🟦🔷🟦 (۲) استقرار در دریای خزر هدف دیرینه ناتو است. در همین چارچوب، توطئه کریدور موهوم زنگزور از سال ۲۰۲۰ به دنبال اتصال سرزمینی مستقیم ارتش‌های ناتو به دریای کاسپین (خزر) است. در این صورت، قلمروی سرزمینی ناتو از اقیانوس اطلس تا آب‌های مجاور سه استان شمالی ایران یعنی گیلان، مازندران و گلستان گسترش می‌یابد و سواحل شمالی ایران نیز هم‌مرز ناتو خواهند شد. در صورت تحقق این توطئه، مسیر ایران به سمت دریایی سیاه و اروپایی شرقی نظیر دوران عثمانی در انحصار اراده حاکمان آنکارا می‌ماند. عثمانی از قرن ۱۵ میلادی همچون یک دیوار بر مرزهای شمال غرب، غرب، و جنوب غرب ایران کشیده شده بود. عثمانی بر کرانه‌های دریای سیاه و مدیترانه تسلط داشت و به عنوان یک سرزمین حائل، مانع ارتباط ایران و اروپا تا عهد قاجار بود. یکی از دلایل عقب افتادگی ایران پس از صفویه نیز همین موضوع بود. نمایی از بزرگترین وسعت تاریخی امپراتوری عثمانی در قرن ۱۵ میلادی ایران پس از قرن‌ها موقعیت منحصر به فردی دارد. تهران می‌تواند مسیری مستقل از حاکمیت روس و ترک برای ارتباط مستقیم با قاره اروپا داشته باشد. ایران از طریق کریدور خلیج فارس - دریای سیاه بدون نیاز به روسیه و ترکیه، به اروپای شرقی متصل می‌شود. ایران و کشورهای شرق و جنوب اروپا نظیر یونان نیز بدون نیاز به کانال سوئز مصر و خاک ترکیه از طریق این کریدور به هم متصل می‌شوند. مسیر ایران به اروپا بدون عبور از قلمروی ترکیه از طرفی، در صورت ممانعت آنکارا از عبور جاده ابریشم از خاک ترکیه، جریان ترانزیت به اروپا از دریای سیاه پابرجا خواهد ماند. اگر تنگه قره سو توسط رضاشاه به ترکیه داده نمی‌شد، اکنون این تنش سه ساله در منطقه قفقاز جنوبی اصلاً به وجود نمی‌آمد. منبع: فارس

