eitaa logo
مباحثات
1.7هزار دنبال‌کننده
213 عکس
99 ویدیو
2 فایل
@ahmadnajmi ارتباط با مدیر
مشاهده در ایتا
دانلود
9.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💥اختصاصی مباحثات 🔹آیا حضور در انتخابات یک «تکلیف شرعی» است؟ 🎥حجت‌الاسلام والمسلمین رضا اسلامی پاسخ می‌دهد. 🔸متن کامل گفت‌وگو http://mobahesat.ir/22665 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡ حجت‌الاسلام والمسلمین مسعود آذربایجانی:مرزهای اخلاقی باید برای نامزدهای انتخابات مشخص شود 🔹 ما باید شخصیت حقوقی و حقیقی روحانیت را از هم تفکیک کنیم. آحاد طلاب و روحانیون می‌توانند در این عرصه به‌عنوان یک شخصیت حقیقی مانند سایر شهروندان موضع‌گیری داشته باشند و فعالیت‌های سیاسی خودشان را پی‌گیری کنند؛ اما به‌نظر می‌رسد روحانیت به‌عنوان شخصیت حقوقی، اگر بتواند ـ جز در موارد حادّ و ویژه که واقعاً مشکل اهمّی مطرح می‌شود ـ جنبه‌ی پدری و بی‌طرفی خود را در این‌گونه موارد حفظ کند. 🔹 البته افراد و اشخاص می‌توانند در سخنرانی‌های‌شان، برای مردم مسائل را ذکر کنند و توضیح دهند؛ اما ورود به این مسأله توسط بزرگان حوزه و شخصیت حقوقی روحانیت نیاز به توجیه بیشتری دارد و حداقل ابهام دارد و می‌تواند در دین‌داری مردم تأثیر معکوسی داشته باشد؛ این عملکرد می‌تواند جایگاه روحانیت و نفوذ آن را به تدریج تضعیف کند. خصوصاً برخی روش‌ها تأثیرات منفی و ماندگاری بر مردم دارد؛ مانند این‌که یک کاندیدا را مساوی با اسلام قرار دهیم و کاندیدای مقابل آن را مساوی با کفر بدانیم. 🔹 برخی از موارد مرزی است که وظیفه‌ی اخلاقی کاندیدا خیلی روشن نیست؛ مثلاً فردی که در مناظره شرکت می‌کند، تا چه مقدار حق دارد در حریم خصوصی رقیب خود یا همراهان او و یا هم‌حزبی‌های او ورود پیدا کند؟ باید مقداری این مسأله را از نظر اخلاقی روشن کنیم. این موضوع شاید حتی برای برخی از کاندیداها نیز مشتبه باشد و خیلی شفاف و روشن نشده باشد؛ مثلاً این‌که می‌گوییم حریم خصوصی هم مسائل خانوادگی و هم برنامه‌ها و فعالیت‌های آنان را شامل می‌شود. معنای مناظره قطعاً نقد برنامه‌ی طرف مقابل هست؛ اما نقد شخصیت خود فرد شاید قابل دفاع نباشد. علاوه بر بحث‌های حریم خصوصی، این هم نکته‌ای‌ است که باید روشن شود. هنگامی که ما باید به نقد برنامه‌های طرف مقابل بپردازیم، این برنامه‌ها باید تا چه حدی نقد شوند؟ 🔹 قطعاً در مواقعی که هیجانات جامعه شدیدتر است، طبیعی است که هم امکان آسیب‌پذیری و هم امکان خروج از خطوط صحیح بیشتر است و به همین دلیل نیاز به کنترل هیجانات نیز بیشتر خواهد بود. به نظر من روحانیت باید یکی از لنگرهایی باشد که این هیجانات را کنترل کند و باعث شود که مردم بر اساس عقلانیت، بصیرت و معیارهای درستی که عقل و شرع آن‌ها را بیان می‌کند و و بزرگان، مراجع تقلید و رهبر معظم بر آن تأکید دارند، تصمیم بگیرند. مشاهده متن کامل گفت‌وگو: http://mobahesat.ir/23355 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡ بازخوانی تعاملات روحانیت و انتخابات در تجربه مشروطه ✏ دکتر محسن صبوریان 🔸 مطلب پیش‌رو، گفتاری است از دکتر محسن صبوریان، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، با موضوع «بازخوانی تعاملات روحانیت و انتخابات در تجربه مشروطه» ذیل موضوع «جامعه‌شناسی کنشگری روحانیت در انتخابات» که برای انتشار در اختیار مباحثات قرار گرفته است. 