شبهات انقلاب(۳)
💠آیا دین از سیاست جداست؟💠
♦️جواب♦️
یکی از مسائلی که همیشه مورد گفتگو و بحث و اختلاف نظر بوده، موضوع جدایی دین از سیاست است. بسیاری از افراد میگویند که دین را چه کار به سیاست؟
آنها میگویند که وظیفه دین هدایت مردم و راهنمایی آنها برای سعادت در دنیای دیگر است و دین باید اجازه دهد که سیاست راه خودش را برود و دخالتی در آن نداشته باشد.
اما جا دارد یک بار به سراغ قرآن و سیره اهل بیت علیهم السلام رفته، تا بررسی شود این تفکر مورد پذیرش این مراجع وارسته هست یا خیر؟
حرکت حضرت موسی به سمت فرعون برای اصلاح حکومت بود
خداوند در سوره طه، آیه ی ۲۴ به حضرت موسی(ع) میفرمایند: «اذْهَبْ إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى». با این ترجمه که، (اى موسى! اكنون) به سوى فرعون حركت كن كه او طغيان كرده است.
یعنی موسی(ع)، برای مبارزه با حاکمی که در روی زمین طغیان کرده است، باید حرکت کند.
در تفسیر نور، در ذیل همین آیه میخوانیم که، دين از سياست جدا نيست، موسى براى اصلاح حكومت حركت كرد.
پیامبران فقط موعظهگر نبوده و هدایتگری جامعه را عهده دار بودند
در همین زمینه سوره انبیا، آیه ۷۳ به این موضوع اشاره میکند. «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدِينَ».
با این ترجمه که، و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما (مردم را) هدايت مىكردند و به آنان، انجام كارهاى نيك و برپايى نماز و پرداخت زكات را وحى كرديم و آنان فقط عبادت كنندگان ما بودند.
با کمک گرفتن از تفسیر نور، درباره آیه ۷۳ سوره انبیا این مطلب واضحتر میشود. پيامبران بزرگ علاوه بر مقام رسالت (رساندن پيام وحى)، امامت و رهبرى جامعه را نيز بر عهده داشتهاند.
بنابراین وظیفه پیامبران فقط نصیحت جامعه نبوده است؛ بلکه جامعه را رهبری میکردند.
پس مطابق با آنچه در تفسیر هفتاد و سومین آیه از سوره انبیاد در کتاب تفسیر نور آمده، دين از سياست جدا نيست.
حاکم شدن دین در کل جامعه جز سنتهای الهی است
حاکم شدن دین در کل جامعه هم جز سنتهای الهی است. آن جایی که در قرآن میفرماید «وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ». با این ترجمه که، و همانا در (كتاب آسمانى) زبور (كه) بعد از ذكر، (تورات، نازل شده) نوشتيم كه قطعاً بندگان صالح من وارث زمين خواهند شد.
این اتفاق جزو سنت های الهی است. در تفسیر نور درباره این آیه چنین آمده که، سنّت الهى آن است كه بندگان صالح، حاكم و وارث جهان باشند.
غدیر گواهی بر جدا نبودن دین از سیاست
اگر قرار بود که دین از سیاست بهرهای نداشته باشد، حاکم شدن بندگان صالح در روی زمین معنایی نداشت. اگر قرار بود که دین از سیاست جدا باشد، پس دلیل معرفی امیرالمومنین(ع)، توسط پیامبر چه بود؟
امیرالمومنین (ع) میتوانست بعد از پیامبر(ص) مردم را هدایت کند و کاری به حکومت نداشته باشد. به فرموده رهبر معظم انقلاب، مسئله غدیر، مشخص کننده جدا نبودن اسلام از مسائل سیاسی و اجتماعی است.
ایشان فرمودند: آن کسانى که سعى کردند اسلام را از مسائل اجتماعى و از مسائل سیاسى برکنار بدارند و آن را منحصر کنند به مسائل شخصى و مسائل خصوصى زندگى افراد؛ و در واقع نگاه سکولار به اسلام داشته، جوابشان مسئله غدیر است.۱۳۹۳/۰۷/۲۱.
و در جایی دیگر امام خمینی(ره) میفرمایند: والله اسلام تمامش سیاست است، اسلام را بد معرفی کردهاند.
اگر دین از سیاست جدا باشد، دیگر دینی نیز باقی نخواهد ماند
نکته مهم این جاست که اگر دین از سیاست جدا باشد، دیگر دینی نیز باقی نخواهد ماند. اگر سیاست را به افراد غیر دینی واگذار کنید، دیگر به علما هم اجازه تبلیغ دین را نمیدهند.
امام خمینی (ره) در اینباره میفرمایند: اسلام را همچو معرفی کردهاند به ما که ما هم باورمان آمده است که اسلام به سیاست چه، سیاست مال قیصر و محراب مال آخوند، محراب هم نمیگذارند برای ما باشد.
هر زمانی که سیاست مدارانی در راس کار آمدهاند که نگاه دینی نداشتهاند، یکی از تلاشهایشان از بین بردن دین در زندگی شخصی و اجتماعی مردم بوده است.
وقتی حکومت دست امیرالمومنین (ع) نباشد، کسانی راس کار خواهند آمد که به خودشان اجازه میدهند که به امامی که از طرف رسول خدا (ص) منسوب شده است، توهین کنند.
وقتی حکومت دینی نباشد، رسول خدا (ص) باید سه سال در شعب ابی طالب دوران سختی را بگذراند. وقتی سیاست از دین جدا شد، حاضر میشوند همه امکانات را در اختیار برگزیده خدا بگذارند، تا دست از تبلیغ دین خدا بکشد.
چه قدر ساده هستند کسانی که گمان میکنند که میشود حاکمیت اسلام نباشد و پیامبران و ائمه و علما دین را تبلیغ کنند.
اصلا نبوت از حاکمیت جدا نیست. همچنانکه برای آیه ۵۵ سوره یوسف چنین تفسیری آمده است. ن
بوّت، از حكومت و سياست جدا نيست، همچنان كه ديانت، از سياست جدا نيست. تفسیر نور.
حفظ دین وظیفه سیاست است
اگر قرار بود که نبوت و دین از سیاست جدا باشد، پس چرا حضرت یوسف(ع) خودشان پیشنهاد مسئولیت میدهند؟ «قالَ اجْعَلْنِي عَلى خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ». آیه ۵۵ سوره یوسف با این ترجمه همین موضوع را بیان میکند. (يوسف) گفت: مرا بر خزانههاى اين سرزمين (مصر) بگمار، زيرا كه من نگهبانى دانا هستم.
وظیفه سیاست و حکومت، حفظ دین است. وظیفهای که تفسیر نور در ذیل آیه ۵۵ سوره نور نیز به آن اشاره میکند. دين، از سياست جدا نيست، بلكه سياست و حكومت براى حفظ دين است.
