🏴🔻🏴🔻🏴 🏴🔻 #أولاد_البغایا 👈در ادامه مبحث به بررسی شخصیت هشتمین، نهمین و دهمین از ملاعین بنوالنعل(بنوالسرج)، رجاء بن منقذ عبدی،صالح بن وهب یزنی و سالم ابن خَثیَمه (لعنۀالله علیهم اجمعین)، از ملعونینی که نعل اسب خود را تازه و نو کردند و با اسب بر پیکرهای مطهر جولان داد پرداخته می شود. 8️⃣ رجاء بن منقذ عبدی رجاء بن منقذ عبدی (لعنۀالله علیه) از لشکریان عمر بن سعد ملعون در واقعه کربلا، وی از جمله ده نفری بود (بنوالنعل) که روز عاشورا پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) به دستور عمر سعد ملعون داوطلبانه با اسب بر پیکر مطهر آن حضرت تاختند و استخوان‌های سینه و ظَهر ایشان را در هم شکستند. (۱) در قیام مختار ثقفی رجاء بن منقذ به همراه دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام تاخته بودند(لعنۀالله علیهم)، دستگیر شدند و سپس به دستور مختار ثقفی دست و پاهایشان با میخ‌ به زمین دوختند و اسب بر بدنشان تاختند تا کشته شدند. (۲) 9️⃣ صالح بن وهب یزنی(لعنۀالله علیه) صالح بن وهب یزنی (مزنی) جعفی(لعنۀالله علیه)، از لشکریان عمر بن سعد (لعنۀالله علیه) در واقعه کربلا بود که در شهادت امام حسین(علیه السلام) نقش داشت. او یکی از ده سواری است (بنوالسرج) که پس از شهادت حضرت اباعبدالله با اسب بر بدن آن‌حضرت تاخت. ▪️از اقدامات شنیع و خبیث صالح بن وهب (لعنۀالله علیه)، تاختن اسب بر بدن امام حسین(علیه السلام) و زدن نیزه بر پهلوی آن حضرت بوده است. ▪️نام وی در منابع صالح بن وهب یزنی، صالح بن وهب مزنی، صالح بن وهب جعفی و صالح بن وهب مُرّی ثبت شده است. (۳) ▪️در روز عاشورا، شمر بن ذی الجوشن(لعنۀالله علیه) با گروهی از سپاهیان عمر سعد (لعنۀالله علیه) که صالح بن وهب (لعنۀالله علیهم اجمعین) از جمله آنان بود به‌سوی حضرت ثارالله امام حسین (علیه السلام) آمدند. ▪️شمر(لعنۀالله علیه) آنان را برای به شهادت رساندن امام تشویق می‌کرد. صالح بن وهب (لعنۀالله علیه) نیزه‌ای به پهلوی آن‌حضرت زد و در نتیجه ایشان با گونه راست خود از اسب به زمین افتاد.(۴) ▪️صالح بن وهب، از جمله ده نفری است (بنوالنعل)که به دستور عمر بن سعد (لعنۀالله علیه) با اسب بر بدن امام حسین(علیه السلام) تاختند. ▪️بعد از واقعه عاشورا صالح بن وهب (لعنۀالله علیه) و دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام حسین(علیه السلام) تاخته بودند نزد ابن زیاد (لعنۀالله علیه)رفتند و جایزه اندکی از او دریافت کردند. از ابوعمرو زاهد نقل شده است که ده نفری که با اسب بر بدن امام حسین(علیه السلام) تاختند، همه زنازاده بوده‌اند. ▪️سرانجام در سال ۶۶ ق، مختار ثقفی به خون‌خواهی حسین بن علی(علیهماالسلام) قیام کرد، او دستور داد دست و پای صالح بن وهب (لعنۀالله علیه) و دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام حسین(علیه السلام) تاخته بودند را با میخ‌های آهنین بر زمین کوبیدند و با اسب بر بدنشان تاختند تا کشته شدند. (۵) 🔟 سالم ابن خَثیَمه ▪️سالم بن خَیثَمه جُعفِی (لعنۀالله علیه) از لشکریان عمر بن سعد (لعنۀالله علیه) در واقعه کربلا، وی از جمله ده نفری بود از بنوالسرج (بنوالنعل) که روز عاشورا پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) به دستور عمر سعد (لعنۀالله علیه) با اسب بر بدن آن حضرت تاختند.(۶) ▪️در قیام مختار ثقفی سالم بن خَیثَمه همراه دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام تاخته بودند، دستگیر شدند و سپس به دستور مختار ثقفی به صورتی مشابه اعدام شد. ▪️آن ملعونین پس از واقعه کربلا نزد ابن زیاد (لعنۀالله علیه) رفتند و جایزه ناچیزی دریافت کردند. از ابوعمرو زاهد نقل شده است که این ده نفر همه زنازاده بوده‌اند. (۷) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۱۱۱. (۲) سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۸. (۳) بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۷؛ ابومخنف، وقعة الطف، ص۲۵۰. سماوی، ابصارالعین، ص۳۷. (۴) قمی، نفس المهموم، ص ۲۳٠و۳۴۷ و۳۴۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص ۵۴و ۵۹ و ۶٠؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص ۱۲۴و۱۳۵و۱۳۶. (۵)ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۸؛ مقرم، مقتل الحسین علیه‌السلام، ص۳۱۷. (۶) ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۱۱۱. (۷) مقرم، مقتل الحسین، ص۳۱۷؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹ و۶۰؛ سید بن طاووس، ص ۱۳۵ و۱۳۶؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۷ و ۳۴۸. 🏴🔺 🏴🔺🏴🔺🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏴🔻🏴🔻🏴 🏴🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث اولاد البغایا به بررسی بنو السنان پرداخته شد. ◽️«وأمّا بنوسنان: فأولاد الذی حمل الرمح الذی علی سنانه رأس الحسین علیه السلام» ▪️مرحوم کراجکی در کتاب کنزالفوائد می نگارد: بنوسنان، اولاد کسی هستند که نیزه ای را حمل می کرد که سر حسین بن علی (علیهماالسلام) برآن بود. 👈بیان گردید که آنان نیز ملاعینی بودند که بعد از شهادت حضرت ثارالله اباعبدالله الحسین و اصحابشان (صلوات الله علیهم اجمعین) رئوس مقدس و مطهر شهدا را به نیزه ها زدند. 🔸حضرت صاحب الامر و الزمان در مورد رأس مطهر حضرت سیدالشهداء بر سر نیزه در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: ✨و رفع علی القناة رأسک سرت بر بالای نیزه قرار داشت✨ 🔳در این جا به بررسی شخصیت اولین ملعون از بنوالسنان، شمر بن ذی الجوشن (لعنۀالله علیه) پرداخته می شود. 1️⃣شمر بن ذی الجوشن(لعنۀالله علیه) ▪️شمر بن ذی الجَوْشَن(لعنۀالله علیه)، کنیه‌اش ابوسابغه، از تابعین و رؤسای قبیلۀ هَوازِن از تیرۀ بنی عامر بن صَعْصَعَه و از خاندان ضِباب بن کلاب بود ازاین رو، از او با نسب‌هایی چون عامری، ضِبابی و کلابی یاد کرده‌اند.