چند نفر تو مدرسمون هستن که من مطمئنم از پینترست فرار کردن.

کاش یه آپشنی بود که موقع خواب بتونی مغزتو در بیاری بندازی یه گوشه، که کمتر فکر کنه و حرف بزنه که بتونی یکم بخوابی‌.

همش شدم تکرار. تکرار، تکرار، تکرار، تکرار همه روزام؟ همه حرفام؟ همه رفتارات؟ تکراری تر از درس اول روانشناسی بدیهی تر از مسئله ی شناخت غمگین تر از باران غروب جمعه سیاه تر از سیاهچاله های فضایی خسته کننده تر از کلاس محیط زیست.

من توانایی این فشار رو ندارم قطعا فشار نباید محسوب بشه ولی من نمیتونمش