هدایت شده از امام مهدی منتظر ماست...
🌷مهدی شناسی ۱۶۵🌷
🔹زیارت آل یاسین🔹
🌹السلام علیک یا وعدالله الذی ضَمِنَه🌹
🌼سلام بر تو ای وعده [ بزرگ] خداوند که خود ضامن آن شده است.🌼
💠امام زمان عجل الله فرجه وعده ی حتمي خداوند💠
🌼وَعد: به معنی نوید دادن و امیدوار نمودن است ، و در مورد خیر و شرّ ( مژده خوب و یا پیشگویی و اخطار به آینده بد) هر دو به کار میرود.
🌼فرق بین وعد و و وعید آن است که: وعد را با قرینه می توان در هر دو معنی خیر و شرّ به کار برد ، امّا وعید فقط هشدار به آیندۀ سخت و ناگوار و تهدید به کیفر می باشد.
🌼وعده خدا آن است كه در نهايت، حق بايد در تمام ابعادِ زندگي زميني ظهور كند و ظهور كامل حق در حالتي ممكن است كه امامي معصوم بدون هيچ مانعي بتواند حكم خود را در جهان جاري نمايد.
🌼اين مسئله، مسئله اساسي و عقيده دقيقي است كه در مبحث «فرج، حتميترين حادثه در انتهاي تاريخ» و «آخرالزمان، شرايط ظهور باطنيترين بُعد هستي» و بحث «آخرالزمان و جايگاه انقلاب اسلامي در نظام اَحسن» به آن پرداخته شده است و شما در اين سلام و با اين مضمون ميخواهيد آن عقيده را فعّال و بانشاط نگه داريد و با سلام به حضرت از اين منظر، متوجه حضور نهايي آن حضرت باشيد و خود را در پهنه همه تاريخ وارد كنيد، آن هم در كنار امام زمان(ع) كه چنين حضوري، بركات فوقالعادهاي را درپي خواهد داشت.
#مهدی_شناسی
#قسمت_165
#زیارت_آل_یاسین
http://eitaa.com/joinchat/1943535617C235633b5fa
هدایت شده از امام مهدی منتظر ماست...
🌷مهدی شناسی ۱۶۶🌷
🔹زیارت آل یاسین🔹
🌹السلام علیک یا وعدالله الذی ضَمِنَه🌹
☘از وعده های بزرگ خداوند که در لوح محفوظ ثبت گردیده و در سراسر تاریخ توسط پیامبران و امامان (علیهم السّلام) اعلام و به همۀ امّت ها نوید آن تصریح و تأکید شده است: حکومت عدل و داد ، و سعادت کامل جهانی است که به دست مبارک حضرت بقیة الله – ارواحنا فداه- تشکیل خواهد شد.
☘ این وعده در قرآن کریم و احادیث و زیارات بیان گردیده ، که برای نمونه چند آیه و حدیث را در اینجا می آوریم:
🌸1-(وَعَدَ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُم وَ عَمَلُوا الصّالِحاتِ لَیَستَخلِفَنَّهُم فِِی الأَرضِ کَمَا استَخلَفَ الَّذِینَ مَن قَبلِهِم وَ لَیُکَّنَنَّ لَهُم دِینِهُمُ الَّذِِِی ارتَضی لَهُم وَ لَیُبَدَّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم أَمناً یَعبُدُونَنِی لا یُشرِکُونَ بِی شَیئاً )خداوند به کسانی از شما که ایمان دارند و کارهای شایسته بجای آورده اند ، وعده فرموده که [در زمان ظهور امام قائم (علیه السّلام) ] در زمین خلافت دهد ، چنانکه کسانی که پیش از شما بودند را جانشین پیشینیان خود ساخت ، و البته دین پسندیدۀ آنان را بر همه جا مسلّط و نافذ گرداند ، و حتماً بر همۀ مؤمنان به جای ترس و هراس [ از دشمنان] ایمنی کامل عطا فرماید که مرا بدون هیچ گونه شرک پرستش نمایند. در چند روایت از ائمّه اطهار (علیهم السّلام) آمده که مقصود ، حضرت قائم (علیه السّلام) و اصحاب او می باشند.
🌸2- ( وَ لَقَد کَتَبنا فِی الزَّبُورِ مِن بَعدِ الذِّکرِ أَنَّ الأَرضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُونَ)؛ و به راستی که ما در زبور ، پس از ذکر ثبت کردیم که البته زمین را بندگان شایستۀ من به ارث خواهند برد. بر اساس بعضی از احادیث ، ذکر: - در این کریمه- لوح محفوظ است و زبور: جنس کتابهای آسمانی است که بر پیامبران (علیهم السّلام) نازل شده است . و یا مقصود از ذکر: تورات می باشد ، و زبور: کتابی است که بر حضرت داود (علیه السّلام) فرود آمده است. و این وعده – که بندگان صالح و شایسته خداوند زمین را به ارث خواهند برد- مربوط به زمان ظهور حضرت مهدی – عجّل الله فرجه الشریف – و حکومت جهانی آن جناب می باشد.
🌸یعنی : خداوند وعده داده که سراسر زمین را به بندگان شایستۀ خویش خواهد سپرد ، و این وعده را در تمای سندهای رسمی و معتبر خود ثبت کرده است و این ثبت کردن و اعلام نمودن ضمانت قولی و عملی وعده است.
