تصورشم سخته @mohammadarabshahe

💠هر روز به یاد ایشان توسلی دارم 🔹دو ماه پس از فوت مرحوم آیت‌الله #حسنعلی_مروارید، #آیت‌الله_خامنه‌ای در یكی از تماس‌های تلفنی با حجت‌الإسلام و المسلمین علی‌اكبر الهی خراسانی- داماد آیت‌الله مروارید- فرمودند: "من از زمان فوت ایشان، هر روز برای ایشان توسل خاصی دارم!". 🔅 جالب این‌كه شش ماه بعد هم كه اعضای خاندان مروارید برای تشكر از ایشان خدمت آقا رسیدند باز همین را تكرار فرمودند. @mohammadarabshahe

رهبر انقلاب ۴ روز پیش: رژیم غاصب صهیونیستی، رفتنی است . این سرطان بدست فلسطینیان و نیروهای مقاومت ریشه‌‌کن خواهد شد. @AkhbareFori

🌿 کتاب #مرجع_پژوهش (شامل طرحنامه‌نویسی، مبانی پژوهش، تعدادی از روش‌های تحقیق کیفی و ...) هم اینک در سایت رویش به صورت #رایگان در دسترس شما است 🌿دانلود کتاب: www.mroyesh.ir @mohammadarabshahe

🔰درگذشت حجت الاسلام #سلطان_الواعظین_شیرازی نویسنده کتاب شب‌های پیشاور (۱۳۵۰ش) 🔹سید محمد موسوی شیرازی معروف به سُلْطانُ الواعظین شیرازی (۱۲۷۵ش-۱۳۵۰ش) از عالمان شیعه و نویسنده کتاب شب‌های پیشاور است. 🔸او در سال ۱۲۷۵ش (۱۳۱۴ق) در تهران متولد شد و تحصیلات مقدماتی خود را در مدرسه پامنار تهران گذراند و در سال ۱۳۲۶ق در ۱۲ سالگی به همراه پدرش به کربلا رفت و در آنجا از استادانی چون علی شهرستانی و غلامحسین مرندی درس آموخت و پس از مدتی به قم مهاجرت کرد و در درس شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم، شرکت کرد. ☄وی از برخی علماء و مراجع، اجازه نقل روایت داشته است. برخی از این افراد عبارتند از: شیخ عبدالکریم حائری، آیت الله مرعشی نجفی و شیخ عبدالله مامقانی و سید ابوالقاسم طباطبائی غروی و آقا ضیاء عراقی. 🌀 وی در وعظ و خطابه مشهور بود و به کشورهای مختلف، سفرهای تبلیغی داشت و در مناظرات با گروه‌های مسلمان و غیرمسلمان شرکت می‌کرد. 📚کتاب شبهای پیشاور معروف ترین کتاب اوست که حاصل ده شب مناظره او با برخی علمای اهل سنت در پیشاور پاکستان است. کتاب‌های «صد مقاله سلطانی» و «گروه رستگاران یا فرقه ناجیه» از دیگر آثار او است. ◾️ایشان به علت بیماری قلبی شدید در ده سال آخر زندگی خانه نشین بود و سرانجام در سال ۱۶ مهر ۱۳۵۰ش (۱۷ شعبان ۱۳۹۱ق) در تهران درگذشت و پس از اقامه نماز توسط آیت الله مرعشی نجفی در قبرستان ابوحسین قم دفن شد. #زندگی_نامه @mohammadarabshahe

🌀خلاصه ای از زندگی #سلطان_الواعظین_شیرازی @mohammadarabshahe

🔺آیت‌الله موسی شبیری زنجانی: 🔹«برخی از موثقین نقل می‌کردند، مرحوم سلطان الواعظین در اواخر عمر - که به بیماری قلبی شدیدی مبتلا بود - نیاز به معالجه پیدا کرد. فرزند او با یکی از یهودی‌های متمکن تهران آشنا بود. 🔸این شخص یهودی که از طریق فرزند، پدر دانشمندش را می‌شناخت، یک چک سفید به او می‌دهد و می‌گوید این را به پدرت بده و بگو به هر کجا که می‌خواهند برای معالجه بروند. من تمام هزینه آن را خواهم پرداخت. 🌀پسر سلطان الواعظین مراتب را به عرض پدر می‌رساند. سید در جواب می‌گوید: من که یک عمر نوکر حضرت سیدالشهداء (علیه‌السّلام) بوده‌ام، حالا بیایم و از یک یهودی برای معالجه مریضی‌ام پول بگیرم؟ و چک سفید را به صاحب آن پس می‌دهد». @mohammadarabshahe

