‏"اربعین، رقابت در ارائه خدمات رایگان است" علم اقتصاد!!! پنچر است در تحلیل این عبارت👌 #اقتصاد_اسلامی @hzamanim

اشاره بود هزینه نبود 😄 @hzamanim

💫چند کلمه درباره یک اعتراف تلخ و دیرهنگام برادر خوش نیت ما آقای خاندوزی، در آخرین مصاحبه خود در کسوت وزیر اقتصاد، درباره سیاست حذف ارز 4200 اظهاراتی کرده که برخی آن را تعبیر به «نوشدارو پس از مرگ سهراب» کرده اند؛ لکن راقم این سطور معتقد است «جلوی ضرر را هر وقت بگیریم، منفعت است» و اگر این سخنان، باعث شود آقای دکتر پزشکیان مسیر دولت‌های گذشته را در اقتصاد ادامه ندهد، غنیمت است. آقای خاندوزی گفته است که در راستای هماهنگی های پیش از تشکیل کابینه دولت، از طرف سازمان برنامه به او گفته شده که «شما که می‌خواهی رای اعتماد از مجلس بگیرید بدانید که قرار است حتماً چنین اقدامی (حذف از 4200) را در ستاد اقتصادی دولت پیگیری خواهیم کرد و شما نیز همراه باشید»؛ و علی‌القاعده او این شرط را می‌پذیرد و به مجلس معرفی می‌شود. اما امروز آقای خاندوزی می‌گوید با زمان بندی و جزئیات پروژه حذف 4200 موافق نبوده و به دولت جدید توصیه کرده است که «اگر دوباره به مرحله‌ای برسیم که نیاز به اصلاح سیاست‌های ارزی برای کالاهای اساسی داشته باشیم، تجربه حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی و سیاست‌های سال ۱۴۰۱ می‌تواند درس‌های مهمی برای آینده به همراه داشته باشد. اولین نکته این است که باید از سایر ابزارهای غیر قیمتی و هوشمندسازی بهره گرفت... هیچ نسخه کلی و همواره موفقی وجود ندارد که بتوان با آن گفت اگر قیمت‌ها را به درستی تنظیم کنیم، همه مشکلات حل خواهند شد. ممکن است در بلندمدت یا با هزینه‌های بسیار زیاد به نتایجی برسیم، اما قطعاً این رویکرد نمی‌تواند صلاح اقتصاد ایران و تاب‌آوری جامعه و مردم ما باشد». این حرف ها که امروز آقای خاندوزی می‌زند، حرف دیروز ما بود. اگر امروز آقای خاندوزی می گویند از تجربه حذف 4200 برای آینده درس بگیریم، دیروز ما می‌گفتیم به تجارب دیگر کشورها نگاه کنید و درس بگیرید و نکنید. اگر این برادرمان امروز می‌گوید گران‌سازی به صلاح اقتصاد ایران و تاب آوری جامعه و مردم ما نیست، حرف دیروز ما را می‌زند. دیروز ما همین حرف‌ها را می‌زدیم و ناسزا می‌شنیدیم... بگذریم! ما نه قصد شماتت کسی را داریم و نه می‌خواهیم پرچم «دیدید گفتیم» برافراشته و از زخم سفره ملت کاسبی سیاسی کنیم. به نظرم اصلی‌ترین مخاطب سخنان آقای خاندوزی، کسی نیست جز دکتر مسعود پزشکیان. اوست که باید پای درس و تجربه تلخ اردیبهشت 1401 بنشیند و زیر بار لابی گران‌سازی نرخ ارز نرود. دیروز ارز 4200 ارز ترجیحی نام داشت، امروز ارز 28500 را ارز ترجیحی می‌نامند و در پی حذفش هستند. اصولگرا و اصلاح‌طلب هم فرقی ندارند. این سیاست، به قول آمریکایی ها بایپارتیزان (Bipartisan) است! رویش اجماع وجود دارد. این حقیر اشراف کامل دارم که در تیمی که آقای پزشکیان چیده است، غلبه با تفکر آزادسازی نرخ ارز است. شنیدم شرکت های دلاردار و دلاری فروش نیز از ایشان همین را مطالبه کرده‌اند. اما