(۱) ▪️پدر شمر (ذی الجوشن) شُرَحبیل بن اَعْوَر بن عمرو نام داشت. درباره سبب نام‌گذاری آن ملعون به ذی الجوشن برخی معتقدند به جهت برآمده بودن سینه‌اش به ذی الجوشن معروف شده است. به قولی نیز، نام او جَوشن بن ربیعه بود. ▪️ذوالجوشن به خواسته پیامبر اکرم (علیه السلام) برای پذیرش اسلام اهمیتی نداد اما پس از فتح مکه، چون مسلمانان بر مشرکان پیروز شدند، اسلام آورد. در واقعه کربلا، امام حسین(علیه السلام) پس از اهانت شمر(لعنۀالله علیه)، وی را پسر زن بُزچران خطاب کرده است.(۲) ▫️منابع تاریخی از مادر شمر به پلیدی یاد کرده‌اند، تا جایی که گفته‌اند وی هنگام جابه‌جایی گوسفندانش، به گناه آلوده شد و شمر(لعنۀالله علیه) از راه نامشروع به دنیا آمد. ▪️هو شمر بن ذي الجوشن بن شرحبيل بن الأعور بن عمر بن معاوية (و هو الضبّاب بن كلاب). ▪️روى هشام بن محمّد الكلبي في كتاب (المثالب) أن امرأة ذي الجوشن خرجت من جبّانة البيع إلى جبانة كندة، فعطشت في الطريق، و لاقت راعيا يرعى الغنم، فطلبت منه الماء، فأبى أن يعطيها إلا بالإصابة منها؛ فواقعها الراعي، فحملت بالشمر اللعين. ▪️لذلك لما قال شمر للحسين (عليه السلام) يوم الطف: تعجّلت بالنار قبل يوم القيامة، أجابه الحسين (عليه السلام): يابن راعي المعزى، أنت أولى بها صليّا. ▪️و كان شمر في السابق داخلا في معسكر أمير المؤمنين (عليه السلام) في صفين، ثم مال إلى الخوارج و صار في حزب الشيطان، مع يزيد و ابن زياد، ثم باشر بنفسه قتل الحسين (عليه السلام) و ذبحه. نعوذ بالله من خبث السريرة و سوء الخاتمة. ▪️شمر بن ذی الجوشن(لعنۀالله علیه) در ابتدا از یاران امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) بود. وی در جنگ صفّین، آن حضرت را یاری کرد و در مبارزه با اَدهم بن مُحرِز باهِلی (از سپاه شام)، صورتش به شدت مجروح گشت. اما بعدها ازامام علی (علیه السلام) روی گرداند و از دشمنان پر کینه او و خاندانش شد.(۳) ▪️شمر(لعنۀالله علیه) هنگام دستگیری حُجر بن عَدی از صحابه پیامبر و از یاران امام علی (علیهما السلام)، در سال ۵۱، جزء کسانی بود که نزد زیاد بن ابیه به دروغ شهادت داد که حجر مرتد شده و شهر را به آشوب کشیده است. در حادثه کربلا نیز، او از قاتلان و مسببان شهادت امام حسین(علیه السلام) بود. 📌ادامه دارد.... ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. العقد الفرید، ابن عبدربّه، ج۳، ص۳۱۸ـ۳۲۰؛ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج۲۳، ص۱۸۶؛ ابن سعد، ج۶، ص۴۶. ۲. طبقات ابن سعد، ج ۶، ص۲۴و۴۷و۴۸؛ تاریخ مدینه دمشق، ج ۲۳، ص۱۸۷ـ۱۸۸؛ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۷؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۹۶. ۳. سفينة البحار، ج ۱ ص ۸۸؛ وقعة صفین، نصربن مزاحم، ص۲۶۷ـ۲۶۸؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۲۸. 🏴🔺 🏴🔺🏴🔺🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏴🔻🏴🔻🏴 🏴🔻 #أولاد_البغایا 🔳نقش شمر(لعنة الله علیه) در واقعه کربلا ▪️وقتی مسلم بن عقیل در سال ۶۰ قمری از سوی امام حسین به کوفه رفت، شمر(لعنة الله علیه) از جمله افرادی بود که از طرف عبیدالله بن زیاد(لعنۀالله علیه)، حاکم کوفه، مأمور شد مردم را از اطراف مسلم پراکنده سازد. وی در سخنانی مسلم را فتنه‌گر نامید و کوفیان را از سپاه شام ترساند. ▪️پس از آنکه امام حسین(علیه السلام)به کربلا رسید، عمر بن سعد(لعنة الله علیه)، فرمانده لشکر کوفه، قصد جلوگیری از جنگ و خون ریزی داشت و به دنبال راه حل مسالمت آمیز بود. اما شمر(لعنة الله علیه)، ابن زیاد(لعنة الله علیه) را که به نظر می‌رسید با قصد عمر بن سعد(لعنة الله علیه) موافق است، به جنگ با امام تشویق کرد. ▪️در عصر روز ۹ محرم سال ۶۱ قمری، شمر با چهار هزار سپاهی و نامه تهدیدآمیزی از سوی ابن زیاد(لعنة الله علیه)، برای عمر بن سعد(لعنة الله علیه) به کربلا رسید. ابن سعد با دیدن نامه، خطاب به شمر(لعنة الله علیه) گفت کاری را که در آن امید صلاح بود تباه کردی. با این حال، عمر سعد(لعنة الله علیه) دستور ابن زیاد مبنی بر اخذ بیعت از امام حسین(علیه السلام) یا جنگ با او را پذیرفت. و شمر(لعنة الله علیه) سردار سپاه او گردید. شمر ملعون برای حفظ سنّت قبیله‌ای و پیوندهای جاهلی، از آنجا که با‌ حضرت ام البنین(سلام الله علیها)، مادر حضرت عباس، هم قبیله بود، در عصر تاسوعا عباس و برادرانش را خواهر زاده‌ خود صدا کرده و خواست تا امان نامه‌ای از ابن زیاد(لعنة الله علیه) برای آنان بگیرد، اما آنها نپذیرفته و در کنار امام ماندند.(۱) 🔳روز عاشورا صبح روز عاشورا، شمر(لعنة الله علیه) فرماندهی قسمت چپ جبهه سپاه ابن سعد(لعنة الله علیه) را برعهده گرفت و هنگامی که با خندق و هیزم مشتعل در اطراف خیمه‌های امام (علیه‌السلام) و یارانش روبه رو شد، با امام گستاخانه سخن گفت پس از آنکه امام (علیه‌السلام) برای تذکر به سپاه کوفه خطبه‌ای در سابقه درخشان خاندانش و بیاناتی از رسول اکرم (علیه السلام) در مورد دوستی اهل بیت آغاز نمود، شمر(لعنة الله علیه) کلام امام را قطع کرد اما حبیب بن مظاهر به او پاسخ دندان‌شکنی داد. ▪️یک بار دیگر زمانی که زُهَیر بن قَین، از یاران امام، به پند و اندرز کوفیان پرداخت و آنان را به یاری امام حسین(علیه السلام) دعوت کرد، شمر(لعنة الله علیه) به سوی او تیری پرتاب نمود و به او اهانت کرد. ▪️وقتی عبداللّه بن عُمَیر کلبی به شهادت رسید، شمر(لعنة الله علیه) به غلام خود (رستم) دستور داد تا با نیزه‌ای همسر عبداللّه را که بر بالینش نشسته بود نیز به شهادت رساند. شمر(لعنة الله علیه)، نافع بن هِلال جَمَلی، یار دلاور امام حسین، را پس از جنگی سخت، در حالی که دو بازوی نافع شکسته بود، اسیر کرد و به شهادت رساند. ▪️پس از شهادت بسیاری از اصحاب امام حسین(علیهم السلام)، دشمنان به سوی خیمه‌ها حمله بردند. شمر(لعنۀالله علیه) نیزه خود را در خیمه امام حسین فروبرد و فریاد زد که آتش بیاورید تا این خیمه را با اهلش بسوزانم. امام او را نفرین کرد و حتی دوستش، شَبَث بن رِبعی(لعنۀالله علیه)، نیز او را سرزنش نمود. ▪️ یک بار دیگر در عصر عاشورا و قبل از شهادت امام حسین(علیه السلام)، شمر لعین قصد داشت به خیمه امام، که خاندانش نیز در آن بود، حمله کند و آن را به تاراج برد؛ اما امام او را از این کار برحذر داشت و شمر(لعنة الله علیه) بازگشت. 