🌸3- ( حَتّی إِذا رَأَوا ما یُوعَدُونَ إِمَّا العَذابَ وَ إِمَّا السّاعَةَ فَسَیَعلَمُونَ مَن هُوَ شَرُّ مَکَاناً وَ أَضعَفُ جُنداً )؛ تا آنگاه که آنچه وعده شده اند را به چشم خود ببینند که یا عذاب [ و کیفر] دنیاست و یافرا رسیدن ساعت[ قیامت] به زودی خواهند دانست که کدام یک [ از مؤمنان و کافران] جایگاهش بدتر و سپاهش ناتوان تر است. شیخ کلینی (رحمة الله علیه) از امام صادق (علیه السّلام) روایت آورده که فرمودند: « قول خداوند: « تا آنگاه که آنچه وعده داده شده اند را به چشم خود ببینند « خروج حضرت قائم (علیه السّلام) است و همان ساعت است، در آن روز [ کافران] خواهند دانست که از سوی خداوند ، به دست ولیّ و قائم او (علیه السّلام) چه بر سرشان خواهد آمد ، و قول خداوند: » کدام یک جایگاهش بدتر است: یعنی نزد قائم (علیه السّلام) ...».
🌸در بيان آيه 55 سوره نور: وعدالله الذين آمنول منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم فى الارض...;
خداى آن دسته از شما را كه ايمان آورده و اعمال شايسته داشته باشند وعده داده است هر آينه در زمين خلافت بخشد.
🌸حضرت امام صادق، عليه السلام، فرمود:
آنگاه كه شب جمعه (آن شب جمعه موعود معهود) فرا رسد، خدا فرشته اى را به آسمان دنيا فرو فرستد و چون فجر طالع شود و سپيده بدمد. آن ملك بر عرش بالاى بيت المعمور نشيمن گيرد. براى محمد و على و حسن و حسين، عليهمالسلام، منبرهايى از نور نهاده بر آنها بالا روند و فرشتگان و پيامبران و اهل ايمان گرد آنان جمع شوند و درهاى آسمان گشوده شود. چون خورشيد به ميان آسمان رسد، رسول خدا، صلى الله عليه وآله، گويد: پروردگارا، ميعادى كه در كتاب دادى چه شد؟ و آن اين آيه قرآن است: «كه اهل ايمان و عمل صالح از شما را خدا وعده داده كه آنها را در زمين جانشين قرار دهد...» (آيه 55 سوره نور.)آنگاه فرشتگان و پيامبران همانند سخن نبى مكرم و پيامبر خاتم را بگويند. سپس محمد و على و حسن و حسين، عليهمالسلام، به سجده افتند. آنگاه بگويند: بار پروردگارا! غضب كن كه به تحقيق حريم تو هتك شد و برگزيدگان تو كشته شدند. و بندگان شايسته ات خوار شمرده شدند. در اين هنگام آنچه خدا خواهد انجام دهد كه آن روز، روز معلوم است.
#مهدی_شناسی
#قسمت_166
#زیارت_آل_یاسین
@mahdimontazeremast
هدایت شده از امام مهدی منتظر ماست...
🌷مهدی شناسی ۱۶۷🌷
🔹زیارت آل یاسین🔹
🌹السلام علیک یا وعد الله الذی ضمنه🌹
◀️قسمت سوم
💠مهدی موعود (علیه السّلام)💠
🍃از القاب مشهور حضرت (علیه السّلام) ، موعود است .محدّث گرانقدر مرحوم حاج میرزا حسین نوری (رحمة الله علیه) فرموده است: در هدایه آن را از القاب شمرده و شیخ طوسی روایت کرده : از حضرت سجّاد (علیه السّلام) که راجع به آیه شریفه ( وَ فِی السَّمآءِ رِزقُکُم وَ ما تُوعَدُونَ * فَوَ رَبِّ السَّمآءِ وَ الأَرضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثلَ ما أَنَّکُم تَنطِفُونَ ) و در آسمان است رزق شما و آنچه وعده می شوید . پس قسم به پروردگار آسمان و زمین که آن حقّ است مثل آنکه شما سخن گویید. [ امام سجّاد (علیه السّلام) ] فرمود: « این برخاستن و خروج قائم آل محمّد (علیهم السّلام) است». و از ابن عبّاس نیز مثل آن نقل کرده و احتمال می رود که غرض آن حضرت ، تأویل رزق در آیه باشد به ظهور امام زمان که سبب نشر ایمان و حکمت و انواع علوم و معارف است که حقیقت رزق و مدد حیات انسانی و عیش جاودانی است ، چنانچه طعام را در آیه شریفه : (فَلیَنظُرِ الإِنسانُ إِلی طَعامِهِ) باید که انسان به غذای خود بنگرد. تفسیر فرمودند به علم و آنچه بعد از آن ذکر شده از دانه و انگور و زیتون و نخل و بساتین و چراگاه و غیره به انواع علوم.
🍃 در غیبت نعمانی مروی است از امام باقر (علیه السّلام) که فرمود: « در زمان آن حضرت- عجّل الله فرجه الشریف – حکمت داده می شود به خلق ، تا آن جا که زن در خانۀ خود حکم می کند به کتاب خداوند و سنّت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) ».
