📜 روایتی در مورد این اتفاق ، و نزول آیه مباهله ( ۶۱ آل عمران ) از سوی شیعه : 📌 امام حسن (علیه السلام) فرمود: هنگامی كه كافران كتاب محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) را انكار كردند و با او به مجادله پرداختند، خداوند متعال به محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «فَقُلْ تَعالَوْاْ نَدْع أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعل لَّعنَةُ اللّهِ علَی الْكَاذِبِینَ.» آن گاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از «أَنفُس» پدرم را و از «أَبناء» من و برادرم و از «نساء» فاطمه، مادرم را همراه خود برد. ما، خانواده و گوشت و خون و نفس او هستیم. ما از او هستیم و او از ما (( تفسیر البرهان ، در تفسیر آیه ۶۱ سوره آل عمران )) https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #مباهله #روز_مباهله #آیه_مباهله_توضیح_و_تفسیر_۶۱_آل_عمران

توضیح و تفسیر این آیه ( مباهله ) از غیر شیعه: (فخر رازى در تفسير آيه مباهله بعد از آنكه مى‌گويد كه از آن استفاده مى‌شود كه على (علیه السلام) نفس رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) بوده است و لازمه‌اش آن است كه چون رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) از جميع انبياء افضل و اشرف بوده است على (علیه السلام) نيز بايد از رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) گذشته از بقيّۀ انبياء افضل و اشرف باشد، مى‌گويد: و اين استدلال به آيۀ را تاييد مى‌كند حديثى كه موافق و مخالف بر آن اتّفاق دارند كه رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) فرمود: من اراد ان يرى آدم فى علمه، و نوحا فى طاعته، و ابراهيم فى خلته، و موسى فى هيبته، و عيسى فى صفوته فلينظر الى على بن أبيطالب. «هر كس بخواهد آدم را، در علمش و نوح را در طاعتش، و ابراهيم را در خُلَّتش، و موسى را در هيبتش، و عيسى را در برگزيدگى و خلوصش ببيند بايد على بن أبى‌طالب (علیه السلام) را ببيند.» و سپس گويد: اين حديث دلالت دارد كه تمام كمالاتى كه در آن پيمبران جدا جدا و متفرّق بوده در على بن أبى‌طالب (علیه السلام) جمع شده است، و اين دلالت دارد بر آنكه على (علیه السلام) از تمام پيمبران افضل است.و امّا شيعيان از قديم الايّام تا اين زمان به آيۀ مباهله استدلال مى‌كنند كه على (علیه السلام) از همۀ اصحاب رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) افضل است، چون آيۀ دلالت دارد كه على(علیه السلام) مثل نفس محمّد "(صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) " است مگر در آنچه كه دليل، تخصيص زده است، و نفس محمّد (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) از جميع اصحاب افضل بوده است پس واجب است كه على(علیه السلام) از همه اصحاب افضل باشد. (( این مطلب در کتاب گرانسنگ امام شناسی تالیف سید الطائفتین حضرت علامة طهرانی (رحمة الله علیه) به نقل از کتابِ تفسیر فخر رازی ج۷ ص۸۶ بیان شده است)) https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #مباهله #روز_مباهله #آیه_مباهله_توضیح_و_تفسیر_۶۱_آل_عمران