سئوالی را که میتوان از افرادی که معتقدند دین از سیاست جدا هست پرسید، این است که آیا خدایی که جهان را آفریده، از اداره کردن آن جهان عاجز است؟
سخن كسانى كه امروز مىگويند: دين از سياست جداست، همانند سخن كسانى است كه مىگويند: حساب آفريدن جهان به اراده خداوند از حساب اداره كردن آن جداست. شعرا/۲۴: تفسیر نور.
قطعا كسى كه آفريد مىداند چه قانونى وضع كند. جا دارد نگاهی به آیه ۱۴ سوره ملک انداخت. «أَ لا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ». یعنی، آيا كسى كه آفريد، آگاه نيست؟
بنابراین حتما باید سیاست و دیانت را در کنار یکدیگر دید و جدا کردن سیاست و دیانت از یکدیگر مورد تایید قرآن و دین نیست
منبع: پايگاه خبری جهان نيوز
#دهه_فجر
#سیاسی
#انقلاب_اسلامی
#شبهه
#شبهات_انقلاب
#ولی_فقیه
#ولایت_فقیه
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
بسم الله الرحمن الرحیم
آثار محبت مادر هستی حضرت صدیقه کبری(سلام الله علیها)
1- تسهیل امور آخرت
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به سلمان فرمود:
انگیخته شدن و گذر از پل صراط و محاسبه اعمال است.
یا سَلمانُ حُبُّ فاطِمَةَ یَنْفَعُ مِائَةً مِنَ المَواطِن اَیْسَرُ تِلْکَ المَواطِنِ المَوتُ والقَبْر و المیزانُ والصِّراطُ والُمحاسَبَةُ
ای سلمان! محبت فاطمه در صد جا سودمند است که آسان ترین آنها هنگام مرگ و ورود به قبر، هنگام سنجش اعمال و برانگیخته شدن و گذر از پل صراط و محاسبه اعمال است.
2- همسایگی با رسول خدا (صلی الله علیه و آله)
پیامبر (صلی الله وعلیه وآله) به سلمان فرمود: ای سلمان! کسی که به دخترم فاطمه محبت داشته باشد در بهشت با من خواهد بود و کسی که با او دشمنی کند در آتش جهنم خواهد بود. و روزی دست حسن وحسین علَیهِما السلام را گرفت و فرمود: هر کس این دو نفر و پدر و مادرشان را دوست داشته باشد، در روز قیامت در درجه من و با من خواهد بود.
3- بهره مندی از ثواب عبادت فرشته ها
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: فرشته ها تسبیح و تقدیس خدا می کردند که به آنها فرمود: به عزّت و جلالم قسم ثواب تسبیح و تقدیس شما را تا روز قیامت برای دوستداران این خانم و پدر و همسر و فرزندانش قرار می دهم.
4- محبوبیت نزد خداوند
جبرئیل علیه السلام فرمود: خداوند دوستداران آنها (علی، فاطمه، حسن و حسین علیهِم السلام) را دوست دارد.
5- نیل به محبت خدا
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: مَن أَقامَ عَلی مُوالاتِنا أهلِ البَیتِ سَقاهُ اللهُ تَعالی مِن مَحَبَّتِهِ کأساً لایبغُونَ بِهِ بَدَلاً کسی که ما اهل بیت را دوست داشته باشد خدای تعالی کاسه ای از محبت خود را به او می نوشاند که نمی خواهد با چیزی عوض شود.
6- اکمال دین
پیامبر (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: فضل و برتری اهل بیت و ذریه من بر دیگران مانند برتری آب بر هر چیز دیگر است و حیات هر چیزی به آب است، و محبت به اهل بیت و فرزندانم دین را کامل می کند.[3]
7- ریزش گناهان
امام صادق (علیه السلام) فرمود: محبت ما اهل بیت گناهان را از بندگان می ریزد همان گونه که باد شدید برگ را از درخت می ریزد.[4]
8- ثبات ایمان
امیرالمومنین (علیه السلام) فرمود: خوشا به حال کسی که محبت ما اهل بیت در قلبش رسوخ کرده باشد. ایمان در قلب چنین کسی از کوه احد در مکانش ثابت تر است و کسی که محبت ما در دلش وارد نشده باشد ایمان در دلش حل می شود، همان گونه که نمک در آب حل می شود.[5]
9- نیل به برترین عبادت
امام صادق (علیه السلام) فرمود: بالای هر عبادتی، عبادت دیگری است و محبت ما اهل بیت بهترین عبادت است.[6]
10- کسب حکمت
امام صادق (علیه السلام) فرمود: کسی که اهل بیت را دوست داشته باشد و محبت ما در قلبش جا گرفته باشد، چشمه های حکمت بر زبانش جاری می شود.[7]
11- نیل به مقام توکل
رسول خدا (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: کسی که خواستار توکل بر خداست، اهل بیت مرا دوست بدارد، کسی که می خواهد از عذاب قبر نجات یابد، اهل بیت مرا دوست داشته باشد، کسی که طالب حکمت است، اهل بیت مرا دوست داشته باشد، کسی که می خواهد بدون حساب وارد بهشت شود، اهل بیت مرا دوست داشته باشد. به خدا قسم کسی آ نها را دوست ندارد مگر اینکه در دنیا و آخرت سود برده است.[8]
12- نجات از جهنم
پیامبر (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: ولایت من و اهل بیتم موجب امان از آتش جهنم است.[9]
13- نیل به مقام شهادت
رسول خدا (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است. کسی که بر محبت آل محمّد بمیرد، با آمرزش گناهان مرده است.
بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، با توبه از گناهان خود مرده است.
بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، با ایمان کامل مرده است.
بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، فرشته مرگ و سپس منکر و نکیر به او مژده بهشت می دهند.
بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، مانند عروس که به خانه همسرش می رود، با تجلیل به بهشت فرستاده می شود.
بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، خداوند فرشته های رحمت را به زیارت قبرش می فرستد.
بدانید کسی که بر محبت آل محمد بمیرد، بر سنت و جماعت مرده است.[10]
14- کسب همه خوبی ها
رسول خدا (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: کسی را که خداوند با معرفت و ولایت اهل بیت من بر او منت گذارده است، همه خوبی ها را برای او قرار داده است.[11]
15- کسب امنیت
رسول خدا (صلی الله وعلیه و آله) فرمود: کسی که ما اهل بیت را دوست داشته باشد، خداوند او را در حال امنیت در روز قیامت محشور خواهد کرد.[12]
16- ثبات قدم بر صراط
پیامبر (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: ثابت قدم ترین شما بر پل صراط کسی است که اهل بیت و اصحاب مرا بیشتر دوست دارد.[13]
17- ورود به بهشت
رسول خدا (صلی الله وعلیه وآله) فرمود: یک روز دوستی آل محمد، از یک سال عبادت بهتر است
و کسی که بر محبت آل محمد بمیرد وارد بهشت شود.[14]
حکم
بن عتیبه گوید: در حضور امام باقر (علیه السلام) بودم و خانه آن حضرت پر از جمعیت بود. ناگاه دیدم پیرمردی عصازنان آمد و کنار در ایستاد و عرض کرد: السلام علیک یا بن رسول الله و رحمة الله و بر کاته امام باقر عَلَیهِ السَّلام جواب سلام او را داد.