🍃یا آن که مقصود تفسیر : ( وَ ما تُوعَدُون)باشد یعنی : آن موعودی که به شما داده شده و جمیع انبیاء امّت های خود را به آمدن او وعده داده اند آمدن امام زمان است: « اَلسَّلامُ عَلَی المَهدِِیِّ الَّذِی وَعَدَ اللهُ بِهِ الأُمَمَ أَن یَجمَعَ بِهِ الکَلِمَ ...». در یکی از زیارات جامعه است.در اوصاف آن حضرت چنانکه در زیارت ایشان است : « وَ الیَومِ المَوعُودِ وَ شاهِدٍ وَ مَشهوُدٍ».
🍃آری ، این وعده ای است که خداوند به قول و فعل ضامن شده که خود آن را وفا خواهد کرد و تحقّق خواهد بخشید، چنانکه در باب دعا و توبه و صدقه نظیر همین ضمانت از سوی خداوند انجام گرفته است که در آیات قرآن کریم آنها را خبر داده و فرموده است : ( أُدعُونِی أَستَجِب لَکُم)؛ مرا بخوانید که دعایتان را مستجاب نمایم. (أَلَم یَعلَمُوا أَنَّ الله هُوَ یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عَبادِهِ وَ یَأخُذُ الصَّدَقاتِ )؛ آیا ندانستند که خداوند خود توبه از بندگانش می پذیرد و صدقات را می گیرد؟! و این قبیل تعبیرها بیانگر وعده و ضمانت الهی است ، چنانکه در دعای کمیل می خوانیم: «وَ أَمَرتَهُم بِدُعآئِکَ وَ ضَمِنتَ لَهُمُ الإِجابَةَ؛ و بندگانت را به دعایت دستور فرمودی و اجابت دعا را برای آنان ضامن شدی ».
🍃برای حسن ختام حدیثی از امام باقر (علیه السّلام) می آوریم که وعدۀ الهی در این باره تأکید شده است . امام باقر (علیه السّلام) فرمود: « هنگامی که جدّم حسین (علیه السّلام) کشته شد ، فرشتگان به درگاه خداوند – عزّ و جلّ- صدا به گریه و ناله بلند کردند و عرضه داشتند : اِلها! صاحب اختیارا! آیا غفلت می ورزی از کسی که برگزیدۀ تو و فرزند برگزیده ات و بهترین خلق را به قتل رسانیده است؟! پس خداوند- عزّ و جلّ- به آنها وحی فرمود: ای ملائکۀ من! آرام باشید. به عزّت و جلالم سوگند! حتماً از آنها انتقام خواهم گرفت ، هر چند پس از مدّتها باشد. سپس خداوند – عزّ و جلّ- برای فرشتگان از روی امامان از فرزندان حسین (علیه السّلام) پرده برداشت. ملائکه خوشحال شدند و دیدند یکی از آنها ایستاده نماز می خواند ، خداوند فرمود: به این قائم – عجّل الله فرجه الشریف – از آنها انتقام می گیرم».
#مهدی_شناسی
#قسمت_167
#زیارت_آل_یاسین
@mahdimontazeremast
هدایت شده از امام مهدی منتظر ماست...
🌷مهدی شناسی ۱۶۸🌹
🔹زیارت آل یاسین🔹
🌹السلام علیک یا وعدالله الذی ضَمِنَه🌹
◀️قسمت چهارم
💠ضَمِنَ💠
🌱ضمن از مادّۀ ضمانت ، در لغت: چیزی را در دل چیز دیگری قرار دادن است به طوری که آن را فراگیرد و در خود جای دهد ، و از همین جهت است که شخص کفیل را ضامن می خوانند ، چون ذمّه و عهده دیگری را در گستره ی ذمّه ی خویش قرار می دهد و عهده دار آن می گردد.
🌱 ضمانت شرعی آن است که : شخصی قرض یا کار فرد دیگری را به عهده گیرد. و آن بر دو گونه است: لفظی و عملی. یعنی شخصی ممکن است به لفظ بگوید: من ضامن فلانی هستم، یا اینکه کاری انجام دهد که عملاً معلوم شود ضامن دیگری است .
🌱 به دلایل عقلی و نقلی ثابت است که خداوند دارای صفات جلال و کمال است و پاک و منزّه از هر گونه نقص و نادرستی. و خلف وعده (یعنی عمل نکردن به نوید و مژده)- که یا به علّت جهل و نادانی و یا به سبب عجز و ناتوانی و یا بر اثر پستی فطرت و بیهودگی انجام می شود- بر خداوند محال است ؛ زیرا ساحت مقدس الهی از همه اینها مبرّا و منزّه می باشد و آنچه خداوند وعده دهد ، قطعی و حتمی و تخلّف ناپذیر است ، چنانکه در علم کلام به اثبات رسیده است . (سید مهدی حائری قزوینی:ص141)
🌱قيدى كه در اين جمله سلام آمده است «الذى ضمنه» است كه مطلب را محكمتر مى سازد; زيرا وقتى چيزى وعده خدا شد تخلف بردار نيست كه :
«ان الله لا يخلف الميعاد» وعده خدا - آنگاه كه وعده دهد - تمام است تا چه رسد به اين كه وعده اش را ضمانت نمايد.
🌱در ميان ما مرسوم است كه اشخاص معتبر وعده شان مورد قبول و پذيرش است. بدون چون و چرا مى گوييم: فلانى اگر وعده داده قبول است.چون او حرفش دو ندارد.سرش برود قولش نمى رود.نيازى به ضمانت ندارد.همين كه گفت: من وعده مى دهم، كار تمام است.