🔹 با تکثر زعامت، در مشروطه تکلیف به لحاظ دینی نه برای کنشگران متدین داخل ایران روشن بود و نه برای طلاب نجف و کربلا. اولین تجربه انتخابات برای علما، تجربه انتخابات مجلس اول در مشروطه در سال ۱۳۲۴ قمری بود که در این دوره و با تشکیل مجلس اول مشروطه، شیخ فضل‌ﷲ و مخالفین خواستار این شدند که نقش علمای اسلام در تدوین قوانین پررنگ تر شود. علیرغم حمایت شیخ فضل‌ﷲ از این اصل که در هیچ عصری هیچ قانونی مخالفتی با قوانین مقدس نداشته باشد و حتماً هیئتی از علما ـ که نباید کمتر از پنج نفر باشند ـ باید این قوانین را تصویب کنند، اما باز تأیید آخوند خراسانی مهم بود و این اتفاق افتاد. عمر مجلس اول به انتخاب این پنج نفر علمای طراز اول نرسید و کار به مجلس دوم کشیده شد. از میان افراد معرفی‌شده و شاخص در ایران می‌توان به حاج نورﷲ اصفهانی و سید حسن مدرس اشاره کرد که البته حاج نورﷲ نیامد. 🔹 نکته مهم این‌جاست که لفظ مرجعیت تقلید در متمم قانون اساسی مشروطه آمد و فهم این‌ها از این لفظ، آخوند خراسانی بود؛ یعنی وقتی می‌گفتند مرجعیت تقلید، فهم‌شان مراجع ثلاث نجف و مراجع سیاسی بود؛ نه صاحب عروه که مخالف این قضایا بود یا دیگر علمایی که دستی بر آتش سیاست داشتند. یکی دو سال بعد از مجلس دوم، آخوند خراسانی به شکلی مشکوک مرحوم شد، شیخ فضل‌ﷲ که همان اول اعدام شد، بهبهانی کشته شد، سیدمحمد طباطبایی را خانه‌نشین کردند و همه مشروطه‌خواهان متدین تارومار شدند؛ بنابراین امکان نظارت بر آن اصل به‌وجود نیامد؛ چرا که نهاد مرجعیت تقلید که قرار بود نقش زعامت داشته باشد ـ علیرغم تکثرش در دوره مشروطه ـ چون مشروطه‌خواهان کماکان قائل به مرجعیت آخوند خراسانی بودند و ایشان را مرجع می‌دانستند، این امکان وجود نداشت و این اصل مسکوت ماند و به نوع دیگری این نظارت بر عدم مخالفت با شرع اتفاق افتاد؛ چون نمی‌خواستند قوانین مشروع تصویب کنند؛ بلکه می‌خواستند قوانین نامشروع تصویب نشود. بنابراین به جز دوره دوم، این هیئت پنج نفره به علت بدفهمی‌ای که از مرجعیت وجود داشت تشکیل نشد. 🔹 بعد از این دوره شاهد تفکیک مرجعیت ایران و عراق هستیم؛ به عبارتی بعد از ثورة العشرین، سیدابوالحسن اصفهانی مرجع عراق و شیخ عبدالکریم یزدی، مرجع و آیت‌ﷲِ مطلق ایران شدند. در هر دوره‌ای که مرجعیت تامه داشتیم، منازعات سیاسی کمتر بوده و کنشگری اجتماعی سیاسی روحانیت موفق ظاهر شده است؛ درست برعکس دوره‌ای که زعامت و مرجعیت متکثر داشتیم. 🔹 در دوره شیخ عبدالکریم حائری علیرغم وجود رضاخان، حوزه قم تأسیس و حفظ شد. در دوره آیت‌ﷲ بروجردی شاهد شکوفایی بودیم. در دوره معاصر مرجعیت به ولایت تبدیل شد و زعامتی که در مرجعیت دنبال می‌شد به ولایت فقیه تبدیل شد. در این‌جا مرجعیت تقلید دوباره نقش قبلی خودش را که پاسخ به پرسش‌های فقهی بود، بازیافت. مشاهده متن کامل: http://mobahesat.ir/23360 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡ جامعه‌شناسی سیاسی جمهوری اسلامی ایران و مرجعیت انتخاباتی روحانیت ✏ دکتر محمد شفیعی‌فر: 🔸 مطلب پیش‌رو، گفتاری است از دکتر محمد شفیعی‌فر استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران با موضوع «جامعه شناسی سیاسی جمهوری اسلامی ایران و مرجعیت انتخاباتی روحانیت» ذیل موضوع «جامعه‌شناسی کنشگری روحانیت در انتخابات» که برای انتشار در اختیار مباحثات قرار گرفته است. 