✅آخرین تحولات در لیبی ✅2⃣ ترکیه: با آغاز اعتراضات و جنبش های مردمی موسوم به "بهار عربی" در سال ۲۰۱۰، ترکیه در صف حامیان این اعتراضات قرار گرفت و از اخوان المسلمین که در مصر، سوریه، تونس و لیبی دارای جایگاهی مردمی وسیعی بود حمایت کرد. در واقع رجب طیب اردوغان و احمد داوود اغلو وزیر خارجه وقت ترکیه و طراح سیاست خارجه این کشور معتقد بودند که قدرت گرفتن اخوان المسلمین می تواند نفوذ ترکیه در این کشورها را به شکل مطلوبی افزایش دهد. این امر باعث شد سیاست خارجی ترکیه در یک چرخش ناگهانی از سیاست «صفر کردن مشکلات با همسایگان» به سیاست حمایت از انقلاب های مردمی و دخالت در این کشورها تغییر یافته و در نتیجه آنکارا تبدیل به به یکی از طرف های درگیر در انقلاب ها و جنگ های داخلی منطقه شد. حضور ترکیه در لیبی بسیار گسترده تر و بیشتر از مناطق دیگر است، زیرا لیبی کشوری است با منابع سرشار نفت و گاز طبیعی، عضو کشورهای تولید کننده نفت اوپک و جزء ده کشور مهم صادره کننده نفت در جهان. موقعیت جغرافیایی این کشور در شمال آفریقا و مرزهای طولانی دریایی با اروپا از دیگر خصوصیاتی است که توجه ترکیه را به این کشور جلب کرده است. اردوغان سعی دارد تا با دور زدن یونان یک مرزی آبی برای خود در شرق مدیترانه ایجاد کند و از ذخایر عظیم نفت و گاز این منطقه سهمی بدست آورد. روسیه: روسیه همچون دیگر بازیگران بین المللی در صدد نقش آفرینی و تحقق اهداف خاص خود در بحران لیبی است. مسکو طی دهه های گذشته در سیاست داخلی و خارجی لیبی به ویژه در دوره معمر قذافی نقش اساسی داشته و اکنون می کوشد حضور خود را در این کشور خصوصا در سایه حضور سایر رقبای منطقه ای و جهانی تداوم بخشد. روسیه پس از سقوط قذافی از سال 2014 با ژنرال حفتر تعامل مستقیم داشته است تا حدی که حفتر در یارگیری های داخلی و بین المللی از این تعامل به عنوان حمایت بی قید و شرط روس ها از خود یاد کرده است. اما حمایت روس ها از حفتر در گذر زمان یک جانبه نبوده است. در واقع مسکو در این میان منافع دولت مرکزی لیبی یعنی فائز السراج در طرابلس و مصراته را نیز از نظر دور نداشته و سعی کرده در تعامل با طرفین قدرت در لیبی، نوعی توازن نسبی را در این کشور برقرار کند. روس ها از سال ۲۰۱۶ به بعد سعی کردند با دولت وفاق ملی ارتباط برقرار کنند، اما در سال ۲۰۱۸ این رابطه کمرنگ شد و بلکه فعالیت هایی را علیه منافع دولت در طرابلس انجام دادند که مورد رنجش خاطر شدید دولت مرکزی شد. از نگاه برخی ناظران حرکت پاندولی روسیه در لیبی به دلیل حفظ نفوذ در این کشور و نیز پایگاه های متعددی است که از زمان قذافی در این کشور تاسیس کرده بود، به ویژه پایگاه نظامی «الوطیه» است که روسیه هنوز از آن برای انجام کمک های لجستیک به سوریه و گاه ونزوئلا بهره برداری می کند. بنابراین، روسیه ناچار به حمایت از ارتش این کشور است، چرا