ثلاثة الاف من الملائكة منزلين»(129)
گاهى با ايجاد رعب در دل دشمن، «و قذف فى قلوبهم الرعب»(130)
گاهى با گسترش فكر و فرهنگ و پيروان، «ليظهره على الدين كله»(131)
گاهى با نجات از خطرها، «فانجيناه و اصحاب السفينة»(132)
و گاهى با خنثى كردن حيله ها و خدعه ها، «و انّ اللّه موهن كيد الكافرين»(133)
-----
104) مرسلات، 36.
105) يونس، 73.
106) انبياء، 69.
107) صافّات، 134.
108) يوسف، 56.
109) هود، 94.
110) هود، 66.
111) هود، 58.
112) انبياء، 88.
113) شعراء، 65.
114) آل عمران، 55.
115) فتح، 1.
116) آل عمران، 123.
117) توبه، 26.
118) فتح، 4.
119) انبياء، 76، 84، 88 و 90.
120) انعام، 11.
121) ابراهيم، 27.
122) يوسف.
123) نوح، 26.
124) حديد، 25.
125) نساء، 54.
126) توبه، 25.
127) توبه، 40.
128) اعراف، 136.
129) آل عمران، 124.
130) حشر، 2.
131) صف، 9.
132) عنكبوت، 15.
133) انفال، 18.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
پیامهای آیات 51 و 52 سوره غافر
- نصرت انبيا و مؤمنان از سنّت هاى الهى است. (پيروزى حقّ بر باطل از وعده هاى الهى است). «انّا لننصر رسلنا»
- در نصرت الهى شك نكنيم. «انّا لننصر» («انّا» و حرف لام نشانه تأكيد است)
- با وعده هاى قطعى الهى، به مؤمنان انگيزه و اميد و تسلّى دهيم. «انّا لننصر رسلنا...»
- نصرت الهى در همه ى جوانب است، در خنثى شدن توطئه هاى دشمنان، در زياد شدن طرفداران و... «لننصر» مطلق آمده است.
- بشارت و هشدار در كنار هم سازنده است. «لننصر رسلنا... لا ينفع الظالمين»
- ايمان، به انسان ارزش داده و او را در كنار انبيا قرار مى دهد و مشمول نصرت الهى مى كند. «رسلنا و الذّين آمنوا»
- سختى ها و شكنجه هاى دنيا بيش از چند ساعت و چند روز نيست. در همين دنيا نيز طرفداران حقّ پيروزند.(134) «لننصر رسلنا و الذّين آمنوا»
- انسان همواره محتاج نصرت الهى است و هرگز از لطف او بى نياز نيست. «فى الحياة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد»
- نصرت الهى دائمى است. «فى الحياة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد»
- گرچه گواه بودن خداوند به تنهايى كافى است، ولى هر چه تعداد گواهان بيشتر باشد مؤمنان سرفرازتر و متخلفان شرمنده تر مى شوند. «يقوم الاشهاد»
- در قيامت، گواهان بسيارند. «الاشهاد»
- كسانى كه ايمان ندارند، ستمگرند. («الظالمين» در برابر «الذّين آمنوا» است)
- در قيامت هم عذاب روحى است «لهم اللعنة» و هم جسمى. «سوء الدار»
-----
134) اكنون كه تفسير اين آيه را مى نويسم، دهه ى فجر انقلاب اسلامى و روز 14 بهمن 1378 است. شايسته است از يك نمونه از نصرت الهى نسبت به قيام فقيهى مجاهد و مخلص به نام امام خمينى قدس سره ياد كنم. او در سال 1342 در رژيم طاغوتى پهلوى قيام كرد. مدّت پانزده سال به تركيه و عراق تبعيد شد و يارانش گرفتار حبس و شكنجه و تبعيد شدند. برخى به شهادت رسيدند ولى بالاخره خداوند او را يارى نمود. شاه ايران گريه كنان فرار كرد و نظام شاهنشاهىِ دو هزار وپانصد ساله سقوط كرد و امام خمينى به اهداف خود رسيد. به گفته ى سيّد قطب در تفسير فى ظلال، رژيم بنى اميّه بدن حسين عليه السلام را قطعه قطعه كرد ولى امام به اهدافش رسيد. امروز ميليون ها نفر افتخار دارند كه از نسل حسين عليه السلام هستند و يك نفر افتخار نمى كند كه از نسل يزيد است. پيام ها و سخنان امام حسين عليه السلام در همه جا منتشر است. هر سال، هزاران زائر مشتاق به زيارت مرقد مطهرش مى روند. راه حسين عليه السلام و جلسات آن حضرت همه جا را فرا گرفته است تا آن جا كه در هندوستان رهبر هندوها كه مسلمان هم نبود در روز عاشورا، پابرهنه در مراسم عزادارى شيعيان وارد شد و گفت: حسين به ما آموخت كه اگر قطعه قطعه مى شويد زير بار ظلم نرويد. من فيلم اين صحنه را در عاشورايى كه در هند بودم ديدم.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
مراسم وداع با شهید گمنام امروزهمزمان باروزشهادت آقا امیرالمومنین علیه السلام درحسینیه ثارالله سپاه ناحیه حیدر کرار ساعت ۵عصر التماس دعا