🔳به شهادت رساندن حضرت ثارالله امام حسین(علیه السلام) ▪️شمر(لعنة الله علیه) به تیراندازان دستور داد تا بدن امام را هدف قرار دهند. سپس با فرمان او، همه به سوی امام حمله بردند و کسانی از جمله سِنان بن اَنَس و زُرْعَة بن شریک(لعنة الله علیهما) ضربه‌های نهایی را بر امام وارد کردند.(۲) ▪️پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) نیز اعمال شنیع و فجیع وی تمامی نداشت. در نقلی آمده است که این ملعون لعین در تازاندن اسب ها با نعل تازه و نو و مثله کردن پیکرها به جهت تقرب و تبرک و در غارت و آتش زدن خیمه‌ها نیز نقش داشته است و می توان وی را از بنوالنعل نیز شمرد. شمر(لعنة الله علیه) قصد داشت حضرت سیدالساجدین(علیه السلام) را که در بستر بیماری بود به قتل رساند، اما عده‌ای مانع او شدند. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. تاریخ طبری، ج ۵، ص۲۶۹ و۲۷۰ و۴۱۴ و ۴۱۵؛ وقعة الطف، ابومخفف، ص۱۲۳و۱۲۴- ص۱۸۷ـ۱۸۸؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۸۷و۸۸ و۸۹؛ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۳ـ۴۸۴. ۲. وقعة الطف، ابومخنف، ص۲۰۵؛ انساب الاشراف بلاذری، ج۲، ص۴۸۷ و ۵٠٠و ۵۱۲؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۹۶و۱۱۱و۱۱۲؛ انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۴۸۸و۴۸۹ و۴۹۳و۴۹۹؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۲۵و۴۲۶و ۴۳۸و ۴۴۱و۴۴۲ و۶۵٠ ؛ مقاتل الطالبیین، ابوالفرج اصفهانی، ص۱۱۸؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج ۲، ص۴۱ـ۴۲. 🏴🔺 🏴🔺🏴🔺🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات 👇👇👇👇👇 @mobahesegroup

🏴🔻🏴🔻🏴 🏴🔻 #أولاد_البغایا 🔳نقش شمر لعین در روز عاشورا 🔳به شهادت رساندن حضرت ثارالله امام حسین(علیه السلام) ▪️امام حسین (علیه‌السلام) در روز عاشورا به شمر(لعنۀالله علیه) فرمودند: «رسول خدا راست گفت که گویا سگ سیاه و سفیدی را می‌بینم که خون اهل بیتم را می‌آشامد».(۱) 🔳حوادث پس از عاشورا در یازدهم محرّم ۶۱، ابن سعد دستور داد رئوس ۷۲ تن از شهدای کربلا را از پیکر جدا کنند و به همراه شمر و تنی چند از فرماندهان سپاه به کوفه، نزد ابن زیاد(لعنۀالله علیهم اجمعین) ببرند. ▪️قبیله‌هایی که در نبرد کربلا شرکت کرده بودند، برای جایگاه‌یافتن نزد ابن زیاد، سرهای شهدا را بین خود تقسیم کردند. قبیله هوازن، به رهبری شمر(لعنۀالله علیه)، بیست سر و بنا به نقل ابن طاووس دوازده سر را نزد ابن زیاد بردند. گفته شده است که شمر پیشاپیش عمر بن سعد(لعنۀالله علیهما)سرهای شهدا را حرکت می‌داد. ▪️عبیداللّه بن زیاد(لعنۀالله علیه)، به فرمان یزید بن معاویه(لعنۀالله علیهما)، اسرای کربلا و سرهای شهدا را با شمر و همراهانش به سوی یزید(لعنۀالله علیهم)در شام فرستاد. شمر نزد یزید(لعنۀالله علیهما)سخنان توهین آمیزی درباره امام و دیگر شهدای کربلا بیان نمود.(۲) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. تاریخ طبری، ج ۶، ص۵۳؛ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج ۲۳، ص۱۹۰؛ طبقات ابن سعد، ج ۵، ص۲۱۲؛ تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۵۴؛ الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۱۱۲ـ۱۱۳. ۲. انساب الاشراف بلاذری، ج ۲، ص۵۰۳ و۵٠۴؛ طبری، ج ۵، ص۴۶۸و۴۵۶ و۴۶٠؛ الاخبار الطوال، دینوری، ص۲۶۰تاریخ طبری، ج ۵، ص۴۵۹ و الارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص۱۱۸، که این سخنان را به زحربن قیس نسبت داده‌اند. 🏴🔺 🏴🔺🏴🔺🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏴🔻🏴🔻🏴 🏴🔻 #أولاد_البغایا 🔳لعنیه شمر(لعنةالله علیه) در زیارات ◽️دو بار در زیارت عاشورا از شمر با لعن و نفرین یاد شده است. ✨و لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً (شَمِراً)وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ✨ 🔸خدا لعنت کند عمر بن سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند گروهی را که اسبها را برای جنگ با حضرتت زین و لگام کردند و برای جنگ با تو مهیا گشتند. ✨اللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَ ابْنَ مَرْجانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ اَبی سُفْیانَ وَ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ اِلی یَوْمِ الْقِیمَةِ✨ 🔸خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم و لعنت کن عبیداللّه پسر زیاد و پسر مرجانه را و عمر بن سعد و شمر و خاناپدان ابوسفیان و خاندان زیاد و خاندان مروان را تا روز قیامت ◽️در زیارت ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامر، امام زمان نیز شمرلعین قاتل حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و ملعونی که در آخر سر را از پیکر مفارقت می دهد، معرفی شده است. ✨و الشِّمْرُ جَالِسٌ عَلَى صَدْرِكَ وَ مُولِغٌ سَيْفَهُ عَلَى نَحْرِكَ قَابِضٌ عَلَى شَيْبَتِكَ بِيَدِهِ ذَابِحٌ لَكَ بِمُهَنَّدِهِ. ✨(۱) 🔸درحالی که شمر بر روی سینه‌ات نشسته و شمشیرش را بر گودی زیر گلوی تو فرو برده و محاسنت را با دستش گرفته بود، سرت را با شمشیر خود از پیکر مطهر جدا کرد. (عَلَيْهِ لَعَائِنُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ اللَّاعِنِينَ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ) 🔳سرنوشت شمر ملعون در پی قیام مختار ثقفی در سال ۶۶ قمری، شمر(لعنۀالله علیه) در جنگ علیه او شرکت کرد اما مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع (از محله‌های کوفه) شکست داد و شمر(لعنۀالله علیه) از کوفه گریخت. ▪️مختار جمعی را به همراه غلام خود (زِربی) در پی او فرستاد. شمر(لعنۀالله علیه) غلام مختار را کشت. و به قریه‌ای به نام ساتیدَما گریخت و از آنجا به قریه‌ای به نام کلتانیه (بین شوش و روستای صَیمره) رفت. ▪️شمر(لعنةالله علیه) نامه‌ای برای مُصعَب بن زبیر فرستاد که آماده جنگ با مختار بود، اما برخی از سپاهیان مختار، شمر(لعنۀالله علیه) را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را کشتند و سرش را نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان انداختند. مختار نیز سر شمر(لعنۀالله علیه) را برای محمد بن حنفیه فرستاد.