که امنیت پایگاه های آن در لیبی در دست ارتش این کشور است. اما از سوی دیگر مسکو تعدادی قراردادهای غیرنظامی با دولت سابق لیبی امضاء کرده بود که از جمله آن ها احداث خط راه آهن سرت - بنغازی است که به راحتی نمی تواند از منافع اقتصادی طولانی مدت این طرح و تداوم حمایت های دولت وفاق ملی از آن چشم پوشی کند. بنابر این روس ها نمی خواهند در لیبی هیچ شانسی را به راحتی از دست بدهند و در همین راستا سیاستی را در قبال این کشور آفریقایی در پیش گرفته اند تا بتوانند با هر دو طرف دعوا یعنی ژنرال حفتر در طبرق و فائز السراج در طرابلس رابطه خوبی داشته باشد، هر چند کفه حمایت از حفتر سنگینتر است. مصر: مصر به عنوان همسایه شرقی لیبی، حضور اخوان المسلمین و ترکیه در لیبی را تهدیدی برای امنیت ملی خود می داند. مقامات مصری معتقدند که این حضور در بلند مدت می تواند به گسترش نفوذ و حمایت ترکیه از اخوان المسلمین مصر شود. به همین دلیل قاهره در کنار ژنرال حفتر ایستاده و از او در مقابل دولت وفاق ملی حمایت می کند. پیش از پیروزی های نظامی اخیر دولت وفاق و متحدانش بر نیروهای ژنرال حفتر، این نیروها همواره دشمنی خود با حکومت مصر را اعلام و خود را در صف حمایت از مخالفان عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر به ویژه اخوان المسلمین قرار داده اند. قبل از آغاز عملیات نظامی دولت وفاق لیبی و متحدش ترکیه به شرق لیبی و هلال نفتی سرت- جفرا، ژنرال سیسی در حضور جمعی از سران قبایل شرق لیبی که برای دیدار با وی به مصر سفر کرده بودند خطاب به آن ها اعلام کرد که هلال نفتی سرت- جفرا عمق راهبردی و خط قرمز مصر است و هرگونه تعدی به آن با عکس العمل شدید نیروهای مسلح مصری مواجه خواهد شد. #تحول #روشنگری

✅آخرین تحولات در لیبی ✅3⃣ از طرفی، سیسی در دیدار با عقیله صالح، رئیس پارلمان لیبی، ژنرال حفتر، فرمانده ارتش ملی لیبی، و تنی چند از سران قبایل شرق لیبی اعلام کرده بود که با درخواست پارلمان و قبایل لیبی برای دخالت نظامی ارتس مصر در لیبی موافقت کرده و این درخواست را برای تأیید نهایی به پارلمان مصر ارجاع داده است. پارلمان مصر نیز درخواست السیسی برای ارسال نیرو به لیبی را با اتفاق آرا تأیید کرد. هرچند ورود مصر در جنگ داخلی لیبی و اعلام پشتیبانی نظامی از ژنرال خلیفه حفتر موقتاً هجوم شبه نظامیان طرفدار ترکیه و دولت وفاق لیبی به هلال نفتی سرت- جفرا را متوقف کرده، اما مستشاران نظامی ترکیه همچنان برای دستیابی به این منطقه راهبردی در حال آماده سازی نیروهای تحت امر خود هستند. البته ترکیه به خوبی می داند که حمله به هلال نفتی سرت- جفرا که عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر آنرا خط قرمز و عمق راهبردی مصر اعلام کرده می تواند منجر به یک درگیری مستقیم با ارتش مصر گردد. با وجود واکنش های منطقه ای و بین المللی نسبت به