آنگاه پیرمرد بر حاضران سلام کرد و همه آنها جواب سلام او را دادند.
سپس رو به امام باقر (علیه السلام) کرد و با اکرام و احترام عرض کرد: ای پسر رسول خدا! اجازه بده به شما نزدیک گردم فدایت شوم.
سوگند به خدا من شما را دوست دارم و دوستدار شما را هم دوست دارم و سوگند به خدا این محبت به خاطر طمع به دنیا نیست و سوگند به خدا دشمنان شما را دشمن می دارم و از آنها بیزاری می جویم و این به خاطر کینه توزی به آنها نیست و سوگند به خدا من حلال شما را حلال، و حرام شما را حرام می شمارم و در انتظار فرمان شما هستم. آیا در این صورت امیدوار باشم؟
امام باقر (علیه السلام) فرمود: إِ لَی إلَی، نزد من بیا، نزد من بیا!
پیرمرد نزدیک آمد و امام علیه السلام او را کنار خود نشاند و فرمود: ای پیرمرد! مردی نزد پدرم علی بن الحسین عَلَیهِ السَّلام آمد و مثل سوال تو را از او پرسید.
پدرم به او فرمود: وقتی از دنیا رفتی بر رسول خدا صَلی اللهُ عَلَیهِ وَ اله و بر علی و حسن و حسین و علی بن الحسین عَلیهِم السَّلام وارد می شوی و قلبت آرام و جگرت خنک، و چشمت روشن می شود و هنگام مرگ با رَوح و ریحان با فرشته های نویسنده اعمال روبه رو می شوی و تا زنده هستی آنچه را که دیدگان تو را روشن کند می بینی و همراه ما در مقام بلندی خواهی بود.
پیرمرد گفت: چگونه؟ امام باقر (علیه السلام) دوباره سخن خود را برای او بیان کرد.
پیرمرد گفت: الله اکبر! ای اباجعفر، اگر بمیرم بر رسول خدا صَلی اللهُ عَلَیهِ وَ اله و علی و حسن و حسین و علی بن الحسین عَلَیهِم السَّلام وارد می شوم و چشمم روشن می شود و قلبم آرام می گیرد و جگرم خنک می شود و هنگام مرگ با روح و ریحان با فرشته های نویسنده اعمال روبه رو می شوم و اگر زنده بمانم چیزی که چشمم را روشن می کند می بینم و با شما در مقام بلندی جای دارم؟
آنگاه منقلب شد و های های گریست تا آ نکه بر زمین افتاد و همه اهل مجلس از گریه او گریه کردند و امام باقر (علیه السلام) اشک های او را از دور چشمانش پاک کرد.
سپس پیر مرد سر بلند کرد و به امام عَلَیهِ السَّلام عرض کرد: ای پسر رسول خدا فدایت شوم، دستت را به من بده! حضرت دست خود را به طرف او دراز کرد.
دست امام را گرفت و بوسید و بر چشم ها و گونه ها و سینه و شکمش گذارد و آ نگاه برخاست و سلام کرد و رفت و امام باقر (علیه السلام) از پشت سر به او نگاه می کرد.
سپس رو به مردم کرد و فرمود: مَن أَحَبَّ أَن ینظُرَ إِلی رَجُلٍ مِن أَهلِ الجَنَّةِ، فَلینظُر إِلی هذاهر کس دوست دارد به مردی از اهل بهشت نگاه کند به این مرد بنگرد.[15]
پی نوشت ها
[3] بحارالانوار، ج 37، ص37
[4] ثواب الاعمال، ص187
[5] کتاب سلیم بن قیس، ص357
[6] بحارالانوار، ج 27، ص91
[7] بحارالانوار، ج 27، ص90
[8] بحارالانوار، ج 27، ص116
[9] بحارالانوار، ج 27، ص 88
[10] بحارالانوار، ج 27، ص111 و 112
[11] بحارالانوار، ج 27، ص88
[12] بحارالانوار، ج 27، ص79
[13] بحارالانوار، ج 27، ص133
[14] بحارالانوار، ج 27، ص104
[15] بحارالانوار، ج 46، ص361 و 362.
#اهل_بیت
#حضرت_زهرا
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
شبهات انقلاب(۴)
عبدالمهدی:
❓سوال : چرا الان را با #چهل سال قبل مقایسه می کنیم و آیا رژیم #پهلوی اگر بود همین کارها را انجام نمی داد!؟
✅ پاسخ: سوال مهمی است و جواب دقیقی هم دارد! رژیم پهلوی بیش از نیم قرن فرصت داشت تا کشور را بسازد، خب طی این نیم قرن و در حالی که نه تحریم و نه دشمنی داشت و جمعیت کشور یک چهارم الان بود، چه دستاوردهای داشت!؟ مثلا در عرصه کشاورزی، محرومیت زدایی، بهداشت و.. کشور چقدر پیشرفت داشت!؟
فقط هم این داستان نیست؛ چقدر ایران مستقل شد؟ چقدر خودکفا شد!؟ چقدر در دنیا شأن و اقتدار پیدا کرد!؟
چقدر برای مردم آزادی و عدالت ایجاد کرد!؟ چقدر حق انتخاب و تعیین سرنوشت فراهم کرد!؟
انقلاب اسلامی چهل سال فرصت داشته اما یک چهارم این زمان درگیر جنگ بوده، تمام این مدت تحریم بوده، جنگ روانی و جنگ فرهنگی علیه آن به راه انداخته اند اما دستاوردهای این چهل سال حداقل چهل برابر آن ۵۳ سال است!
منصف و حق جو باشیم.
#دهه_فجر
#سیاسی
#انقلاب_اسلامی
#شبهه
#شبهات_انقلاب
#ولی_فقیه
#ولایت_فقیه
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏷 پاسخ به شبهات 🏷
◾ پاسخ به چند شبهه پیرامونِ انقلاب و امام خمینی(ره):
🔹 چرا به آیت الله خمینی و خامنه ای،(امام) میگوییم؟
🔸 چرا امام، وعده ی مجانی شدنِ آب و برق را دادند ولی عملی نشد؟
🔹 چرا دست امام را میبوسیم، وحال آنکه دست شاه راهم میبوسیدند؟
🔸 چرا بعداز ذکر نام امام خمینی، صلوات میفرستیم ولی بعداز ذکر نامِ امام هادی(ع)، صلوات نمی فرستیم؟ و...
📢 با پاسخگویی حجت الاسلام حسینی یمین
⛾ حتماً این فایل رو دانلودکنیدو انتشار بدید!
⚁ کپی و دانلود این فایل منوط به ذکر نام دانشنامه میباشد.