🔹 جریان‌های التقاطی تا دهه شصت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی حضور دارند و حتی در مجلس اول؛ اما از سال ۱۳۶۰ به بعد جریان فقاهتی تقریباً به‌صورت کامل حاکمیت را به دست می‌گیرد و قانون اساسی نیز به دست این‌ها نوشته می‌شود؛ در مجلس خبرگان از ۷۳ نماینده، ۵۸ نفر روحانی بودند. آزادترین انتخابات بعد از انقلاب همین انتخابات خبرگان بود؛ نه شورای نگهبان بود، نه بررسی صلاحیت بود و نه محدودیتی جنسیتی داشت؛ به‌گونه‌ای که یک زن نیز در مجلس خبرگان قانون اساسی بود (منیره گرجی) و اتفاقاً کاندیدای همین جریان فقاهتی بود. 🔹 در دهه چهل و پنجاه اسلام التقاطی در مقابل اسلام فقاهتی قرار می‌گیرد که همگی بازتابی از شکاف سنت و تجدد هستند. این جدی‌ترین شکافی است که در جامعه ما و دوران معاصر وجود داشته و بسیاری از تحولات را متأثر کرده است. 🔹 این جریان فقاهتی از دهه شصت به بعد و بلافاصله بعد از حاکم‌شدن، درون خودش دچار انشعاب می‌شود که این شکاف نیز بر اساس شکاف سنت و تجدد است. کاربست اسلام برای حل مشکلات اجتماعی باعث می‌شود قرائت‌ها و برداشت‌های مختلفی از اسلام در حاکمیت سیاسی پیدا کنیم. قبلاً اسلام در حاکمیت سیاسی نبود. علما، روحانیون و مراجع در جامعه نیازهای فردی را پاسخ می‌دادند و کنشگری آن‌ها در این حد بود؛ نهایتاً در حکومت اعمال نفوذ می‌کردند. اما اکنون حکومت در اختیار خودشان است و باید نیازهای جامعه را پاسخ دهند؛ نه نیازهای فردی را. همین برداشت‌های مختلف فقهی مبنای جناح‌بندی در جمهوری اسلامی شد. 🔹بنده معتقدم مبنای نظری جناح‌بندی، همین بحث‌های فقهی است؛ نحوه کاربست اسلام برای حل مشکلات سیاسی و گره‌گشایی مسائل حکومتی. همین مسأله باعث شکل‌گیری جناج چپ و راست شد؛ مبتنی بر فقه پویا و سنتی. البته این به معنای این نیست که یکی درست است و دیگری غلط؛ بلکه این‌ها دو طیف هستند که یک طرف طیف سنت است که هیچ چیز جدیدی را نمی‌پذیرد و طرف دیگر طیف مدرنیته است که معتقد است باید همه الزامات جدید را بپذیریم. خود جمهوری اسلامی که در هسته است، هم به‌دنبال حفظ اصول و مبانی است و هم مقتضیات زمان را می‌بیند. 🔹 جایگاه روحانیت نیز همین‌جاست؛ یعنی از یک‌سو الزامات زمان را درک کنیم و از سوی دیگر اصول و مبانی خود را نیز داشته باشیم. از همین جاست که چالش برای ما درست شده است و همیشه وجود خواهد داشت؛ در دوره‌های مختلف و به اشکال گوناگون؛ دوران بازرگان: مکتبی و غیر مکتبی؛ دوران بنی صدر: لیبرال و خط امامی؛ دهه شصت: چپ و راست؛ دهه هفتاد: اصلاح طلب و اصولگرا و… همه‌ی این‌ها ذیل شکاف سنت و تجدد‌ شکل گرفته‌اند. حتی اگر شرایط به‌گونه‌ای پیش رود که اکنون اصلاح‌طلبان از سیستم سیاسی حذف شوند، باز خود اصول‌گرایان در درون خودشان یک اصول‌گرا و یک اصلاح‌طلب درست خواهند کرد. مشاهده متن کامل: http://mobahesat.ir/23365 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡ نسبت روحانیت و امر سیاسی در اندیشه سیاسی امام خمینی ✏ حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی نامخواه 🔹 مطلب پیش‌رو، گفتاری است از حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی نامخواه با موضوع «تحجر و تغییر: نسبت روحانیت و امر سیاسی در اندیشه امام خمینی» ذیل موضوع «جامعه‌شناسی کنشگری روحانیت در انتخابات» که برای انتشار در اختیار مباحثات قرار گرفته است. 🔹دکتر نامخواه در ابتدا بیان داشت که مباحثش در ارتباط با نسبت روحانیت و قدرت و اشاره به آسیب‌های آن و همین‌طور ارائه تصویری روشن از نسبت بایسته میان این دو است. وی با ذکر این نکته که اگر دوگانه «در قدرت» و «بر قدرت» را به رسمیت نشناسیم، باید چهارچوب مفهومی برای ترسیم این نسبت داشته باشیم، با ذکر مقدمه‌ای به توضیح چهارچوب مفهومی خود پرداخت؛ که در ادامه می‌خوانید. 