دخالت نظامی ترکیه در بحران لیبی، دولت ترکیه همچنان به دنبال شکست نظامی نیروهای ژنرال خلیفه حفتر و بسط نفوذ خود بر سراسر خاک لیبی است. دولت ترکیه وجود ژنرال حفتر در آینده سیاسی لیبی را در تعارض با نفوذ و منافع خود می داند و از آتش بس و صلح فقط بدون ژنرال حفتر حمایت می کند. با این حال ترکیه از عواقب تشدید درگیری در لیبی به ویژه با مصر نگران بوده و در شرایط فعلی امیدوار است که حضور نظامی این کشور در لیبی در نهایت سایر کشورهای درگیر در بحران لیبی را مجبور به مذاکره با آنکارا کند. سناریوها و دورنما 1- ادامه نبرد فرسایشی: با توجه به شرایط پیچیده و عمق درگیری ها در لیبی یک سناریو آن است که درگیری ‌های خونین در این کشور میان دو طرف یعنی دولت وفاق ملی و ارتش ملی ژنرال حفتر با کمک حامیان مربوطه تداوم خواهد یافت. در این سناریو پیش بینی این که کدام طرف نبرد را به نفع خود مغلوبه می کند دشوار است، چون هر دو طرف مستظهر به کمک های خارجی هستند و در نتیجه جنگ حالت فرسایشی خواهد یافت. 2- آتش بس موقت: سناریوی دیگر آن است که یک آتش ‌بس هر چند موقت میان دو طرف برقرار شده و شعله های نبرد تا اطلاع ثانوی فروکش کند. قرارداد اکتبر 2020 با نظارت سازمان ملل مبنای مناسبی برای این آتش بس می باشد، هر چند بند مربوط به خروج نیروهای خارجی از خاک لیبی، در شرایط فعلی به محاق رفته است. 3- مغلوب شدن جنگ: سناریوی دیگر آن است که نهایتا یک طرف جنگ را به نفع خود فیصله داده و یک حکومت یکپارچه برقرار خواهد ساخت. برخی ناظران با توجه به این که دولت وفاق مورد تایید رسمی بین المللی است، بر این باورند که در صورت حمایت و دخالت جدی جامعه جهانی، دولت وفاق حاکمیت لیبی را در دست گرفته و ارتش ژنرال حفتر محکوم به شکست است. 4- فدرالیسم یا تجزیه: تشکیل فدرالیسم و یا تجزیه لیبی بین شرق و غرب از دیگر سناریوهایی است که از نگاه برخی کارشناسان با توجه به تنوع قبایل، هویت ها و ایدئولوژی ها در لیبی، سرنوشت محتوم این کشور خواهد بود. 5- فروپاشی دولت و جنگ داخلی: سناریوی فروپاشی دولت و وقوع جنگ داخلی با توجه به تضادهای داخلی و احتلافات قبیله ای و نیز مقادیر فراوان سلاح بین مردم، از سناریوهای دیگری است که آینده لیبی را به شدت تیره و تار خواهد کرد. در هر حال تضاد منافع بازیگران داخلی و نیز تعارض در رویکرد و اهداف و منافع کشورهای مداخله گر در بحران لیبی، موجب ابهام در سناریوها و دورنمای این بحران شده و حداقل در کوتاه مدت نشانی از حل بحران و مذاکره و آشتی بین دو طرف درگیری و الگوهایی مانند تشکیل دولت ائتلافی مشاهده نمی شود. #تحول #روشنگری

