بسته محرم الحرام(۸) #امام_حسین_علیه_السلام #محرم_الحرام #عزاداری

بسته محرم الحرام(۹) #امام_حسین_علیه_السلام #امام_زمان_عج #محرم_الحرام #عزاداری

بسته محرم الحرام(۱۰) #امام_حسین_علیه_السلام #ولایت_فقیه #محرم_الحرام #عزاداری

بسته محرم الحرام(۱۱) #امام_حسین_علیه_السلام #محرم_الحرام #شیعه #عزاداری

بسته محرم الحرام(۱۲) #قرآن_کریم #امام_حسین_علیه_السلام #محرم_الحرام #عزاداری

بسته محرم الحرام(۱۳) #امام_حسین_علیه_السلام #محرم_الحرام #عزاداری #اشعار_مصائب

بسته محرم الحرام(۱۴) #امام_حسین_علیه_السلام #محرم_الحرام #عاشورا #عزاداری

بسم الله با عرض سلام و تسلیت خدمت همه عزیزان و بزرگواران آنچه به عنوان بسته محرم الحرام تقدیم شد برخی از يادداشت های حقیر است در باره موضوعاتی که بیان آنها را در مجالس حسینی صلوات الله علیه با در نظر گرفتن مخاطب مناسب می دانم. در ادامه فایل word مباحث را هم تقدیم می کنم و از همه عزیزان التماس دعا دارم

#محرم_الحرام #تفسیر_قرآن_کریم #سوره_تغابن_2 @mekafil

💢 ولله هر کس تیر به سمت این نظام انداخت، آواره شد...

اشعار شب چهارم محرم روضه جوانان حضرت زینب سلام الله علیها روز اول چه خوب يادم هست سهم من بي تو بيقراري بود عيد من ديدن نگاه تو دوري‌ات اوج سوگواري بود بي تو جنت براي من دوزخ روز روشن براي من شب بود تا هميشه کنار تو بودن همه‌ي آرزوي زينب بود لحظه لحظه دلم گره مي‌خورد به ضريح مجعّد مويت دل من را به باد مي دادي مي گشودي گره ز گيسويت ولي اين روزها چه دلگير است چقدر اين زمانه بد تا کرد آنقدر بي کسي و غربت داشت تا که ما را به کربلا آورد کربلا کربلا پريشاني غربت از چشم هات مي بارد ندبه ندبه فراق و دلتنگي از غروب نگات مي بارد دست من خالي است اما باز دو فدايي برايت آوردم از منا تا منا دو حاجيِّ کربلايي برايت آوردم رد مکن هديه هاي خواهر را گرچه ناقابلند، ناچيزند سپر کوچکي مقابل تو در هجوم کبود پائيزند با ولاي تو پروريدمشان درس آموز مکتبت هستند عاشق جانفشاني اند آقا پيشکش هاي زينبت هستند هر دو با شور حيدري امروز از تو إذن قتال مي خواهند خون جعفر ميان رگ هاشان اين دو عاشق، دو بال مي خواهند گره از ابروان خورشيد و گره از کار ماه وا مي شد چشم هاي حسين راضي شد نذر زينب دگر ادا مي شد بين خيمه نشسته بود اما در دلش اضطراب و ولوله بود پرده‌ي خيمه را که بالا زد دو گل و يک سپاه حرمله بود دو فدايي، دو تا ذبيح الله که به سوي مناي خون رفتند در طواف سنان و سر نيزه تا دل کربلاي خون رفتند ديد از بين خيمه، جان هايش دلشان را به آسمان دادند سر سپردند در هواي حسين چقَدَر عاشقانه جان دادند دلش از درد و غم لبالب بود شاهدش ديده هاي پر ابرش بر دلش داغ دو جگر گوشه عقل مبهوت مانده از صبرش ديد پرپر شدند، اما باز جز تب بندگي عشق نداشت پاي از خيمه ها برون ننهاد تاب شرمندگي عشق نداشت اين همه جانفشاني و ايثار خط اول ز شرح مطلب بود کربلا ـ کوفه ، شام تا يثرب سِرّي از معجزات زينب بود محسن مهدوی ... اشعار شب چهارم محرم *************** اگر که درد تو در ناله ام اثر دارد و گر که از دل من روح تو خبر دارد مزن به سینه ی من دست رد، نباید دید برادری به دلش این همه شرر دارد اگر چه خواهر تو بی بضاعت است اما ببین میان بساطش دو تا پسر دارد یکی برای رسیدن به اکبر و قاسم که شوق و شور پریدن به بال و پر دارد که دیگری که امید دلش به اذن شماست که ذره ای غمت از روی سینه بر دارد و من تعجب از این می کنم، نمی دانم برادرم به زبان نه چرا دگر دارد برای نجمه و لیلا اگر نیاوردی همین که نوبت من شد هزار اگر دارد؟ حلالشان شده شیرم که خونشان ریزد به پای خون خدا پس نگو خطر دارد