🌐 برای مطالعه کفایه، باید کتاب فصول را دید 📚 درس خارج اصول ۱۴۰۲/۰۷/۱۶ #آیت_الله_سید_احمد_مددی @mohammadarabshahe

🔰تصویری تاریخی از تجمع علمای نجف اشرف در حمایت از مسئله #فلسطین 🔅این تجمع تاریخی در سال ۱۹۷۳ (1351ش) میلادی در صحن حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) در نجف اشرف برای حمایت از مسئله فلسطین برگزار شد و در آن تعدادی از بزرگان عراق و رهبران فلسطینی حضور یافتند. @mohammadarabshahe

#نکات_اخلاقی 💠 پرهیز از مدح خود 🔹خیلی‌ها همواره دلشان می خواهد دیگران آنها را مدح کنند یا خودشان خود را ستایش می کنند و برای شان خیلی دشوار است فضیلتی از دیگران را بپذیرند. این شایع است، حتی در میان معارف (معاریف) هم که نمی خواهم نام ببرم، این قضیه شایع است. 🔸 یکی از امتیازات #آقای_خمینی که معمولا ذکر نمی شود، ولی مهم است این است که اگر کسی را خوب می دانست، خیلی راحت از او تعریف می کرد و در این باب مانع نفسانی نداشت تا نتواند از دیگری تمجید کند، ولی هیچ وقت از خودش تمجید نمی کرد. 🔹 حتی این نکته را در این حد من در آقای طباطبایی با علوّ مقام، ندیدم. یک بار آقای #طباطبایی آقای #مطهری را معرفی می کرد و گفت: «ایشان، بعضی از مسائل فلسفی برایش حل نشده بود و قتی پیش من آمد، حل شد». چنین کلماتی هیچ وقت در قاموس گفتار آقای خمینی پیدا نمی شد. البته آقای طباطبایی از نوادر بود، مع ذلک در این جهت آقای خمینی امتیاز خاصی داشت. 📚 ر.ک: جرعه ای از دریا، ج3 ص 641 و 642 (14 خرداد 1391، سالگرد رحلت امام خمینی (قدس سره)) @mohammadarabshahe

🌐 زیارت ناحیه مقدسه سیدالشهدا (ع) #آیت_الله_سید_احمد_مددی اين زيارت ناحيه معروف، ظاهراً متعلق به حضرت مهدی (عج) نيست ولو خيلی مشهور شده، چون تاريخ روايت اينگونه است: «خَرَجَ مِنَ النَّاحِيَةِ سَنَةَ اثْنَتَيْنِ وَ خَمْسِينَ وَ مِائَتَيْنِ» ( المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 496). اگر اين تاريخ درست باشد زمان حضرت هادي (ع) است، 254 سال وفات امام هادی (ع) است و 260 وفات امام عسکری و امامت بقیه الله صلوات الله و سلامه علیه است. لکن الآن در السنه ما معروف شده که زيارت بقية الله (عج) است چون «ناحیه مقدسه» را مربوط به حضرت (عج) می دانند، درحالیکه مقصود از ناحیه مقدسه، سامراء است، چون رفتن به آنجا ممنوع بود، ناحیه گفتند. البته دو تا دعای ناحیه مقدسه داریم، اولین آنها که اسم تک ک اصحاب سیدالشهدا (ع) را ذکر کرده است و سلام می دهد، تاریخ دارد (252 ق)، سند هم دارد لکن سندش مشکل دارد، چون دارد که «عَنِ الشَّيْخِ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدٍ الطُّوسِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنَا الشَّيْخُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ‏ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَيَّاش‏» (المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 486) درحالیکه شیخ طوسی (ره)، ابن عیاش را ندیده است؛ ابن عیاش متوفای 401 است و شیخ طوسی 408 به بغداد آمده است و هیچ گاه از او نقل نکرده است. 📚خارج فقه سال1385، جلسه51 خارج فقه، سال 1395، جلسه 56 @mohammadarabshahe