#شبهات_انقلاب
#امام_خمینی
#دهه_فجر
@mobaleqin20
@daneshnameh1399
شبهه وعده ی آب و برق رایگان از امام.mp3
1.63M
⚅ آنتی شبهه ⚅
💠 شبهه: چرا امام خمینی،وعده مجانی شدنِ آب و برق را دادند ولی عمل نشد؟
🎙سید مجتبی حسینی یمین پاسخ میدهد...
⚃ تهیه و تنظیم: کانال دانشنامه
⛾ حتماً دانلود کنید
#آب_برق_رایگان
#شبهات_انقلاب
@mobaleqin20
@daneshnameh1399
توصیه های آیت الله قاضی در مورد ماه رجب
به نقل از، آيت الحق مرحوم حاج ميرزا علي قاضي طباطبائي درباره ماههاي رجب، شعبان و رمضان فرمود:
هان!اي برادران عزيز و گراميم؛ آگاه باشيد! متوجّه و هشيار باشيد كه ما در قرقگاه زماني (ماههاي رجب، شعبان و رمضان) داخل شدهايم!
و همانگونه كه در زمينهاي حرم بايد از محرّمات اجتناب نمود و ارتكاب يك سلسله اعمالي كه در جايي جرم نيست، امّا در حرم جرم محسوب ميشود، در اين ماهها هم كه قرقگاه زماني محسوب ميشوند، چنين است و بايد با هشياري و مواظبت در آن وارد شد و به همان نحو كه در قرقگاه مكاني كه حرم است، انسان به كعبه نزديك ميشود، در اين ماهها هم كه قرقگاه زماني است، انسان به مقام قرب خداوند ميرسد. پس چقدر نعمتهاي پروردگار بر ما بزرگ و تمام است؟! و او هرگونه نعمتي را بر ما تمام نموده است.
پس حال كه چنين است، قبل از هر چيز، آنچه كه بر ما واجب و لازم ميباشد، توبه ايست كه داراي شرايط لازم و نمازهاي معلومه است۱ و پس از توبه، واجبترين چيز بر ما، پرهيز از گناهان صغيره و كبيره است تا جايي كه توان و قدرت و استطاعت داريم!.
پس به راستي، هر كسي كه در صدد متذكّر شدن به ذكر حقّ و در مقام خشيّت از ذات اقدس حضرت حقّ متعال بوده باشد، ميتواند از راه مراقبه و محاسبه و معاتبه و معاقبه متذكّر گردد!.
پس از اين مرحله، با دلهاي خود، به خداوند رو آورده، بيماريهاي گناهانتان را معالجه و مداوا نمائيد و به وسيلۀ استغفار، بزرگي و سنگيني عيوب خود را كاهش دهيد و بپرهيزيد از اينكه حريم الهي را بشكنيد و پردههاي حجاب را بالا زده، حرمت حرم را هتك نمائيد!
زيرا به راستي چنين شخصي در نظام تكوين بيآبرو و مهتوك است؛ گرچه خداوند كريم از روي كرمش، به حسب ظاهر، آبروي او را حفظ نمايد و همين جزاي اوست و نيازي به مجازات پروردگار ندارد!.
و امّا دستورالعمل اين سه ماه:
۱. بر شما باد به اينكه نمازهاي فريضۀ خود را با نوافل آنكه مجموعاً پنجاه و يك ركعت است، در بهترين اوقاتشان انجام دهيد و اگر نتوانستيد چهل و چهار ركعت آن را به جا بياوريد.
۲. و امّا در مورد نافلۀ شب، به خصوص بايد بدانيد كه: انجام دادن آن در نظر مؤمنان و سالكان حضرت معبود، از واجبات است و هيچ چارهاي جز به جا آوردن آن نيست.
۳. بر شما باد به قرائت قرآن كريم در نافلههاي شب! كه انسان را حركت داده، سير او را سريع مينمايد و براي او بسيار مفيد است. پس تا ميتوانيد در شبها قرائت قرآن كنيد، زيرا قرائت قرآن شراب مؤمنان است.
۴. بر شما باد به انجام دادن اوراد و أذكاري كه هر يك از شما به عنوان دستور در دست داريد و بر شما باد به مداومت سجدۀ يونسيّه و گفتن ذكر يونسيّه: «لا إلهَ إلا أنتَ سُبحانكَ إني كُنْتُ مِن الظالمين۷» در سجده از پانصد تا هزار مرتبه.
۵. بر شما باد به زيارت مشهد اعظم، كه مراد همان حرم مطهّر اميرمؤمنان (ع) و قبر نوراني آن بزرگوار است و نيز ساير مشاهد مشرّفۀ اهلبيت (ع) و مساجد معظّمه، مانند: «مسجد الحرام»، «مسجدالنّبي»، «مسجد كوفه»، «مسجد سهله» و به طور كلّي هر مسجدي از مساجد؛ زيرا مؤمن در مسجد، همانند ماهي است در آب دريا!
۶. هيچگاه پس از نمازهاي واجب خود، تسبيحات حضرت صدّيقه (س) را ترك ننماييد؛ زيرا اين تسبيحات، يكي از انواع «ذكر كبير» شمرده شده است.
۷. يكي از وظايف مهم و لازم براي سالك إليالله، دعا براي فرج حضرت حجّت (عج) در قنوت «وَتْر» است. بلكه بايد در هر روز و در همۀ اوقات و همۀ دعاها، براي فرج آن بزرگوار دعا نمود.
۸. يكي ديگر از وظايف لازم و مهم، قرائت زيارت جامعه، معروف به «جامعۀ كبيره» در روز جمعه است.
۹. لازم است كه قرائت قرآن حتماً كمتر از يك جزء نباشد.
۱۰. تا ميتوانيد بسيار به ديدار و زيارت برادران نيكوكار خود بشتابيد؛ زيرا به راستي آنها برادراني هستند واقعي كه در تمام مسير، همراه انسانند و با رفاقت خويش، آدمي را از تنگناها و عقبات نفس عبور ميدهند!.
۱۱. به زيارت اهل قبور ملتزم باشيد؛ ولي نه به صورت مداوم و همه روزه (مثلاً در هفته، يك روز انجام بگيرد) و نبايد زيارت قبور در شب واقع گردد.
پينوشت:
۱. مقصود همان دستور توبهاي است كه رسول خدا (ص) در ماه ذيقعده دادهاند و در كتب ادعيه، مثل «مفاتيح الجنان» آمده و چهار ركعت نماز دارد.
ماهنامه موعود شماره ۱۶۱
#رجب
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
💠اهمیت ماه رجب💠
خداوند حکیم از بین مکانها، مکانهای ویژه ای را برگزیده و به آنها تقدّس داده است؛ همچون: مکّه معظمه، مدینه منوّره و بیت المقدّس. همچنین از میان شبها نیز بهترین شبها را برگزیده و به آن عظمت خاصی داده است؛ مانند: شبهای جمعه، شب قدر، شب نیمه شعبان؛ از میان روزها نیز بهترین روزها را اختیار کرد و به آن منزلت مخصوصی عنایت فرموده است؛ ایامی همچو: جمعه، عید غدیر، عید قربان و عید فطر.[1] امّا درباره بهترین ماهها پیامبر اکرم(ص) فرمود: «و امّا خیارهُ مِنَ الشُّهُورِ شَهرُ رَجَبٍ وَ شَعبانَ وَ شَهرُ رَمَضانَ؛[2] امّا انتخاب خداوند از میان ماهها سه ماه است: ماه رجب، شعبان و رمضان.»