سر سوزنی به انس رئیس جمهور با نهج البلاغه و ارادتش به امیرالمومنین(ع) و گرایش‌های عدالتخوانه‌اش امید دارم. و سوگمندانه عرضه کنم که اگر خود آقای پزشکیان تلاش نکند که بر موضوع اشراف پیدا کند و راسا تصمیم گیرد، تسلیم کارشناسانی خواهد شد که به قول انگس دیتون، توجیه‌گر و لابی‌گر منافع سرمایه‌داران هستند و بابت این خوش خدمتی‌ها، از آنان پاداش می‌گیرند. پول ملی، ناموس یک اقتصاد است. ما نباید تعیین ارزش پول ملی‌مان را به بازار آزاد عرضه و تقاضای دلار بسپاریم تا دلارداران و دلاری‌فروشان با مهندسی عرضه دلار، ریال ایران را بی‌ارزش کنند و به سودهای نجومی برسند. اقتصاد ایران هیچ خیری از این نسخه‌های دیکته شده صندوق بین‌المللی پول به ویژه «جهانی‌سازی/ دلاری‌سازی قیمت‌ها» و «شناورسازی نرخ ارز» ندیده است. نرخ ارز باید در یک رقم معقول(که طبق محاسابات اقتصاددان‌های غیرلیبرال و وارسته از سرمایه داری، در حال حاضر زیر 20 هزار تومان است) تثبیت شود. تمامی ارز حاصل از صادرات (چه نفتی و چه غیرنفتی) به این نرخ توسط بانک مرکزی خریداری شده و به همین نرخ، به نیازهای اولویت‌دار کشور تخصیص یابد. @syjebraily

‏و به منتقدان طرح، کسانی که دردمند سفره مستضعفین بودند اتهام ضدیت با رهبری زدیم تا سکوت کنند... @hzamanim

💢 بنزین، اولین عملیات فریب روی ذهن پزشکیان 🚨نفع پالایشگاه ها در کاهش تولید بنزین است!! خواندن این متن بر پزشکیان و همه ایرانیان واجب است تا بدانند در نفت ایران چه می‌گذرد! آقای دکتر پزشکیان رئیس‌جمهور منتخب گفته‌اند: «ما در کشور ناترازی انرژی داریم و در حال حاضر برای خرید بنزین، ۸ میلیارد دلار پول می‌دهیم یعنی بنزین را مثلاً حدوداً ۳۰ یا ۴۰ هزار تومان می‌خریم، بعد ۱۵۰۰ تومان می‌فروشیم! خب تا کجا می‌توانیم این کار را بکنیم؟» آنچه از این اظهارات برداشت می‌شود اینست که در مدتی که دکتر پزشکیان در ساختمان قرمز ریاست‌جمهوری مستقر شده‌اند، در معرض یک عملیات روانی سنگین قرار گرفته‌اند تا به گران‌سازی بنزین رضایت دهند. اما واقعیت چیست؟ آیا این ادعا که دولت بابت خرید بنزین ۸ میلیارد دلار پول می‌دهد، صحیح است؟ آیا واقعا دولت بنزین را ۳۰ یا ۴۰ هزار تومان می‌خرد و ۱۵۰۰ تومان می‌فروشد؟ پاسخ، خیر است! من از آقای پزشکیان خواهش می‌کنم در برابر هر ادعایی از این جنس، سوالات اساسی و راهبردی بپرسند. سوال کنند که این ۸ میلیارد دلار ادعایی دقیقا از چه منبعی تامین شده و از چه مسیری به چه کسی پرداخت شده است؟ واقعیت این است که دولت حتی یک دلار بابت خرید بنزین پرداخت نکرده است!! بر اساس گزارش کارشناسان و به استناد مدارک موجود، خدمت رئیس جمهور محترم عارضم که از سال ۱۳۸۶ تا امروز، دولت جمهوری اسلامی نفت خام را با تخفیف ۵ درصد نسبت به قیمت فوب خلیج فارس، به پالایشگاه‌های داخلی می‌دهد. اما پالایشگاه‌ها بابت نفت پولی به دولت پرداخت نمی‌کنند. پالایشگاه‌ها بنزین و ۴ فرآورده اصلی دیگر (گازوئیل، نفت سفید، مازوت و گاز مایع) را به قیمت فوب خلیج فارس با نفت دریافتی از دولت، تهاتر می‌کنند. به عبارت ساده‌تر، دولت نفت