(۲) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. کامل الزیارات، ابن قولویه، ص۳۲۹؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۳۲۲.(زیارت ناحیه مقدسه) ۲. انساب الاشراف بلاذری، ج ۶، ص۶۵و۵۸و۵۹؛ طبری، ج ۶، ص۱۸، ۲۹و ۵۲؛ الاخبار الطوال، دینوری، ص۳۰۵؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج ۲، ص۲۸۰؛ منتهی الامال ج۱ ص ۵۹۴؛ امالی شیخ طوسی ج۱ ص ۲۵٠؛ مقاتل الطالبین ۱۱۸؛ موسوعة‌الامام الحسین به نقل از بسیاری از مقاتل و سیره‌نویسان. 🏴🔺 🏴🔺🏴🔺🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏴🔻🏴🔻🏴 🏴🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث اولاد البغایا از بنوالسنان به بررسی دومین شخصیت از رئوس آن ملاعین، عبدالرحمن بن محمد بن اشعث (لعنۀالله علیهم اجمعین) پرداخته می شود. 2️⃣عبدالرحمن بن محمد بن اشعث بن قیس بن‌ معدي‌ كرب‌ اشج‌ کندی ازدی کوفی(لعنۀالله علیهم اجمعین) ▪️عبدالرحمن(لعنة الله علیه)، از امراء سیاسی و نظامی بنی امیه بود که نامش در تاریخ با عنوان ابن اشعث نیز مطرح شده است. پدر وی محمد بن اشعث بن قیس کندی ازدی کوفی، مادر او، ام عمرو، دختر سعید بن قیس و برادران وی، صباح، اسحاق و منذر که ظاهرا ناتنی و قاسم برادر تنی او بود. ▪️وی منسوب به خاندان حارث بن معاویه بن کنده حضرموت در جنوب عربستان بود. عبدالرحمن و خاندانش میانه خوبی با حضرات آل الله نداشتند.(۱) 🔸 شیخ الائمه امام صادق (علیه السلام) در مورد عائله عبدالرحمن(لعنة الله علیه) فرموده اند: اشعث(لعنۀالله علیه)، که جد او بود در قتل حضرت امیرالمومنین، علی بن ابیطالب (علیه السلام) مشارکت داشت، عمه اش جعده، قاتل امام البقیع، امام حسن مجتبی (علیه السلام) بود و پدرش محمد بن اشعث (لعنة الله علیهما)که در قتل حضرت سید الشهداء امام حسین بن علی (علیه السلام) شرکت داشت.(۲) ▪️عبدالرحمن(لعنة الله علیه) نیز از ملاعین همین قبیله سرشناس بوده که در ۴٠ سال اول خلافت بنی امیه، همکاری با امویان را در برابر دولتمردان و مراکز قدرت دیگر ترجیح میدادند. ▪️ او به همراهی عائله اش در عرصه سیاست وارد شد. ▪️در سال ۶٠ ه.ق عبدالرحمن(لعنة الله علیه) به مجلسی وارد می شود که پدرش محمد بن اشعث را، مشغول گفتگو با عبیدالله بن زیاد(لعنة الله علیه) مشاهده می کند و او را از محل اختفای حضرت مسلم باخبر می کند که همین امر باعث دستگیری حضرت مسلم و استشهاد ایشان می شود.(۳) ▪️سال ۶۶ ه.ق، در قیام مختار ثقفی عبدالرحمن بن محمد بن اشعث(لعنة الله علیهم) به همراه قبیله اش در خدمت زبیریان قرار می گیرند تا جائیکه در حجاز اقامت گزید. وی فرمانده سپاهی شد و شهر مدینه را از لشگریان بنی امیه حفظ کرد، و مامور جمع آوری مالیات مدینه از طرف حکومت آل زبیر شد. ▪️در اوایل قیام مختار، سیاست مماشات و آشتی موقت با او را داشت و حتی با پدرش محمد که آماده جنگ با مختار بود مخالفت کرد. ▪️اما اوایل سال ۶۷ ه.ق به بصره رفت و چون پدرش را همراه بزرگان کوفه در جنگ با مختار دید، فورا به کمک او شتافت و مصعب بن زبیر حریف سرسخت مختار را تقویت و حمایت نمود و چون پدر و دو برادرش در جنگ با مختار کشته شدند، نفرت و کینه عمیقی نسبت به شیعیان پیدا کرد و به انتقام خون آنها، شیعیانی که در زندان بودند و حتی اسیران هم قبیله اش را کشت. ▪️ در برخی اقوال آمده است بعد از پدرش، با وجود برادران بزرگتر، او جانشین پدر و رئیس قبیله کنده شد. ▪️در حکومت زبیریان، مدتی از طرف مصعب بن زبیر حاکم بلاد شرق اسلامی، حکومت فارس را به جای مهلب بن ابی صفره حاکم خراسان بدست گرفت. عبدالرحمن در زمان حکومت مروانیان که برادرش اسحاق مدتی فرمانده سپاه اعراب طبرستان بود، فرماندهی قسمتی از این سپاه را به عهده داشت تا با حملات ناگهانی شبیب رهبر بزرگ خوارج مقابله کند. ▪️درباره پایان زندگی عبدالرحمن بن اشعث(لعنة الله علیهما) روایات و اخبار گوناگون و داستان های مختلفی نقل شده، اما آنچه که همه در آن اتفاق نظر دارند این است که نامه ها و پیام ها و یا تهدیدهای حاکم عراق یعنی حجاج به رتبیل، سرانجام او را مجبور کرد تا عبدالرحمان را تسلیم کند. او نیز با توسل به خودکشی در بین راه خود را از بام قصری به زیر افکند و کشته شد. (۴) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱.طبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الامم و الملوک، ج ۳، ص ۱۳۸. ۲. کلینی، الکافی، ۱۳۶۵ق، ج۸، ص۱۶۷. ۳. طبری، ج ۵، ص ۳۷۰. ۴. دانشنامه بزرگ اسلامی(به نقل از کامل ابن اثیر، وفیات ابن خلکان، تاریخ طبری، ابوالفرج اصفهانی الانحانی، جاحظ، و چندین منبع دیگر)، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳ ص۸۸۹؛ تاریخ خلفا ج ۲رسول جعفریان؛ دائره المعارف فارسی (مصاحب). 🏴🔺 🏴🔺🏴🔺🏴 کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏳️🔻🏳️🔻🏳️ 🏳️🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث بنوالسنان، ملاعینی که بعد از به شهادت رساندن حضرت سیدالشهداء و اصحابشان رئوس مطهر و مقدس را بر سر نیزه کردند و چهل منزل به همراه اسرای آل الله گرداندند و به قصد تقرب و تبرک به نزد یزید بن معاویه بن ابی سفیان (لعنۀالله علیهم اجمعین) بردند، به بررسی سومین رأس از ملاعین، قیس بن اشعث کندی(لعنۀالله علیهما) پرداخته می شود. 3️⃣قیس بن اشعث کندی ▪️پدر وی، اشعث بن قیس کندی رئیس قبیله کنده و کارگزار حضرت مولا امیر المومنین علی بن ابیطالب(علیهماالسلام) در آذربایجان بود. هر چند او در جنگ صفین در لشکر آن حضرت حضور داشت، اما در تحریک خوارج بر علیه امام نقش داشت.(۱) ▪️اخوی قیس، محمد بن اشعث و جعده(لعنۀالله علیها) نیز خواهر او که قاتل و همسر امام حسن مجتبی کریم اهل بیت (علیه السلام) است، که هر کدام جداگانه افعال فجیع و شنیع در دشمنی با «آل الله» داشتند. ▪️قیس در سال ۶٠ هـ.