و در روایت دیگر فرمود: «اِنَّ الله عزَّ وَ جَلَّ اِختارَ مِنَ الشُّهُورِ شَهرُ رَجَبٍ وَ شَعبانَ وَ شَهرُ رَمَضان؛[3] به راستی خداوند عزیز و جلیل از میان ماهها، ماه رجب و شعبان و رمضان را برگزید.»
به سبب همین تقدس و ارزش است که ماه رجب، یکی از ماههای حرام شمرده شده است که جنگ، خونریزی و... در آن حرام است.
با توجه به این که ماه رجب از ماههای حرام و منتخب الهی است، سعی می کنیم به مهم ترین فضائل ماه رجب و کسانی که اهل اعمال و عبادت دراین ماه هستند، یعنی «رجبیون» اشاره ای داشته باشیم. امید که برای خواننده [خصوصاً مبلغان] مفید افتد.
دلیل نام گذاری
درباره نام گذاری ماه رجب در روایات، نکاتی بیان شده است که اشاره می شود:
امام صادق(ع) از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است که آن حضرت(ص) فرمود: «اِنَّما یُسَمّیَ شعبانُ شَهرَ الشَّفاعَةِ لِاَنَّ رَسُولَکُم یَشفَعُ لِکلِّ منْ یٌصَلّی عَلَیهِ فیه وَ یُسَمِّیَ شَهرُ رَجَبٍ الاَصَبَّ لِاَنَّ الرَّحمَةَ تُصَبُّ عَلی اُمَّتی فیه صَبّاً وَ یَقالُ الاَصمُّ لِاَنهُ نهِیَ فِیهِ عَن قِتالِ المُشرکین وَ هُوَ مِنَ الشُّهُورِ الحُرُم؛[4] همانا ماه شعبان را ماه شفاعت نامیده اند؛ چون رسول شما هر کسی را که در این ماه بر او صلوات بفرستد، شفاعت می کند و ماه رجب را ماه رجبُ الاَصَب نامیده اند؛ چون در آن ماه رحمت الهی بر امت من فرو می ریزد؛ و ماه اصم می گویند؛ چون در این ماه از جنگیدن با مشرکان نهی شده است و رجب جزء ماههای حرام است.»
دو صفت برای ماه رجب در روایت ذکر شده است: یکی اصب [رجب الاصب] که به معنای فروریختن رحمت الهی در این ماه است و دیگری اصمّ [رجب الاصم] چون در این ماه از قتال با مشرکان نهی شده است؛ امّا معنای خود رجب «عظیم شمردن» است؛ چنان که مرحوم مجلسی(ره) به نقل از نهایه ابن اثیر می گوید:
«یُقالُ: رَجَّبَ فُلانٌ مَولاَه ایَ عَظَّمَهُ منهُ یُسَمَّی شهرُ رَجبٍ لانهُ کانَ یعظّمُ وَ منهُ الحدیث رَجَبُ مَضَرٍّ الّذی بَینَ جَمادی وَ شَعبانَ اَضاف رَجَبَ اِلی مَضَر لِاَنَّهُم یَعظّمُونه»؛[5] گفته می شود فلانی «رَجَّبَ مولاه» یعنی او را تعظیم کرد و ماه رجب را رجب نامیده اند؛ چون تعظیم می شد و از همین باب است حدیثی که می گوید «رجب مَضَرْ» که بین ماه جمادی و شعبان واقع شده است، اضافه رجب به مضر [یکی از اجداد پیامبر اکرم(ص)] جهت تعظیم مضر نزد آنان بوده است.»
امام هفتم(ع) فرمود: «رَجَبُ نَهرٌ فِی الجنّةِ اَشدُّ بیاضاً مِنَ اللَّبنِ وَ اَحلی مِنَ العَسَلِ مَن صامَ یوماً مِن رَجَبٍ سَقاهُ الله عَزَّ وَ جَلَّ مِن ذلَکَ النَّهر؛[6] رجب نهری در بهشت است که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است. کسی که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خدای عزیز و جلیل از آن نهر به او می نوشاند.»
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «اَلا اِن رَجَبَ شَهرُ الله الاَصَمِّ، وَ هوَ شهرٌ عَظِیمٌ، وَ اِنّما یُسَمّی الاَصَمَّ لِاَنه لایقارِنُهُ شَهرٌ مِنَ الشُّهُورِ حُرمَةً وَ فَضلاً عِندَ اللهِ تَبارکَ وَ تَعالی، وَ کانَ اَهلُ الجاهِلیَّةِ یعَظِّمُونَهُ فی جاهِلیّتِها فَلَمّا جاءَ الاسلامُ لَم یزدَد اِلاّ تعظیماً؛[7] آگاه باشید، رجب، ماه اصمّ خداوند است و آن ماه عظیمی است و به این علت، اصم نامیده شده است که هیچ ماهی از نظر احترام و فضیلت در پیشگاه الهی با آن برابری نمی کند و مردم زمان جاهلیّت با وجود نادانیهایی که داشتند، آن را تعظیم می کردند. وقتی اسلام آمد، بر عظمت آن افزود.»