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
دوستان عزیز هر شب ترجمه فارسی بخشی از نامه (31) نهج البلاغه خطاب امیرالمومنین عليه السلام به امام حسن مجتبی علیه السلام را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
3. ضرورت یاد مرگ:
دلت را با یاد مرگ آرام کن؛ به نابودى از او اعتراف گیر؛ و با بررسى تحولات ناگوار دنیا به او آگاهى بخش. از دگرگونى روزگار، و زشتىهاى گردش شب و روز او را بترسان؛ تاریخ گذشتگان را بر او بنما، و آنچه که بر سر پیشینیان آمده است به یادش آور. در دیار و آثار ویران رفتگان گردش کن، و بیندیش که آنها چه کردند از کجا کوچ کرده، و در کجا فرود آمدند، از جمع دوستان جدا شده و به دیار غربت سفر کردند، گویا زمانى نمىگذرد که تو هم یکى از آنانى، پس جایگاه آینده را آباد کن؛ آخرت را به دنیا مفروش. پسرم، بدان تو براى آخرت آفریده شدى، نه دنیا، براى رفتن از دنیا، نه پایدار ماندن در آن، براى مرگ، نه زندگى جاودانه در دنیا، که هر لحظه ممکن است از دنیا کوچ کنى، و به آخرت در آیى. و تو شکار مرگى هستى که فرار کننده آن نجاتى ندارد، و هر که را بجوید به آن مىرسد، و سرانجام او را مىگیرد. پس، پسرم فراوان بیاد مرگ باش، و به یاد آنچه که به سوى آن میروى، و پس از مرگ در آن قرار مىگیرى. تا هنگام ملاقات با مرگ از هر نظر آماده باش، نیروى خود را افزون، و کمر همّت را بسته نگهدار که ناگهان نیاید و تو را مغلوب سازد. مبادا دلبستگى فراوان دنیا پرستان، و تهاجم حریصانه آنان به دنیا، تو را مغرور کند؛ چرا که خداوند تو را از حالات دنیا آگاه کرده، و دنیا نیز از وضع خود تو را خبر داده، و از زشتىهاى روزگار پرده برداشته است.
https://www.menbarha.ir/
ادامه دارد بخشی دیگر را فردا شب ببینید
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره غافر
آیه 53 و 54
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَي الْهُدَي وَأَوْرَثْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ (53)
هُدًي وَذِكْرَي لِأُولِي الْأَلْبَابِ (54)
ترجمه :
و همانا ما به موسى هدايت داديم و به بنى اسرائيل كتاب آسمانى (تورات) را به ميراث داديم.
(كه) مايه ى هدايت و تذكّر براى خردمندان است.
نکته ها:
در آيات قبل سخن از نصرت انبيا و مؤمنان بود، در اينجا گويا نمونه ى «رسلنا» را موسى و نمونه ى «الذّين آمنوا» را بنى اسرائيل بيان كرده است.
«الباب» جمع «لُبّ» به معناى عقل و خرد خالص است.
پیامها :
- هدايت، هديه اى از سوى خداوند است. «ايتاء» به معناى «عطا» است. «آتينا موسى الهدى»
- هادى بايد قبلاً هدايت يافته باشد. «آتينا موسى الهدى»
- همه مردم حتّى انبيا به هدايت الهى نياز دارند. «آتينا موسى الهدى»
- هدايت، اگر بخواهد ماندگار شود بايد مكتوب شود و رمز جاودانگى اديان الهى، كتب آسمانى است. «آتينا موسى الهدى و اورثنا بنى اسرائيل الكتاب»
- هدايت اگر همراه با تذكّر نباشد، به فراموشى سپرده مى شود. «هدىً و ذكرى»
- درك معارف آسمانى، به خرد و تقوا نياز دارد. «هُدىً للمتّقين»(135)، «هُدىً و ذكرى لاولى الالباب»
- عقل، انسان را از وحى بى نياز نمى كند، بلكه هر دو مكمّل يكديگرند. «هدىً و ذكرى لاولى الالباب»
- عناصر سعادت چند چيز است: الف) لطف و هدايت الهى. «و لقد آتينا موسى» ب) رهبرى معصوم. «موسى » ج) قانون آسمانى. «الكتاب» د) تذكّر و دورى از غفلت. «ذكرى» ه) عقل و خرد ناب و خالص. «لاولى الالباب»
- بيدارى و پندآموزى نشانه عقل سليم و خرد ناب است. «ذكرى لاولى الالباب»
- معارف كتب آسمانى مطابق عقل و خرد است. «ذكرى لاولى الالباب»
-----
135) بقره، 2.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
‼️استفاده از اسپری تنفسی هنگام روزه
🔷س ۵۸۳۴: مبتلا به آسم هستم و در روز چند مرتبه باید از اسپری تنفسی استفاده کنم، مصرف اسپری هنگام روزه داری چه حکمی دارد؟
✅ج: استعمال اسپری که حاوی داروی رفع تنگی نفس است برای روزه دار اشکال ندارد و موجب بطلان روزه نمی شود.