🟦🔷🟦خیانت بزرگ ۸۶ سال پیش رضاشاه چه بود؟ (۱) رضاشاه در پیمان سعدآباد بخش مهمی از آرارات را به «آتاتورک» رئیس جمهور وقت ترکیه، دشت ناامید در جنوب شرق را به «محمدشاه» پادشاه افغانستان و اروندرود را به «ملک غازی » پادشاه عراق داد. به گزارش مشرق، روز ۱۷ تیر ۱۳۱۶ سالروز پیمان سعد آباد در دوران رضاشاه است. این پیمان تحت عنوان عهدنامه عدم تعرض بین ایران، افغانستان، ترکیه و عراق در کاخ سعد آباد منعقد شد و سه بخش از سرزمین ایران جدا شدند. تنها کسی که در این پیمان خاک داد، شاه پهلوی بود! رضاشاه در این قرار داد بخش مهمی از آرارات در شمالغرب را به «آتاتورک» رئیس جمهور وقت ترکیه، دشت ناامید در جنوب شرق را به «محمدشاه» پادشاه افغانستان و اروندرود به عنوان مرز ایران و عراق در جنوب غرب را به «ملک غازی » پادشاه عراق داد. اوضاع جهانی چگونه بود؟ جنگ جهانی اول در آبان سال ۱۲۹۷ ه.ش به پایان رسید. جغرافیایی سیاسی جهان بالاخص منطقه غرب آسیا پس از این جنگ تغییر کرده بود. امپراتوری عثمانی فروپاشید و کشورهای امروزی غرب آسیا نظیر ترکیه، عراق، اردن، سوریه، لبنان و سعودی تشکیل شد. خاندان رومانوف در روسیه قتل عام و امپراتوری تزارهای روسیه به دست بلشویک‌ها ساقط شد و متعاقباً اتحاد جماهیر شوروی اعلام موجودیت کرد. آمریکا درگیر رکود بزرگ شد که طولانی‌ترین رکود اقتصادی در تاریخ آمریکا بود. از همین روی، سیاسیت انزوا نسبت به تحولات جهانی را در پیش گرفته بود. این عوامل دست به دست هم داد تا انگلیس کماکان به عنوان قدرتمندترین امپراتوری جهان در تحولات جهانی مداخله کند. لذا برای حفظ مستعمرات نظیر هندوستان به عنوان نگین سرزمین‌های استعماری خود به دنبال محاصره سرزمینی اتحاد جماهیر شوروی بود. این کمربند از فنلاند در شمال اروپا تا افغانستان در آسیای مرکزی ادامه داشت. موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی (PSRI) در همین رابطه نوشت: «استقرار رژیم های دیکتاتوری و ضدکمونیست مارشال مانرهایم در فنلاند، مارشال پیلودسکی در لهستان ، مارشال آنتونسکی در رومانی ، مصطفی کمال پاشا (آتاتورک) در ترکیه ، رضا شاه در ایران و امان الله خان در افغانستان به همین منظور بود. سپس لندن سیاست ایجاد اتحادیه‌های دفاعی منطقه‌ای را در پیش گرفت. پیمان لوکارنو (آلمان، انگلستان، بلژیک، فرانسه، ایتالیا، لهستان و چکسلواکی) ، پیمان اتحاد صغیر (چکوسلواکی، یوگسلاوی و رومانی) و پیمان سعدآباد (ایران، عراق، ترکیه و افغانستان) از مظاهر این سیاست بشمار می رفت.»[۱] عواقب پیمان رضاشاه برای ایران چه بود؟ شرق ایران: منطقه‌ای به مساحت ۳۰۰۰ کیلومتر مربع به افغانستان واگذار شد. «ظهره‌وند» سفیر اسبق ایران در ایتالیا و افغانستان در همین رابطه گفت: «سال ۱۳۱۷ زمان رضاشاه اولین اشتباه را مرتکب می‌شود و بخشی از حوضه آبی هیرمند را به عبدالرحمن خان حاکم وقت کابل واگذار می‌کند، آن زمان ایران و افغانستان و ترکیه سه والی داشتند که همگی متاثر از نفوذ انگلیسی‌ها بودند، در همین زمان بود که رضا خان دشت «ناامید» را که بخشی از سیستان بود بدون هیچ معوضی به حاکم وقت کابل می‌بخشد و این اولین مشکل در موضوع آب هیرمند بوده است.»[۲] این موضوع گام‌های نخستین مشکل ۸۰ ساله آب میان ایران و افغانستان شد. موضوعی که تا امروز ادامه دارد. جنوب غرب ایران: «ولایتی» وزیر خارجه اسبق ایران می‌گوید: «اروند رود که در زمان میرزا تقی خان، خط منصّف مرز قرار داده شده بود، در زمان رضاشاه، کل آن براساس پیمان سعدآباد به عراق واگذار شد.» موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی (PSRI) نوشت: «حق کشتیرانی در اروند رود به جز آب‌های مقابل خرمشهر و آبادان به دولت عراق واگذار شد.» موضوع اروند به مثابه استخوانی لای زخم بود. درگیری‌های متعددی میان دو کشور بر سر این رود به وجود آمد. از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۳ حدود ۱۰۰ درگیری مرزی بین ایران و عراق روی داد و تلفات زیادی برجا گذاشت. [۳] سرانجام رهبران ایران و عراق که برای شرکت در اجلاس روسای دولت‌های عضو اوپک عازم الجزایر شده بودند، روز ۱۶ اسفند ۱۳۵۳ معاهده‌ای به امضا رساندند که به موجب آن مرزهای آبی میان دو کشور خط تالوگ‌ (عمیق‌ترین خط طولی در عمق رودخانه‌) تعیین شد. اما صدام پس از انقلاب خواهان بازگشت به پیمان امضا شده توسط رضاشاه شد و «تسلط بر کل اروند رود» بهانه شروع جنگ هشت ساله رژیم بعث عراق با ایران تحت حمایت بلوک غرب به رهبری آمریکا و بلوک شرق به رهبری شوروی شد. جنگی که البته به نتیجه مدنظر نرسید و صدام در نهایت به مفاد قرارداد الجزایر بازگشت. شمالغرب ایران: رضاشاه منطقه آرارات کوچک و بزرگ و نیز تنگه قره سو را طی دو قرارداد ۱۳۱۰ و ۱۳۱۶ به ترکیه داد. باریکه‌ای که موجب اتصال سرزمینی ترکیه به عنوان مرزبان شرقی کنونی ناتو با منطقه نخجوان شد. ادامه صفحه (۲)👇👇👇