سی‌امین سالگرد فرار ۱۴۲ هواپیمای عراقی به ایران به دستور صدام حسین چرایی و چگونگی فرار ده‌ها فروند هواپیمای نظامی و غیرنظامی عراقی به ایران در سال ۱۳۶۹ بابک تقوایی کارشناس نظامی و دفاعی    یک شنبه ۵ بهمن ۱۳۹۹ برابر با ۲۴ ژانویه ۲۰۲۱ ۳۰ سال پیش در تاریخ شش بهمن ۱۳۶۹، به دستور صدام حسین، رئیس‌جمهور وقت عراق، انتقال ۱۱۶ فروند هواپیمای جنگنده بمب‌افکن نیروی هوایی عراق به ایران، کشوری که تا دو سال پیش از آن همواره آماج حملاتشان بود، آغاز شد. فرار این جنگنده‌ها، ۹ روز پس از آغاز حمله کشورهای ائتلاف به ارتش عراق در جریان عملیات «طوفان صحرا» صورت گرفت. این فرار دسته‌جمعی جنگنده‌های عراقی، در دو بازه زمانی رخ داد. نخست حدود ۸۰ فروند هواپیمای جنگنده بمب‌افکن در تاریخ شش بهمن به سمت ایران فرار کردند و سپس حدود ۴۰ فروند دیگر در روزهای ۱۷ تا ۲۱ بهمن‌ماه به ایران آمدند. از میان این جنگنده‌ها، ۱۲ فروند به دلیل ناآشنایی ناوبرها و خلبانان آن با حریم هوایی ایران و نیز کمبود سوخت و درنهایت اضطراب ناشی از حملات هوایی ائتلاف به پایگاه‌هایشان، دچار سانحه شدند؛ سوانحی که در یک مورد به کشته شدن خلبان منجر ‌شد. جنگنده‌هایی که سالم به زمین نشستند، شامل یک فروند جنگنده رهگیر و پشتیبانی نزدیک‌هوایی میگ-۲۱بی‌آی، سه فروند جنگنده پشتیبانی نزدیک هوایی میگ-۲۳بی‌ان، هفت فروند جنگنده رهگیر میگ-۲۳ام‌ال‌دی، یک فروند جنگنده رهگیر آموزشی میگ-۲۳یوبی، سه فروند جنگنده رهگیر نقطه‌ای میگ-۲۹بی، یک فروند جنگنده رهگیر آموزشی میگ-۲۹یوبی، یک فروند بمب‌افکن سبک سوخو۲۰، ۳۴ فروند بمب‌افکن تاکتیکی سوخو۲۲ در شش مدل، ۲۲ فروند بمب‌افکن ضربتی سوخو۲۴اِم‌کِی، هفت فروند جنگنده پشتیبانی نزدیک‌هوایی سوخو۲۵کِی و ۲۴ جنگنده همه‌منظوره میراژ اف.۱ در شش مدل بودند. پیش از ورود این ۱۰۴ فروند هواپیماهای جنگنده بمب‌افکن به ایران، عراق ۲۶ فروند از هواپیماهای مسافربری، تشریفاتی، هشدار زودهنگام هوابرد و ترابری خود را به ایران، عمدتا فرودگاه‌های تبریز، اصفهان و مهرآباد، منتقل کرده بود. از میان ۱۴۲ فروند هواپیمای عراقی اعزامی به ایران، ۱۳۰ فروند از جمله ۱۰۴ جنگنده، موفق شدند به سلامت در ایران فرود بیایند. عراق این هواپیماها را به ایران امانت سپرد تا پس از پایان جنگ، آن‌ها را به عراق بازگرداند اما از آنجا که عراق از پرداخت بدهی‌های خود بابت ایجاد خسارت‌های جانی و مالی بی‌شمار در تهاجم گسترده شهریور و مهر ۱۳۵۹ به ایران، سر باز زده بود، ایران ۹۵ فروند از این هواپیماها را به‌تدریج از سال ۱۳۷۲ به‌عنوان بخشی از بدهی عراق مصادره کرد. البته تداوم حمایت عراق از سازمان مجاهدین خلق و شاخه نظامی آن و همچنین ممانعت این کشور در انجام حملات هوایی نیروی هوایی ارتش ایران به کمپ اشرف هم در این تصمیم تاثیر داشت. پس از آن که ایران شروع به استفاده از این هواپیماها کرد، دولت عراق به رهبری صدام حسین، به سازمان ملل شکایت برد. چگونگی فرار هواپیماهای جنگنده عراقی به ایران ۳۰ سال پیش در چنین روزی یعنی شش بهمن ۱۳۶۹، حدود ۸۰ فروند هواپیمای جنگنده نیروی هوایی عراق از چهار پایگاه