📕منبع: leader.ir
🆔 @resale_ahkam
‼️وارد کردن وسائل غیر خوراکی به داخل دهان
🔷س ۵۸۳۵: آیا بردن وسایل غیر خوراکی مثل وسایل دندانپزشکی و ابزار معاینه به دهان باعث ابطال روزه میشود؟
✅ج: خیر، مگر آنکه همراه رطوبت ـ که در رطوبت دهان از بین نمی رود ـ وارد دهان شود و رطوبت آن را فرو برد.
📕منبع: leader.ir
🆔 @resale_ahkam
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
دوستان عزیز هر شب ترجمه فارسی بخشی از نامه (31) نهج البلاغه خطاب امیرالمومنین عليه السلام به امام حسن مجتبی علیه السلام را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
4. امر به معروف و نهی از منکر: به نیکىها امر کن و خود نیکوکار باش، و با دست و زبان بدیها را انکار کن، و بکوش تا از بدکاران دور باشى.(سایت منبرها)
5. توکل: در تمام کارها خود را به خدا واگذار که به پناهگاه مطمئن و نیرومندى رسیدهاى.
6. تحمل سختیها برای رسیدن به حق: و برای حق هر کجا که باشد سختیها را تحمل کن.
7. صبر و استقامت: و خود را بردبارانه بر ناملایمات عادت ده، نیکو صفتی است شکیبایی در راه حق.
https://www.menbarha.ir/
ادامه دارد بخشی دیگر را فردا شب ببینید
پخش زنده
فعلا قابلیت پخش زنده در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین مهدوی ارفع
شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان
#مسجد_امام_حسین_علیه_السلام_پرند
گزارش تصویری یکشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۱
شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان (سومین شب قدر)
با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین مهدوی ارفع
#مسجد_امام_حسین_علیه_السلام_پرند
👇👇👇👇
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره غافر
آیه 55
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ (55)
ترجمه :
پس صبر و شكيبايى پيشه كن كه وعده هاى خداوند حقّ است و براى گناهت استغفار كن و شامگاهان و بامدادان، سپاسگزارانه پروردگارت را تسبيح كن.
پیامها :
- با توجّه به وعده ى خداوند در مورد نصرت پيامبران، «انّا لننصر رسلنا...» اين آيه مى فرمايد: مقاومت كن. «فاصبر»
- انگيزه صبر، رسيدن به وعده هاى الهى است. «فاصبر انّ وعداللّه حقّ»
- پيامبر نيز مأمور به استغفار است. «و استغفر لذنبك»
- تنزيه خداوند اگر همراه با ستايش او باشد، ارزش بيشترى دارد. «و سبّح بحمد ربّك»
- در دعا و عبادت، عنصر زمان نقش دارد. «سبّح... بالعشىّ و الابكار»
(چنانكه در آيات ديگر مى فرمايد: «و بالاسحار هم يستغفرون»(144)، «اقم الصلاة لدلوك الشمس»(145))
- تسبيح و حمد، زمانى وسيله ى رشد و تربيت و سبب تقويت توحيد است كه هر صبح و شام و دائمى باشد نه لحظه اى. «بالعشىّ و الابكار»
-----
144) آل عمران، 17.
145) اسراء، 78.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
نکته های آیه 55 سوره غافر در مورد عصمت انبیا
دلايل عقلى و نقلى گواه بر آن است كه انبيا معصومند، زيرا اگر معصوم نبودند پيروى و اطاعت مطلق و بى چون و چرا از آنان واجب نبود و اطاعت از آنان مشروط مى شد، همان گونه كه اطاعت از والدين مشروط به آن است كه فرزند را به شرك و انحراف دعوت نكنند. اين از يك سو؛ از سوى ديگر دليل نياز ما به پيامبر و امام آن است كه ما را از انحراف باز دارد و اگر او نيز اهل خلاف باشد، حجّت خدا بر ما كامل نيست در حالى كه قرآن مى فرمايد: «و للّه الحجّة البالغة»(136)
به هر حال رسولى كه خداوند مى فرمايد: «اطاعت او اطاعت من و تبعيّت از او تبعيّت از من و اذيّت او اذيّت من است» بايد معصوم باشد. بنابراين در مواردى مثل اين آيه كه سخن از گناه پيامبر به ميان آمده است، بايد بگوييم: مراد از گناه، ترك اولى است، يعنى كار برتر را رها كرده نه كار واجب را.