🔲🔳🔲حجاریان جبهه اصلاحات را دو شقه می‌کند؟ تندروی‌های امثال حجاریان در گذشته، باعث شده تا بار‌ها اصلاح‌طلبان رادیکال، بی منطق و حامی اردوکشی‌های خیابانی خشن شناخته شوند. او سال‌هاست از انتخابات عبور کرده و آن را بی ثمر می‌داند. حالا هم با پیشنهادی بازگشته که نشان می‌دهد باز هم از مسیر تندروی دنبال کار سیاسی است. تندروی‌های امثال حجاریان در گذشته، باعث شده تا بار‌ها اصلاح‌طلبان رادیکال، بی منطق و حامی اردوکشی‌های خیابانی خشن شناخته شوند. او سال‌هاست از انتخابات عبور کرده و آن را بی ثمر می‌داند. حالا هم با پیشنهادی بازگشته که نشان می‌دهد باز هم از مسیر تندروی دنبال کار سیاسی است. حجاریان در گفت‌وگویی که هفته گذشته داشته، خواستار استعفای رئیس‌جمهور سید ابراهیم رئیسی شده است. او گفته که «دولت آقای رئیسی پوپولیست، شعارمحور و ناتوان است. این سه فاکتور ممکن است باعث شود ما دولت سیزدهم را با دولت آقای احمدی‌نژاد یکی بدانیم. حال آنکه دولت معجزه، پوپولیستِ پولدار بود، اما دولت فعلی، پوپولیستِ بی‌پول است. یعنی شانسی برای جلب نظر مردم ندارد. ناتوانی دولت سیزدهم فقط معطوف به کارگزارانش و چند انتصاب بی‌قواره نیست. مشکل در رأس آن و رئیس‌جمهور است. من پیشنهاد می‌کنم دولت استعفا دهد و برود. هر چه زودتر، بهتر! حضور این دولت و تفکر خسارت محض است.» سخنان او البته پاسخ دارد، اما چه پاسخی به جماعتی که فقط خود را خوب می‌دانند و انتخابات را هم فقط وقتی قبول دارند که نتیجه رجوع به رأی مردم، انتخاب آن‌ها باشد! نکته جالب، اما آن است که شنیده‌ها حاکی از یک دوقطبی در میان اصلاح‌طلبان نسبت به این سخنان حجاریان است و تأکید او بر ضرورت برکناری آیت‌الله رئیسی به عنوان شرط حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات باعث بروز اختلافات و انتقاداتی در درون جبهه اصلاحات شده است. منتقدان حجاریان در جبهه اصلاحات معتقدند پیشنهاد استعفای رئیسی نامعقول است. در این میان گرچه اصلاح‌طلبان ساختاری و تحول‌گرایان از پیشنهاد حجاریان استقبال و آن را در راستای معنادار ساختن انتخابات تعریف می‌کنند، اما طیف اصلاح‌طلبان تکنوکرات با انتقاد از حجاریان بیان این مطالب را در راستای رادیکال شدن فضا و به ضرر جریان اصلاحات دانسته و تأکید می‌کنند تجربه تاریخی به جریان اصلاحات ثابت کرده هر وقت این جریان رادیکال شده توفیقات آن نیز کمتر بوده است. مخالفان و منتقدان حجاریان همچنین با تأکید بر نامعقول بودن پیشنهاد وی تصریح می‌کنند در صورت عدم مشارکت اصلاح‌طلبان در انتخابات باید عملاً قید انتخابات ۱۴۰۴ را بزنند و به تبع آن حذف اصلاح‌طلبان از ساحت سیاسی را متصور بود.