🔹ما وقتی به متن اندیشه امام مراجعه می‌کنیم، مسأله تحجر بسیار جدی شمرده شده است؛ آن هم نه فقط گاهی و نه فقط در مورد برخی؛ بلکه حتی به‌طور مشخص درباره بسیاری از نزدیکان خودشان. نمونه‌ی بارز آن در سال ۶۷ اتفاق افتاد؛ یعنی ماجرای آقای قدیری که امام تعابیر بسیار تندی درباره ایشان به کار می‌برد. 🔹امام می‌گوید که قبل از انقلاب عده‌ای حرام می‌دانستند که روحانیت وارد سیاست شود؛ اما بعد از انقلاب طوری شده است که عده‌ای احیاناً حرام می‌دانند غیر از روحانیت بخواهند وارد سیاست شوند، دخالت کنند، کنشگر باشند و حق انتخاب داشته باشد؛ یعنی آن تنزه‌طلبی هنوز هست. بنابراین انحصارطلبی و قیم‌مأبی نسبت به حوزه سیاسی، از آسیب‌هایی است که روحانیت به خاطر تحجر پیدا می‌کند. http://mobahesat.ir/23368 🔻🔻🔻 @mobahesat
حجت‌الاسلام بوسلیکی در گفت‌وگو با مباحثات : روحانیت باید ضمن اعلام بی‌طرفی، با بصیرت‌افرایی حامی دغدغه‌های مردم باشد ✔ روحانیت در انتخابات با چه جالش‌های اخلاقی روبرو است؟ و چه راهکارهایی برای حل این معضلات وجود دارد؟ این سؤالات را با حجت‌‎الاسلام و المسلمین دکتر حسن بوسلیکی، عضو هیأت علمی موسسه آموزش عالی اخلاق و تربیت و مدیر گروه تربیت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی مطرح نمودیم. 🔹 شاید امروزه باید مقداری به نفع مردم تبعیض مثبت داشته باشیم؛ یعنی به جای توجیه کاندیداها و دولت‌های قبلی، حامی مردم باشیم. ما باید بیشتر داعیه‌دار اخلاق باشیم و فراموش نکنیم که عنصری‌ترین محور تفکر اخلاقی، بی‌طرفی و عدالت است؛ به خصوص به دلیل این‌که حکومت منسوب به ماست. 🔹 در هرحال افرادی که بسیار از ما دغدغه‌مندتر هستند و در مورد کاندیداها نسبت به ما اطلاعات بیشتری دارند، این افراد را تأیید صلاحیت کرده‌اند؛ بنابراین نباید فکر کنیم که اگرفلان کاندیدا رأی بیاورد، اصل نظام از بین می‌رود و ما وظیفه داریم به نفع رقیب وارد عمل شویم. 🔹 متأسفانه بیش از آن‌که صحبت اثباتی داشته باشیم، به دنبال تخریب فرد مقابل هستیم؛ یعنی حتی حمایت ما از نفر الف با این توجیه است که می‌خواهیم آقای ب رأی نیاورد؛ یعنی دفاع جانانه‌ای از نفر الف نداریم؛ ولی از ترس انتخاب شدن نفر ب، از آقای الف حمایت می‌کنیم. 🔹 پیروزی انقلاب اسلامی این زمینه را به وجود آورد که روحانیت آن چیزی را که بالای منبرها می‌گفتند عملاً به مردم نشان ‌دهد. دید مردم به همین صورت است که ما آن‌چه که می‌گوییم را عمل می‌کنیم و آن‌چه که در عمل اتفاق می‌افتد را به پای دین می‌نویسند. 🔹 اگر واقعاً انتقاد صحیحی مطرح شد، بگوییم که این مربوط به این دولت و یا آن دولت نیست؛ بلکه تا کنون جمهوری اسلامی نتوانسته است این هدف را محقق کند. اتفاقاً پذیرفتن یک نقد منصفانه، تقویت نظام است و بسیار بهتر از این است که شما متعصبّانه همه مشکلات را انکار کرده و مدام موفقیت‌ها را به نمایش بگذارید. 🔹 در مملکت ما، کسانی که به آمار دسترسی دارند می‌گویند که تا شب انتخابات وضعیت مشخص نیست. این موضوع بسیار بدی است؛ یعنی اصلاً مهم نیست که چه کسی ۴ سال خدمت یا خیانت کرده است؛ بلکه مهم این است که در این یک هفته‌ی آخر چطور توانسته است رأی مردم را جمع کند http://mobahesat.ir/23374 🔻🔻🔻 @mobahesat
