‼️استعمال آمپول برای روزه دار 🔷احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولهای مقوی یا مغذّی، یا آمپولهائی که به رگ تزریق می‌شود و نیز انواع سِرمها خودداری کند. ولی تزریق آمپول برای بی‌حس کردن و نیز دارو گذاشتن در زخمها و جراحتها اشکال ندارد. 🆔 @resale_ahkam

‼️استعمال دخانیات در حال روزه 🔷احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از دودهای انواع دخانیات و نیز مواد مخدری که از راه بینی یا زیر زبان جذب می‌شود خودداری کند. 🆔 @resale_ahkam

، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم دوستان عزیز هر شب حدیثی از احادیث کتاب الکترونیکی مشکوة را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. اخلاق اقتصادی، روزی حدیث (33) امام صادق علیه السلام : قلتُ لأبي عبدِاللّه‏ِ (عليه ‏السلام) : الرّجُلُ يَتّجِرُ ، فإنْ هُو آجَرَ نَفسَهُ اُعطِيَ ما يُصِيبُ في تجارتِهِ ، فقالَ: لا يُؤاجِرْ نفسَهُ، و لكنْ يَسترزِق ُ‏اللّه‏َ عزّ و جلّ و يَتَّجِرُ، فإنّهُ إذا آجَرَ نفسَهُ حَظَرَ على نفسِهِ الرِّزْقَ . به ابو عبداللّه‏ امام صادق (عليه ‏السلام) عرض ‏كردم:شخصى ‏مى ‏تواند تجارت كند، با اين حال اگر خودش را اجير [ديگرى] سازد، به اندازه‏ اى كه خودش تجارت كند، به او داده مى ‏شود. فرمود: اجير نشود؛ بلكه از خداوند بزرگ روزى طلبد و دست به تجارت زند؛ زيرا اگر اجير شود ، مانع روزى خود شده است. کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص90 ، ح 3