پیامبر اکرم(ص) و اعلام عظمت ماه رجب
عبد الله بن عباس می گوید: «کانَ رَسولُ الله(ص) اِذا جاءَ شَهرُ رَجَبٍ جَمَعَ المسلِمُونَ حولَهُ وَ قام فیهِمْ خطیباً فَحَمِدَ اللهَ وَ اَثنی و ذکرَ مَن کانَ قَبلَهُ مِنَ الاَنبیاء فَصَلّی عَلیهِم ثُمَّ قالَ ایّها المُسلِمُونَ قَد اَظّلکم شَهرٌ عَظیمٌ مبارکٌ؛ رسول خدا همیشه این گونه بود [که] هرگاه ماه رجب فرا می رسید، مسلمانان اطراف او حلقه می زدند و حضرت(ع) نیز به پا می خاست و خطبه می خواند. حضرت(ع) بعد از حمد و ثنای خداوند و یادی از پیامبران گذشته و قبل از خود و فرستادن درود بر آنها، می فرمود: ای مسلمانان! ماه بزرگ و با برکتی بر شما سایه افکنده ا
ست، «وَ هُوَ شَهرُ الاَصبِّ یَصُبُّ فیهِ الرَّحمَةُ عَلی مَن عَبَدهُ اِلاّ عَبداً مُشرکاً اَوْ مَظهِرَ بِدعَةٍ فِی الاِسلام، اَلا انِّ فی شَهرِ رَجَبٍ لَیلَةٌ مَن حَرَّمَ النَّوم عَلی نفسِهِ وَ قامَ فیها حَرَّم اللهُ جَسَدهُ عَلَی النّارِ، و صافَحهُ سَبعُونَ الَفَ مَلَکٍ وَ یَستَغفرون لَهُ اِلی یَوم مثله، فاِن عادَ عادت المَلائکَةُ. ثُمَّ قالَ: مَن صامَ یَوماً واحِداً منِ شَهرِ رَجَبٍ اُومِنَ منَ الفزعِ اَلاکبَرِ وَ اُجیر مِنَ النّارِ؛ و آن ماه اصب [و رجب] است که رحمت [الهی] فرو می ریزد بر کسی که او را پرستش کند؛ مگر بنده مشرک یا کسی که بدعتی را در اسلام اظهار و ایجاد کرده است. به راستی در ماه رجب، شبی است که هر کسی در آن شب، بیدار باشد و نماز گزارد خداوند جسدش را بر آتش حرام می کند و هزار ملک با او مصافحه می کند و هزار ملک تا همانند آن روز [در سال بعد] برای او استغفار می کنند. پس اگر برگشت، ملائکه نیز بر می گردد. سپس فرمود: کسی که یک روز در ماه رجب روزه بگیرد، از ترس روز قیامت در امان است و از آتش [جهنّم] نجات می یابد.»[8]
پاداش شناخت عظمت ماه رجب
رسول خدا (ص) می فرماید: «انَّ مَن عَرَفَ حُرمَة رَجَبٍ وَ شَعبانَ وَ وَصَلَهُما بِشَهرِ رَمضانَ شَهر الله الاَعظَم شَهِدَت لَهُ هذِهِ الشُّهورُ یَومَ القیامَةِ وَ کانَ رَجبُ وَ شَعبانُ وَ شَهرُ رَمَضانَ شُهُودُهُ بِتَعظیمِهِ لَها وَ ینادی مناد: یا رجبُ یا شَعبانُ وَ یا شَهرُ رَمضانَ کَیفَ عَمَلُ هذا العَبد فیکُم وَ کَیفَ کانَت طاعَتُهُ للهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَیَقُولُ رَجبُ وَ شَعبانُ وَ شَهرُ رَمضانَ: یا رَبَّنَا ما تَزَوّد مِنّا اِلاّ اِستَعانَةً عَلی طاعَتِکَ وَ استِمداداً لِموادّ فَضلِکَ، و لَقَد تَعَرَّضَ بِجُهدهِ لِرضاکَ وَ طَلَبَ بِطاقَتِه مَحبّتَکَ؛ به راستی کسی که حرمت ماه رجب و شعبان را بشناسد و آن دو را به ماه رمضان، ماه بزرگ الهی، وصل کند، این سه ماه به نفع او در روز قیامت شهادت می دهند وماه رجب، شعبان و رمضان گواهان او به تعظیم این سه ماه از جانب او خواهند بود و منادی ندا می دهد که ای رجب و شعبان و ای ماه رمضان! عمل این بنده [ما] در [زمان حلول] شما و طاعت او [در این سه ماه] نسبت به خدای عزیز و جلیل چگونه بوده است؟ پس رجب، شعبان و ماه رمضان می گویند: ای پروردگار ما، از ما توشه نگرفت جز طلب یاری بر طاعت تو و استمداد بر مواد فضل تو. به راستی خود را با تلاش در معرض رضایت تو قرار داد و در حَدّ توان به دنبال محبّت تو بود.»
پس خداوند به ملائکه که بر این سه ماه گمارده شده اند، می فرماید: درباره این گواهی [سه ماه] درباره این بنده من چه می گویید؟ ملائکه می گویند: ای پروردگار ما! رجب، شعبان و رمضان راست می گویند، ما او را جز در حال طاعت تو و تلاش در راه رضایت تو و رفتن به سوی نیکی و احسان نیافتیم و به راستی همیشه در وصل این سه ماه [با اعمال خیر] شاد و با نشاط بود. در این ماهها رحمت تو را آرزو می کرد و به عفو و مغفرت تو امید داشت. همیشه این گونه بود که از حرامها در این ماهها دوری و برای انجام واجبات شتاب می کرد، با [حفظ] شکم، دامن، گوش، چشم و سایر اعضای بدن، روزه گرفت، در روز، تشنگی را و در شب، بیداری را تحمل کرد و زیاد در آن به فقرا و درماندگان کمک می کرد و عنایات و احسان وی به بندگانت زیاد بود. بندگانت را با بهترین وجه همراهی و هنگام جدا شدن با نیکوترین حالت وداع می کرد. بعد از تمام شدن این ماهها [باز هم] به طاعت و عبادت تو قیام کرد و مرتکب حرامهایت نشد: «فنعم العبدُ هذا، خوب بنده ای است این شخص.»
دراین هنگام است که خداوند دستور می دهد این بنده به سوی بهشت برود، سپس ملائکه با هدایا و اکرام به استقبالش می آیند و او را بر طبقهای نور و اسبهای خوشرفتار سوار می کنند و به سوی نعمتهایی می رود که تمام نمی شود و جایگاهی که کهنه نمی شود و ساکنان آن برای همیشه در آن می مانند و جوانان آن پیر و کودکان آن میانسال نمی شوند و شادی و خوشی آن تمامی ندارد و جدّید آن کهنه و شادیهای آن به غم و غصه تبدیل نمی شود و سختی و رنج در آن مشاهده نمی شود و از عذاب و بدحسابی در امان هستند و جایگاهی با عظمت و با کرامت دارند.»[9]
پی نوشت ها
[1] ر. ک: مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، ج 7، ص 4322.
[2] همان، ص 432.
[3] بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 37، ص 53 و ج 93، ص 3733.
[4] وسائل الشیعة، شیخ حرّ عاملی، ج 10، ص 511.
[5] بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 55، ص 379.
[6] همان، ج 94، ص 37، ح 19.
[7] همان، ص 26، ح 1.
[8] همان، ج 94، ص 47، ح 33.
[9] همان، ج 94، ص38، ح 23.
#رجب
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
اهمیت و اعمال ماه رجب
فراخوان به عبادت و بندگی
عالم هستی، خاموش و آرام نیست. وقتی ماه مبارک رجب فرا می رسد فراخوان عمومی برای هدایت خواهی داده می شود.