ق، از امراء بنی امیه و سپاه عمر بن سعد(لعنۀالله علیهم اجمعین) بود. وی به همراه عده ای دیگر به حضرت اباعبدالله امام حسین (علیه السلام) مکاتبه کردند و آن حضرت را به کوفه دعوت و آمادگی خود را برای یاری آن حضرت اعلام نمودند. ولی بعد به لشگر شام پیوست و این مکاتبه و دعوت را انکار نمود. 🔸روزی که امام حسین (علیه السلام) فریاد زد که: ای شیث بن ربعی و ای حجار بن ابجر و ای قیس بن اشعث و... مگر شما نبودید که به من نامه نوشتید که میوه ها رسید و باغ ها سبز شده و بر لشگری آماده یاری تو، وارد شو!! ▪️قیس بن اشعث(لعنۀالله علیه) گفت: ما نمی دانیم که تو چه می گویی! به حکم پسرعمویت عبیدالله بن زیاد(لعنۀالله علیه) سر فرود آور، که از جانب آنها نیکی می بینی یا چیزی را که دوست داشته باشی. 🔸حضرت سید الشهداء (علیه السلام) فرمود: نه به خدا قسم چون ذلیلان دست در دست شما نمی نهم و مانند بندگان نگریزم.(۲) ▪️وی در شب عاشورا، آنگاه که امام (علیه السلام) و اصحابشان یک شب را از سپاه عمر بن سعد (لعنۀالله علیهما) مهلت خواستند تا به راز و نیاز با خدا بپردازند، و عمر بن سعد (لعنۀالله علیهما) در این امر تردید داشت، قیس(لعنۀالله علیه) به او گفت: درخواست آنها را اجابت کن به جان خودم سوگند که آنها صبح فردا با تو خواهند جنگید. ▪️روز عاشورا (دهم محرم سال ۶۱هـ.ق) به عنوان فرمانده قبیله کنده و ربیعه در سپاه عمربن سعد(لعنۀالله علیهما) بود و با حضرت اباعبدالله امام حسین (علیه السلام) و یارانش جنگ سختی کرد. ▪️پس از شهادت امام حسین (علیه السلام) که کوفیان به غارت اموال و خیمه های آن حضرت پرداختند، این مرد خبیث، قطیفه خز (رولباسی) امام را برداشت و سرقت کرد. از همین جهت به او قیس القطیفه(لعنۀالله علیه) می گفتند. ابن جوزی گفته است که عمامه امام را ربوده است. ▪️بعد از عاشورا و شهادت حضرت ثارالله (علیه السلام) و اصحابشان، عمربن سعد(لعنۀالله علیهما) دستور داد تا سرهای اصحاب و یاران آن حضرت توسط شمربن ذی الجوشن و عمروبن حجاج و قیس(لعنۀالله علیهم) به کوفه فرستاده شد. ▪️قیس بن اشعث (لعنۀالله علیهما) پس از پدر رئیس قبیله کنده شد و هنگامی که سرهای شهدای کربلا را نزد ابن زیاد(لعنۀالله علیه) آوردند او رئیس این قبیله بود. ▪️بنا بر نقلی است بر اینکه قبایل مختلف، آن سرها را بین خود تقسیم کردند تا به این وسیله نزد عبیدالله بن زیاد و یزیدبن معاویه(لعنۀالله علیهم) ، تقرب جویند و از این رو، قبیله کنده که رئیس آنها قیس بود ۱۳ سر را برداشتند. ▪️به روایت خوارزمی و دیگران، وی به مرض جذام مبتلا گشت و آن قدر بر خانواده اش ناهموار بود که آنها از او دوری کرده، و از خانه بیرونش انداختند و در مزبله (جائی که مدفوع انسان و حیوانات را می ریزند) افکندند و در حالی که زنده بود سگ ها گوشتش را می خوردند. ▪️ در برخی اقوال نیز منقول است: پس از واقعه عاشورا، قیس(لعنۀالله علیه)، از ترس اینکه بصریان او را شماتت کنند از رفتن به بصره خودداری کرد و در کوفه به عبدالله بن کامل از فرماندهان مختار پناهنده شد؛ اما مختار ابوعمره را به مخفیگاهش فرستاد و او را به درک واصل کرد. (۳) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۲، ص۲۹۶؛ طبری، تاریخ، ج۴، ص۵۶۱. ۲. ابوالفرج اصفهانی، مقاتل‌الطالبیین، ص۹۹؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۲۵؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۸. ۳. دینوری، اخبارالطوال ص ۲۵۹،۳٠۲؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۶۲؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص ۲٠۷،۲٠۴،۱۸۵؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص ۴۶۸،۴۵۳،۴۱۷؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۸؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ج۵، ص۳۴۱؛ موسوعۀ الامام الحسین به نقل از منابع دیگر. 🏳️🔺 🏳️🔺🏳️🔺🏳️ کانال رسمی پاسخ به شبهات

🏳️🔻🏳️🔻🏳️ 🏳️🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث اولاد البغایا به بررسی بنوالسنان پرداخته شد. بیان گردید که بعد از واقعه عاشورا و به شهادت رساندن حضرت اباعبدالله الحسین و اصحابشان (صلوات الله علیهم اجمعین)، اعمال و افعال فجیع و شنیع ملاعین تمامی نداشت و رئوس مطهر و مقدس حضرات را به قصد تقرب و دریافت صله و پاداش بر سر نیزه ها کردند، و در شهرها گرداندند و به نزد ابن زیاد و یزید (لعنۀالله علیهما) بردند. 🔳اکنون به بررسی شخصیت چهارمین ملعون، خولی بن یزید اصبحی(لعنۀالله علیهما) که حامل رأس مقدس و مطهر حضرت سیدالشهداء امام حسین (علیه السلام) بود می پردازیم. 4️⃣خولی بن یزید اصبحی کوفی ایادی دارمی حمیری ▪️خولی بن یَزید اَصْبَحی اَیادی دارِمی(لعنۀالله علیهم اجمعین)، از لشکریان عمر بن سعد (لعنۀالله علیه) در واقعه کربلا است. وی در روز عاشورا در شهادت امام حسین، عثمان بن علی و جعفر بن علی (علیهم السلام) نقش داشته است. ▪️خولی فرزند یزید اصبحی(لعنۀالله علیهما) و از قبیله حِمْیر (از قبایل یمن که در سال نهم هجری اسلام آوردند) است. نام او در واقعه عاشورا آمده و از قاتلان امام حسین(علیه السلام) شمرده شده است. ▪️نوار بنت مالک یا عیوف، همسر وی بود، هنگامی که خولی (لعنةالله علیه) سر امام را به خانه آورد او را سرزنش کرد. همچنین مخفیگاه او را به یاران مختار نشان داد. طبری نوار بنت مالک را از بنی‌اسد دانسته است و به همسر دیگر وی از حضرمیان نیز اشاره کرده است.(۱) ▪️همانطور که اشاره شد شهادت عثمان بن علی(علیه السلام) را به خولی نسبت داده‌اند. او روز عاشورا تیری به سمت عثمان بن علی انداخت، سپس مردی از بنی دارم او را به شهادت رساند.(۲) ▪️او تیر دیگری به سمت جعفر بن علی پرتاب کرد که به شقیقه یا چشم او اصابت کرد. برخی منابع شهادت جعفر بن علی را نیز به او نسبت داده‌اند. ▪️خولی به تحریک شمر بن ذی الجوشن و یا سنان(لعنۀالله علیهم اجمعین)، قصد داشت رأس حضرت را از پیکر جدا کند، اما لرزشی بر دست و پایش افتاد و نتوانست چنین کند.