#صبر_رمز_قدرت 📍جلسه اول/ بخش دوم راوی می گوید دیدم که حضرت نان جو را با سر زانو میشکستند و در آب خیس می کردند تا بعد از آن بتوان آن نان را خورد: دَخَلْنَا عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَبَقٌ مِنْ خُوصٍ عَلَيْهِ قُرْصٌ أَوْ قُرْصَانِ مِنْ شَعِيرٍ وَ إِنَّ أَسْطَارَ النُّخَالَةِ لَتَبَيَّنُ فِي الْخُبْزِ وَ هُوَ يَكْسِرُ عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَ يَأْكُلُ بِمِلْحٍ جَرِيشٍ فَقُلْنَا لِجَارِيَةٍ لَهُ سَوْدَاءَ اسْمُهَا فِضَّةُ أَ لَا نَخَلْتِ هَذَا الدَّقِيقَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَتْ أَ يَأْكُلُ هُوَ الْمُهَنَّأَ وَ يَكُونُ الْوِزْرُ فِي عُنُقِي فَتَبَسَّمَ ع وَ قَالَ أَنَا أَمَرْتُهَا أَلَّا تَنْخَلَهُ قُلْنَا وَ لِمَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ ذَلِكَ لَأَجْدَرُ أَنْ تَذِلَّ النَّفْسُ وَ يَقْتَدِيَ بِيَ الْمُؤْمِنُ وَ أَلْحَقَ بِأَصْحَابِي خدمت امير المؤمنين (ع) وارد شديم، در جلوى آن حضرت طبقى از برگ خرما و روى آن يك و يا دو گرده نان جو بود، و به راستى قشر سبوس روى نان مشخص بود، و آن بزرگوار با زانوهايش نان را مى شكست، و با نمك ساييده ميل مى كرد، به كنيزش فضّه كه از اهل آفريقا بود گفتيم: چرا سبوس اين آرد جو را نمى گيرى؟ گفت: آيا او غذاى گوارا را بخورد، در صورتى كه وزر و وبال آن بر عهده من بماند؟ امير المؤمنين (ع) از شنيدن سخن فضّه خنديد و فرمود: «من دستور داده ام كه مبادا سبوس جو را بگيرد». عرض كرديم: چرا يا امير المؤمنين؟ فرمود: «اين عمل براى خوار ساختن نفس و رام نمودن آن و براى اين كه مؤمن از من پيروى كند و من با اصحابم همسان باشم بهتر است.» (تنبیه الخواطر و نزهه النواظر ؛ ج1 ؛ ص48) امیرالمومنین می فرماید من این قوت را از خوراک و.. نمیگیرم، قدرت من از ایمانم است، ایشان درباره چگونگی کندن در قلعه خیبر فرمود: مَا قَلَعْتُ بَابَ خَيْبَرَ وَ رَمَيْتُ بِهِ خَلْفَ ظَهْرِي أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً بِقُوَّةٍ جَسَدِيَّةٍ وَ لَا حَرَكَةٍ غِذَائِيَّةٍ لَكِنِّي أُيِّدْتُ بِقُوَّةٍ مَلَكُوتِيَّة ؛ من در خيبر را با نیروی جسمانی و غذایی از جا نکندم و چهل ذراع به پشت سر نینداختم ، بلکه از قدرت روحانی و ملکوتی کمک گرفتم (أمالي( صدوق) ؛ ص514 ) قدرت روحی از آن جمله چیزهایی است که در شب قدر خواستنش بسیار ضروری است. یکی از شخصیت های فوق العاده در عصر معاصر ما از لحاظ قدرت روحی ، پرفسور حسابی است، در کتاب "استاد عشق" که زندگی نامه ایشان است، آورده است که پدر ایشان در محله تجریش تهران ملّاک بود اما به دلایلی ایشان و برادر را برای تحصیل به لبنان میفرستد، و پس از مدتی نیز آن دو را رها میکند، دکتر حسابی در این دوره از زندگی خویش که در دوره جنگ جهانی اول و قحطی و.. نیز بوده، سختی های فراوانی را به علت فقر شدید در کشوری غریب متحمل میشود ، پس از مدتی ایشان در منطقه ای صعب العبور در بین مرز لبنان و سوریه کاری پیدا میکند و به علت سختی رفت و آمد مجبور می شود همان جا نیز زندگی کند ، جایی که از یک طرف کوهستان و از طرفی بیابان او را محاصره کرده بود ، در این برهه هم با مشکلات فراوانی از جمله مقابله با حیوانات وحشی و موش صحرایی و پشه مالاریا و.. دست و پنجه نرم می کند و حتی یکبار به علت نیش پشه مالاریا تا یک ماه به حالت احتضار می افتد! پس از مدتی به فرانسه می رود و در یک شرکت برق مشغول به کار می شود که در آنجا نیز از سوی همکارانش که به او حسادت می کردند بسیار مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. این ها تنها نمونه هایی از سختی هاییست که این مرد بزرگ در زندگی اش متحمل شده ، اما با این حال ایشان به پسرشان می گویند: "بعد از 50 سال از آن ماجراها وقتی که ضعیف می شوم میبینم که همه آن دردها دوباره برمیگردند اما تا وقتی قوی هستم دردی هم ندارم." این جمله ی بسیار معناداریست، بعضی فکر میکنند اگر از فلان فضا و محیط و یا دانشگاه و اداره بروند همه چیز درست می شود و یا اگر محله و شهر خود را عوض کنند همه چیز درست خواهد شد ، در صورتی که مشکل این چیزها نیست ، مشکل آنجاست که انسان "ضعیف" باشد، آن وقت است که درد روی او اثر می گذارد، محیط فاسد روی انسان ضعیف، اثر سوء دارد و به همین ترتیب آلودگی فضای جامعه و دانشگاه و یا فضای مجازی روی انسان ضعیف اثر می گذارد.

تا رمق‌ در تنِ‌ ما هست‌ بیا، حال‌ِ ما بی‌ تو تباه هست؛‌ بیا . - #یاایهاالعزیز

خدایا ما را به عقل ِانسانی و حق پذیر، نزدیک بفرما .

- بسم‌الله

حقیقتا دلم لک زده برا اینکه بشینم گوشهٔ گوهرشاد فقط گنبد آقارو نگاه کنم..

چی میشه آدم یه خونه به نامش باشه تو مشهد :)؟!

ولی آقایِ امام رضا . . شما آخرین اُمید دلِ خستهٔ ما هستید ، تو این دنیا.

در سراشیبیِ قبرم ، به شما محتاجم!

-💔

بابا برای نان ، جان داد💔! #طبس

ولی ما چند وقته بدجوری روضه فاطمیه لازمیم :)

- خدایاشکرت,ناجی‌تویی‌نه‌این‌جماعت!'