🌱چه كسى خوش قول تر از خداست؟ كيست وعده اش از وعده خدا معتبرتر؟ امام زمان، عليهالسلام، وعده خداست. ظهور و قيام او را خدا وعده داده است. نصرت و يارى او را خدا وعده داده است. صرف وعده و نفس قول او كافى و فوق كفايت است تا چه رسد به اين كه اين وعدهاش را هم تضمين كرده است! وعده اى است حتمى; امرى است كه تحققش قطعى است. تغيير و تبديل پيدا نمى كند.
🌱بر اين اساس است كه فقط بايد به آن وعده دل خوش كرد. فقط بايد در انتظار رسيدن آن ميعاد بود و فقط در فكر آمدن آن موعود كه حقيقت وعد و موعود و ميعاد او و قيام اوست. باقى - هر چه هست - شبه الوعد است. بدل الوعد است. اسم الوعد است.
🌱 بچه ها را چگونه گول مى زنند و چه وعده ها به آنها مى دهند؟ غير از آن وعد و موعود - هر چه هست - از اين قبيل است. بى جهت به اين طرف و آن طرف توجه نكنيم كه جز خستگى چيزى عائد نمى گردد. هر صبح و شام بر وعد حق سلام كنيم و تحقق عاجل آن را از حق متعال بخواهيم.
🌱السلام على المهدى الذى وعدالله عز و جل به الامم ان يجمع به الكلم و يلم به الشعث و يملا به الارض قسطا و عدلا و يمكن له و ينجز به وعد المؤمنين.
🌱نگاه كنید در افق تاريخ و وجود حتمي او را بنگرید و بگویید: «السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَهُ»
#مهدی_شناسی
#قسمت_168
#زیارت_آل_یاسین
@mahdimontazeremast
هدایت شده از امام مهدی منتظر ماست...
🌷مهدی شناسی ۱۶۹🌷
🔹زیارت آل یاسین🔹
🌹السلام علیک ایها العَلَمُ المَنصوب🌹
🌱سلام بر تو اى پرچم برافراشته🌱
💠علم منصوب💠
◀️عَلَم: در لغت اثری است که شیء را از غیر خودش مجزّا و جدا می سازد ، کلمۀ علامت نیز از این باب است که گویند: بر آن چیز علامت گذاشتم . معادل فارسی آن : نشان و نشانه است . پرچم و منار و کوه یا کوه دراز نیز به همین جهت عَلَم نامیده اند.
◀️«عَلَمْ»؛ يعني نشانهاي كه نميگذارد شخص گمراه شود. در جنگها هم اينطور بود كه عَلَم را به دست علمدار جنگ ميدادند تا معلوم شود محور لشگر كجاست و سربازان حول محور عَلَم موقعيت خود را تنظيم ميكردند .
◀️تعبيرى است كه در زيارت آل ياسين نسبت به حضرت مهدى ارواحنا له الفداء داده شده السلام عيك ايَها العلم المنصوب. خطاب به امام ميگويي: تو يك عَلَم نصب شده توسط خداوند هستي و در آن راستا ملاك انحراف و عدم انحراف هستی.
◀️در اين فراز از دعا متوجهاي كه خداوند در هرزمان در فهم دين و نشاندادن راه دينداري، انسان را تنها نميگذارد و هرگز نميشود عالَم بيحجّت باشد، حجّتي كه نمايش خواست و عدم خواست خدا است، و در اين فراز در محضر آن حضرت اين عقيده را متذكر ميشوي كه آن حجّت و عَلَمِ منصوب، تويي...
◀️در تأویل بعضی از آیات و نیز در احادیث و زیارات و ادعیه راجع به ائمّه اطهار (علیهم السّلام) عنوان عَلَم و جمع آن اعلام بسیار به کار رفته است که قسمتی از آنها را در اینجا می آوریم:
🌼 1- خداوند فرماید: ( وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجمِ هُم یَهتَدُونَ )؛ و علامت هایی قرار داد و به وسیلۀ ستاره هدایت می شوند[ و راه می یابند]
🌼 2- امام صادق (علیه السّلام) فرمود: « ماییم آن علامت ها و منظور از ستاره ، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می باشد».
🌼3- پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: « إِنَّ اللهَ جَعَلَ النُّجُومَ أَماناً لِأَهلِ السَّمآءِ وَ جَعَلَ أَهلَ بَیتِی أَماناً لِأَهلِ الأَرضِ؛ خداوند ستارگان را مایۀ ایمنی اهل آسمان قرار داد ، و خاندان مرا مایۀ ایمنی اهل زمین مقرّر داشت».
🌼4- امام زین العابدین (علیه السّلام) در دعای روز عرفه به منظور توجّه دادن مردم به نقش حیاتی ائّمه اطهار (علیهم السّلام) ، و بیان اینکه ایشان از سوی خداوند تعیین و نصب شده اند ، چنین اظهار داشتند: « اَللّهُمَّ إِنَّکَ أَیَّدتَ دِینَکَ فِی کُلِّ أَوانٍ بِإِمامٍ أَقَمتَهُ لِعِبادِکَ وَ مَناراً فِی بِلادِکَ بَعدَ أَن وَصَلتَ حَبلَهُ بِحَبلِکَ وَ جَعَلتَهُ الذَّرِیعَةَ إِلی رِضوانِکَ؛ خداوندا! راستی که تو دینت را در هر دوره ای به امامی پشتیبانی نموده ای ، که او را نشانه و علامتی برای بندگانت و مرکز نورافشانی در شهرهایت قرار دادی ، پس از آنکه رشتۀ [ ولایت و پیمان] او را رشتۀ خود پیوستی و او را وسیلۀ رسیدن به رضوان و خشنودی ات قرار دادی...».