پیامبر اعظم(ص) در این باره فرمود: «اِنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی نَصَبَ فِی السَّماءِ السَّابِعۀِ مَلَکاً یقالَ لَه الدّاعی. فَاِذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ، یَنادی ذلِک المَلَکُ، کُلَّ لَیلَةٍ مِنهُ اِلی الصَّباحِ: طُوبی لِلذّاکِرینَ! طُوبی لِلطائعِینَ! وَ یقولُ الله تَعالی: اَنا جَلیسُ مَن جالَسنی وَ مَطیع مَن اَطاعَنی وَ غافِرُ مَنِ استَغفَرنی؛ اَلشَّهرُ شهری وَ العبدُ عبدی وَ الرَّحمَةُ رَحمَتی، فَمَن دَعانی فِی هذا الشَّهرِ اَجَبتَهُ وَ مَن سَأَلنی اَعطَیتُهُ وَ مَن استَهدانی هدَیتُه وَ جعَلَتُ هذا الشَّهرَ حَبلاً بَینی وَ بَینَ عِبادی، فَمن اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ اِلَیَّ؛[10]
به راستی خداوند تبارک و تعالی، ملکی را در آسمان هفتم قرار داده است که به او داعی [دعوت کننده] می گویند. هنگامی که ماه رجب فرا می رسد، هر شب تا صبح ندا می دهد که خوشا به حال ذاکرین [خدا]، خوشا به حال طاعت کنندگان و خدای متعال می فرماید: من همنشین کسی هستم که با من همنشین باشد و از کسی که از من اطاعت کند، اطاعت می کنم و می بخشم کسی را که طلب استغفار کند؛ [زیرا] ماه [رجب] ماه من است و بنده، بنده من است و رحمت، رحمت من است. هر کس مرا در این ماه بخواند، او را اجابت می کنم و هر کس از من [چیزی] درخواست کند، به او عطا می کنم و کسی که از من هدایت بخواهد، او را هدایت می کنم. این ماه [رجب] را ریسمانی بین خودم و بندگانم قرار دادم. پس کسی که به وسیله این ماه [به این ریسمان] چنگ بزند، به [قرب] من خواهد رسید.»
به راستی که ماه عجیبی است و خدا و بنده، چه رابطه نزدیکی با هم دارند؛ یک طرف خداوند قرار دارد با مغفرت و هدایت و رحمت بی پایانش و طرف دیگر بنده قرار دارد با دعا و مناجاتش، ذکر و ثنایش و طاعات و عباداتش.
پاداش اعمال در این ماه
از آنجا که ماه مبارک رجب از جایگاه ویژه ای در پیشگاه الهی برخوردار است و رحمت خدا به صورت فراگیر سرازیر می شود، اعمال و عبادات در این ماه نیز ازثواب و پاداش ویژه برخوردار است که به نمونه هایی اشاره می شود:
الف. روزه
برای روزه ماه رجب، پاداشهای گوناگونی نقل شده است، از جمله:
1. وجوب بهشت و دوری از آتش
امام کاظم(ع) فرمود: «رَجبُ، شَهرٌ عَظیمٌ یضاعَفُ فیه الحَسَناتُ وَ یمحو فیهِ السیّئاتُ. مَن صامَ یَوماً منَ رَجَبٍ تَباعَدَت عَنهُ النّارُ مَسیرَة مِاَئةِ سَنَةٍ وَ مَن صامَ ثلاثَةَ ایّامٍ وَجَبتْ لَهُ الجَنَّةُ؛[11] رجب، ماه بزرگی است که حسنات در آن دو برابر و گناهان در آن محو می شود. هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به اندازه مسیر صد سال جهنّم از او دور می شود. کسی که سه روز از ماه رجب روزه بگیرد، بهشت برایش واجب می شود.»
رسول خدا(ص) فرمود: «اِنّ فی الجَنَّةِ قَصراً لایدخُلُه اِلاّ صوّام رجب؛[12] به راستی در بهشت قصری است که جز کسانی که در ماه رجب، زیاد روزه گرفته اند، کسی در آن راه نمی یابد.»
2- برآورده شدن حاجت و پاکی از گناهان
امام رضا(ع) فرمود: «... مَن صامَ یَومین مِن رَجَبٍ رضی الله عَنهُ یَومَ یَلقاهُ وَ مَن صامَ ثَلاثَةَ اَیامٍ مِن رَجَبٍ رضی اللهُ عَنه وَ اَرضاهُ وَ اَرضی عَنهُ خصماءَهُ یَومَ یَلقاه وَ مَن صامَ سَبعَةَ ایّامٍ مِن رَجبٍ فُتِحَت ابوابُ السَّمواتِ السَّبع لِروحِهِ اِذا ماتَ حتّی یَصِلَ الی المَلکُوت الاَعلی وَ مَن صامَ ثمانیة مِن رَجبٍ فُتِحَت لَهُ اَبوابُ الجَنّةِ الثمانیه وَ مَن صام مِن رَجَبٍ خَمسَة عَشَرَ یَوماً قَضَی اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ کُلّ حاجَةٍ الاّ اَن یَسألَهُ فی مأثَمٍ اَو فی قطیعَةِ رَحِمٍ وَ مَن صام شَهرَ رَجَبٍ کُلّه خَرَج مِن ذُنُوبِه کَیومٍ وَلَدَتهُ اُمُّه، وَ اُعتِقَ مَنَ النّارِ وَ دَخَلَ الجَنَّةَ مَعَ المصطَفَینِ الاَخیَار؛[13] کسی که دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند در روزی که او را ملاقات می کند [قیامت] از او راضی می شود و کسی که سه روز از رجب را روزه بگیرد، خداوند از وی راضی می شود و او را هم از خود راضی می کند و طلبکارانش را نیز در روز قیامت راضی خواهد کرد و کسی که هفت روز از رجب را روزه بگیرد، درهای آسمانهای هفت گانه برای روح او هنگام مرگش باز می شود تا به ملکوت اعلی می رسد و کسی که هشت روز از رجب را روزه بگیرد، درهای هشت گانه بهشت برایش باز می شود و کسی که پانزده روز از رجب را روزه بگیرد، خداوند تمام حاجتهایش را برآورده می کند؛ مگر درباره گناه یا قطع رابطه با بستگان نسبی درخواستی داشته باشد [که مستجاب نمی شود] و کسی که تمام ماه رجب را روزه بگیرد، از گناهانش مانند روزی که از مادر متولّد شده است، پاک می شود، و از آتش آزاد می شود و در بهشت با نیکان برگزیده خواهد بود.»
3- امان از عذاب قبر
ثوبان می گوید که هم
راه پیامبر(ص) کنار قبری بودیم. حضرت ایستاد و بعد حرکت کرد، دوباره ایستاد و بعد حرکت کرد. عرض کردم: پدر ومادرم فدایت شوند، راز توقف شما بین این قبور چه بود؟ رسول خدا(ص) به شدّت گریه کرد و ما نیز گریه کردیم. آن گاه فرمود: «این اموات در قبرهایشان عذاب می شدند؛ به گونه ای که ناله آنها را شنیدم، بر آنها ترحّم کردم و از خداوند خواستم که بر آنها تخفیف دهد و خداوند نیز اجابت فرمود، «فَلَو صامُوا هؤلاءِ ایّام رجب وَ قامُوا فیها ما عذَّبوا فی قُبورِهِم. فَقُلت یا رَسولَ اللهِ صیامَهُ وَ قِیامَهُ اَمانٌ مِن عذاب القبر؟ قال: نعم...؛[14] اگر اینها ماه رجب را روزه می گرفتند و شب زنده داری می کردند، در قبرهایشان عذاب نمی شدند، پس عرض کردم: آیا روزه و نماز در ماه رجب، امان از عذاب قبر است؟ فرمود: بله.»