هوایی این نیرو به پرواز درآمدند تا در دسته‌های سه تا شش فروندی، خود را به پایگاه‌های هوایی سوم و چهارم شکاری تاکتیکی در نزدیکی همدان و دزفول برسانند. در مسیر رسیدن به ایران، شماری از این هواپیماها دچار سانحه شدند و برخی نیز به علت اتمام سوخت، مجبور به فرود اضطراری در باندهای اضطراری چون جاده شاه‌آباد غرب و فرودگاه غیرنظامی همدان شدند. پس از این اتفاق، جنگنده‌های برتری هوایی اف-۱۵ نیروی هوایی و جنگنده رهگیرهای اف-۱۴ نیروی دریایی ایالات‌متحده، با انجام گشت هوایی و شکار هواپیماهای عراقی در حال فرار به ایران، از پناهنده شدن شمار بیشتری از جنگنده‌های عراقی به ایران جلوگیری کردند. با کاهش حملات هوایی ائتلاف و گشت‌های هوایی جنگنده رهگیرهای آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی برفراز عراق و به خصوص در شرق این کشور (نزدیکی مرز ایران)، نیروی هوایی عراق بار دیگر مجال یافت تا بیش از ۴۰ فروند دیگر از انواع جنگنده و بمب‌افکن‌های خود را در تاریخ ۱۷ الی ۲۱ بهمن ۱۳۶۹ به ایران بفرستد. پس از آن، بار دیگر نیروهای ائتلاف، گشت‌های هوایی خود بر فراز عراق را شدت بخشیدند و با ساقط کردن شمار دیگری از جنگنده‌های عراقی، مانع از فرار آن‌ها به ایران شدند. نیروی هوایی عراق که به‌طور روزانه شماری از جنگنده‌های باارزش خود را در بمباران و حملات هوایی نیروهای هوایی ائتلاف از دست می‌داد، دستور گرفت تا تمامی جنگنده‌های عملیاتی‌ خود را با استفاده از تریلر به مناطق شهری و مسکونی و اطراف پایگاه‌ها منتقل و یا در مکان‌های باستانی و حتی برخی از زیارتگاه‌ها مستقر کند؛ زیرا فرماندهان ارتش عراق می‌دانستند برای اجتناب از کشتن غیرنظامیان، جنگنده‌های ائتلاف از انهدام آن‌ها خودداری خواهد کرد. از آنجا که

جنگنده‌های عمدتا روسی عراق به جای بیسیم‌های فرکانس فوق‌العاده بالا (UHF) مورداستفاده جنگنده‌ها و مراکز کنترل و هدایت شکاری و سایت‌های راداری نیروی هوایی ارتش ایران، به بیسیم‌های فرکانس بالا (VHF) مجهز بودند، امکان مکالمه خلبانان عراقی با برج‌های مراقبت پایگاه‌های شکاری و مراکز کنترل رادار نیروی هوایی ارتش ایران وجود نداشت. بنابراین در تاریخ شش بهمن‌ماه، شادروان سرهنگ خلبان بهروز نقدی‌بیک و خلبان سرتیپ خلبان قدرت‌الله خزایی، با یک فروند جنگنده بمب‌افکن همه‌منظوره اف-۴ئی فانتوم۲ از پایگاه سوم شکاری تاکتیکی نوژه (شاهرخی سابق) نیروی هوایی ارتش به پرواز درآمدند تا ماموریت اسکورت و هدایت خلبانان جنگنده‌های عراقی را که در مسیر پایگاه شاهرخی بودند، به انجام رسانند. خلبانان هواپیماهای جنگنده عراقی پس از ورود به ایران، عمدتا توسط سرتیپ علیرضا نمکی، یک خلبان فانتوم نیروی هوایی ارتش، بازجویی شدند. آنان در جریان جلسات پرسش و پاسخ گفتند که صدام حسین با اسم رمز و از طریق ستاد فرماندهی، فرمان انتقال فوری هواپیماهای جنگنده به ایران را پایگاه‌های آن‌ها اعلام کرده است. از آنجا که ایران تنها کشوری بود که حاضر به پذیرش شد، این هواپیماها به‌طور دسته‌جمعی به ایران منتقل شدند. خلبانان از زمان ابلاغ دستور تا اجرای آن در پایگاه‌های خود در قرنطینه کامل بودند و اجازه تماس با خانواده‌شان را نداشتند.  