#مهدی_شناسی
#قسمت_169
#زیارت_آل_یاسین
http://eitaa.com/joinchat/1943535617C235633b5fa
هدایت شده از 🌟سیرسلوک تاخدا🌟
✨﷽✨
🌸 دستورالعمل مرحوم قاضی برای رفع مشکلات دنیوی و اخروی:
✅علاّمه انصاری لاهیجی که ازشاگردان مرحوم قاضی هستند ، فرمودند: روزی از ایشان پرسیدم که : در مواقع اضطرار و گرفتاری چه در امور دنیوی و چه در امور اخروی، و در بن بست کارها به چه ذکر مشغول شوم تا گشایش یابم؟
📌 سید علی قاضی در جواب فرمودند:
🌟 ”پس از پنج مرتبه صلوات و آیة الکرسی ، در دل خود بدون آوردن به زبان بسیار بگو:
💎«اللّهُم اجعَلنی فی دِرعِکَ الحَصینَةِ الّتی تََجعَلُ فیها مَن تَشاءُ»“. إ ن شاء الله گشایش یابد.
✅علاّمه انصاری فرمودند:من در مواقع گرفتاری های صعب و مشکلات لاینحلّ به این دستور عمل کردم و نتیجه های عجیب گرفتم.
@seiro_solook_ta_khoda
هدایت شده از کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات
سبک زندگی از نهج البلاغه (۱) حکمت 290
انگيزه دورى از گناه:
وقال عليه السلام: لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللهُ عَلَى مَعْصِيَةٍ لَكَانَ يَجِبُ أَنْ لاَ يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ
(حکمت ۲۹۰ نهج البلاغه)
اگر حتى خداوند، بندگانش را از نافرمانى كردن و گناه ورزيدن نترسانيده بود، باز هم واجب بود كه انسان، مرتكب هيچ گناهى نشود، تا به اين وسيله، در برابر نعمتهاى او سپاسگزارى كرده باشد.
كسي كه گناه ميكند و فرمان خداوند را به جاى نمى آورد، در حقيقت، استعدادهائی را كه خداوند به او عنایت کرده را تباه ميكند.
زيرا چنين كسى، براى آن كه بتواند گناهى را مرتكب شود، ناچار بايد از توان و نیروئی که خداوند به او داده است، استفاده کند؛ در حاليكه خداوند، اين نيروها را، براى گناه و نافرمانى به او نداده است.
كسى را در نظر بگير، كه مىخواهد، بر خلاف فرمان خداوند، مرتكب گناه شود، و بطور مثال، دست به دزدى بزند:
تمام اعضاء بدن آن شخص، بايد وظايف خود را، با تمام نيرويى كه دارند انجام دهند، تا او توانايى انجام چنين گناهى را داشته باشد.
ششهاى او، بايد بطور مرتب هواى تازه را به خود بگيرند، تا او نفس بكشد و زنده بماند، قلبش بايد بطور منظم در حال تپيدن باشد، تا خون به تمام پيكرش برسد و او را زنده نگاه دارد، چشمهايش بايد توانايى ديدن داشته باشند، تا او راه خود را ببيند، پاهايش بايد قادر به حركت و قدم برداشتن باشند، تا او در مسيرى كه با چشمش مىبيند، پيش برود، گوشهايش بايد توانايى شنيدن داشته باشند، تا او صداى نزديك شدن مردم را تشخيص بدهد و از خطر فرار كند، دستهايش بايد توانايى كار و حركت داشته باشند، تا او درها را باز كند و اشياى را بردارد، مغزش بايد كار خود را انجام دهد،تا ساير اعضاى بدنش از آن فرمان بگيرند، و وظايف خود را اجرا كنند...
اگر يكى از اين اعضا، يعنى يكى از اين نعمتهايى كه خداوند به انسان داده است، كار خود را به درستى انجام ندهد، شخص گناهكار، قادر به انجام گناه نخواهد بود.
پس مى بينى كه گناهكار، براى آنكه در برابر خداوند، مرتكب گناه و نافرمانى، شود، از همان امكانات و نيروهايى استفاده ميكند، كه خداوند، آنها را، براى انجام كارهاى درست و نيك به او داده است. به اين ترتيب، آيا شخص گناهكار، با انجام هر كدام از گناهان خود، نعمتها و نيروهايى را كه خداوند به او داده است، تباه و حرام نمى كند؟
البته خداوند، به بندگان خود هشدار داده، و آنها را از گناه و نافرمانى، بيمناك كرده است. ولى اگر خداوند چنين بيم و هشدارى هم نداده بود، و اگر انسان آسوده خاطر بود كه به خاطر گناهانش كيفر و مجازات نخواهد شد، باز هم حق نداشت گناه کند و نعمتهاى خداوند را تباه كند.
يعنى در برابر نعمتهاى ديدن، شنيدن، بوئيدن، حركت، تپيدن قلب، تنفس ششها، انديشيدن، توانايى انجام كارهاى گوناگون داشتن، و هزاران نعمت ديگر، انسان بايد قدرشناس باشد، و به - شكرانه اين نعمتهاى بزرگ و با ارزش، هرگز مرتكب گناه و نافرمانى خداوند نشود.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
#ایتا 👇👇
https://eitaa.com/mobahesegroup
#سروش 👇👇
http://sapp.ir/mobahesegroup
هدایت شده از کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات
سبک_زندگی را از نهج_البلاغه بیاموزیم (۲)
زندگى_دنيوى دليل زندگى_اخروى:
عَجِبتُ لِمَن أنكَرَ النشأةَ الأُخرى وهو يرى النشأةَ الأُولى!