رسول خدا( درباره کسی که نتواند روزه بگیرد فرمود: «یَتَصدّقُ کلَّ یَومٍ بِرَغیفٍ عَلی المَساکین؛ روزی یک نان به فقیران صدقه دهد.» در این صورت، چنین شخصی هم به آن پاداشها می رسد و اگر توان دادن یک نان هم نداشته باشد، روزی صد مرتبه در ماه رجب بگوید: «سُبحانَ الاِلهِ الجَلیلِ، سُبحانَ مَن لایَنبَغی التَسبیحُ اِلّا لَهُ، سُبحَانَ الاَعَزِّ الاَکرَم، سُبحَانَ مَن لَبِسَ العِزِّ وَ هُوَ لَهُ اَهلٌ.»[15]
معلوم می شود هیچ کس در ماه رجب محروم نمی شود و خداوند نگذاشته است که فردی از پاداشهای روزه داری بی نصیب باشد.
ب. عمره رجبیّه
انجام عمره در ماه رجب بر همه ماهها برتری دارد. معاویة بن عمار از امام صادق(ع) پرسید: «ایّ العُمرَةِ اَفضَلُ عُمرَةٌ فی رَجَبٍ اَو عُمرَةٌ فی رمضانَ؟ فَقالَ: لَابَل عُمرَةٌ فی شَهرِ رَجَب؛[16] کدام عمره برتر است؟ آیا عمره رجب برتر است یا عمره رمضان؟ حضرت فرمود: عمره ماه رجب.»
ج. زیارت معصومان (ع)
در ماه رجب به زیارت معصوم سفارش خاص شده است؛ هر چند زیارت تمامی معصومین(ع) در تمام فصول سال و در تمامی روزها، مستحب و به آن سفارش شده است؛ ولی در ماه مبارک رجب که عمره و اعمال دیگر، ثواب مضاعف دارد، زیارت آن بزرگواران نیز ثواب بیش تری دارد؛ از جمله زیارت امام حسین(ع) در اول و وسط ماه رجب[17] و همین طور زیارت امام هشتم(ع) بسیار سفارش شده است.[18]
د. دعا و نماز
دعا در کل ماه رجب پاداش عظیمی دارد؛ به ویژه در «لیلة الرغائب» که اولین شب جمعه ماه مبارک رجب است. اکنون به اختصار، اعمال و دعاهای آن بیان می شود:
پنج شنبه اول ماه رجب روضه بگیرد. سپس شب جمعه مابین نماز مغرب و عشا 12 رکعت نماز بخواند [6 نماز 2رکعتی]. در هر رکعتی حمد را 100 مرتبه و سوره قدر را 3 بار و توحید [قل هو الله] را 12 مرتبه بخواند و بعد از نماز 70 بار صلوات بفرستد. بعد به سجده رود و 70 مرتبه بگوید: «رب اغفِرْ وَ ارحَمْ و تجاوَز عَمّا تَعلَمُ اِنَّکَ اَنتَ العَلیُّ الاَعظَم؛ پروردگارا! ببخش و ترحم فرما و بگذر از آنچه [از گناهانم] می دانی به راستی که تو برتر و بزرگواری!»
دوباره سجده کند و همان دعا را 70 بار بگوید. وقتی این اعمال را انجام داد، خداوند به او این پاداشها را می دهد:
1- تمامی گناهانش را می بخشد هر چند زیاد باشد 2- درباره 700 نفر از بستگانش می تواند شفاعت کند؛ 3- خداوند در شب اوّل قبر، این نماز را با بهترین و نورانی ترین چهره محشور می کند که در قبر مونس و همدمش باشد.[19]
دعای امّ داوود هم از اعمال این ماه شریف است که در روز سوّم اعتکاف خوانده می شود.
[10] مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، ج 7، ص 535، ح 11.
[11] بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 94، ص 37، ح 20.
[12] همان، ج 94، ص 47.
[13] همان، ج 94، ص 42، ح 28.
[14] همان، ص 49، ح 37.
[15] بحارالانوار، ج 94، ص 31، ح 1.
[16] من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج 2، ص 345، ح 1.
[17] ر. ک: بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 14، ص 465؛ ج 78، ص 177.
[18] بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 6، ص 91.
[19] همان، ج 95، ص 396.
[20] همان، ج 35، ص 7.
#رجب
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
بسم الله الرحمن الرحیم
ابن قداح از امام صادق (ع) نقل مى كند كه فرمود: پدرم (امام باقر) كثيرالذكر بود، خدا را بسيار ياد مى كرد، من در خدمت او راه مى رفتم مى ديدم كه خدا را ذكر مى كند. با او به طعام خوردن مى نشستم، مى ديدم كه زبانش به ذكر خدا گوياست. با مردم سخن مى گفت و اين كار او را از ذكر خدا مشغول نمى كرد.
من مرتب مى ديدم كه زبانش به سقف دهانش چسبيده و مى گويد: «لااله الاالله» او در خانه، ما راجمع مى كرد و مى فرمود تا طلوع خورشيد خدا را ذكر كنيم، هر كه قرائت قرآن مى توانست امر به قرائت قرآن مى كرد و هر كه نمى توانست امر به ذكر خدا مىفرمود.
اصول كافى: ج 2 ص 449
♦️ماه رجب است ماه ذکر استغفار
الحمدلله محبت امام باقر(علیه السلام) در قلب ما هست و زشت است برای یک شیعه که رنگ و بویی از امام خود نداشته باشد
بعضی از ما عادت داریم که موقع بیکاری یا در جمع فقط شروع کنیم خاطره گفتن و لطیفه گفتن و حرف های بی محتوا زدن.
اما از ذکر غافلیم.
میتوانیم در همه حال ذکر بگوئیم در حال رانندگی،آشپزی،تلویزیون دیدن و....
خدا راه را خوب باز کرده اما ما غافلیم
یکی دیگر از موضوعات مهم بیداری بین الطلوعیت است که مرحوم آیت الله حائری شیرازی فرمود که یک مشک دوغ رو با سختی تکان میدهند که مثلا از چند کیلو دوغ یک کیلو کره به دست بیاورند بین الطلوعین در اوقات شبانه روز مثل آن کره می ماند که با ارزش است.
اثرات جسمی و معنوی زیادی دارد
امام باقر علیه السلام فرمود: «خواب صبح، شوم و نامیمون است، روزی را دور می سازد، رنگ صورت را زرد و متغیر می کند، خداوند متعال روزی را بین الطلوعین تقسیم می کند، از خواب در این زمان بپرهیزید.» (التهذیب ج۲ ص۱۳۹)
طبق نقل دیگر فرمودند: « روزی خداوند در بین الطلوعین تقسیم می شود و من ناپسند می دانم که انسان در آن ساعت خواب باشد » (الفقیه ج۱ ص۵۰۱)
#اهل_بیت
#امام_باقر
#بین_الطلوعین
#رجب
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
May 11