✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: این پیام آخری کانال شما رو کاملاااااا تایید می کنم چون منم تو یه خونواده حساس و زود رنج بزرگ شدم و خودمم هستم ولی دارم سعی میکنم مواقعی که میخوام به کار و حرفی که ناراحتم کرده واکنش نشون بدم قبلش یکم به خودم و طرف مقابل وقت بدم و علت ناراحتی ام رو بررسی کنم و اگه منطقی نبود کلا بزارمش کنار. به نظرتون میشه از حساس و زود رنجی خلاص شد؟😢 موردی که میخوام به پیام قبلی کانال اضافه کنم اینه که به نظرم این ویژگی ها بین ادمای زود رنج مشترکه : ۱.رابطه دوستی صمیمی و با دوام ندارن با کسی ، چون از بس با این و اون قهر کردن دیگه کسی دور و برشون نمونده. ۲.تغییر مود و حالتشون کاملا واضح هست. مثلا وقتی خوشحال و ناراحت و یا تو فکر ان کاملا میشه فهمید و حتی میشه فکرشون هم خوند چون اکثرا نمی تونن احساسات رو مخفی کنن مثلا شما یه اخبار بد یا اتفاق بد رو براشون تعریف کن تا واکنشش رو ببینی :) ادمای حساس خیلی راحت به جای بقیه هم ناراحت میشن:) به نظرم از این دو مورد میشه راحت ادمای حساس و زود رنج رو شناخت.

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: درباره زودرنج بودن ما وقتی برای تحقیق رفتیم پیش یک فردبزرگ واستادنامزدسابقم گفتن که ایشون زودرنج هستن من پیش خودم گفتم که خب منم خیلی اخلاقای بدی دارم زودرنج بودن هم مهم نیست خب طبیعیه همه انسان هاکه کامل نیستن چشمتون روزبعدنبینه درطول نامزدی مثلا یه کسی یه حرکتی میزد یه اتفاقی میفتاد اون هم فقط درحق من بوده بعد مثلامن ناراحت بودم میگفتم برم به نامزدم بگم یه دردودل کنم که تموم بشه بره میرفتم میگفتم چه دعوایی به پامیکرد یه درخواستی ازمن داشت اگر انجام نمیدادم چه قدرباهام بدرفتاری میکرد کلابه همه چیزگیرمیدن به کوچکترین حرف ها کوچکترین حرکات همش فکرمیکنن دیگران دارن درحقشون ظلم میکنن وعصبی بودن رومیشه بارانندگی اش متوجه شد اگر خیلی تندمیره بدونیددوروز دیگه پشت فرمون فش هم میده ایناهمش تجربه اس😄😅

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: من خودم رو آدم زودرنجی میدونم ولی رفتارهایی که ناراحتم میکنه این هست که کسی نادیده بگیرتم یا به شخصیتم مستقیم یا غیرمستقیم توهین کنه، اینکه قضاوت اشتباهی کنه اینها خیلی ناراحتم میکنه و اگر تکرار بشه کینه توی دلم ایجاد میشه وگرنه اینجور نیستم تقی به توقی بخوره من بهم بر بخوره و انتقادپذیرم در حد متوسط. اگر در قالب تخریب و تندگویی انتقاد بشه ازم خب ناراحت میشم. خصوصا اگر سرم داد بزنند. هررفتار تند و عصبی ، اذیتم میکنه. چون همیشه دلسوزانه انتقاد میکنم از دیگران و مراقب کلماتی که استفاده میکنم هستم متقابلا هم چنین توقعی دارم از دیگران. اینکه نوشته بودند هر حرفی رو به خودشون می گیرند من اگر خودم رو مصداقش ندونم ، اصلا به خودم نمی گیرم. در کل در برابر رفتارهای نادرست و دور از ادب و رفتارهایی که نادیده گرفته بشم، کامل فرو می ریزم