از آنجا که انتقال این هواپیماها با عجله و در بازه‌های زمانی که جنگنده رهگیرهای ائتلاف حضور نداشتند انجام می‌شد، حتی برخی از خلبانان پوتین‌های پرواز خود را به پا نداشتند و با دمپایی سوار به هواپیما شدند. یک استاد خلبان در کابین عقب تنها میگ-۲۹ یوبی پناهنده به ایران در حین پرواز به علت استرس زیاد دچار استفراغ خونی ‌شد. خلبان و ناوبر یکی از ۲۴ سوخو ۲۴ام‌کی عراقی در حال فرار به ایران نیز به علت اضطراب شدید مسیر را گم کردند و به کوهی در نزدیکی کرمانشاه برخورد کردند. ناوبر آن پرواز، پس از برخورد به کوه خروج اضطراری انجام داد اما خلبان سوخو، سروان محمدعلی عبدالله المفرجي، کشته ‌شد. شماری دیگر از جنگنده‌ها نیز به علت اضطراب خلبان‌های خود، در حین فرود دچار ترکیدگی لاستیک ‌شدند و حتی یک سوخو ۲۴ام‌کی هم از باند پایگاه شاهرخی خارج ‌شد. خلبان یک میگ-۲۳بی‌ان عراقی نیز پس از گم کردن مسیر خود در نزدیکی ایلام خروج اضطراری ‌کرد و جنگنده بدون خلبان او، یک ساعت در آسمان ایران به دور خود می‌چرخید تا سرانجام نیروی هوایی ارتش آن را ساقط کرد تا در مناطق مسکونی سقوط نکند. انتقال هواپیماهای شرکت هواپیمایی عراقی به ایران پیش از آغاز جنگ در مجموع ۲۸ فروند هواپیمای تحت مالکیت شرکت هواپیمایی عراقی  به ایران پناهنده ‌شدند. انتقال این هواپیماها در روزهای پنج تا ۲۶ دی ۱۳۶۹ انجام شد. در میان آن‌ها، ۱۳ فروند ایلیوشین ۷۶ام‌دی و تی‌دی ترابری سنگین وجود داشت که روزگاری نقش مهمی در انتقال تجهیزات و تسلیحات خریداری شده عراق به این کشور در طول جنگ هشت‌ساله با ایران ایفا می‌کردند. این ایلیوشین۷۶ها عمدتا به فرودگاه‌های تبریز، اصفهان و شیراز منتقل شدند. در کنار آن‌ها دو فروند هواپیمای هشدار زودهنگام هوابرد یا آواکس ایلیوشین ۷۶ با نام‌های عدنان۱ و۲  مجهز به رادارهای فرانسوی تایگر-جی بودند. این دو هواپیما نخست به تبریز و سپس کوشک نصرت منتقل شدند. هواپیماهای مسافربری شرکت هواپیمایی عراقی که به ایران منتقل شده بودند، دو فروند هواپیمای مسافربری کوچک و منطقه‌ای بوئینگ۲۷۰-۷۳۷سی، یک فروند هواپیمای مسافربری میان‌پیکر بوئینگ ۲۷۰-۷۰۷و ۳۲ فروند هواپیمای مسافربری پهن‌پیکر بوئینگ ۲۷۰-۷۴۷ سی بودند. علاوه بر آن‌ها، پنج فروند هواپیمای مسافربری پهن‌پیکر ایرباس آ ۲۲۲-۳۱۰ نیز به همراه آن‌ها به ایران منتقل شدند؛ هواپیماهایی که در حقیقت متعلق به شرکت هواپیمایی کویت بودند و پس از یورش ارتش عراق به کویت و اشغال این کشور توسط عراق، ربوده و به بغداد منتقل شده بودند.