نکات تفسیری پیرامون بحث تکرار آیات 10 تا 13 سوره الرحمن بحث تكرار در اينجا به مناسبت اولين مورد از موارد تكرار آيه «فباىّ آلاءِ ربّكما تكذّبان» در اين سوره، بحثى پيرامون تكرار ارائه مى گردد. تكرار مثبت: براى ايجاد يك فرهنگ، تكرار مسايل، مهم و ضرورى است. رسول خداصلى الله عليه وآله بارها فرمود: «انّى تارك فيكم الثّقلين كتاب اللّه و عترتى» تا رابطه قرآن و عترت را در ميان مردم محكم سازد.پس از نزول آيه «و امر اهلك بالصّلاة»(62) تا چند ماه رسول خداصلى الله عليه وآله هنگام صبح در خانه فاطمه زهراعليها السلام مى آمد و مى فرمود: «الصّلاة الصّلاة»(63) تا به مردم اعلام كند اهل بيت من همان كسانى هستند كه در خانه على و فاطمه هستند. در حديث مى خوانيم: دليل چهار مرتبه تكرار «اللّه اكبر» در آغاز اذان، آن است كه مردم از غفلت درآيند ولى هنگامى كه متوجّه شدند، باقى جملات به دو بار تقليل مى يابد.(64) گاهى حضرت على عليه السلام به خاطر ايجاد حساسيّت در مردم، الفاظى را تكرار مى كردند. چنانكه به فرزندانش وصيّت مى كند: «اللّه اللّه فى الايتام...»، «اللّه اللّه فى جيرانكم»، «اللّه اللّه فى الصلاة»، «اللّه اللّه فى القرآن...»(65) كه لفظ جلاله «اللّه» تكرار شده است. تكرار نماز در هر شبانه روز، براى آن است كه هر روز گامى به خداوند نزديك شويم. كسى كه از پله هاى نردبان بالا مى رود، در ظاهر، پاى او كارى تكرارى انجام مى دهد ولى در واقع در هر حركت گامى به جلو و رو به بالا مى گذارد. كسى كه براى حفر چاه كلنگ مى زند، در ظاهر كارى تكرارى مى كند، ولى در واقع با هر حركت، عمق چاه بيشتر مى شود. انسان با هر بار نماز و ذكر و تلاوت آيه اى گامى به خدا نزديك مى شود تا آنجا كه درباره پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى خوانيم: «دنى فتدلّى فكان قاب قوسين او ادنى»(66) چنان به خدا نزديك شد كه به قدر دو كمان يا نزديك تر شد. تكرار سفارش به تقوا در هر يك از خطبه هاى نماز جمعه در هر هفته، بيانگر نقش تكرار در تربيت دينى مردم است. اصولا بقاى زندگى با تنفس مكرر است و كمالات، در صورت تكرار حاصل مى شود. با يك بار انفاق و رشادت، ملكه سخاوت و شجاعت در انسان پيدا نمى شود، همان گونه كه رذائل و خبائث در صورت تكرار، در روح انسان ماندگار مى شوند. دلايل تكرار در قرآن تكرار، گاهى براى تذكّر و يادآورى نعمت هاى گوناگون است. نظير تكرار آيه «فباىّ آلاء ربّكما تكذبان» گاهى براى هشدار و تهديد خلافكاران است. نظير تكرار آيه «ويل يومئذٍ للمكذّبين»(67) گاهى براى فرهنگ سازى است. نظير تكرار «بسم اللّه الرّحمن الرّحيم» در آغاز هر سوره. گاهى براى اتمام حجّت است. نظير تكرار آيه «و لقد يسّرنا القرآن للذكر فهل من مدّكر»(68) گاهى براى انس بيشتر و نهادينه شدن است. نظير تكرار آيه «اذكروا اللّه ذكرا كثيراً»(69) گاهى براى بيان دستورات جديد است. نظير تكرار «يا ايها الّذين آمنوا..» گاهى به منزله قطعنامه براى هر فراز از مطلب يا سخنى است. چنانكه در سوره شعراء پس از پايان گزارش كار هر پيامبرى، مى فرمايد: «انّ ربّك لهو العزيز الرحيم» گاهى تكرار، نشان دهنده وحدت هدف و شيوه است. در سوره شعراء بارها جمله «فاتقوا اللّه و اطيعون» از زبان پيامبران متعدد تكرار شده كه بيانگر آن است كه شعار و هدف همه آنان يكى بوده است. ----- 62) طه، 132. 63) بحار، ج 35، ص 207. 64) علل الشرايع، ج 1، ص 259. 65) نهج البلاغه، نامه 47. 66) نجم، 9. 67) مرسلات، 15. 68) قمر، 17. 69) احزاب، 41. بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره الرحمن آیات 17 تا 18 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (١٧) پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ (١٨) پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟ نکته ها: گرچه خورشيد در هر روز از سال، طلوع و غروبى دارد، ولى با توجّه به قوس صعودى و قوس نزولى حركت آن، در حقيقت دو مشرق و دو مغرب دارد و بقيه در ميان اين دو است و اين نظام، باعث پيدايش فصول مختلف و تغيير ساعات شبانه روز در طول سال مى شود. امّا بعضى مفسّران، مشرقَين و مغربَين را طلوع و غروب هريك از ماه و خورشيد دانسته اند.(75) حضرت على عليه السلام در خطبه اى بعد از تلاوت آيه «ربّ المشرقَين...» فرمود: مشرق زمستان در محدوده خود و مشرق تابستان در محدوده خود است.(76) ----- 75) تفسير نمونه. 76) تفسير نورالثقلين. بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

پیام‌های آیات 17 تا 18 سوره الرحمن - احاطه خداوند به شرق و غرب عالم يكسان است. «ربّ المشرقَين... ربّ المغربَين» - قرآن، انسان را به كيهان شناسى دعوت مى كند. «المشرقين... المغربين» - قرآن، بشر را به شناختِ آفاق و انفس، هر دو توجّه مى دهد. «خلق الانسان من صلصال... ربّ المشرقَين و... المغربَين» - پديده هاى طبيعى، هم براى انسان نعمت است و هم براى جن. «ربّ المشرقَين و ربّ المغربَين فباىّ آلاء ربّكما» - حركت زمين به گونه اى است كه مشرق و مغرب پديد مى آيد و اين از نعمت هاى الهى است. «فباىّ آلاء ربّكما تكذّبان» بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