در شگفتم، از كسيكه زندگى اين دنيا را مى بيند، و باز زندگى دنياى ديگر (آخرت) را قبول ندارد.
كسي كه با درك و دانائى، در زندگى اين دنيا نظر كند، سراسر دنيا را، پر از نشانه هايى خواهد ديد كه از قدرت آفرينش خداوند حكايت مى كنند. و كسي كه قدرت آفرينش خداوند را، با عقل و بينش بررسى كند، هرگز مسئله آخرت و زندگى پس از مرگ را انكار نخواهد كرد.
اگر ما، با دقت و شعور و انصاف، به دنياى خود نگاه كنيم، به روشنى مى بينيم كه انسان و حيوان و گياه، و بالاخره تمام موجودات زنده اين دنيا، از ((نيستى)) به وجود آمده اند. پس خداوند كه قادر بوده است اين زندگى و اين همه موجودات زنده را، از ((نيستى)) به ((هستى)) بياورد، باز هم قدرت آن را خواهد داشت كه پس از مرگ و نابودى اين موجودات، يكبار ديگر آنها را زنده كند.
اگر در زندگى انسان دقت كنيم، از يك نظر، خواهيم ديد كه خداوند، در همين دنيا هم، ريشه و اصل زندگى انسانها را در دل خاك قرار داده، و در وقت لزوم، افراد بشر را، از خاك به وجود آورده است.
ابتدا، ريشه زندگى و اصل وجود ما، در دل همين خاكهاى بيابانى پنهان بوده است. از دل اين خاكها، گندم و برنج و سبزى و ميوه و ديگر گياهان خوردنى روئيده اند.
قسمتى از اين روئيدنيها را، پدر و مادر ما خورده اند. قسمت ديگرى را نيز حيوانات خورده اند، تا زنده بمانند و بزرگ شوند و به صورت غذاى انسان در آيند. يعنى پدر و مادر ما، وقتى گوشت حيوانات را نيز خورده اند، در حقيقت، از غذايى استفاده كرده اند كه اصل آن، باز هم از خاك بوده است.
به اين ترتيب، پدر و مادر ما، با خوردن خوراكىهايى، كه در هر حال، از زمين بدست مى آيد، به زندگى خود ادامه داده اند و بزرگ شده اند بعد، وجود ما، همچون يك ياخته، در پشت و شكم آنها، پيدا شده است آنگاه ما شروع به رشد كرده ايم، صاحب دست و پا و چشم و گوش و مغز و ساير اعضاء بدن شده ايم سرانجام، به صورت يك انسان كامل، از شكم مادر، به اين جهان قدم گذاشته ايم. تمام اين مراحل، از وقتى كه ذرات هستى ما، در دل خاكها بوده، تا وقتى كه اين ذرات به وجود پدر و مادر منتقل شده و سپس به صورت انسان در آمده است، با قدرت آفرينش خداوند طى شده است.
پس مى بينيم كه خداوند، قبلا، يكبار قدرت خود را، در همين دنيا، نشان داده و ما را، از خاك به وجود آورده است.
به اين ترتيب، خدايى كه چنين قدرتى دارد، يكبار ديگر هم، قادر به انجام اين كار خواهد بود. يعنى، وقتى ما بميريم و به مشتى خاك مبدل شويم، دوباره، در روز قيامت، خداوند ما را، از دل خاكها بيرون مى آورد، و به ما (( هستى)) و زندگى مى دهد، تا براى رسيدگى به حساب كارهايمان، در صف محشر آماده شويم.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
#ایتا 👇👇
https://eitaa.com/mobahesegroup
#سروش 👇👇
http://sapp.ir/mobahesegroup
هدایت شده از کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات
سبک_زندگی در نهج_البلاغه (۳)
در خلوت هم از گناه بپرهيزيد:
وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:
اِتَّقُوا مَعاصِىَ اللّهِ فِى الْخَلَواتِ، فَاِنَّ الشّاهِدَ هُوَ الْحاکمُ.
حکمت ۳۲۴ نهج البلاغه
در خلوت و تنهايى هم، از گناه و نافرمانى بپرهيزيد، زيرا همان كسى كه گناه شما را مى بيند (يعنى خداوند) خودش نيز درباره آن، داورى خواهد كرد.
گروهى از افراد كوته فكر هستند، كه گمان مىكنند اگر در خلوت و تنهايى، مرتكب گناه شوند، و كسى شاهد گناه آنها نباشد، از كيفر و مجازات در امان خواهند بود. غافل از آنكه خداوند، در همه جا حاضر است، و در خلوت و تنهايى هم، شاهد اعمال بندگان خويش است.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: كسي كه در تنهايى مرتكب گناه مى شود، مثل كسى است كه در يك كشتى، داخل اطاقك مخصوص خود، نشسته است و كف آن را سوراخ مى كند!
گرچه كسى شاهد اين عمل زشت و نادرست او نيست، تا از آن جلوگيرى كند و يا آن شخص را به مجازات رساند، ولى چنين كسى، مجازات عمل خود را خواهد ديد. زيرا به خاطر كار زشت او، ديگران هم صدمه خواهند ديد.