📌 معرفی مبحث مباهله را با دو روایت زیبا و کاربردی به پایان می‌رسانیم. 💐

1⃣ 📝 مأمون عباسی در گفت‌وگویی که با امام رضا(علیه السلام) داشت، از حضرتشان پرسید: در قرآن کریم، چه دلیلی برای جانشینی امیرالمؤمنین(علیه السلام) می‌توان یافت؟! 📌 امام رضا(علیه السلام) در پاسخ به آیه‌ی 61 سوره آل‌عمران و یا همان آیه مباهله اشاره کرد: 📖 «فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَک مِنَ الْعِلْمِ، فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکمْ، ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ»؛ اگر پس از دانشی که (درباره مسیح علیه السلام) به تو رسید، باز هم کسانی با تو به ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید هم ما و هم شما، فرزندان و زنان و خودمان را گرد هم آورده، آن‌گاه مباهله نموده و از خدا بخواهیم تا نفرین خود را شامل حال دروغ‌گویان نماید». 📍و سپس در ادامه فرمود: پس بر اساس آنچه خداوند در این آیه ابلاغ فرمود، پیامبر(صلّى اللّه عليه و آله و سلّم)، امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) را به عنوان دو فرزندش به همراه آورد و به عنوان نماینده بانوانی که در آیه به آوردنشان توصیه شد، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را همراه خود نمود و علاوه بر آنها امام علی(علیه السلام) را نیز به همراه آورد. پس نتیجه می‌گیریم که او نفس و جان پیامبر(صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) است و با توجه به این‌که کسی برتر از رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) نیست، نتیجه می‌گیریم که کسی برتر از فردی نخواهد بود که قرآن او را نفس پیامبر(صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) اعلام کرده است! ❌ مأمون اشکالی را مطرح کرده و خطاب به امام هشتم(علیه السلام) گفت: خداوند در این آیه واژه‌های «أَبناء» و «نساء» را (به صورت جمع) آورده (که هرکدامشان دست کم باید شامل سه نفر باشد)، ولی پیامبر تنها دو پسر و یک دخترش را همراه خود برده است. پس چرا احتمال نمی‌دهید که منظور خداوند از واژه «أنفسنا» (که آن نیز به صورت جمع است) نیز تنها خود پیامبر (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) بوده (و شامل فرد دیگری نشود) که در این صورت، آیه مباهله نمی‌تواند فضیلت امام علی(علیه السلام) را نشان دهد؟!⁉️ ✅ امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود: اشکالی که مطرح کردید صحیح نیست؛ چرا که (خدا به پیامبرش فرمود تا به افرادی دستور دهد همراهش بیایند و) دستور دهنده تنها به افرادی غیر از خودش می‌تواند دستور دهد؛ اما منطقی نیست که به خودش دستور دهد. و از آن‌جا که رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم)تنها امام علی(علیه السلام) را با خود همراه کرد، بنابراین، مشخص می‌شود که امام علی(علیه السلام) همان فردی است که مراد خدا در قرآن بوده و او را نفس حضرت پیامبر(صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) قلمداد کرده است. ⭕️مأمون گفت: با این پاسخ دیگر پرسشی باقی نمی‌ماند. 📎شیخ مفید، الفصول المختارة، محقق، مصحح، میر شریفی، علی، ص 38، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق. https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #مباهله #روز_مباهله #آیه_مباهله_توضیح_و_تفسیر_۶۱_آل_عمران

2⃣ 📌علامه طباطبائی در تفسیر قرآن خود به این روایت اشاره کرده و از نگاهی دیگر این‌گونه نگاشته است: 🛑 مأمون از آن‌حضرت پرسید: چه دلیلی بر خلافت جدتان علی بن ابی‌طالب(علیه السلام) وجود دارد؟ امام رضا(علیه السلام) فرمود: آیه «اَنفُسَنا». مأمون گفت: بلی اگر  کلمه «نِساءَنا» در آیه وجود نداشت کلام شما صحیح بود. امام(علیه السلام) فرمود: بله اگر«اَبنائَنا» در آیه نبود، حرف شما درست بود. 📍به عبارت دیگر، امام(علیه السلام) در پاسخ مأمون فرمود: «اَنفُسَنا» یعنی خدای تعالی در این کلمه نفس علی(علیه السلام) را مانند نفس پیامبرش دانسته است. 🛑 و اما اشکالی که مأمون کرد و گفت: بلی! اگر «نِساءَنا» نبود، منظورش این بود که کلمه «نِساءَنا» در آیه دلیل بر این است که منظور از «انفس» مردان است؛ چون در مقابل کلمه «نساء» کلمه «رجال» قرار می‌‏گیرد؛ لذا کلمه «انفس» باید به معنای رجال باشد. در نتیجه معنای آیه تا این‌جا این است که بیائید تا مردان و زنان خود را بخوانیم، پس دیگر کلمه «اَنفُسَنا» دلیل بر فضیلت نمی‌شود؛ اما امام(علیه السلام) در پاسخ از اشکال مأمون فرمود: بلی اگر کلمه «اَبنائَنا» نبود، منظور آن‌حضرت(علیه السلام) این بود که وجود کلمه «اَبنائَنا» در آیه بر خلاف مقصد تو دلالت می‌کند، برای این‌که اگر مراد از کلمه «انفس» مردان بود، شامل امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) و همه پسران هم می‌شد، دیگر حاجتی نبود که کلمه «اَبنائَنا» را بیاورد، پس آوردن این کلمه دلیل بر این است که منظور از کلمه «انفس» همه رجال و مردان نیست. 📎 سید محمد حسین‏ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 230 – 231، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، 1417ق؛ https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #مباهله #روز_مباهله #آیه_مباهله_توضیح_و_تفسیر_۶۱_آل_عمران