8.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥مباحثات/کلیپ کوتاه🔻 به مناسبت شهادت امام جعفر صادق و حادثه‌ی حمله‌‌ی وحشیانه حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه قم 🔹همچنین در این رابطه: گزارشی از حادثه حمله به مدرسه فیضیه http://mobahesat.ir/909/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡ حوزه‌علمیه قربانی بداخلاقی انتخاباتی 🔹 نخستین برنامه مناظره تلویزیونی کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری در حالی برگزار شد که احتمال برخی بداخلاقی‌ها وجود داشت و این رویه همچنان اخلاق و روان جامعه را تهدید می‌کند. 🔹 یکی از مواردی که به عنوان مصداق بارز بداخلاقی می‌توان نام برد زیرسوال بردن مدرک و سطح علمی حوزوی یکی از کاندیداها توسط رقیب خود بود. 🔹 بحث مدارک علمی حوزوی موضوعی است که در سال‌های اخیر مورد توجه دلسوزان حوزه بوده و به اعتقاد بسیاری از اساتید و صاحب‌نظران، خلط مدارک حوزوی با دانشگاه و یا مقایسه یا تطبیق آن با مدارک دانشگاهی سیاستی نادرست بوده و مورد نکوهش قرار گرفته و حتی برخی طرح‌ها برای اصلاح این روند ارائه شده است. ازین جهت می‌توان به صراحت اعلام کرد که حوزه‌های علمیه در نهایت حریت و آزادگی تلاش کرده‌اند روند تطبیق مدارک حوزوی و دانشگاهی را اصلاح نمایند. 🔹 از سوی دیگر مدرک امری عارضی است و نمی‌تواند معیار تام برای شایستگی افراد باشد. اگرچه امری لازم است اما تحدید همه‌ی شرایط شایستگی افراد به مدرک یکی از بحران‌هایی است که سال‌ها گریبانگیر جامعه‌ی علمی کشور بوده و خوشبختانه در چندسال اخیر جمعی از دانشگاهیان تلاش کرده‌اند این آسیب‌ها را شناسایی کنند. 🔹 اما در موضوع اخیر یعنی مناظره تلویزیونی با توجه به بداخلاقی صورت گرفته، عده‌ای تلاش کرده‌‌اند به زعم خود پاسخ مناسبی به فرد اهانت‌کننده بدهند که متاسفانه دچار اشکالاتی شده‌اند. 🔹 در پاسخ به بداخلاقی فوق می‌توان به صورتی کاملا منطقی و به دور از هیجانات دوران تبلیغات این‌گونه پاسخ داد: - چنانچه از نظر یک کاندیدا روند اخذ مدرک توسط کاندیدای دیگر مورد خدشه است می‌توان این امر را از مراجع ذی‌صلاح استعلام نمود و در صورت تایید خدشه‌دار بودن موضوع طبق روال قانونی از آنان درخواست نمود به این تخلف رسیدگی کنند. - چنانچه از نظر کاندیدایی سطح تحصیلات طرف مقابل در حد پست ریاست‌جمهوری نبوده می‌توان این موضوع را بدون به کار بردن الفاظ تحقیر‌آمیز با دلایل متقن بیان نمود. 🔹 اما آنچه که در مناظره اخیر اتفاق افتاد نشان داد که اولا کاندیدای معترض اطلاع دقیقی از سطح تحصیلات و روند اخذ مدرک طرف مقابل ندارد و بدون تحقیق در این زمینه اظهار نظر کرده‌است که هم از جهت حرفه‌ای و هم از جهت اخلاقی امری ناپسند است. دوم آنکه ادبیات طرح موضوع تحقیرآمیز بوده که هم شخص مورد نظر را تحقیر کرده‌است و هم اصل تحصیلات حوزوی را بدون ارائه‌ی دلیل مورد تحقیر قرار داده‌است. 🔹 باتوجه به مطالب فوق در گام نخست باید در فضایی منطقی تخلف اخلاقی صورت گرفته از طرق رسانه‌‌ای مطرح گردد و این موضوع نباید دچار دوقطبی‌ سیاسی و انتخاباتی شود. همچنین در گام دوم نیز با اسناد و مدارک متقن می‌توان نادرستی ادعای فوق و صحت مدرک اخذ شده را بدون توهین (‌همان اتفاق نادرستی که به آن اعتراض داریم) برای تنویر افکار عمومی بیان نمود. http://mobahesat.ir/23380 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡در پاسداشت مرحوم آیت‌الله حاج شیخ محمدتقی شریعتمداری ♻ رحلت مجتهد گمنام پایتخت ✏سیدکیوان وهابی 🔹 فلسفه را نزد آیة‌الله شعرانی، آیة‌الله رفیعی قزوینی و استاد شهید آیة‌الله مطهری – رحمهم الله- آموختند و شهید مطهری در میان شاگردان خود نسبت به ایشان توجهی فراوان داشت. در برخی چاپ‌های مجلد خلافت و ولایت از نظر قرآن و سنت، سخنرانی مرحوم آیة‌الله شریعتمداری در خصوص ماجرای مباهله نیز درج شده و در مقدمۀ این مجلد که ظاهراً به قلم شهید مطهری است، از ایشان که در آن زمان سی و شش ساله بودند، چنین یاد شده است: «عالم محقق، جامع معقول و منقول، شیخ محمدتقی شریعتمداری تهرانی –دامت افاضاته-.» همچنین گویا ایشان در تألیف کتاب عدل الهی شهید مطهری را یاری کرده بودند. اما با تغییراتی در مشرب آیة‌الله شریعتمداری رخ داد و به آن اشاره خواهد شد، رابطۀ گرم این استاد و شاگرد، متأسفانه به سردی و تیرگی گرایید. 🔹 مشرب ایشان در مسائل فکری نخست متمایل به روش فیلسوفان متأخر مسلمان و حکمت متعالیه بود که خود از عوامل نزدیکی رابطۀ ایشان و شهید مطهری به حساب می‌آمد. اما در دهۀ 50 شمسی اموری دست به دست هم داد که نظر ایشان شدیداً تغییر کرد و سخت مخالف این مکتب شدند و روابطشان نیز با استاد، تیره شد. بر خلاف تصور کسانی که مخالفت معاصران با حکمت متعالیه و آرای فیلسوفان مسلمان را به سرعت به مکتب معارف خراسان پیوند می‌زنند، ایشان با اندیشۀ این مکتب نیز صریحاً مخالف بود و می‌توان روش ایشان را متمایل به طیف متکلمان شیعه دانست. برخی از آراء اعتقادی مرحوم آیت الله شریعتمداری را می‌توان در مقالاتی پیرامون توحید که در مجلۀ سفینه منتشر شده، مشاهده کرد. این مخالفت به معنی کنار نهادن یکبارۀ عالمان فیلسوف و میراث‌شان نیز نبود و برای مثال در عین نقدهای تند نسبت به مطالب استادش، مرحوم علامۀ شعرانی همواره با احترام از ایشان یاد می‌کرد، بلکه تمایل ایشان به تفسیر المیزان در میان تفاسیر پوشیده نبود. 🔹 شاید مناسب باشد مواجهۀ ایشان با متن را «مواجهۀ فقیهانه» بنامیم؛ با تسلطی مثال‌زدنی [و از جهاتی عجیب] بر ادبیات عرب به سراغ متن مورد نظر می‌رفت و با توجه به آراء دانشمندانی برجسته، با دقت و جامع‌نگری‌ای که در استنباط احکام معمول است، معنایی متناسب با آموزه‌های مختلف اعتقادی و فقهی ارائه می‌داد. اگرچه منابع مورد ارجاع ایشان محدود و نه همواره دست اول است، اما ذوق سلیم و شم عالمانۀ ایشان این نقیصه را پوشش می‌دهد؛ نقد علمی خود به مطالب عالمان یا رویکردهای موجود در اجتماع را صریح و بدون مجامله بیان کرده است. 🔹 در بیان مسائل شرعی و ارجاع مردم برای تقلید، توجهشان بیشتر بر حضرت آیت‌الله سیستانی –دامت برکاته- متمرکز بود و ایشان را ترویج می‌کردند؛ پس از آشنایی با حضرت آیة‌الله شبیری –دامت برکاته- به این مرجع بزرگوار نیز ارادت و علاقۀ خاصی پیدا کرده بودند و به ایشان نیز ارجاع می‌دادند و پس از چاپ کتاب جرعه‌ای از دریا، انس ویژه‌ای با این کتاب پیدا کرده بودند و جزء کتب دم دست ایشان بود. از جمله رفتارهای درس‌آموز ایشان این بود که گاه بر فراز منبر نیز، مسألۀ شرعی را از روی رسالۀ عملیه برای مردم بیان می‌کردند. 🔹 برخورد مرحوم آیت‌الله شریعتمداری با مردم صمیمانه، متواضعانه و بی‌تکلف بود و محبت خود را چه در لحن و چه در کلمات ابراز می‌کردند که شخص احساس می‌کرد ایشان واقعاً از دیدن او خوشحال شده‌اند و گرمای مطبوعی در دل خود جاری می‌دید. این عالم جلیل‌القدر نه تنها برای ترویج نام خود هیچ گامی برنداشت، بلکه وقتی امکان شهرت بدون کوشش نیز فراهم می‌شد مضایقه می‌کردند و زندگی زاهدانه و سادۀ خود را تا آخر تغییر ندادند. 