👆👆👆 ✍مهدی نصیری؛ مرض و معجون سادگی، لجاجت و توهم حضور و فعالیت من در کلاب‌هاوس تجربه مهمی برایم پدید آورد و فرصت و امکان گفت‌وگو با افراد مختلفی را یافتم؛ افرادی که پیش‌تر تصور دیگری از آن‌ها داشتم و حالا فهمیدم که برخی‌شان بسیار تُهی و بی‌مایه هستند و این سؤال ذهنم را درگیر کرد که چگونه چنین افرادی با چنین سطح نازلی از استدلال، به تئوریسین تبدیل شدند!! بعدها دریافتم که رسانه، هم این ظرفیت را دارد که از یک «بی‌سواد»، «علامه» بسازد و هم قادر است که یک «علامه» را هم به «بی‌سواد» بدل کند که برای هر دوی‌شان، نمونه‌هایی عینی وجود دارد. «مهدی نصیری» ازجمله افرادی بود که با آن‌ها گفت‌وگو کردم. هرچند گفت‌وگویی که با او داشتم کوتاه بود، اما دیدم اطلاعات او درباره «ولایت فقیه» حتی اندازه یک طلبهٔ مبتدی هم نیست و متأسفانه تفاوت «مقبولیت» و «مشروعیت» که الفبای نظریه فقهی «ولایت فقیه» است را هم نمی‌داند. شخص مهدی نصیری برایم اهمیت ندارد؛ اما مسیر او مهم است؛ این‌که چگونه یک سوپرانقلابی، چپ می‌کند و تبدیل به دشمن درجه‌ یک نظام و رهبری می‌شود؟! نصیری اگر دنبال نقد عالمانه باشد، خودِ بنده با کمال میل استقبال می‌کنم؛ اما او اهل لج‌بازی است. نصیریِ غرب‌ستیزِ دیروز، اکنون به جایی رسیده که ابرهای آسمان نروژ که با فتوشاپ به‌شکل اسب درآورده‌اند را از سر سادگی زیاد و چه‌بسا شیفتگی به غرب، باور کرده و به‌عنوان تصویری واقعی، استوری می‌کند! نصیری، اخیراً طی یادداشتی با موضوع مهاجرت نخبگان، گفته که بارها در این‌باره اشک ریخته و خلاصه همین مسأله را بهانه‌ای تازه برای لگد زدن به نظام و شقاوت‌آمیز خواندن حکمرانی در ایران قرار داده؛ اما تأسف‌بار این‌که علی‌رغم سابقهٔ بلند نصیری در روزنامه‌نگاری، اما یک سرچ ساده هم انجام نداده تا بداند؛ ⟨اولاً⟩ مهاجرت در دنیا طی دهه‌های اخیر، دیگر امری عادی و مرسوم تلقی می‌شود و به‌صِرفِ آمار آن، الزاماً نمی‌توان کشوری را هدف قضاوت منفی یا مثبت قرار داد، ⟨ثانیاً⟩ اساساً آمار مهاجرت در ایران، بین کشورهای دنیا، آمار بالایی محسوب نمی‌شود. به‌عنوان مثال: طبق نظرسنجی اخیر وب‌سایت کره‌ای سارامین، اکثریت مردم کره جنوبی، آرزوی ترکِ همیشگیِ وطن خود را دارند. آقای نصیری بگوید آیا در کره جنوبی هم نظام و رهبری آنها مقصر است و رفاه و مراکز تفریحی و علمی و آموزشی ندارند؟! طبق داده‌های سایت گلوبال اکونومی، از سال [۲۰۱۷]، وضعیت ایران نسبت به فرار مغزها بهتر شده و در سال [۲۰۲۲] مهاجرت کمتری نسبت به سال‌های پیش انجام شده است. رتبه ایران در سال [۲۰۲۲]، در بین [۱۷۷] کشور، [۱۰۶] گزارش شده؛ درحالی‌که در سال [۲۰۱۷]، رتبه ایران، [۷۵] بود. براساس گزارش دفتر مهاجرتی سازمان ملل متحد، ایران در میان [۲۰] کشور اولِ مهاجر‌فِرِست دنیا قرار ندارد. در سال [۲۰۱۹] هند، مکزیک، چین، روسیه، سوریه، بنگلادش، پاکستان، اوکراین، فیلیپین، افغانستان، اندونزی، لهستان، انگلستان، آلمان، قزاقستان، فلسطین، رومانی، مصر و ترکیه، بیش‌ترین مهاجر را در میان کشورهای جهان داشته‌اند. اگر به این [۲۰] کشور توجه کنید، می‌فهمید که مهاجرت، دیگر یک امری معمول در کشورهاست. از آلمان، روسیه، انگلستان، چین و ترکیه تا افغانستان، مردم تمایل بالایی به مهاجرت دارند؛ حال آقای نصیری پاسخ بدهد که آیا در این کشورها هم رهبری نظام مقصر است؟ اسلام مقصر است؟ برجام مؤثر است؟ اگر قدری بی‌طرفانه، به بررسی مسائل و موضوعات بپردازیم، درمی‌یابیم مسائل زیادی در دنیا وجود دارند که سال‌ها پیش غیرطبیعی تلقی می‌شدند و اکنون طبیعی قلمداد می‌شوند و اساساً مسائل و چالش‌های کشورهای مختلف عین هم نیستند و گاهی مسأله و چالش یک کشور، امری عادی در کشور دیگر محسوب می‌شود و بالعکس. یاعلی... 👆👆👆 فتحی

