بسم الله الرحمن الرحیم ترجمه و تفسیر آیه به آیه سوره هود آیه 113 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَي الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ ترجمه : و به ستمگران تمايل وتكيه نكنيد كه آتشِ (عذاب) شما را فرا مى گيرد و (در اين صورت) براى شما در برابر خداوند، هيچ دوست و سرپرستى نيست، پس (ازهيچ ناحيه اى) مورد كمك قرار نخواهيد گرفت. نکته ها: در روايات مى خوانيم كه مودّت و محبّت به ظالم و اطاعت از او، از مصاديق ركون به ظالم محسوب مى شود. در روايتى مى فرمايد: به ستمگر اميدى نداشته باش، گرچه او فاميل و دوست تو باشد. «و ان كان حميما قريباً»(126) در كافى، نيز اين روايت آمده كه اگر به مقدار زمانِ دست به جيب كردن ستمگر براى بخشش، راضى به زنده بودن او باشى، ركون و تكيه بر ظالم كرده اى كه خدا از آن نهى نموده است.(127) از آنجا كه اطاعت از اولى الامر، واجب و از سوى ديگر، ركون به ظالم حرام است، پس اولى الامر نمى تواند ظالم باشد، بلكه بايد معصوم نيز باشد، زيرا گناه از مصاديق ظلم به شمار مى رود. ركون و تكيه بر ظالم، آتش و عذاب خداوند را در پى دارد، پس وضعيّت خود ظالم چگونه خواهد بود؟! 126) تفسير كنزالدقائق. 127) كافى، ج 5، ص 108. پیامها: - هرگونه تمايل واعتماد به ستمگران داخلى وخارجى، ممنوع است. «لاتركنوا» (ستمگران، لايق پيروى و رهبرى نيستند) - تكيه بر ستمگران، گناه كبيره است. (هر گناهى كه قرآن درباره ى آن وعده ى آتش داده، گناه كبيره است)«لا تركنوا... فتمسّكم النار» - به جاى تمسّك به ظالم، به خدا توكّل كنيم. «و مالكم من دون اللّه من اولياء» - نتيجه ى تكيه بر ستمگران، غربت و تنهايى است.«ثم لاتنصرون»

بسم الله الرحمن الرحیم ترجمه و تفسیر آیه به آیه سوره هود آیات 114 و 115 اعوذ بالله من الشیطان الرجیم وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفاً مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّـيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَي لِلذَّاكِرِينَ وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ترجمه : و نماز را در دو طرف روز و اوايل شب بپادار، (زيرا) بدرستى كه كارهاى نيكو (همچون نماز)، بدى ها را محو مى كند، اين (فرمان)، تذكّرى است براى اهل ذكر. و پايدار باش، كه همانا خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نمى كند. نکته ها: در روايات، مراد از دو طرف روز، صبح و مغرب، و مراد از اوايل شب، نماز عشا بيان شده است.(128) البتّه اين آيه در مقام بيان تمام نمازهاى روزانه نيست. شخصى از اعمال زشت خويش ناراحت بود، لذا پس از نماز در مسجد از پيامبرصلى الله عليه وآله خواست تا او را حدّ بزند، حضرت به او فرمود: چون بعد از آن عمل خلاف، در نماز جماعت شركت كرده اى، خداوند تو را بخشيد.(129) از امام صادق عليه السلام سؤال شد كه شخصى از طريق طاغوت درآمدهايى را بدست آورده وبا اميد به آيه ى «انّ الحسنات يذهبن السيئات» به فقرا كمك مى كند وبه حج مى رود؟ حضرت فرمود: «انّ الخطيئة لاتكفر الخطيئة» گناه را نمى توان با گناه پوشاند.