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: اقااا من هستم یک ادم زود رنج اگر دیر جوابمو بده بهم برمیخوره و فکر میکنم بهم توجهی نداره یا از روی عمد بهم جواب نداد اگر یک ساعت قبل کلی بگو بخند کنیم ولی بعدش یه شوخی یا ناراحتی پیش بیاد ، تفکر بی توجهی و احترام نذاشتن طرف مقابل میاد توی ذهنم ، و کلا انگار هیچ رابطه خوبی نداشتیم قهر میکنم یا دعوا بنظر من آدمای زودرنج انکار یه لیست از دلایل ناراحتی و بی احترامی رو توی ذهنشون نوشتن و مثل تابلو زدن تو مغزشون وقتی یکی از موارد اتفاق میفته (چه با منظور چه بی منظور ) سریع میگن بهم بی احترامی کرد یا حرفش منظور دار بود یعنی هرکار کنی ، تا ناراحت بشه همه خوبی ها تو فراموش می‌کنه تااااا زمانی که خشمش فروکش کنه دوباره خوب میشه😅 من الان چند ماه تمرین صبوری میکنم و وقتی کسی چیزی میگه میگم شاید منظوری نداره یا اون زاویه دیدش فرق می‌کنه

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: ب نظرم خواهرم ادم خییلی زودرنجیه از برخی رفتارها و کارهات یک برداشت هایی میکنه ک ادم خودش شاخ در میاره ک چ جوری از اون حرف این برداشت رو کردی! سریع ادم ها رو حذف میکنه، یعنی نمیتونه بپذیره ک با یک نفر ک فلان عیب رو داره دوست باشه ولی مدیریت شده. نه، اون ادم کلا خط میخوره. و متاسفانه این تو ذهنش هم میمونه. مثلا تو کارش نظر بدی میگه چرا نظر دادی، نظر ندی میگه برات اهمیت نداشته و هرچی ام براش توضیح بدی دلیلش رو بازم فایده نداره

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: آقای محمدی از هر چالشی که گذاشتید نصف شو دارم😑😐😞 به شدت زود رنجم جنبه شوخی اصلا ندارم دوست صمیمی اصلا ندارم ظرفیت انتقاد ندارم می خوام حرف حرف خودم باشه از همه هم طلبکارم😑

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: یه فامیل نزدیکی داریم خانم هستن شدیدا زود رنج و بدبین هستن اعتماد بنفسش صفره از هر حرف و حرکتی داستان درست میکنه فک میکنه بقیه فقط دارن به عیوب این فک میکنن چه دعوا و بحثایی که راه نانداخته شوهرشم بد بین کرده به همه ادم وقتی میبینتشون واقعا استرس میگیره که نکنه ناراحت بشن توی روابط بین شوهرش و بچه هاش هم همینطوره چند بار رابطه قطع کردن با بقیه من خودم چون فامیل خیلی نزدیک هستن بخاطر صله رحم باهاشون ارتباط دارم و همیشه سعی کردم همه حرفا و حرکتام رو جلوشون کنترل کنم یه وقت برداشت بدی نکنن ناراحت بشن حتی بچه ۴ ساله یه چیزی بگه میگن خانواده اش یادش دادن بهشون بر میخوره😩 ولی واقعا سخته برخورد باهاشون پر از استرسه چند بار از خودم ناراحت شدن با هزار زور و زحمت راضیشون کردم

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: ادمای زودرنج ۱.پرتوقع میشن و از عالم و آدم طلبکار ۲‌.جایی که کار میکنن یا درس میخونن بانق وغر انجام میدن و انگاری کوه دارن جابجا میکنن! ۳.پرادعای بی دست وپا هم هستن اکثرا نداشته هاشون رو طلبکارانه ازدیگران! ۴.ادمایی که فقط انتظار خدمات ازدیگران دارن و اما خدمات دهیشون وظیفه شون نیست ازنظر خودشون اگر خدای ناکرده کاری هم بکنن ب بسم الله منت هست ۵.ادمایی که طاقت انتقاد ندارن ۶ادمایی که طاقت نه شنیدن ندارن به هیچ وجه ۷.ادمایی که با درو دیوار دعوا دارن و بسیار گستاخ هستن و از کاه کوه میسازن ! وفکر میکنن فشار زیادی تحمل میکنن و بسیار بی ظریفت هستن ۸ادمایی که به همه به چشم دشمن نگاه میکنن ۹ادمایی که مراودات و دوستلن و بستگان دور وبرشون کم می‌بینید چون هرروز بایکی در میفتن! اگر دعوا هم نکنن رابطه رو قطع میکنن و اینجور ادما سریع واکنش نشون میدن به حرفهای دیگران! حرفهای دیگران رو با کج فهمی تفسیر میکنن ! ۱۰.هیچگاه عیب خودشون رو هم نمیبینن و از نظر اونا خودشون همه چی تموم هستن !

