بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قصص
آیه 86
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَمَا كُنتَ تَرْجُو أَن يُلْقَي إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيراً لِّلْكَافِرِينَ (86)
ترجمه :
و تو اميد نداشتى كه (اين) كتاب (آسمانى) به تو القا گردد، (و اين نزول نبود،) مگر رحمتى از سوى پروردگارت، پس (به شكرانه آن) هرگز پشتيبان كافران مباش.
نکته ها:
دو شباهت ميان حضرت موسى عليه السلام و حضرت محمّدصلى الله عليه وآله در آيات اين سوره به چشم مى خورد:
1. حضرت موسى به اميد به دست آوردن آتش، به سوى آن رفت و به نور رسيد، «فلمّا اتاها نودى...» (آيه 30)، پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله نيز به قصد عبادت به غار حرا رفت كه با وحى آسمانى آشنا شد. «ما كنت ترجوا ان...»
2. در آيه هفده حضرت موسى اظهار داشت: «ربّ بما اَنعمتَ علىّ فلن اكون ظهيراً للمجرمين» پروردگارا! به خاطر لطفى كه به من كردى من هرگز ياور تبهكاران نخواهم بود. در اين آيه نيز خداوند به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى فرمايد: «يُلقى اليك الكتاب... فلا تكوننّ ظهيراً للكافرين» به خاطر كتاب آسمانى كه به تو القا شده، هرگز ياور كافران مباش.
پیام‌ها :
- حتّى انبيا با آن پاكى روح و كمال عبوديّت، توقّع دريافت وحى نداشته اند، وحى، رحمت الهى بوده است. «ما كنت ترجوا ...الاّ رحمة من ربّك»
- بعثت پيامبران ونزول كتب آسمانى، از شئون ربوبيّت خداوند است. «رحمة من ربّك»
- برائت و پرهيز از پشتيبانى كافران به قدرى مهم است كه شكرانه نزول وحى قرار گرفته است. «يُلقى اليك الكتاب ... فلا تكوننّ...»
- هرگونه حمايت از كفر وپشتيبانى از جرم ممنوع است. «فلاتكوننّ ظهيراً للكافرين»
ذکر روز دوشنبه:
یا قاضی الحاجات
(ای برآورنده حاجت‌ها)ذکر روز دوشنبه به اسم امام حسن (ع) و امام حسین (ع) است. روایت شده در روز دوشنبه زیارت امام حسن (ع) و امام حسین (ع) خوانده شود که خواندن آن موجب کثرت مال می‌شود.
صبح همه دوستان بخیر و شادی و سلامتی
سالروز حمله شیمیایی به حلبچه
بمباران شیمیایی حلبچه (به کردی: کیمیابارانی ھەڵەبجە) در ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ توسط نیروی هوایی حکومت بعث عراق در واکنش به آنچه که همکاری کردها با نیروهای ایرانی و خیانت به صدام حسین نامیده می‌شد، صورت گرفت. این بمباران طلیعه‌ی عملیات گسترده‌ای به‌نام عملیات انفال بود که بر ضد ساکنان مناطق کردنشین عراق انجام گرفت. در پی عملیات والفجر 10 و تصرف بخش‌هایی از کردستان عراق بدست نیروهای ایران در اواخر سال ۱۳۶۶ که منجر به استقبال مردم این مناطق از نیروهای ایرانی شد، صدام حسین به پسرعمویش علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. در پی این حمله حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که غیرنظامی بودند کشته شدند.
حملهٔ شیمیایی به حلبچه که به کشتار حلبچه یا جمعهٔ خونین هم شناخته می‌شود، یک نسل‌کشی مردم کرد بود که در تاریخ ۱۶ مارس ۱۹۸۸ (برابر با ۲۶ اسفند ماه سال ۱۳۶۶) به وسیلهٔ بمباران شیمیایی توسط نیروهای دولتی عراقی در شهر حلبچهٔ کردستان عراق در طی روزهای پایانی جنگ ایران و عراق اتفاق افتاد.