(۳) ▪️خولی (لعنۀالله علیه)، از حاملان رئوس مطهر شهدای کربلا به سمت ابن زیاد(لعنۀالله علیه) بود. عمر بن سعد (لعنۀالله علیه)، رأس مقدس حسین بن علی(علیهماالسلام) را به خولی و حمید بن مسلم (لعنۀالله علیهما) سپرد تا به کوفه و نزد عبیدالله ملعون ببرند. خولی (لعنۀالله علیه) شبانگاه به کوفه رسید و چون قصر بسته بود، رأس مبارک را به خانه برد و آن را زیر تشتی قرار داد. و به همسرش گفت: ▪️«من برای تو چیزی آورده‌ام که برای همیشه ما را بی‌نیاز خواهد کرد. این رأس حسین (علیه السلام) است که در خانه تو است. همسرش گفت: وای بر تو، مردم سیم و زر آورده‌اند و تو رأس مطهر فرزند رسول الله(صلوات الله علیه) را آوردی. به خدا سوگند هرگز من و تو در یک خانه زندگی نخواهیم کرد.» ▪️در کتاب مقتل الحسین به مخفی کردن سر امام حسین(علیه السلام) در تنور، ساطع شدن نوری از تنور و گریه و شیون گروهی از زنان برای امام حسین(علیه السلام) اشاره شده است. در بین مردم نیز مشهور است که خولی ملعون، سر امام را در تنور خانه‌اش پنهان کرد و روضه‌ای در دهه دوم و سوم محرم خوانده می‌شود که به روضه تنور خولی (لعنۀالله علیه) معروف است.(۴) 🏳️🔺 🏳️🔺🏳️🔺🏳️ کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏳️🔻🏳️🔻🏳️ 🏳️🔻 #أولاد_البغایا 🔸لعنیه خولی بن یزید اصبحی ملعون در زیارت ناحیه مقدسه (شهدای کربلا) ⚜️در زیارت ناحیه مقدسه شهدای کربلا خولی از لسان مبارک حضرت صاحب الامر و الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان پرتاب کننده تیر به سوی عثمان بن علی لعن شده است. ✨السَّلَامُ عَلَی عُثْمَانَ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ سَمِیِّ عُثْمَانَ بْنِ مَظْعُونٍ لَعَنَ اللهُ رَامِیهُ بِالسَّهْمِ خَوْلِی بْنَ یزِیدَ الْأَصْبَحِی الْأَیادِی الْأَبَانِی الدَّارِمِی.(۵) 🔸سلام بر عثمان بن امیرالمؤمنین، كه به اسم عثمان بن مظعون نامیده شده بود. خدا قاتلان او خولی بن یزید اصبحی أیادی (لعنة الله علیه) كه به او تیراندازی كرد و أبانی دارمی را لعنت كند. ▪️مختار، ابوعمره را به همراه معاذ بن هانی کندی و معبد بن سلمه حضرمی به سراغ خولی(لعنة الله علیه) فرستاد. خولی(لعنة الله علیه) در چاه مستراح خانه‌اش پنهان شد. ماموران مختار از همسر خولی محل اختفای او را جویا شدند. وی به مخفیگاه خولی ملعون اشاره کرد. ▪️یاران مختار او را بیرون کشیدند و به نزد مختار بردند. به دستور مختار، او را نزدیک خانه‌اش به قتل رسانند و جسدش را سوزانند. که جز خاکستر از آن چیزی باقی نماند.(۶) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۹۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۲۰۶، ۲٠۱، ج۶ص۴٠۷؛ طبری، تاریخ، ۱۹۶۷م، ج۵، ص۴۵۵ ج۶ص۴۶۸؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۸۹؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۹۶۵م، ج۴، ص۲۴۰؛ ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۶، ص۲۴۴. ۲. ابن اثیر، الکامل، ۱۹۶۵م، ج۴، ص۹۲؛ ابن سعد، الطبقات، (طبقه خامسه ج۱)، ۱۴۱۴ق، ص۴۷۶؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، دار المعرفه، ص۸۹،۸۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۴۵، ص۳۹،۳۸؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۹؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۰۷؛ سماوی، ابصارالعین، ۱۴۱۹ق، ص۶۸. ۳. طبری، تاریخ، ۱۹۶۷م، ج۵، ص۴۴۹، ۴۵۵،۴۵۳،۴۵٠؛ ابن سعد، الطبقات، (طبقه خامسه ج۱)، ۱۴۱۴ق، ص۴۷۵؛ ابن‌اثیر، الکامل، ۱۹۶۵م، ج۴، ۸٠،۷۶؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۸؛ ابومخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۵،۲۵۳؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، دار المعرفه، ص۱۱۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۴۴، ص۱۹۸،ج۴۵ص۵۵؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۷۷؛ سید بن طاووس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۲۶. ۴. دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۴۵، ص۶۲، ۱۰۷؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۱۲؛ سید بن طاووس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۴۲؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۲۰۶؛ ابومخنف، وقعه الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۵۸؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ۲۷۲،۱۸۹. ۵. مجلسی، بحارالانوار، ج ۹۸، ۲۶۹-۲۷۴؛ ابن مشهدی، المزار الکبیر،ص۴۸۵. ۶. مقرم، مقتل الحسین(علیه السلام)، مؤسسه بعثت، ص۳۰۴؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۶، ص،۴۰۷، ۴٠۶؛ طبری، تاریخ، ۱۹۶۷م، ج۶، ص۵۹؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۹۶۵م، ج۴، ص۲۴۰؛ ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۶، ص۲۴۴؛ ابن مسکویه، تجارب الامم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۱۸۰. 🏳️🔺 🏳️🔺🏳️🔺🏳️ کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏳️🔻🏳️🔻🏳️ 🏳️🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث اولاد البغایا از بنوالسنان به بررسی پنجمین شخصیت از رئوس آن ملاعین، که رأس مطهر حبیب بن مظاهر اسدی را حمل می کرد، پرداخته می شود. 5️⃣بدیل بن صریم تمیمی بنی عقفانی (لعنۀالله علیه) ▪️ظهر روز عاشورا سال ۶۱ هـ.