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: من در رابطه قبلیم طرف مقابلم به شدت احساسی و زود رنج بودن ‌و‌ برای من بعد مدتی خیلی مشکل ساز شد چون خودم اهل تجزیه و تحلیل رفتار افراد نیستم تا این حد و اهمیتی نمیدم برای مثال اگه پیامشو سین میکردم و نیم ساعت دیر تر جواب میدادم ( با اینکه میدونست بیرونم و سرم شلوغه) بهش برمیخورد و تقریبا تا چند ساعت باید منت کشی میکردیم تا یخ آقا باز شه دوباره در کل آدم های زود رنج خیلی احساسی هستن و توقع دارند همون توجه و همون حساسیت هارو طرف مقابلم رعایت کنه البته که ایشون جدای از زودرنجی بسیار کنترلگر هم بودن و دائما دختری رو میخواستن که ۲۴ ساعته تحت کنترل خودشون باشه و مجموع این رفتار هاشون واقعا منو خفه میکرد ...

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: توقع داره عین محبتی ک خودش ب یکی کرده رو ببینه و اگ نبینه انگار ک اون ادم هیچ خوبی ای نداشته نمیتونه بپذیره ک مدل ادما متفاوته و نمیتونه عین تو رفتار کنه و اگه عین تو رفتار نکرد از بدی و بی محبتیش نیست و فهمیدنش هم کار سختی نیست، تو سفر حتی سفر کوتاه، از میزان غری ک میزنه راحت میشه فهمید. یک رستوران برید، تو ترافیک گیر کنید، یک ذره معطل بشه، یک اتفاق پیش بینی نشده بیفته سریع این نارضایتی رو نشون میدن ب نظرم

✅ نظرات دوستان در مورد سوال شماره 33: من واقعاااا آدم زودرنجی بودم،و این برای همه بود،زود ناراحت میشدم سر هرچیزی!زود گریه میکردم...یکی توی یه جمع بزرگ درگوشی با یکی دیگه حرف میزد سریع فکر میکردم درباره منه اصلا خیلی داغون بودم و اذیت هم‌میشدم... ولی وقتی با دوست صمیمیم دوست شدم اون دقیقا خلاف منه اخلاقش،دوسال اول دوستیمون بشدت باهم دعوا داشتیم،ولی دوستی رو حفظ کردیم دیگه بعد دوسال کم کم هم من هم اون اخلاقهامونو اصلاح کردیم،اون بشدت آدم بی احساس و درونگرا و منزوی ای بود،الان تقریبا آدمی شده که راحت حرف میزنه اجتماعی شده و احساساتشو میگه،و من هم بشدت حساس و زود رنج و قهر کن بودم،الان خیلی کم پیش میاد قهر کنم،خیلی ام کم پیش میاد ناراحت بشم از کسی مگین که کسی یه کاری انجام میده که اون کار منو ناراحت میکنه،من بهش گفته باشم چند بار و باز تکرار کنه و اهمیت به ناراحتیم نده،دیگه اون آدم هرنسبتی هم باهام داشته باشه فرق نداره،هم رابطه ام و مراوده ام رو کم میکنم باهاش،هم قهر میکنم. نمونه اش پدرم!پدرم بشدت عصبیه،و اصلا رفتارش ثبات نداره،مثلا الان قربون صدقه ات میره،بعد پنج دقه دیگه کوچکترین رفتار خلاف میلش میبینه شروع میکنه داد و بیداد کردن،حتی گاهی فحش دادن! من خونه پدرمم قطعا نمیتونم یه مدت کلا نبینمش ولی مثلا سر آخرین دعوامون تا مدتها حتی نگاهش نمیکردم،و الان هم خیلی کم و در حد ضرورت باهاش حرف میزنم!حتی هنوزم همونه!یهویی میچسبه بهم قربون صدقه ام میره بعد اگر..... واقعا دیگه خسته شدم از کاراش....