و یک خبر خوب هم بهتون بدیم😁

ان شاءالله هرچه زودتر ، در همین سه الی چهار روز آینده 👇 ادامه دوره های مسائل خانواده ( ازدواج، تربیت کودک و نوجوان، اصلاح رفتارها و روابط بین زن و شوهر) و همچنین مسائل اعتقادی ( الله شناسی، امام شناسی، معاد شناسی) آغاز خواهد شدـ

و باید خدمتتان عرض کنیم که در این ایام زحمتکشان و عزیزان در حال بررسی و تهیه مطالب بودند🌹

🏴چند روایت زیبا برای معرفی ماه مُحَرَّمُ الحرام🏴

آگاه باش که این ماه، ماه حزن و اندوه اهل بیت علیهم السّلام و شیعیان ایشان است. 😔

📜 از حضرت رضا (علیه السّلام) روایت شده است : چون‏ ماه محرّم فرا مى‏رسید🏴 ، کسى پدرم را خندان نمیدید، و پیوسته تا روز دهم اندوه و حزن بر او غالب بود 😔، چون روز عاشورا می‌شد روز مصیبت و حزن و گریه ی ایشان بود 🖤 ، و مى ‏فرمودند : امروز روزى است که حسین (علیه السّلام) شهید شد.😭😭 https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #روایاتی_از_امام_رضا_علیه_السلام_درمورد_ماه_محرَّم

در روایت ریّان بن شبیب از حضرت رضا (علیه السّلام) روایت شده : هرکه در این روز ( روز اول محرّم ) روزه بدارد، و خدا را بخواند خدا دعاى او را مستجاب کند، چنان‏که دعاى زکرّیا ( که در این روز برای فرزند دار شدن بود ) را اجابت فرمود. مفاتیح الجنان (اعمال روز اول محرّم) https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #روایاتی_از_امام_رضا_علیه_السلام_درمورد_ماه_محرَّم