♥️ #امام_صادق عليه‌السلام فرمودند: 🍀 ما مِن أحَدٍ يَتِيهُ إلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها في نفسِهِ؛ 🍃 هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى كه در خود مى‌يابد. 📖 ميزان الحكمه، ج10، ص25 #حدیث_روز

✅صحبت های تامل برانگیر نماینده مجلس #پیشنهاد_دانلود #خبر #کلیپ

🔰 کارشناس فناوری: وزیر ارتباطات رفته با برادران دوروف مذاکره کرده و تلگرام را وارد ایران کرده / "پاول دوروف" سازنده تلگرام دوبار به تهران آمده است 💬 صد رحمت به دارسی و ترکمانچای در مقابل قرارداد وزیر ارتباطات با تلگرام #خبر #تلگرام #آذری_جهرمی

🔴جزئیات گفته نشده از شناسایی زیردریایی بیگانه در خلیج فارس/ هوادریا به دشمنان پاسخ پشیمان کننده‌ای می‌دهد ♦️امیر روح‌الامینی، فرمانده هوادریا در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان:با توجه به تجهیزات بالگرد ضد زیر سطحی SH 3D ماموریت اصلی این بالگرد شناسایی یگان‌های زیر سطحی است. هیچ کس باور نمی‌کرد که این بالگرد بتواند در منطقه مکران حضور پیداکند و به وسیله آن بتوانیم زیردریایی بیگانه را شناسایی کرده و به آن اخطار بدهیم. ♦️در دنیا مشهور است که زیردریایی کشف شده منهدم شده است. با توجه به شرایط عمق دریا و نزدیکی به منطقه رزمایش با تجهیزاتی که در اختیار داریم زیردریایی آمریکایی را شناسایی کرده و به آن اخطار دادیم. ♦️این در شرایطی صورت گرفت که زیر سطحی آمریکایی باور نمی‌کرد که شناسایی شود و بلافاصله به او اخطار دادیم که در منطقه عمومی رزمایش قرار دارد و باید سریع‌تر این منطقه را ترک کند. او هم دستور را اجرا کرد و از آن منطقه خارج شد. #خبر #اقتدار

۷۵۰ نفر از نیروهای گارد ملی در مراسم تحلیف بایدن کرونا گرفتند 🔹نشریه پولیتیکو: شمار مبتلایان به ویروس کرونا در میان نیروهای گارد ملی که در مراسم تحلیف رییس جمهور آمریکا حضور داشتند، به ۷۵۰ نفر افزایش یافته است. ✅کشوری که ادعای تولید واکسن دارد این آمار وحشتناک است. ⬅️همچنین با توجه به صحبت های مقام معظم رهبری مبنی بر عدم اعتماد به آمریکا و انگلیس و فرانسه برخی از سلبریتی ها و اشخاص شناس کشور هشتک #واکسن_بخرید راه انداخته اند این خبر آب سردی بر این افراد است . #خبر

💠 یادداشت کوتاه 🌀 موضوع: نقش منافقان در نابودی زیرساختها ✍️علی اکبر صیدی 🔸🌹🔹 🌺طبق فرمایش #قرآن_کریم، #منافقان_زیرساخت ها و صنایع را نابود میکنند‼️ 1️⃣با واردات بی رویه کالاهایی که تولید داخلی دارد؛ صنعت داخلی تعطیل و یا تضعیف می شود! 2️⃣ کارگاه ها و کارخانه های تولیدی- به دلیل واگذاری غیرکارشناسی به بخش خصوصی و...- تعطیل یا تغییر کاربری داده شده است! 3️⃣ اعتماد عمومی را چنان خدشه دار می کنند که کسی به حرف دولتمردان اعتنایی نکرده و در راستای رونق تولید،در #بورس و ... سرمایه گذاری نکنند. 4️⃣ باخام فروشی،تولید کننده داخلی را دچار مشکل می کنند. 5️⃣ حمایت لازم از تولید کننده داخلی انجام نمی شود. ❌ آیا جز منافقان و خیانت کاران،کس دیگری عامل نابوی زیرساخت های کشور هست؟ 💠نتیجه: از نشانه های منافق، نابودی زیرساخت های توسعه است. 🔽پی نوشت: وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ؛ و چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مىكند كه در زمين #فساد نمايد و كشت و نسل (دام ها و چهار پایان اهلی) را نابود سازد، و خداوند تباهكارى را دوست ندارد. (بقره/205) #نشستهای_بصیرتی #روشنگری #معیار #ثامن #ایران_مقتدر