به چند مثال توجّه كنيد: اگر در مجلسى كه افراد محترمى نشسته اند كسى بخواهد به دليل درد پائى كه دارد پاى خود را دراز كند از همه حضار عذرخواهى مى كند. اگر گوينده تلويزيون سرفه اى كند از بينندگان معذرت خواهى مى كند. اگر صاحب خانه غذاى درجه يك تهيه نكند از مهمان عذرخواهى مى كند، در حالى كه همه مى دانيم پا دراز كردن مريض و سرفه كردن گوينده و تهيه غذاى متوسط گناه ندارد ولى چون انسان خود را در محضر بينندگان و بزرگان مى داند يا غذاى خود را در شأن مهمان نمى داند يا احساس مى كند بايد تلاش بيشترى مى كرد عذرخواهى مى كند. پس هر عذرخواهى نشانه خلافكارى نيست، بلكه گاهى از باب ادب و توجّه به حضور در محضر بزرگان است.
عصمت و استغفار پيامبران
اگر شما با يك چراغ كم نور وارد سالن بزرگى شويد، تنها اجسام بزرگ را خواهيد ديد ولى اگر با يك نورافكن قوى وارد شويد يك هسته ى خرما يا كوچك تر از آن را هم خواهيد ديد. اگر نور ايمان در انسان كم باشد، انسان تنها گناهان بزرگ را مى بيند ولى اگر نور ايمان در وجودش بيشتر باشد لغزش هاى كوچك را نيز خواهد ديد و از آنها دورى خواهد كرد. پيامبران الهى به دليل داشتن ايمان كامل و تقواى بالا از گناهان كوچك نيز دورى مى كردند. به همين جهت مى گوييم آنان معصوم بودند.
گاهى خطاب آيات قرآن به شخص پيامبر است ولى مراد ديگرانند. در آيه 23 سوره ى اسراء خداوند به پيامبرش خطاب مى كند: «اما يبلغن عندك الكبر احدهما او كلاهما فلا تقل لهما اُف» اگر يكى از والدين يا هر دو به پيرى رسيدند به آنان اف نگو. در حالى كه همه مى دانيم پيامبر عزيز اسلام والدين خود را در كودكى از دست داده بود و جايى براى خطاب «عندك الكبر» باقى نمى ماند، بنابراين خطابِ «عندك» به امّت اوست. در آيه ى مورد بحث نيز كه مى فرمايد: «و استغفر لذنبك» گرچه پيامبر صلى الله عليه وآله مورد خطاب قرار گرفته است ولى مخاطب اصلى گنهكارانِ امّت پيامبر هستند كه بايد براى گناهان خود استغفار كنند و اگر هم مخاطب، شخص پيامبر باشد، منظور اين است كه براى گناهان امّت آمرزش بخواه.
استغفار انبيا در قرآن
در قرآن كريم، آياتى از استغفار پيامبران سخن مى گويد، در اين جا برخى از آنها را ذكر مى كنيم:
* استغفار حضرت آدم: «ربّنا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفر لنا»(137) پروردگارا! ما به خويش ستم كرديم و اگر ما را نيامرزى از زيانكاران خواهيم بود.
* استغفار حضرت موسى: «ربّ انى ظلمت نفسى فاغفرلى»(138) پروردگارا! به خود ظلم كردم، پس مرا ببخش.
* استغفار حضرت سليمان: «ربّ اغفرلى وهب لى ملكاً»(139) پروردگارا! مرا بيامرز و حكومت بى نظيرى به من مرحمت كن.
* استغفار حضرت نوح: «ربّ اغفرلى ولوالدىّ»(140) پروردگارا! من و والدين مرا بيامرز.
* استغفار حضرت داود: «و ظنّ داود انما فتنّاه فاستغفر ربّه»(141) داود متوجّه شد كه ما او را آزمايش كرديم پس از پروردگارش عذرخواهى كرد.
* استغفار حضرت يونس: «سبحانك انى كنت من الظالمين»(142) يونس (در شكم ماهى) گفت: خداوندا تو منزّهى من از ستمكارانم.
* استغفار حضرت محمّد صلى الله عليه وآله «و استغفر لذنبك»(143) براى گناهت استغفار كن.
-----
136) انعام، 149.
137) اعراف، 23.
138) قصص، 16.
139) ص، 35.
140) نوح، 28.
141) ص، 24.
142) انبياء، 87.
143) غافر، 55.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر