🔳 #شهادت_امام_حسن_عسکری 🌴نشسته ام بین عبور تو 🌴عرض ارادتم حضور تو 🎙 #محمدرضا_بذری ⏯ #واحد 👌بسیار دلنشین #خیلی_التماس_دعا @mersadeiranir

تفسیر 🕊️ #آیه_۱۴۱_سوره_نساء 🕊️

‌‌این عـشـق آتشین ز دلم پا نمی شود مجنون به غیر خانه‌ی لیلا نمی شود بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند هـر یوسفی یوسف زهـــرا نمی شود آجرک الله🍀 #السلام_علیک_یا_بقیه_الله #اللهم_عجل_لوليك_الفرج @mersadeiranir

#طرح | انجام واجبات امام حسن عسکری علیه‌السلام: رزق و روزی ضمانت شده، تو را از عمل واجب باز ندارد. @mersadeiranir

. ♻️ دو حدیث تقدیم به آقای پزشکیان! 🔰 حمید رسایی: در مراسم بدرقه دیروز آقای پزشکیان در سفر به عراق، دو اتفاق تلخ در حالی که میکرفون وی وصل بود و به صورت زنده پخش می‌شد، رخ داد: ۱. رئیس جمهور بعد از سخنرانی خطاب به حجت‌الاسلام قمی می‌گوید: "خیلی خراب نکردم که؟" ۲. وی پس از قرائت متن هم دوباره می‌گوید: "ما را به دیپلماسی وادار می‌کنند که بلد نیستیم!" جناب آقای پزشکیان! رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله در مذمت افرادی که در این موقعیت‌ها قرار می‌گیرند و درحالی که می‌دانند شایستگی ندارند، مسئولیتی را قبول می‌کنند، فرمود: «مَنْ تَوَلّی عَمَلا وَ هُوَ یعْلَمُ أنَّهُ لَیسَ لَهُ بِأهْلٍ، فَلْیتُبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ» یعنی هر که ریاست و مسئولیتی را بپذیرد و بداند که اهلیت آن را ندارد، در قبر و قیامت جایگاه او پر از آتش خواهد شد. چنین هشداری بدیهی است چرا که قبول مسئولیت در چنین حالتی سبب بروز مشکلات اساسی برای جامعه و مردم می‌شود و اگر فرد با ظاهری موجه و دینی باشد، حتما پذیرش این مسؤلیت به وجه دین هم لطمه می‌زند. برای همین در روایات دیگر چنین رفتاری، خیانت به خدا، رسول خدا و مسلمین معرفی شده است. رسول خدا (ص) در روایتی دیگر فرمود «مَنْ تَقَدَّمَ عَلی قَومٍ مِنَ الْمُسْلِمینَ وَ هُوَ یَری أَنَّ فیهِمْ مَن هو افضلُ منه فقد خانَ اللَّه‏ و رسولَه و المُسلمیِن» یعنی هرکه جلودار - مسئول- عده‏‌ای از مسلمانان شود، در حالی که می‌‏داند در بین مسلمین ‏فردی بهتر از او وجود دارد، پس خائن به خدا، رسولش و مسلمانان خواهد بود. آقای پزشکیان! خود دانید. @mersadeiranir

🔴 از دام های رسانه ای دوری کنید❗️ 💢این کارها در خارج از ایران نشان دیانت و تجدد هست ولی در ایران نشان عقب ماندگی و تحجر... چند چندی با خودت بزرگوار؟ @mersadeiranir

یا غفار یا تواب این تصویر کارنامه‌ی حسن روح‌الامین، نقاش و طراح برجسته کشورمون هست. استاد روح‌الامین این تصویر رو منتشر کرده و براش متنی نوشته که واقعا خواندنی و پرنکته است. توصیه می‌کنم حتما متن زیر رو بخونید 👇👇 🔴 غافل! نوشته حسن روح‌الامین زمستان سال۱۳۷۶ بود، کلاس دوم راهنمایی بودم، در مدرسه‌ای که مدیر به اصطلاح خوش‌فکری داشت که در اواسط سال تحصیلی اومده بودن بر اساس نمره‌ی امتحانات، انضباط و کارنامه‌ی شبانه‌ای هر شب که توسط والدین پر می‌شد (که در اون مثلاً ساعت خواب بعد از ساعت ۹ تخلف محسوب می‌شد) به دانش‌آموز درجه و رتبه می‌دادند. به این صورت که دانش‌آموز عالی و درس‌خون و پسر خوب می‌شد (ساعی) دانش‌آموزی که مستعد بود و محتاج به تلاشی بیش‌تر می‌شد (کوشا) و زباله‌های مدرسه هم می‌شدند (غافل) پس چی شد؟ به‌ترتیب شأنیت: ساعی، کوشا، غافل. پس از تعیین سطح توسط شورای مدرسه شما کارت خودت رو باید به جلوی لباست با سنجاق وصل می‌کردی و اگر جوری قرار می‌گرفت که دیده نمی‌شد تخلف محسوب می‌شد! مثل پلاک ماشین، حالا شما حساب کنید نوجوونی که عرض شونش ۴۵ سانته یک کارت پرس‌شده‌ی مثلا ً ۱۸ سانتی رو روی سینه‌ش که سطح و شأن اجتماعی‌ش رو نشون می‌داد باید نگه می‌داشت. من توی درجه‌بندی توی دسته‌ی (غافل) قرار گرفتم. روزهای اول خیلی باهاش کلنجار رفتم تا دیده نشه، مثلاً پشت کارت غافل کارت دانش‌آموزی‌م رو می‌ذاشتم و می‌چرخوندمش به سمت کارت دانش‌آموزی‌ تا کم‌تر آبروریزی بشه که اینجا هم با برخورد خشن ناظم مواجه می‌شدم که چرا کارتت پیدا نیست ... چند هفته گذشت دیدم نمیشه باید خودم رو از این ذلت نجات بدم با کلی تلاش و زود خوابیدن و چند امتحان نمره بالاتر گرفتن شایسته‌ی درجه‌ی کوشا شده بودم که وقتی رفتم برای تعویض کارت کسی پاسخگو نبود، متوجه شدم که سیاست عوض شده رتبه‌بندی این جوری شده بود؛ به ترتیب از عالی به نازل: (ممتاز) (ساعی) (کوشا) اینجوری عملاً همون غافل محسوب می‌شدم. این خاطرات رو مدت‌ها بود می‌خواستم بگم. یک بار یادمه توی مدرسه دارالفنون، دوستانی از آموزش و پرورش محبت کرده بودند و برای من نکوداشتی گرفته بودند. با لوح کاغذ A4 و از من خواستن که بیام بالا و صحبت کنم. من حوصله نداشتم ولی برای اینکه نگن متکبری، رفتم اونجا و گفتم زمانی که من بچه بودم و به مدرسه می‌رفتم هیچ احساس احترامی دریافت نمی‌کردم. از دم در مدرسه که وارد می‌شدم در سطل اشغال، تخته سیاه، میزها، معلم، دانش‌آموزها، همه و همه بهم با زبون بی‌زبون می‌گفتن خاک بر سرت کنن، ریاضی بلد نیستی، زبانت خوب نیست، دیکته بلد نیستی، اما هیچ وقت کسی نیومد بگه چقدر خوب طراحی می‌کنی حتی معلم هنر! حالا شماها هر چی به من بگید استاد هنرمند فلان و چنان من، همون حرفای بچیگیم رو باور دارم همون خاک بر سرت رو! آدم‌ها در کودکی همان آدم‌های بزرگسالی‌ان با تجربه‌ی کمتر. وقتی در اول دوران حیات من رو به اسمی بخوانی من با همون اسم خودم می‌شناسم. تصویر پست هم کارنامه سال آخر هنرستان من هست، سال ۱۳۸۲ و حالا در سن نزدیک به چهل سالگی وقتی یه نفر تحقیرم می‌کنه و نادیده‌ام می‌گیره برام یادآور دوران نوجوانی و باورهای پایه‌ای هست که توی اون دوران به مغز استخونم رسوخ کرد و به خودم میگم در گوشی راست میگه .‌‌.. پ.ن. دو تذکر مهم در این نوشته وجود دارد: ۱. تذکر به متولیان تعلیم و تربیت در فهمیدن این نکته که هر کسی را بهر کاری ساختند مهر آن را در دلش انداختند و نفهمیدن این تفاوت‌ها، آسیب‌های جدی بر روح و روان فرزندان و آینده‌سازان مملکت می‌زند. این درباره پدر و مادرها هم صادقه. واجب است بر ما درخواست توبه حقیقی از خداوند متعال در این حق الناس. اگر کرامتی که خداوند به بنی آدم داده است را رعایت نکنیم، تربیت اسلامی را، سخت خواهیم کرد. شیوه فرماندهان شهید دفاع مقدس، رعایت همین ظرافتها در تربیت نیروها بود. ۲. تذکر دوم به خود افراد است. الان حسن روح الامین یک هنرمند کاملا موفق و مطرح کشوری است که آثار اسلامی و انقلابی عالی‌ای نیز داشته است، و حتی مورد عنایت شهدا و تمجید امام خامنه‌ای نیز قرارگرفته است، پس چرا باید خود را توسری‌خور فرض کند؟! باید یاد تکریم الهی بیفتیم و خود را با بندگی در محضر خداوند بسنجیم که اوج شرافت است، آنوقت تحقیرها و حتی تمجیدهای ظاهربینان اهل دنیا، برایمان اصالت نخواهد داشت، چون همه زندگی‌مان برای خداوند بزرگ و صاحب اختیار آسمانها و زمین است. 🤲و از خداوند رحمان و رحیم بخواهیم پروردگارا مرا در ژرفای دریای یگانگی‌ات و در میان اقیانوس یکتایی‌ات وارد ساز و با نیروی چیرگی سلطنت فرد و تنهایت، توانمند گردان تا به فضای بی‌کران رحمتت درآیم، درحالی‌که در چهره‌ام درخشندگی‌های پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم و به توجهت توانمند باشم و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم. یاعلی