آری سرانجام، آب دريا، از آن سوراخ به درون کشتی نفوذ خواهد کرد و همه كشتى را، با تمام سرنشينان واز جمله خود آن فرد، غرق خواهند شد.
پس گناه، اگر در خلوت و تنهايى هم صورت گيرد، علاوه بر شخص گناهكار، روى جامعه هم اثر منفی خواهد گذاشت.
از سوى ديگر، انسان در رابطه با خدا، بايد بداند كه: هرچند در خلوت و تنهايى مرتكب گناه شود، و كسى شاهد او نباشد، ولى خداوند، او را مى بيند و شاهد گناهان اوست.
به اين ترتيب، شخص گناهكار، در روز رستاخيز، از داورى خداوند توانا و بينا كه خودش آن گناه را ديده است، هيچ راه فرارى نخواهد داشت.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
#ایتا 👇👇
https://eitaa.com/mobahesegroup
#سروش 👇👇
http://sapp.ir/mobahesegroup
هدایت شده از کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات
سبک_زندگی را از نهج_البلاغه بیاموزیم (۴)
رابطه عقل و گفتار:
قال علی علیه السلام: إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْكَلَامُ
حکمت ۶۹ نهج البلاغه ابن ابی الحدید
هنگامى كه عقل انسان كامل گردد، گفتارش كوتاه مىشود.
انسان، هر اندازه كه عقل و شعورش بيشتر شود و به سوى كمال برود، به همان نسبت، كمتر حرف ميزند و در عوض بيشتر فكر مىكند.
كسانيكه زياد حرف مىزنند و جلوى زبان خود را نميگيرند، عقلشان كم و فكرشان كوتاه است. بهمين دليل، هنگام سخن گفتن، درباره آنچه مىگويند، فكر نمىكنند، و هر چه به زبانشان آيد بدون فكر و انديشه، بيان مىكنند.
اما برعكس، افراد عاقل، تا زمانى كه موضوعى را خوب بررسى نكرده اند، و درباره خوب و بد آن نينديشيده اند، سخنى بر زبان نمى آورند. به همين دليل، شخص عاقل، كمتر حرف ميزند، چون مقدارى از وقت خود را، به فكر كردن درباره گفتارى كه ميخواهد بر زبان آورد، مى گذراند.
حضرت على عليه السلام، در جمله ديگرى ميفرمايد: (( زبان عاقل، در پشت عقل او قرار دارد)).
يعنى: شخص عاقل، عقل خود را پيش از زبانش به كار مى اندازد. در هر كارى، اول فكر مى كند، عقل و شعور خود را به كار مى گيرد، و هنگامى كه به درستى سخن خود مطمئن شد، زبان به گفتار مى گشايد.
در حاليكه شخص نادان، پيش از آنكه فكر خود را به كار اندازد، شروع به حرف زدن مى كند، و چه بسا كه با سخنان بى معنى و حساب نشده اش، هم خود و هم ديگران را بزحمت و ناراحتى دچار مى سازد.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
#ایتا 👇👇
https://eitaa.com/mobahesegroup
#سروش 👇👇
http://sapp.ir/mobahesegroup
هدایت شده از کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات
سبک_زندگی را از نهج_البلاغه بیاموزیم (۵)
خشنودى از كار بدكاران:
قالَ علی عَلَيْهِ السَّلامُ: الرّاضى بِفِعْلِ قَوْم کالدّاخِل فيهِ مَعَهُمْ وَ عَلى کلِّ داخِل فى باطِل اِثْمانِ: اِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ، وَ اِثْمُ الرِّضى بِهِ.
حکمت ۱۵۴ نهج البلاغه
هر كس كه به كار گروهى از مردم خرسند باشد، مانند آن است كه در آن كار، با آنها همراهى كرده است، هر كس در كار نادرست همراهى كند، براى او دو گناه خواهد بود: گناه همكارى در آن كار نادرست، و گناه رضايت دادن به انجام آن.
اسلام، دينى است كه پيروان خود را، همواره از زندگى كردن در حصارهاى تنگ تنهائى و در چهار ديواري هاى در بسته و بی تفاوتی نسبت به سرنوشت جامعه، باز ميدارد؛ و در مقابل، همه را به زندگى اجتماعى و معاشرت با مردم، و حساسیت نسبت به تعالی همنوعان خود، دعوت ميكند.
بر اساس قوانين اسلام، خوب بودن و خوب زيستن، اين نيست كه ما، خود را از همه كنار بكشيم، و در خلوت و تنهايى مشغول عبادت شويم و كارى به كار ديگران و ساير افراد جامعه نداشته باشيم.
چه، در اين صورت، حتى اگر هيچ گناهى از ما سر نزند، باز در گناهى كه ديگران، در كنار ما و مقابل چشمان ما انجام ميدهند، و ما توانائی جلوگیری از آن را داریم، شريك و سهيم خواهيم بود.
اگر انسان کسی را در حال گناه ببیند و بی تفاوت از کنار آن بگذرد، مرتکب خطای بزرگی شده است. مثل این است که انسان کسی را در حال غرق شدن ببیند و بی تفاوت به تماشا بایستد. در حالی که وظیفه دارد، هر اقدامی که از دستش برمی آید، انجام دهد.