می‌دهد، ۵ فرآورده از جمله بنزین می‌گیرد، بدون اینکه ریالی رد و بدل شود. اما نکته اینجاست که پالایشگاه‌ها علاوه بر ۵ فرآورده اصلی، بیش از ۴۰ فرآورده دیگر نیز از نفت استحصال می‌کنند(معادل حدودا ۴۰۰ هزار بشکه نفت خام در روز) و به قیمت فوب به داخل کشور می‌فروشند. دقت بفرمایید! نفت را با ۵ درصد تخفیفِ فوب می‌گیرند، اما بدون تخفیف نسبت به فوب، ۵ فرآورده به دولت تحویل می‌دهند. ۵ درصد تخفیف از یک سو، و ارزش بیشتر ۵ فرآورده نسبت به نفت خام از سوی دیگر، باعث شده دولت با وجود فروش روزانه ۲.۲ میلیون بشکه نفت به پالایشگاه‌های داخلی، بیش از ۲ میلیارد دلار به این پالایشگاه‌ها بدهکار شود! اما آنچه جدیدا اتفاق افتاده، این است که وزیر نفت آقای روحانی معتقد بود پالایشگاه‌سازی کثافت‌کاری است و پالایشگاه‌های کشور را توسعه نداد. با توجه به افزوده شدن سالانه بیش از یک میلیون دستگاه خودرو به ناوگان کشور، تقاضای بنزین بیش از عرضه بنزین رشد کرد اینکه به دلیل عدم توسعه کافی ظرفیت پالایشی کشور، دولت همان رابطه تهاتری را که با پالایشگاه‌های داخلی داشت، با پالایشگاه‌های خارجی برقرار کرده است.یعنی به پالایشگاه‌های خارجی نفت خام می‌دهد(بدون تخفیف ۵ درصدِ فوب) وبنزینِ باکیفیت‌تر با قیمت فوب تحویل می‌گیرد یعنی مع‌الاسف بر اساس تفکر یارانه پنهان توجیه اقتصادی واردات بنزین برای دولت بیش از خرید بنزین از پالایشگاه‌های داخلی است یک نکته جالب دیگر، تغییر ترکیب تولید پالایشگاه‌ها است. گفتیم که پالایشگاه‌ها فرآورده‌های نفتی رابه قیمت فوب به داخل می‌فروشند. بنابراین، هرچه بنزین کمترو فرآورده ویژه بیشتری تولید کنند، سود بیشتری می‌برند. بر اساس گزارش‌های رسمی، سهم فرآورده‌های ویژه از کل تولید، از یک درصد در سال ۸۶ به حدود ۲۰ درصد در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است. یعنی پالایشگاه‌ها بجای تولید بنزین و عرضه آن به شکل تهاتری با دولت و درگیر شدن با روابط مالی ناشی از هدفمندسازی یارانه‌ها، ترجیح می‌دهند محصولات دیگری تولید کرده و به نرخ جهانی به مردم بفروشند. به عبارت ساده‌تر، اگر سهم بنزین از تولیدات پالایشگاه‌ها،مانند دوره پیش از۱۳۸۶بود شاید امروز کمبود بنزین نداشتیم دقت بفرمائید که این مطلب نیز مبتنی بر نظرات کارشناسی است. اما کارشناسان متنوع‌اند و متفاوت می‌اندیشند. ما هستیم که باید تشخیص دهیم کدام نظر کارشناسی، در جهت منافع ملی است راهکارروشن است: اولا سیاست غلط جهانی‌سازی قیمت‌ها و حاکم کردن دلار آمریکا در خاک ایران باید کنار گذاشته شود ثانیا، اَنفال [معادن ]متعلق به دولت اسلامی است. بنگاه‌هایی نظیر پالایشگاه‌هاو پتروشیمی‌ها و شرکت‌های بازرگانی نفتی و.. صرفا باید حق‌العمل ارائه خدمات خود را دریافت نمایند،نه اینکه مالک اَنفال فرآوری شده شوند لطفا دقیق بخونید تا به عمق ماجرا پی ببرید!حتی شده دو بار بخونید! فوب یعنی قیمت جهانی نفت روی کشتی که پایین ترین قیمت بدون هزینه حمل و بیمه و..محسوب میشود ـــــــــــــــــــــــ 🇮🇷تحلیل سیاسی و جنگ نرم ✍@tahlile_siasi ✍@tahlile_siasi