صبح روز دوشنبه شما دوستان عزیز بخیر و شادی و عاقبت بخیری، قبولی طاعات و عبادات شما را در پنجمین روز از ماه مبارک رمضان را از خداوند متعال مسئلت می نمایم ذکر روز دوشنبه: یا قاضی الحاجات (ای برآورنده حاجت‌ها) 100 مرتبه ذکر روز دوشنبه به اسم امام حسن  (ع) و امام حسین (ع) است. روایت شده در روز دوشنبه زیارت  امام حسن (ع) و امام حسین (ع) خوانده شود که خواندن آن موجب کثرت مال می‌شود.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره الرحمن آیات 19 تا 25 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيٰانِ (١٩) دو درياى [شيرين و شور] را روان ساخت در حالى كه همواره باهم تلاقى و برخورد دارند؛ بَيْنَهُمٰا بَرْزَخٌ لاٰ يَبْغِيٰانِ (٢٠) [ولى] ميان آن دو حايلى است كه به هم تجاوز نمى كنند [درنتيجه باهم مخلوط نمى شوند! ] فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ (٢١) پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟ يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجٰانُ (٢٢) از آن دو دريا لؤلؤ و مرجان بيرون مى آيد فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ (٢٣) پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟ وَ لَهُ الْجَوٰارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلاٰمِ (٢٤) و او را در دريا كشتى هاى بادبان برافراشته چون كوه هاست فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ (٢٥) پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟ نکته ها: «مرج» به معناى رها ساختن است و «برزخ» به حدّ فاصل ميان دو چيز گفته مى شود. «لؤلؤ» به معناى مرواريدى است كه درون صدف پرورش يابد و «مرجان»، هم به مرواريدهاى كوچك گفته مى شود و هم نوعى حيوان دريايى كه شبيه شاخه درخت است و صيّادان آن را صيد مى كنند. «بحر» به آب زياد گفته مى شود، خواه دريا باشد يا رودخانه و مقصود از «بحرَين»، آب هاى شور و شيرين است. معمولاً آب رودخانه ها شيرين و آب درياها شور است. چنانكه در آيات ديگر مى فرمايد: «مايستوى البحران هذا عذبٌ فرات سائغ شرابه و هذا مِلح اُجاج»(77) دو دريا يكسان نيستند، يكى آبش گوارا، شيرين و نوشيدنش خوشگوار است و يكى شور و تلخ است. آب شور براى حفظ حيات جانداران دريايى است و آب شيرين براى حفظ حيات نباتات، گياهان، انسان ها و حيوانات كه در خشكى زندگى مى كنند. عبارتِ «مرَج البحرين» دو بار در قرآن آمده است: يك بار در سوره فرقان آيه 53 و يك بار در اين سوره. در آنجا ابتدا از جهاد بزرگ با كفار سخن مى گويد. «لاتطع الكافرين و جاهدهم به جهاداً كبيراً» و به دنبال آن مى فرمايد: «مرج البحرين هذا عذب فرات و هذا مِلحٌ اُجاج جَعَل بينهما برزخاً و حِجراً محجورا» ولى در اين سوره، ابتدا سخن از ميزان و حساب و عدل است، «وضع الميزان - اقيموا الوزن - لاتخسروا الميزان»، و پس از آن مى فرمايد: «مرج البحرين يلتقيان . بينهما برزخ لا يبغيان» يعنى آب شور و شيرين به هم تجاوز نمى كنند، زيرا عدم تجاوز با عدل تناسب بيشترى دارد. به دنبال آن مى فرمايد: «يخرج منهما اللؤلؤ و المرجان» آرى اگر عدالت بود و تجاوزگرى نبود، زيبايى ها پيدا مى شوند. دين اسلام، دين فطرى است و خداوند گرايش ها و نيازهاى فطرى بشر را تأمين كرده است، كه يكى از آنها گرايش به زيبايى و زينت است. آن هم گوهرى گرانبها همچون مرواريد كه از دريا استخراج مى شود. قرآن، در بيان ساير نعمت ها كلمه «لَه» را بكار نبرد، ولى در مورد كشتى فرمود: «و له الجوار» شايد به خاطر آن باشد تا بگويد ساخته دست شما نيز از اوست. زيرا فكر و طرح و قدرت جسمى شما براى ساخت و مواد و آثار آنها همگى از اوست. هنگامى كه امام على عليه السلام اين آيات را تلاوت فرمود: «يخرج منهما اللؤلؤ و المرجان» از آن حضرت پرسيدند: پس چرا شما از اين نعمت ها استفاده نمى كنيد؟ آن حضرت فرمود: خداوند بر رهبران عادل واجب كرده كه زندگى خود را چنان ساده و تنگ بگيرند كه فقر بر فقرا سخت نباشد.(78) امام صادق عليه السلام در تفسير آيه «مرج البحرين يلتقيان» فرمود: «علىّ و فاطمةعليهما السلام بحران عميقان، لايبغى احدهما على صاحبه، يخرج منهما اللؤلؤ و المرجان، الحسن و الحسين عليهما السلام»(79) على و فاطمه عليهما السلام دو درياى عميق اند كه هيچ يك بر ديگر تجاوز نمى كند و از اين دو دريا، لؤلؤ و مرجانى چون حسن و حسين عليهما السلام خارج مى شود. ----- 77) فاطر، 12. 78) تفسير كنزالدقائق. 79) تفسير قمى. بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

