باطل است، چنانچه نماز باطل نیست چه وظیفه ای دارد؟ ✅ج: اگر در حال سجده اول یا بعد از آن و پیش از وارد شدن در سجده دوم به یاد بیاورد که رکوع نکرده است، باید برخیزد و پس از ایستادن، رکوع کند و پس از آن، دو سجده را به جا آورد و نماز را تمام کند (و برای سجده زیادی به احتیاط مستحب پس از نماز، دو سجده سهو انجام دهد). 📕 منبع: leader.ir 🆔 @resale_ahkam

‼️امر و نهی فرزندان 🔷س ۵۷۲۶: اگر فرزندان مطیع والدین نباشند، والدین تا چه مرحله‌ای می‌توانند امر و نهی کنند؟ ✅ج: پدر و مادر می‌توانند و لازم است فرزند را امرونهی کنند؛ ولی مقام امر به معروف و نهی از منکر تا همان حد تذکر لسانی باشد نه بیشتر. اما دقت داشته باشید امر به معروف و نهی از منکر  به این معنا نیست که همیشه خودمان مستقیماً به فرد بگوییم. گاهی حتی باید فرد را نزد مشاور ببرند، این خودش می‌شود امر به معروف و نهی از منکر. یا پدر می‌بیند فرزندش در نمازخواندن کوتاهی می‌کند و به او تذکر می‌دهد اما اثر ندارد؛ خب باید با یک مشاوری صحبت کند. خود همین رجوع به مشاور امر به معروف است، یعنی  راهی را پیش بگیریم که شخص گناهکار، گناه نکند و کسی که واجبی را ترک کرده ، دیگر ترک نکند. 📕منبع: khamenei.ir 🆔 @resale_ahkam

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرحیم * امام صادق علیه السلام  : اگر کسی یک حدیث از معارف اسلامی را به خوبی بفهمد و عمق علمی آن را به درستی درک کند ، بهتر از آن است که هزار حدیث را در حافظه خود بسپارد و آنها را نقل نماید ، و پیروان مکتب اهل بیت به مقام فقاهت نائل نمی شوند ، مگر آنکه نظرات ائمه علیهم السلام  را درک کنند و به جهات مختلفه احادیث متوجه باشند. بحارالانوار جلد 1 صفحه 118 ، الحدیث جلد 1 صفحه 366 هرشب روایتی از اهل بیت علیهم السلام را با تفکر و تعمق مطالعه و در زندگی خود بکار ببندیم مصالح اجتماعی، سلام حدیث (15) ديلمى : كانَ النَّبىُّ صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏ آله ... يُسَلِّمُ عَلى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ كَبيرٍ وَ صَغيرٍ وَ غَنىٍّ وَ فَقيرٍ و لا يُحَقِّرُ ما دُعِىَ اِلَيهِ و لو اِلى خَشفِ التَّمْرِة وَ كانَ خَفيفَ المَئونَةِ كَريمَ الطَّبيعَةِ، جَميلَ المُعاشَرَةِ، طَلِقَ الوَجهِ، بَشّاشا من غَيرِ ضِحكٍ، مَحْزونا مِن غَيرِ عَبوسٍ، مُتَواضِعا مِنْ غَيْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادا مِن غَيْرِ سَرَفٍ، رَقيقَ القَلبِ، رَحيما بِكُلِّ مُسْلِمٍ... ؛ رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله به هر كس برخورد مى ‏نمودند، از بزرگ و كوچك، ثروتمند و فقير، سلام مى‏ كردند و اگر به جايى حتى براى خوردن خرمايى خشك دعوت مى‏ شدند، آن را كوچك نمى‏ شمردند. زندگيشان كم هزينه بود، بزرگ طبع، خوش معاشرت و گشاده رو بودند، بى آن‏كه بخندند، هميشه متبسم بودند، بى‏ آن‏كه اخمو باشند، محزون بودند، بى‏ آن‏كه از خود ذلّتى نشان دهند، متواضع بودند، مى ‏بخشيدند ولى اسراف نمى ‏نمودند، دل نازك و نسبت به تمام مسلمانان مهربان بودند. ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1، ص 115

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم پیامبر اسلام (ص):  يا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسيت- فَاِنَّ القُرآنَ يُحيِى القَلبَ المیت وَ يَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنكَرِ ؛ فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زيرا كه قرآن دل  مرده را زنده مى كند و از فحشاء و زشتى  باز مى دارد. البرهان فی تفسیر القرآن ج1 ،ص19 هرشب آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم   ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره یس آیات 66 و 67 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ وَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَي أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّي يُبْصِرُونَ (66) وَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَي مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيّاً وَلَا يَرْجِعُونَ (67) ترجمه : و اگر بخواهيم فروغ ديدگانشان را محو مى كنيم، پس آنگاه كه در راه سبقت مى گيرند، چگونه خواهند ديد؟ و اگر بخواهيم آنان را در جاى خود مسخ مى كنيم (و به مجسّمه هايى بى روح مبدّل مى سازيم،) به گونه اى كه نه بتوانند به راه خود ادامه دهند و نه بر گردند. نکته ها: اگر اين دو را ادامه آيات قبل در مورد عذاب كفّار در قيامت بدانيم، بيانگر ناتوانى كفّار در جستجوى راه بهشت و حيرت و سرگردانى آنها در صحراى محشر است. امّا اكثر مفسّران اين دو را مربوط به كيفر دنيوى كفّار دانسته و آن را نوعى تهديد در از دست دادن قوّه بينايى و يافتن راه خانه و كسب و كار دانسته اند.(620)620) تفسير نمونه. پیام‌ها : - فكر نكنيد آن چه داريد بايد داشته باشيد يا جاودانه خواهيد داشت، از قهر و غضب الهى و تغيير نعمت ها غافل نباشيد. «لو نشاء طمسنا» - علاج واقعه را قبل از وقوع بايد كرد. قبل از نزول عذاب بايد از لجاجت دست برداشت. «لو نشاء... لو نشاء...» - هر مكانى مى تواند ظرف قهر خدا باشد. «على مكانتهم» - قهر خدا كه آمد احدى توان تحمّل ندارد. «فما استطاعوا...» - سنّت خداوند، آزاد گذاشتن انسان ها است تا از راه ديدن و شنيدن حقايق ايمان بياورند، نه آنكه از طريق قهر و اجبار و فشار ايمان آورند. «لو نشاء لمسخناهم» (حرف «لَو» نشانه آن است كه سنّت خداوند، مسخ و زمين گير كردن مردم نيست.)