ق که حسین بن علی (علیهما السلام) در سرزمین کربلا قصد داشت با یارانش صلاة ظهر را به جا آورند و از سپاه کوفه مهلتی می خواست. یکی از مردان سپاه دشمن به نام حصین بن تمیم [نمیر] گفت: صلاة شما پذیرفته نیست. ▪️حبیب بن مظاهر که از اصحاب خاص حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) بود پاسخ وی را این گونه داد که: ای احمق نادان! گمان می کنی که نماز از آل رسول الله (صلوات الله علیهم اجمعین) قبول نیست ولی از تو پذیرفته است. ناگهان حصین به حبیب حمله کرد و حبیب نیز به او حمله ور شد و ضربه ای بر صورت اسب آن ملعون زد که بر اثر آن، حصین بن تمیم از اسب به زمین افتاد عده ای از نیروهای سپاه کوفه با عجله آمدند و او را نجات دادند، حبیب جنگ سختی کرد و عده زیادی از دشمن را کشت. ▪️ این بار، بدیل بن صریم (لعنۀالله علیه) بر حبیب بن مظاهر حمله نمود و شمشیر بر سر مبارکش زد که حبیب بر زمین افتاد. بعضی مقاتل می نویسند که بدیل بن صریم(لعنۀالله علیه) شخصاً، بعد از اینکه حبیب بن مظاهر بر زمین افتاد سرش را از بدن جدا نمود و آنرا بر گردن اسب خود آویزان کرد. ▪️پس از شهادت حبیب، بین حصین بن تمیم و بدیل بن صریم(لعنۀالله علیهم اجمعین)، بحث زیادی درگرفت و هر کدام مدعی کشتن آن بزرگوار بودند و آخر الامر به این نتیجه رسیدند که حصین(لعنۀالله علیه)، سر مطهر حبیب را گرفت و در لشگر بنی امیه جولان داد و بعد به بدیل بن صریم(لعنۀالله علیه) برگرداند تا او نزد ابن زیاد(لعنۀالله علیه) برد و جایزه بگیرد. ▪️بدیل بن صریم (لعنۀالله علیه) رأس مطهر و مقدس حبیب را بر گردن مرکب خود آویزان کرد. او همچنان رأس حبیب را با خود حمل می‌کرد تا اینکه نزد عبیدالله بن زیاد (لعنۀالله علیهما) حاضر شد. ▪️منقول است زمانی که لشکر کوفه به شهر بازگشت، قاسم پسر حبیب بن مظاهر که در‌ آن زمان بالغ نشده بود، سر پدرش را همراه بدیل مشاهده نمود، پس به سویش شتافت و از او جدا نمی‌شد تا اینکه بدیل متوجه او شد و از او پرسید که چه می‌خواهد؟ قاسم گفت: «این سر پدر‌ من است که همراه توست آن را به من بده تا به‌ خاک بسپارم.» بدیل گفت: «پسرکم، امیر (عبیدالله بن زیاد لعنۀالله علیهما) خوش ندارد که کسی این سر را به خاک بسپارد؛ و من امید دارم که امیر به سبب کشتن صاحب این سر، به من پاداشی شایسته دهد.» ▪️در‌ این هنگام قاسم به بدیل گفت: «اما خداوند به سبب این کار به تو جزای بدی می‌دهد؛ به خدا قسم کسی را کشته‌ای که بهتر از تو بود» سپس گریست و رفت. ▪️چندین سال بعد و در‌ روزگار امارت مصعب بن زبیر، قاسم به عنوان رزمنده، وارد اردوگاه مصعب که در‌ باجمیرا در‌ حال جنگ با دشمنانش بود، شد. او در‌ آنجا قاتل پدر‌ خود را در‌ خیمه خود دید. پس به انتظار فرصت مناسب نشست تا انتقام خون پدر‌ را از او بگیرد. سرانجام این فرصت برایش فراهم شد و او در‌ حالی که بدیل در‌ خواب نیمروزی بود بر او حمله کرد و آن قدر‌ با شمشیر به او ضربه زد تا اینکه بدیل به درک واصل شد.(۱) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۳۵؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیه فی مناقب الائمة الزیدیه، ج۱، ص۲۱۰؛ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۱؛ ابن ‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۹۸؛ موسوعة الامام الحسین به نقل از الدمعة الساکبه، اسرار الشهادة، العوالم بحرانی و ... 🏳️🔺 🏳️🔺🏳️🔺🏳️ کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏳️🔻🏳️🔻🏳️ 🏳️🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث اولاد البغایا از بنوالسنان به بررسی ششمین شخصیت، سنان بن انس نخعی(لعنۀالله علیه)، از رئوس آن ملاعین پرداخته می شود. 6️⃣سنان بن انس نخغي کوفی(لعنۀالله علیه) ▪️سنان بن انس نخعي(لعنۀالله علیه) يكي ديگر از ملاعین، لشكر ابن سعد(لعنۀالله علیه) است. پدر او ابوعمرو و پدر بزرگش انس نام داشت و او را به اسم پدربزرگش می شناختند. ▪️سنان به همراه سپاه عمر بن سعد(لعنۀالله علیهم) در کربلا حضور یافت و در روز عاشورا برای به شهادت رساندن امام حسین (علیه‌السّلام) تلاش بسیار از خود نشان داد. ▪️از اقدامات فجيع و شنیع سنان بن انس (لعنۀالله علیه) در واقعه عاشورای حسینی، این است که آن ملعون در آخرین لحظات حیات امام، تیری به گلوی مبارک حضرت اباعبدالله (علیه‌السّلام)، نیزه‌اى بر پهلو و شانه و صدر حضرت امام حسین(علیه‌السّلام) زد و آن حضرت از اسب بر زمین افتاد. سنان ملعون همچنین بنا بر نقلی با شمشیر بر فرق حضرت زد و رأس حضرت را شکافت. شركت در حمله شمر و يارانش(لعنۀالله علیهم) به خيمه گاه حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) نیز در کارنامه اعمال سنان ملعون ثبت است. ▪️سپس بنا بر نقل بسیاری از منابع، سنان از خولی بن یزید(لعنۀالله علیهم) خواست تا سر از بدن امام (علیه‌السّلام) جدا کند. خولی(لعنۀالله علیه) خواست این کار را بکند؛ اما دستش لرزید و بدنش به رعشه افتاد از این‌رو نتوانست و کنار کشید. سنان(لعنۀالله علیه) او را به باد ناسزا گرفت و گفت: «خداوند بازوهایت را بشکند و دستانت را جدا کند.» ▪️سنان ملعون شخصا شمشیر برداشت و به سمت حضرت اباعبدالله روانه شد اما پس از دیدن چشمان نافذ و هیبت حضرت شمشیر از دست ملعون افتاد و بدنش به لرزه در آمد و گریخت. (۱) ▪️منقول است پس از قیام مختار، ماموران او در پی سنان ملعون رفتند تا او را به سبب جنایاتش به مجازات برسانند. خبر به سنان(لعنۀالله علیه) رسید و او نیز به مانند بسیاری از قتله کربلا به بصره فرار کرد. پس به دستور مختار خانه‌اش را ویران کردند. ▪️مدتی بعد سنان از بصره خارج شد و به سمت قادسیه حرکت کرد. جاسوسان مختار او را از این امر باخبر کردند پس او گروهی را برای دستگیری سنان(لعنۀالله علیه) فرستاد، آنان موفق شدند در میانه‌ی راه سنان(لعنۀالله علیه) را دستگیر نمایند. ▪️وقتي ابراهيم اشتر، سنان را(لعنۀالله علیه) دستگير كرد، از او پرسيد: آيا آن چه در روز عاشورا انجام دادي، درست و راست است؟ آن ملعون پاسخ داد: من فقط كمر بند شلوار حسين (عليه السلام) را باز كردم و بردم. ▪️پس از دستگیری ابتدا بند بند انگشتان سنان و سپس دستها و پاهایش را قطع کردند و آن گاه او را در ظرف روغن‌ انداخته، به هلاکت رساندند و به این صورت به درک واصل شد.(۲) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. کوفی، ابن ‌اعثم، الفتوح، تحقیق علی شیری، ج۵، ص۱۱۸؛ سید بن طاوس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۵؛ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص۲۵۸؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۴۶؛ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۲، قم؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۹؛ ابن ‌سعد، محمد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد بن صامل السلمی، خامسه۱، ص۴۷۳-۴۷۴؛ اسرار الشهداء، مرحوم ملاآقادربندی، ج۲ص۱۳۹۴،۱۴٠۴. ۲. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، ج۶، ص۴۱۰؛ ابن‌ اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۳؛ ابن ‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، ج۶، ص۵۸؛ حلی، ابن ‌نما، ذوب النضار، تحقیق فارس حسون کریم، ص۱۲۰؛ بحرانی، عبدالله، العوالم الامام الحسین (علیه‌السّلام)، تحقیق مدرسه الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ص۲۹۸؛ حكايت المختار، ص ۴۵. 🏳️🔺 🏳️🔺🏳️🔺🏳️ کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup

