نسخه‌ی بسیار نفیس کتاب تفسير غریب القرآن معروف به نزهة القلوب اثر أبوبكر محمد بن عزير/عزيز السجستاني العزيري/العزيزي (۳۳۰ هـ) (برای اطلاع از ضبط نام پدر و نسبت مؤلف، رک= مقدمه‌ی تحقيق يوسف المرعشلي بر کتاب نزهة القلوب، ص ١٠_١٨).
نسخه توسط حافظ شرف الدين الدمياطي (٧٠٥ هـ) _از مشایخ ذهبی و مزّی_ و از نسخه‌ی به خطّ ادیب شهیر ابن الخشاب البغدادي (٥٦٧ هـ) کتابت شده است.
مؤلّف بسان صدها لغت‌شناس و ادیب دیگر، در شرح ریشه‌ی "مولی" ، "أولى بالشئ" را از معانی این کلمه ذکر می‌کند.
📜مكتبة عموجة زاده حسين باشا _ استانبول
مرحوم صاحب عبقات رضوان‌الله‌علیه در مجلد هشتم مجلد غدیر، ص ۱۱۳ از کتاب سجستانی یاد می‌کند.
@mir_hamedhoseyn_110
هدایت شده از بر ساحل عبقات
ورودی حرم مطهر امیر المؤمنین علیه‌السلام عباراتی حاوی سلام به رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم حک شده است تا به زائران یادآور شود اینجا حرم نفس الرسول است. اینجا حرم خودِ پیغمبر است!
امام صادق علیه‌السلام در زیارتِ ششم مفاتیح و در زیارت روز مولود و امام هادی علیه‌السلام در زیارت غدیریه ابتدا به رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم سلام می‌دهند.
@mir_hamedhoseyn_110
از خطب جناب صاحب بن عبّاد (۳۸۵ هـ) در مدح مولا صلوات‌الله‌علیه:
الجَليلُ الَّذي كَفَّلَه صَغيراً وَرَبّاه
وَبِالعِلمِ وَبِالحِكمَةِ غَذّاه
وَعَلى كَتفِه رَقّاه
وَساهَمَه فِي المَسجِدِ وَساواه
وَقامَ بالغَديرِ وَناداه
وَرفَعَ ضَبعَه وَأعلاه
وَقالَ: مَن كُنتُ مَولاه فَعَلِيٌّ مَولاه
اللّهُمَ والِ مَن والاه ، وَعادِ مَن عاداه
المناقب لابن شهرآشوب (ط علامه)، ٣/٢٧
@mir_hamedhoseyn_110
هدایت شده از بر ساحل عبقات
عالم، شاعر و خطیب عراقی مرحوم سید عبد الرسول کفائی (۱۳۴۷_۱۴۲۴ ق) در قصیده‌ای بسیار زیبا بین گورِ معاویه و مضجع شریف مولی الموحدین امیر المؤمنین علیه أفضل صلوات المصلّين مقایسه‌ی جالبی کرده است.
چند بیت از این قصیده را از نظر می‌گذرانیم:
ابتدا در شرح گورِ معاویه چند بیتی می‌سراید که دو بیت آن اینست:
هرکه را گذر به خرابه‌های شام افتد، گور معاویه را می‌بیند درحالی که مگس‌ها و حشرات گرد آن در طواف و رفت و آمدند!
و بوی متعفن آن قبر همه جا را پر کرده است، بوی بد و ناگوار کسی که [از شدت عذاب] فریادش به آسمان بلند است.
سَيَرى الذُّبابَ يَحومُ حَولَ ضَريحِه
وَبِــأرضِــه حَــشَــراتُــه تَـــتَــــرَدَّدُ
نَـتَنَت رَوائحُـه الكَريـهَةُ وَهـيَ مِن
نَتنِ الضَّجيجِ إلى الفَضـا تَتَـصَعَّـدُ
****
سپس شاعر چنین به معاویه خطاب می‌کند:
ای معاویه ! برخیز و بارگاه عرش آشیان ابا الحسین امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه را بنگر که چه آستان رفیعی دارد!
بارگاه نجف را می‌بینی که زائرانش، شبانه روز و هر لحظه به قصد زیارت امیر المؤمنين صلوات الله علیه در آنجا رفت و آمد دارند.
در صحن آن حرم مطهر چراغ‌هایی نور افشانی می‌کند که ماه، نور خود را از آنها برمی‌گیرد.
أأبا يَــزيـد قُم وعايِــن مَــرقَــدا
لِأبِي الحُسَينِ وَقَد تَعالَى المَرقدُ
وَتَــری الغـَـريَّ تـَـــؤُمـُّـــه زُوارُّه
لَــيــلاً نَــهــاراً كُــــلَّ آنٍ شـُـهـَّـدُ
وَبِصَحـنِها أقمـارُ نُــورٍ أشــرَقَت
قَمَرُ السَّــما مِن نــورِها يَــتَـزَوَّدُ
موسوعة شعراء الغدير، ج ٦، ص ٤٤٦
@mir_hamedhoseyn_110
التلخيص تفسير القرآن العزيز، للإمام الفقيه المفسر أحمد بن يوسف بن الحسن بن رافع بن الحسن بن سويدان موفق الدين أبو العباس الشيباني الموصلي الكواشي الشافعي (ت680هـ).
نسخة نفيسة مكتوبة في حياة المؤلف، ومنقولة من خطه، بخط الفقيه علي بن عبد الرحيم بن عبد الرحمن بن محمود بن مودود بن بلدجي (له ذكر في مجمع الآداب لابن الفوطي)، وقد عارض تلك النسخة بقراءة والده عبد الرحيم بن عبد الرحمن بقراءته على الإمام الكواشي رحمهم الله جميعاً في مجالس آخرها سادس عشر شعبان سنة ثلاث وسبعين وستمائة.
وقد أثبت كثير ممن سمعوا الكتاب في آخر النسخة، منهم:
محمد بن قايماز بن عبد الله الدمشقي (ت702هـ) ومولده سنة (619هـ)، وغيره.
وقد كتبت تلك النسخة في شهر ربيع الأول سنة ثلاث وسبعين وستمائة بمدينة الموصل.
وهذه النسخة محفوظة في مكتبة يازما باغشلر برقم (807).
از کانال : نفائس الخزائن
https://t.me/hazinelerdolaplar/306?single