🔹 تأدب و تأدیب حکیمانه به آداب شرعی از دیگر ویژگی‌های ایشان بود که اثر آن با دیدن ارادتمندان و مأمومین مشهود است. ذوق سلیم عرفی هم از ویژگی‌های برجستۀ ایشان بود که چه در فهم و استنباط احکام الهی و چه در تطبیق و اجرای آن، از انوع وسواس و افراط تفریط بری می‌داشت. اما خصلت آخر، ارادت شفاف و محبت خالصانۀ ایشان به امیر المؤمنین – صلوات الله علیه- بود که نگارندۀ کمترین، کمتر کسی را چنین دیده است. باشد که همان گونه که در دنیا از یاد آن حضرت چهره‌اش می‌شکفت، خداوند سُرورش را از دم مرگ تا ابد به زیارت و مصاحبت ایشان مستدام بدارد! 🔸 مشاهده متن کامل یادداشت http://mobahesat.ir/23384 🔻🔻🔻 @mobahesat
⚡ زمینه سازی اجرای احکام اسلامی و آماده سازی جهان برای ظهور، استراتژی قبل از ظهور ⭕ نقدی بر «مدارای مذهبی، استراتژی قبل از ظهور» استاد سروش محلاتی ✏سید مرتضی خاتمی سبزواری/رضا همدانی مشاهده متن کامل مقاله: http://mobahesat.ir/23398 🔻🔻🔻 @mobahesat
روحانیت و سیاست اخلاقی در انتخابات(۸): حجت‌الاسلام والمسلمین عالم‌زاده نوری: ✔ ورود مصداقی روحانیت در انتخابات، مصداقی از اهتمام به امور مسلمین است 🔹 در ادامه سلسله‌گفت‌وگوهایی که ذیل عنوان «روحانیت و سیاست اخلاقی در انتخابات» داشته‌ایم، این‌بار به سراغ حجت‌الاسلام والمسلمین محمد عالم‌زاده نوری رفتیم؛ پژوهشگر و عضو هیأت علمی گروه اخلاق و تربیت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی. به باور وی، بخشی از بدنه‌ی روحانیت بهتر است در جریان انتخابات ورود مصداقی داشته باشند. 🔹 آیا شأن نهاد عالمان دین ـ که وارثان انبیا هستند ـ در امتداد شأن پیامبران الهی این است که نسخه‌ای بدهند و بروند؟ یا علاوه بر آن باید دل بسوزانند و در مقام اجرا، تحقق و اقامه‌ی این نسخه کاری انجام دهند، مقداری تلخی‌ها را بگیرند و شرایط را جهت اجرا آماده کنند؟ 🔹 اگر واقعاً اسلام برای شما مهم است و می‌خواهید اقدام مؤثری برای اسلام انجام دهید، به مطلب نوشتن در کنج کتابخانه یا یک سخنرانی معمولی درباره‌ی اسلام اکتفا نکنید؛ دغدغه‌ی آن را داشته باشید که اسلام در بهترین صورت و مؤثرترین حضور خود مطرح شود و آن حضور، حضور حاکمیتی است. پس از حدود ۱۴۰۰ سال قدرت سیاسی در اختیار مکتب تشیّع قرار گرفته که باید آن را شاکر بود؛ شکر آن نیز بدین صورت است که اجازه ندهیم ــ به‌تعبیر حضرت امام ـ انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. 🔹 روحانیت برای همه اقشار و احزاب و جناح‌ها باید شأن پدری داشته باشد و وظیفه تبلیغ دین را برای همگان به خوبی انجام دهد؛ بنابراین نباید دیگران را از زیر پوشش خود خارج کند. اما این منافات ندارد با این‌که کسی را که اصلح می‌داند ــ یعنی برای تحقق آن ملاک‌های کلی مناسب‌تر می‌بیند ـ معرفی کند. 🔹 حمایت مصداقی نباید به صورت کلی باشد؛ حداقل از گذشته تجربه بگیریم و همیشه معرفی مصداقی ما مشروط بر سلامت این فرد باشد؛ یعنی در کنار آن‌که یک فرد را مصداقی برای اصلح تأیید می‌کنیم، بلافاصله او را مشروط کنیم بر آن‌که این فرد تا زمانی مورد حمایت است که در این راه مستقیم است و با توجه به این‌که انسان‌ها فسادپذیر هستند، بعد از آن اگر موردی دیدیم، خود ما اولین نفری هستیم که مقابل او خواهیم ایستاد. ⚡️این گفت‌وگو بمناسبت انتخابات سال ۱۳۹۶ انجام شده است که باتوجه به اهمیت محتوا بازنشر می‌شود. http://mobahesat.ir/14151 🔻🔻🔻 @mobahesat