پیام‌های آیات 19 تا 25 سوره الرحمن - هستى كلاس توحيد است؛ آسمان و زمين و دريايش. «و السّماء رفعها... والارض وضعها... مرج البحرين...» - دريا، براى همه انسان ها و جنّيان نعمت است، گرچه همه در كنار دريا زندگى نمى كنند. «مرج البحرين... فباىّ آلاء ربّكما» - آثار قدرت خدا و برترى اراده او بر همه چيز هويداست. آب درياى شور با آب درياى شيرين تلاقى و برخورد مى كند، از كنار هم مى گذرند و در يكديگر داخل نمى شوند. «بينهما برزخ لايبغيان» - بهره بردارى از نعمت ها، نياز به تلاش و كوشش دارد. «يخرج منهما اللؤلؤ...» - آب و خاك، بستر و منبع تأمين نيازهاى بشر است. «فيها فاكهة و النخل... و الحب ذو العصف...يخرج منهما اللؤلؤ و المرجان» - نقش دريا در حمل و نقل مسافر و بار، به عنوان معبرى رايگان و آماده و وسيع و گسترده، از ديرباز مورد توجّه بشر بوده است و خداوند در اين آيات، انسان را به آن توجّه مى دهد. «الجوار المنشئات فى البحر كالاعلام» - نعمت دريا و آفريده هاى آن، از نعمت هاى بزرگى است كه خداوند، تكذيب كننده آن را سرزنش مى كند. جمله «فباىّ آلاء ربّكما تكذّبان» سه بار در اين آيات تكرار شده است. بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر

صبح روز سه شنبه شما دوستان عزیز بخیر و شادی، سلامتی و عاقبت بخیری، قبولی طاعات و عبادات شما در ششمین روز از ماه مبارک رمضان را از خداوند متعال مسئلت می نمایم ذکر روز سه شنبه: یا ارحم الراحمین  (ای بخشنده‌ترین بخشندگان) 100 مرتبه ذکر روز سه‌شنبه به اسم  امام سجاد (ع) و امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) است. روایت شده در این روز زیارت سه امام خوانده شود. ذکر روز سه شنبه موجب روا شدن حاجات می شود.

، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم دوستان عزیز هر شب حدیثی از احادیث کتاب الکترونیکی مشکوة را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. اخلاق اقتصادی، انفاق حدیث (2) امام صادق عليه‏ السلام : ثَلاثٌ مَنْ اَتَى اللّه‏َ بِواحِدَةٍ مِنْهُنَّ اَوْجَبَ اللّه‏ُ لَهُ الْجَنَّةَ: اَلاْنْفاقُ مِنْ اِقْتارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَميعِ الْعالَمِ وَ الاِنْصافُ مِنْ نَفْسِهِ؛ هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى ‏گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده ‏رويى با همگان و رفتار منصفانه. کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 103 ، ح 2