شب چهارم شهادت حر رضوان الله تعالی علیه منکه گرفتار توأم یا حسین حرِّ گنهکار توأم یا حسین آمده ام باز که حُرّم کنی سنگ شدم گوهر و دُرّم کنی ای نگهت برده دل از دست من گوشه ی چشم تو همه هست من حُرّ اسیر آمده اعجاز کن گوشه ی چشمی به رویم باز کن تشنه لبم آب حیاتم بده سیّدی العفو نجاتم بده عالم غم در دل تنگ تو بود لشگر من در پی جنگ تو بود دست عطایت همه را آب داد بر تن بیتاب همه تاب داد جز تو که بر تیر بلا تن دهد وز کرمش آب به دشمن دهد باب تو بر قاتل خود شیر داد از کرمش به خصم، شمشیر داد تو ثمر آن شجری یا حسین تو پسر آن پدری یا حسین از تو سزد ای پسر بوتراب تا که به دشمن بدهی جام آب ای به فدای تو و آقائی ات خصم تو شرمنده ی سقائی ات کاش فلک خانه خرابم کند هُرم لب خشک تو آبم کند گر چه خود از شطّ فرات آمدم در طلب آب حیات آمدم کاش می آرودم یک جرعه آب بر لب خشکیده ی طفل رباب العطش طفل تو کشته مرا دیشب از این غصّه نمردم چرا آه که هم گام به دشمن شدم باعث این سوزِ عطش من شدم یوسف زهرا! زگنه خسته ام بر کرم و لطف تو دل بسته ام تو پسر فاطمه ای یا حسین فُلک نجات همه ای یا حسین حال اگر من به تو بد کرده ام فاطمه را واسطه آورده ام مرا به صدّیقه ی کبری ببخش به محسن شهید زهرا ببخش خواست چو اسب خود آید فرود شاه به سویش درِ رحمت گشود کای شده از خود تهی از دوست پُر مادرت از روز ازل خوانده حُر حُرِّ ریاحی نسب اهل بیت گشته پر از تاب و تب اهل بیت گم شده ی فاطمه پیدا شدی وصل به ریحانه ی زهرا شدی ای به بلی گفته بلی مرحبا حرِّ حسین ابن علی مرحبا قبله ی عشّاق صلایت زده فاطمه امروز صدایت زده شیفته ی پُر زدنت بوده ام منتظر آمدنت بوده ام روح شو ای دوست به تن ناز کن با پسر فاطمه پرواز کن باغ گل یاس شدی، مرحبا وصل به عبّاس شدی، مرحبا در پی دیدار حبیب آمدی یا که به یاریّ غریب آمدی از ادب تو، به من و مادرم بود حسینی شدنت باورم بودی از آغاز طرفدار من پیش تر از بودن خود یار من این که دلت پُر زتجلاّی ماست عهد الست تو تولاّی ماست زندگی روح تو در روح ماست زخم تو زخم تنِ مجروح ماست گر چه مرا زخم فزون بر تن است بستن زخم سرِ تو با من است زخم تو و دست من و دستمال هر سه برای تو بود سه مدال تا نشود از تو مدال تو باز سر نَبُرد از تو کس ای سرفراز فرق تو را اهل ستم بشکنند رأس مرا بر سر نی می زنند چون تن مجروح تو افتد به خاک در برِ من جان دهی ای جانِ پاک قتلگهت را شرف علقمه است زائر تو مادر من فاطمه است تو نه حسینی که حسینی دگر فاطمه را نور دو عینی دگر هر که زما گردد، ما می شود بر سر این قاف، هما می شود حرّ، تو دگر کرب و بلایی شدی کرب و بلای نه، خدایی شدی ذات خداوند خریدار توست «میثم» ما شاعر دربار توست