شرح زیبای واقعه ی دعای حضرت زکریّا ( علی نبیّنا و آله و علیه السلام ) و استجابت آن : حضرت زکریا (علی نبینا و آله و علیه‌السلام) پس از اینکه از خداوند متعال اوصاف پنج تن آل عبا ( علیهم السلام ) را شنید، درخواست کرد تا خداوند نام‏‌های مبارک پنج تن آل عبا (علیهم‌السلام) را به او تعلیم دهد ، و جبرئیل از طرف خداوند متعال برای تعلیم این اسماء بر او نازل شد. هر وقت حضرت زکریا (علیه‌السلام) نام‏‌های مبارک محمد، علی، زهراء و حسن (علیهم‌السلام) را می‌‏برد غم و اندوه وی بر طرف می‏‌شد، اما هرگاه نام مبارک حسین (علیه‌السلام) را می‌‏بُرد ، گریه راه گلوی او را می‏‌گرفت و نَفَسِ وِی به شماره می‏‌افتاد. تا اینکه روزی حضرت زکریا (علی نبینا و آله و علیه السلام) فرمود : خدایا! برای چیست که هر وقت من نام آن چهار نفر را می‏‌برم غم و اندوه من برطرف می‏‌شود اما وقتی نام حسین (علیه‌السلام) را می‌‏برم چشمانم اشکبار و نفسم به شماره می‌‏افتد؟ «فَأَنْبَأَهُ اللَّهُ تَعَالَى عَنْ قِصَّتِهِ وَ قَالَ‏ کهیعص‏ فَالْکَافُ اسْمُ کَرْبَلَاءَ وَ الْهَاءُ هَلَاکُ الْعِتْرَةِ وَ الْیَاءُ یَزِیدُ وَ هُوَ ظَالِمُ الْحُسَیْنِ ع وَ الْعَیْنُ عَطَشُهُ وَ الصَّادُ صَبْرُه‏» پس خداوند داستان شهادت امام حسین (علیه السلام) را برای زکریا (علی نبینا و آله و علیه السلام ) شرح داد و فرمود : «کهیعص»؛ (ک) یعنی کربلا، (ه) هلاکت، (ی) یزید( لعنة الله علیه) و او ظلم کننده به امام حسین (علیه السلام) است ، (ع) عطش امام حسین (علیه السلام ) و (ص) به معنای صبر ایشان است. پس از این ماجرا بود که حضرت زکریّا (علی نبینا و آله و علیه السلام) به شدت تحت تأثیر قرار گرفت. «فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِکَ زَکَرِیَّا لَمْ یُفَارِقْ مَسْجِدَهُ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ وَ مَنَعَ فِیهَا النَّاسَ مِنَ الدُّخُولِ عَلَیْهِ وَ أَقْبَلَ عَلَى الْبُکَاءِ وَ النَّحِیب‏» هنگامی که حضرت زکریا (علی نبینا و آله و علیه السلام) این جریان را شنید، مدت سه روز از مسجد خویش خارج نشد و در آن مدت ، اجازه ورود به احدی نداد. آنگاه مشغول گریه و زاری شد و می گفت: خدایا ؛ آیا به درد خواهی آورد ، دل بهترین جمیع خَلقت را ، به مصیبت فرزندان او؟ آیا این بلا را به ساحت عزت او فرود خواهی آورد؟ آیا لباس این ماتم را بر تن علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) خواهی پوشاند؟ و خدا بدین وسیله او را با جریان امام حسین (علیه السلام) آشنا کرد، در چنین فضایی بود که حضرت زکریا (علیه‌السلام) از خدا چنین درخواست کرد: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی وَلَداً تَقَرُّ بِهِ عَیْنِی عَلَى الْکِبَرِ وَ اجْعَلْهُ وَارِثاً وَصِیّاً وَ اجْعَلْ مَحَلَّهُ مِنِّی مَحَلَّ الْحُسَیْنِ فَإِذَا رَزَقْتَنِیهِ فَافْتِنِّی بِحُبِّهِ ثُمَّ فَجِّعْنِی بِهِ کَمَا تُفَجِّعُ مُحَمَّداً حَبِیبَکَ بِوَلَدِه‏» خدایا روزی من فرما ، فرزندی که با این پیری، دیده ی من به او روشن گردد. چون او را به من عطا فرمودی، مرا به محبت او مفتون گردان، پس دل من را به مصیبت آن فرزند به درد آور، چنانچه دل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) حبیب خود را به خاطر فهمیدن ماجرای حسین (علیه السلام) به درد خواهی آورد ، (تا من هم با او در این مصیبت همدرد و همراه و همنوا شوم) پس خداوند متعال حضرت یحیی (علیه السلام) را به آن حضرت عطا فرمود . نکته قابل توجه و قابل دقت این است که : حضرت یحیی (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) دارای مشابهت هایی بودند، به نحوی که : ۱_مدت حمل حضرت یحیی (علیه السلام) شش ماه بود و مدت حمل امام حسین (علیه السلام) نیز شش ماه، ۲_ پیش از حضرت یحیی (علیه السلام) کسی بدین اسم نام گذاری نشده بود، همچنان که قبل از امام حسین (علیه السلام) کسی چنین نامی را دارا نبود، ۳_ قاتل حضرت یحیی (علیه السلام) وَلَدُالزِّنا بود ، چنانچه قاتل امام حسین (علیه السلام) نیز دارای چنین ویژگی بود ۴_و چون حضرت یحیی (علیه السلام) به قتل رسید از آسمان سرخ شد و زیر هر سنگ را که برمی داشتند خون جاری بود، چنانچه در واقعه ی شهادت امام حسین (علیه السلام) نیز این امور به وقوع پیوست. منابع: 1- احتجاج، ج 2: 529. 2- کمال الدین و تمام النعمة: ج۲ ص461. 3- مجمع البیان، ج 3: 504. 4- ارشاد شیخ مفید، ج 2: 132. 5- حیوة القلوب (تاریخ پیامبران)، ج 2: 1042- 1404 https://eitaa.com/moarfan_hagheghat #شرح_و_توضیح_دعای_حضرت_زکریا_در_ماه_محرم

وقت مطالعه شناخت این حقیقت زیبا 👆 حداکثر ۵ دقیقه