✅ سخنرانی سید حسن نصرالله به مناسبت سالگرد جنگ 33 روزه 🔸 سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان، روز چهارشنبه (21 تیرماه) ساعت 8 و 45 دقیقه عصر (به وقت لبنان) به مناسبت هفدهمین سالگرد آغاز جنگ 33 روزه سخنرانی می کند. 🔸جنگ 33 روزه در روز 13 ژوییه 2006 آغاز شد و 33 روز ادامه یافت. در این جنگ رژیم صهیونیستی در مقابل قدرت و عظمت مقاومت شکست خورد و نتوانست به اهداف خود دست یابد. 🆔@Qodsnewsagency

🔴 باز علی کریمی بیشرف، خریت خودشو علنی کرد 🔹 این احمق با گذاشتن دوتا تصویر با حجاب و بی حجاب کنار هم میخواسته بگه که «هر شاهکاری یه کپی بی ارزش دارد» اما خوب چون خَره ، گند زد دوباره 😂 🔥

🎥توقیف نفتکش خارجی حامل یک‌ میلیون لیتر سوخت قاچاق فرمانده منطقه دوم نیروی دریایی سپاه: 🔹این نفتکش از پشتیبانی نظامی آمریکا برخوردار بود، اما رزمندگان نیروی دریایی سپاه آن را توقیف و خدمه متخلف را دستگیر کردند.

📸 سپاه تصاویر جنگنده‌ها، بالگردها و شناور گشتی آمریکایی که تماشاگرِ توقیف نفت‌کشِ قاچاقچی بودند را منتشر کرد

خداوند نخواهد گذشت تا حالا شنیده اید که رهبری بگوید خداوند از فلانی نخواهد گذشت ؟ معلوم است که مسئله خیلی مهم است . لطفا نشر دهید

طبق یک مطالعه 45 درصد از آب آشامیدنی ایالات متحده آلوده به "مواد شیمیایی دائمی" است که می تواند منجر به ناباروری، سرطان و مشکلات هورمونی شود. این خبر میتونست در هر کشوری یک بحران بزرگ درست کنه ولی شیر فلکه رسانه دست خودشونه