(130) آنچه را بدست آورده مالِ مردم است وتصرّف در مال مردم به هر شكل حرام است. اميد بخش ترين آيه ى قرآن حضرت على عليه السلام بر جمعى وارد شده و از آنها سؤال فرمودند: آيا مى دانيد اميدبخش ترين آيه ى قرآن كدام است؟! هر كس به فراخور حال خويش آيه اى را عنوان كرد: * بعضى گفتند: آيه ى «انّ اللَّه لايغفر اَن يشرك به و يغفر مادون ذلك»(131) يعنى خداوند جز شرك، گناهان ديگر را مى بخشد. * بعض ديگر بر آن بودند كه اين آيه است؛ «و مَن يعمل سوء او يظلم نفسه ثمّ يستغفر اللّه يجد اللّه غفوراً رحيما»(132) يعنى هر كس خلافكار و ظالم باشد ولى استغفار كند، خداوند را بخشنده و مهربان خواهد يافت. * عدّه اى اظهار داشتند آيه ى «يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لاتقنطوا من رحمة اللّه انّ اللّه يغفر الذنوب جميعاً»(133) يعنى اى بندگان من كه در حقّ خود اسراف كرده ايد! از رحمت خدا مأيوس نشويد، زيرا او همه ى گناهان را مى بخشد. * تعدادى هم نظر به اين آيه داشتند؛ «والذين اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذكروا اللّه فاستغفروا لذنوبهم و مَن يغفر الذنوب الاّ اللّه»(134) يعنى كسانى كه اگر كار زشتى انجام دادند و به خودشان ظلم كردند، ياد خداوند مى كنند و براى گناهان خويش استغفار مى نمايند، و كيست جز خداوند كه گناهان را ببخشد. بعد از اينكه حضرت نظرات آنان را شنيد، فرمودند: از حبيبم رسول خداصلى الله عليه وآله شنيدم كه فرمود: اميدبخش ترين آيه در قرآن اين آيه است: «اقم الصلاة طرفى النهار و زلفاً من الليل انّ الحسنات يُذهبن السيئات» سپس پيامبرصلى الله عليه وآله ادامه دادند: يا على! سوگند به خداوندى كه مرا بشير و نذير به سوى مردم مبعوث كرد، وقتى كه انسان براى نماز وضو بگيرد، گناهانش ريخته مى شود، و زمانى كه رو به قبله كند، پاك مى شود. يا على! مثال اقامه كننده ى نمازهاى روزانه، مثل كسى است كه هر روز پنج مرتبه در نهر آبى كه جلوى منزل اوست خود را شستشو كند.(135) 128) تفسير كنزالدقائق. 129) تفسير مجمع البيان. 130) تفسير كنزالدقائق. 131) نساء، 48. 132) نساء، 110. 133) زمر، 53. 134) آل عمران، 134. 135) تفاسير مجمع البيان و كنزالدقائق. پیامها : - رهبر بايد الگوى مردم باشد. «فاستقم... اقم...» - نماز را بايد با شرايط و آداب كامل بجاى آورد. در كلمه ى «اقامه»، معناى كمال و تمام نهفته است. «اقم الصلاة» - نماز، قوّت قلب مؤمنان است. چون در آيات گذشته، فرمان به استقامت و عدم اعتماد به ظالمان مطرح شد و اين امور نياز به روحيّه ى بالا دارد، لذا در اين آيه، خداوند امر به تقويت روح با اهرم نماز مى فرمايد. «فاستقم... و اقم الصلاة» - نمازها را بايد در وقت مقرّر انجام داد. «طرفى النهار» - نماز، روشن ترين نمونه ى كار نيك است. «اقم... ان الحسنات...» - اعمال انسان در يكديگر تأثير دارند. «ان الحسنات يذهبن السيئات» - دستور به نماز، روشن ترين پند خداست. «ذلك ذكرى» (نماز، ذكر الهى است) - همه ى افراد از تذكّرات الهى، بهره مند نمى شوند.«ذكرى للذاكرين» - برپايى واقامه ى نماز، پشتكار وحوصله مى خواهد.(136)«اقم الصلاة ، واصبر» 136) در آيه اى ديگر مى فرمايد: «وأمر اهلك بالصلوة و اصطبر عليها» طه، 132.