🏳️🔻🏳️🔻🏳️ 🏳️🔻 #أولاد_البغایا ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ الجِبت و الطاغوت و الشَیاطین و اشیاعِهِم و اتباعِهِم و مُحِبّیهِم و مَوالیهِم✨ 👈در ادامه مباحث اولاد البغایا از بنوالسنان به بررسی هفتمین شخصیت، عَمرو بن حَجّاج مَذحِجی زُبَیدی (لعنۀالله علیه)، از رئوس آن ملاعین پرداخته می شود. 7️⃣عمرو بن حَجّاج مَذحِجی زُبَیدی(لعنة الله علیه) 🔳پیش از واقعه کربلا عمرو بن حجّاج ملعون، از رئوس قبیله زُبَید بود. هنگامی که حجر بن عدی در زندان ابن زیاد ملعون بود، علیه او شهادت داد. ▪️وقتی که ابن زیاد ملعون، هانی بن عروه را دستگیر کرد به همراه افراد قبیله‌اش جلوی دارالاماره اجتماع کردند، عمرو(لعنۀالله علیه) با اعلام خبر زنده بودن هانی بن عروه، آنان را برگرداند. پس از شهادت هانی بن عروه، از طرف طایفه مذحج، به ابن زیاد (لعنۀالله علیه) اعلام وفاداری کرد.(۱) 🔳واقعه عاشورا ▪️آن ملعون از کسانی بود که به حضرت اباعبدالله نامه نوشت و از آن حضرت خواست تا به کوفه بیاید. اما در روز عاشورا فرماندهی جناح راست سپاه عمر بن سعد(لعنۀالله علیهما) و مسولیت محاصره شریعه فرات را با پانصد سوار بر عهده داشت. ▪️عمرو ملعون در روز عاشورا امام حسین(علیه السلام) را خارجی و یزید(لعنۀالله علیه) را امام معرفی کرد. و مردم را به جنگ با آن حضرت تحریک می‌کرد که با واکنش امام حسین(علیه السلام) روبه‌رو شد. ▪️عمرو بن حجاج ملعون پیشنهاد سنگباران کردن یاران امام حسین (علیه السلام)را مطرح کرد که موافقت عمر بن سعد(لعنۀالله علیه) را در پی داشت. سپاهیان تحت فرماندهی او، مسلم بن عوسجه را به شهادت رساندند.(۲) ▪️عمرو بن حجاج ملعون در خصوص نوشیدن آب به حضرت سیدالشهدا گفت: «ای حسین! این آب فرات است که از آن سگ‌ها، الاغ‌ها و خوک‌ها آب می‌نوشند. سوگند به خدا! تو از آن جرعه‌ای هم نمی‌نوشی تا این که در آتش دوزخ از حمیم آن بنوشی. ▪️گفت‌و‌گوی نافع بن هلال با عمرو بن حجاج ملعون هنگامی که نافع با حضرت عباس(علیه السلام) و یارانش به شریعه فرات رسیدند عمرو بن حجاج زبیدی ملعون گفت: کیستی؟ نافع بن هلال گفت: از پسر عموهای تو؛ آمده‌ایم از این آب که ما را از آن منع کرده‌اید، بنوشیم. آن ملعون گفت: گوارایت باد، بنوش! ولی برای حسین(علیه السلام) از این آب مبر. نافع گفت: نه به خدا سوگند، قطره‌ای از آن آب نمی‌نوشم، در حالی که حسین(علیه السلام)، خاندان و یارانش، همه تشنه‌اند. ▪️هنگامی که حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) حضرت عباس بن علی(علیه السلام) را نزد عمر بن سعد (لعنۀالله علیه) فرستاد تا شب عاشورا را مهلت بگیرد، آن ملعون گفت: اگر مردی از دیلم چنین درخواستی از ما داشت، قبول می‌کردیم. عمرو بن حجاج ملعون از کسانی بود که رئوس مطهر و مقدس شهدای کربلا را نزد ابن زیاد ملعون بردند.(۳) 🔳پس از واقعه عاشورا ▪️عمرو بن حجاج (لعنۀالله علیه)، از مخالفان قیام مختار بود و در جنگ عبدالله بن مطیع با مختار، از یاران ابن مطیع بود. در روز شکست شورشیان علیه مختار ناپدید شد. مختار، خانه‌اش را ویران و اموالش را مصادره کرد. ▪️دینوری گفته است که وی راهی بصره شد ولی از ترس سرزنش مردم به سراف رفت. منقول است که وقتی سپاهیان مختار به او رسیدند هنوز رمقی در بدن داشت و آنان سر از تنش جدا کردند و به درک واصل گردید.(۴) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا ۱. دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۶؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۵۴؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۳۶۷؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۳۰؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۲۷٠،۳۶۴. ۲. ابن مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۴۰؛ دینوری،اخبارالطوال، ص۲۵۵،۲۵۶؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۱، ۱۸۷، ۱۹۳؛ طبری، تاریخ، ج۵، ۳۵۳،۴۱۲، ۴۳۶،۴۳۵؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۶٠،۵۳، ۶۷؛ شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۰۳؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۲. ۳. بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۲«یا حسین هذا الفرات تلغ فیه الکلاب و تشرب منه الحمیر و الخنازیر، و الله لا تذوق منه جرعة حتی تذوق الحمیم فی نار جهنم!». ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۷۶؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۷، ۲۷٠،۴۵۶؛ ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ۹۸؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۷، بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۸۱. ۴. ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۲۶۷؛ طبری، تاریخ، ج۵۶، ص۲۸،۲۹؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۳۶، ۲۲۳؛ دینوری، اخبارالطوال، ص۳۰۱، ۳٠۳؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۹،۴۱۰، ج۶، ص۴۵۰. 🏳️🔺 🏳️🔺🏳️🔺🏳️ کانال رسمی پاسخ به شبهات و شایعات t.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup ble.ir/mobahesegroup