زیباییِ زندگیِ منی. نورِ من.

دلم میخواد تو برگه امتحان فردا بنویسم: سلام استاد من دیروز زاییدم لطفا کمک کنید پاس شم🙏🏼

استاد ببخشید امروزم سر برگه‌تون زاییدم.

استاد من هر روز دارم زایمان میکنم. تو رو خدا.

قرار نیست یادم بره که بهم گفتی - ما که هیچی از چهره ی تو ندیدیم. فقط چروک چشمات، وقتِ خنده‌ت جلو چشممونه. قرار نیست دیگه بدون فکر کردن به این قضیه و بدون تنفر از خنده هام، بخندم‌. مرسی.

انگار زندگی هنوز قشنگیاشو داره.

شاید غصه داره از درون پودرش میکنه و تو بهش تهمت بی خیالی میزنی.

شوق، بغض، نمیدونم چی چی.

دیگه هیچوقت با ذوق در موردت حرف نمیزنم. همینو میخواستی؟ الان خیالت راحت شد؟ نفس عمیق بکش. راحت باش. زندگیتو بکن. پشت سرهم آدمای زندگیتو جایگزین کن. شاد باش. نصف شب آهنگاتو پلی کن و فیلم ببین. برو باهاش حرف بزن. براش آهنگ بفرس. براش آهنگ بخون. ازش نقاشی بخواه. گوشه کاغذاش شعر بنویس. دوسش داشته باش. خیالت راحت. اینجا هیچکس به یادت نیس. اینجا هیچکس همش حرفتو نمیکشه وسط. اینجا هیچکس با اومدن اسمت دستاش سرد نمیشه. خیالت راحت. بخند. خودتو پیدا کن. فقط قول بده ازم نه به عنوان یه آدم ساده و ابله یاد کنی، نه یه آدم بی وفا.

من فقط دلم میگیره از چیزایی که یادمه. همین.