مراجع عظام تقلید و انتخابات/ از انذارها تا ضرورت حمایت از نظام 🔸با نزدیک شدن موعد انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای شهر سال 1400 موضوع اهمیت مشارکت حداکثری اهمیت ویژه‌ای یافته است. این مشارکت بدون نقش‌آفرینی گروه‌های مرجع و نخبگانی جامعه محقق نخواهد شد. در حوزه‌های علمیه نیز سطوح مختلفی از حوزویان بویژه طلاب جوان تاکنون از طرق مختلفی سعی بر اقناع مردم برای حضورحداکثری و انتخاب صحیح داشته‌اند. در این بین اما نقش عالی‌ترین سطوح حوزه‌های علمیه شامل مراجع عظام تقلید و علما بیش از همه مهم به نظر می‌رسد. با نگاهی به نقش این بزرگواران در رخدادهای گوناگون چهل سال اخیر و انتخابات پیش‌رو چند نکته مهم متذکر می‌شود: 🔹 انقلاب اسلامی مولود حوزه و روحانیت است و فقها در شکل‌گیری، رویش و استحکام انقلاب اصلی‌ترین نقش را داشته‌اند و در این بین تهدیدات و خطرات جدی مانند جریان‌ها و افکار انحرافی بویژه در ابتدای انقلاب نتوانست این حرکت عظیم مردمی را دچار خدشه و انحراف سازد. لذا مراجع معظم تقلید و بزرگان حوزه این انقلاب را از جهات مختلف متعلق به خود دانسته و علیرغم اختلاف سلایق و نظرات اما همگی تلاش نموده‌اند این شجره طیبه مستحکم به راه خود ادامه دهد. انذارها، عتاب‌ها و انتقادات صریح آنان نیز همیشه از باب خیرخواهی بوده که به صورت کلی می‌توان استراتژی «حمایت ناصحانه» را بر آن نام نهاد. آنچه که باید باعث نگرانی جدی نظام وانقلاب اسلامی باشد نه انتقاد، بلکه بی‌تفاوتی مراجع عظام تقلید به مسائل نظام و حاکمیتی است که این بی‌تفاوتی سرمنشا انحراف و زوال نظام اسلامی خواهد بود. لذا نصایح و گلایه‌های مراجع عظام تقلید را باید از باب خیرخواهی برای نظام اسلامی غنیمت شمرد و با درک صحیح از رابطه‌ی آنان با حاکمیت اسلامی به دور از سطحی‌نگری‌های رایج سیاسی تلاش نمود تا حدامکان دغدغه‌‌ها و نگرانی آنان مرتفع گردد. 🔹از سوی دیگر نظام اسلامی نیز انتظار دارد مراجع بزرگوار تقلید در کنار نقدها و گلایه‌های کاملا دلسوزانه، در مقاطع خاص و مهم مانند انتخابات نقش‌آفرینی جدی برای حضور حداکثری مردم داشته باشند. گاه ممکن است انذارها و گلایه‌های ناصحانه به‌گونه‌ای بر حمایت‌ها غلبه داشته باشد که شائبه‌ی بی‌تفاوتی یا قهر از نظام را القاء سازد. قطعا مراجع بزرگوار تقلید و بیوت و موثرین بر امور اطلاع‌رسانی آنان به این نکته توجه دارند که بدخواهان نظام همیشه مترصد فرصت برای ایجاد فاصله و جدائی بین حوزه و نظام هستند. البته این تلاش‌ها همیشه از سوی دشمنان تابلودار نبوده و گاه با بی‌خردی و رفتارهای غیرعقلائی برخی به ظاهر خودی‌ها هم همراه بوده‌است. لذا از بزرگان حوزه و موثرین در بیوت مراجع عظام تقلید انتظار می‌رود نسبت به تحرکات دشمنان هوشیار بوده و عملکرد نابخردانه‌ی برخی از خرده‌جریان‌های سیاسی در حوزه را به حساب رفتار کلیت نظام با آنان نگذارند. 🔹در روزهای اخیر تعدادی از مراجع عظام تقلید با صدور اطلاعیه‌هایی از مردم برای حضور در انتخابات دعوت کرده‌اند. قطعا چند روز باقی مانده به انتخابات توجه بسیاری از حوزویان به چگونگی مواجهه‌ی مراجع تقلید با موضوع انتخابات خواهد بود. دعوت به شرکت در انتخابات و همچنین حضور مراجع تقلید در رای‌گیری دو نکته‌ی مهمی است که بدنه‌ی حوزه‌های علمیه به آن توجه دارند. بی‌شک بدنه‌ی حوزه شامل علما، اساتید و طلاب – با ضعف و شدت و مراتب مختلف- حامی نظام و انقلاب هستند و رفتار مراجع تقلید در خصوص امور مهم نظام تاثیر قابل توجی در جایگاه و اعتبار حوزوی آنان نیز خواهد داشت. http://mobahesat.ir/23409 🔻🔻🔻 @mobahesat