به بيان ديگر، يك مسلمان و مؤمن واقعى، نبايد در برابر كارهاى باطل و نادرست ديگران ساكت بنشيند و هيچ اقدامى نکند زیرا اين سكوت، دليل آن است كه او، با انجام آن كارهاى باطل مخالفتى ندارد و كسى كه مخالف امرى نباشد، بطور طبيعى، به انجام آن امر، رضايت داده است. و راضى بودن به انجام كار ديگران نيز مانند آن است كه خود او هم در آن كار، شركت و دخالت داشته است.
از اين روست كه امام عليه السلام ميفرمايد: مسلمان مؤمن حق ندارد ساكت بنشيند و شاهد و تماشاگر كارهاى باطل ديگران باشد زیرا در آن صورت، از او دو گناه سرزده است:
يك گناه؛ همان رضايت دادن به انجام آن كار است،
و گناه ديگر؛ آن است كه با چنين رضايتى، خود او نيز، در آن كار نادرست بصورت همكار و همراه در آمده و در حقيقت مثل آن است كه خود نيز، در انجام آن گناه، شركت و همكارى داشته است.
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
#ایتا 👇👇
https://eitaa.com/mobahesegroup
#سروش 👇👇
http://sapp.ir/mobahesegroup
هدایت شده از مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی
👇👇👇
✍نکاتی چند در رابطه با نحوست ماه صفر
نه شرع مقدّس فرموده و نه عقل میپذیرد که با رسیدن ماه صفر یکدیگر را از نحوست این ایّام بترسانیم.
اتفاقا آنچه که باعث میشود ماه بدی را تجربه کنیم همین فال بد زدن (تطیّر) است. آنچه غربیها از قدرت تفکر خلاق و مثبت اندیشی در رقم زدن تغییراتی در زندگی گفتهاند در اصل نگاه توحیدی آن به خطا رفتهاند ولی خوب است بدانیم در شرع مقدّس اشاراتی در روایات داریم که فرمودهاند فال بد و خوب زدن در عالم تکوین تاثیراتی را در خارج از ذهنتان ایجاد میکند.
«تفالوا بالخیر تجدوه» —-> به فال نیک بگیرید همه امور را تا آن را بیابید.
اما تطیر؛ امام صادق علیه السلام فرمود: طیره و فال بد زدن را اگر سست بگیری و به آن بی اعتنا باشی و چیزی نشماری سست می شود، و اگر آن را محکم بگیری محکم.
🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: کفاره فال بد زدن توکل به خداست (تا آخر حدیث)و جهتش روشن است، برای اینکه معنای توکل این است که تاثیر امر را به خدای تعالی ارجاع دهی، و تنها او را مؤثر بدانی، و وقتی چنین کردی دیگر اثری برای فال بد نمی ماند تا از آن متضرر شوی.
و اما ماجرایی که در آن رسول خدا صلی الله علیه و آله بشارت دادهاند به کسی که خبر خروج ماه آذار [ماه رومی] را بدهد اهل بهشت است:
🔹پیامبر اکرم(ص) فرمود:
مَنْ بَشَّرَنی بِخُرُوجِ آذارَ فَلَهُ الْجَنَّه؛
هر کس مرا به خروج [ماه] آذار بشارت دهد، به بهشت می رود.
🔹ملاحظه ی سبب صدور حدیث، نشان می دهد که حضرت با این جمله می خواسته ابوذر را به عنوان فردی بهشتی به مردم معرفی کند؛ زیرا پس از این جمله، ابوذر بود که این خبر را به حضرت داد. شیخ صدوق سبب صدور حدیث را از ابن عباس نقل کرده است:
🔹روزی پیامبر در مسجد قبا با اصحاب خود نشسته بود. به آنان فرمود: نخستین فردی که اکنون بر شما وارد می شود، از بهشتیان است.
🔹برخی افراد چون این سخن را شنیدند، بیرون رفتند تا شتابان باز گردند و به سبب این خبر، از بهشتیان شوند. پیامبر این را فهمید و به آنان که مانده بودند فرمود: اکنون چند نفر بر شما در می آیند که هر یک از دیگری سبقت می جوید.
🔹از میان آنان، هر کس به من بشارت دهد که ماه آذار تمام می شود، اهل بهشت است.
آن گروه بازگشته وارد شدند. ابوذر نیز با آنان بود. پیامبر به آنان فرمود: ما در کدام ماه رومی هستیم؟ ابوذر گفت: ای پیامبر خدا، آذار تمام شد. پیامبر فرمود: ای ابوذر، این را می دانستم، اما دوست داشتم که امت من بدانند تو بهشتی هستی، و چسان بهشتی نباشی، در حالی که تو را پس از من، از حرمم (مدینه) می رانند، چون به اهل بیت من محبت داری. پس تنها زندگی می کنی و تنها می میری و گروهی سعادت تجهیز و کفن و دفن تو را می یابند. آنان همراهان من در بهشت جاودان اند؛ بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده است.
و نکنه آخر:
اولا سخن از ماه آذار است که از ماههای رومیست لذا علی القاعده همیشه مقارن با ماهای قمری نمیشود پس در اینصورت این روایت اصلا ربطی به ماه صفر پیدا نمیکند.
ثانیا همانطور که دیدید سبب صدور این روایت این بود که پیامبر موقعیتی پیدا کنند و جناب ابوذر علیه الرحمة را بهشتی معرفی کنند.
منابع:
معانی الأخبار، ص ۲۰۴، ح ۱؛ علل الشرائع، ج ۱، ص ۱۷۵.
درسنامه فهم حدیث، ص ۱۱۶.
🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🔷 @pasokhgoo1 👈
#اعتقادی🔹