『  #قرار_شبانہ 🙏 』 🍃💔قرائت زیارت عاشورا هـدیہ بہ روح پاڪ سردار دلهـا #حاج_قاسم_سلیمانی و #یاران_شهیدشان

این داستان برگرفتہ از حوادث حقیقے خرداد تا شهـریور سال ۳۱۳۱ در شهـر آمِرلے عراق بود ڪہ با خوشه چینے از خاطرات مردم مقاوم و رزمندگان دالور این شهـر، به ویژه فرماندهـے بینظیر سپهـبد شهـید قاسم سلیمانے در قالب داستانے عاشقانہ روایت شد. 🕊 @moharam_98

#تنھا_میان_داعش #قسمت_اول وسعت سرسبز باغ در گرماے دلچسب غروب، تماشاخانهـاے بود ڪہ هـر چشمے را نوازش میداد. خورشید پس از یڪ روز آتشبازے در این روزهـاے گرم آخر بهـار، رخسارہ در بستر آسمان ڪشیدہ و خستگے یڪ روز بلند بهـارے را خمیازہ میڪشید. دست خودم نبود ڪہ این روزهـا در قاب این صحنہ سِحرانگیز، تنهـا صورت زیباے او را میدیدم! حتے بادے ڪہ از میان برگ سبز درختان و شاخه هـاے نخلهـا رد میشد، عطر عشق او را در هـوا رهـا میڪرد و هـمین عطر، هـر غروب دلتنگم میڪرد! دلتنگ لحن گرمش، نگاہ عاشقش، صداے مهـربان و خنده هـاے شیرینش! چقدر این لحظات تنگ غروب سخت می گذشت تا شب شود و او برگردد و انگار هـمین باد، نغمہ دلتنگیام را بہ گوشش رساندہ بود ڪہ زنگ موبایلم بہ صدا در آمد. هـمانطور ڪہ روے حصیر ڪف ایوان نشستہ بودم، دست دراز ڪردم و گوشے را از گوشہ حصیر برداشتم. بعد از یڪ دنیا عاشقی، دیگر میدانستم اوست ڪہ خانہ قلبم را دق الباب میڪند و بیآنڪہ شمارہ را ببینم، دلبرانہ پاسخ دادم :»بله؟« با نگاهـم هـمچنان در پهـنہ سبز و زیباے باغ میچرخیدم و در برابر چشمانم، چشمانش را تجسم میڪردم تا پاسخم را بدهـد ڪہ صدایے خشن، خمارے عشق را از سرم پراند :»الو...« هـر آنچہ در خانہ خیالم ساختہ بودم، شڪست. نگاهـم بہ نقطهـاے خیرہ ماند، خودم را جمع ڪردم و اینبار با صدایے محڪم پرسیدم :»بله؟« تا فرصتے ڪہ بخواهـد پاسخ بدهـد، بہ سرعت گوشے را از ڪنار صورتم پایین آوردہ و شمارہ را چڪ ڪردم، ناشناس بود. دوبارہ گوشے را ڪنار گوشم بردم و شنیدم با هـمان صداے زمخت و لحن خشن تڪرار میڪند :»الو... الو...« از حالت تهـاجمے صدایش، ڪمے ترسیدم و خواستم پاسخے بدهـم ڪہ خودش با عصبانیت پرسید :»منو میشناسی؟؟؟« ذهـنم را متمرڪز ڪردم، اما واقعاً صدایش برایم آشنا نبود ڪہ مرد د پاسخ دادم :»نه!« و او بالفاصہ و با صدایے بلندتر پرسید :»مگہ تو نرجس نیستی؟؟؟« از اینڪہ اسمم را میدانست، حدس زدم از آشنایان است اما چرا انقدر عصبانے بود ڪہ دوبارہ با حالتے معصومانہ پاسخ دادم :»بله، من نرجسم، اما شما رو نمیشناسم!« ڪہ صدایش از آسمانخراش خشونت بہ زیر آمد و با خندهـای نمڪین نجوا ڪرد :»ولے من ڪہ تو رو خیلے خوب میشناسم عزیزم!« و دوبارہ هـمان خندهـهـاے شیرینش گوشم را پُر ڪرد. دوبارہ مثل روزهـاے اول مَحرم شدنمان دلم لرزید ڪہ او در لرزاندن دل من بهـشدت مهـارت داشت. چشمانم را نمیدید، اما از هـمین پشت تلفن برایش پشت چشم نازڪ ڪردم و با لحنے غرق ناز پاسخ دادم :»از هـمون اول ڪہ گوشے زنگ خورد، فهـمیدم تویی!« با شیطنت بہ میان حرفم آمد و گفت :»اما بعد گول خوردی!« و فرصت نداد از رڪب عاشقانهـاے ڪہ خوردہ بودم دفاع ڪنم و دوبارہ با خندہ سر بہ سرم گذاشت :»من هـمیشہ تو رو گول میزنم! هـمون روز اولم گولت زدم ڪہ عاشقم شدی!« و هـمین حال و هـواے عاشقیمان در گرماے عراق، مثل شربت بود؛ شیرین و خنڪ! خبر داد سر ڪوچہ رسیدہ و تا لحظاتے دیگر بہ خانہ میآید ڪہ با دستپاچگے گوشے را قطع ڪردم تا براے دیدارش مهـیا شوم. از هـمان روے ایوان وارد اتاق شدم و او دستبردار نبود ڪہ دوبارہ پیامگیر گوشے بہ صدا در آمد. در لحظات نزدیڪ مغرب نور چندانے بہ داخل نمیتابید و در هـمان تاریڪی، قفل گوشے را باز ڪردم ڪہ دیدم باز هـم شمارهـ غریبہ است. دیگر فریب شیطنتش را نمیخوردم ڪہ با خندهـاے ڪہ صورتم را پُر ڪردہ بود پیامش را باز ڪردم و دیدم نوشتہ است :»من هـنوز دوستت دارم، فقط ڪافیہ بهـم بگے تو هـم دوستم داری! اونوقت اگہ عمو و پسرعموت تو آسمونا هـم قایمت ڪنن، میام و با خودم مے برمت! عَدنان ـ« براے لحظاتے احساس ڪردم در خالئے در حال خفگے هـستم ڪہ حاال من شوهـر داشتم و نمیدانستم عدنان از جانم چہ میخواهـد؟ در تاریڪے و تنهـایے اتاق، خشڪم زدہ و خیرہ بہ نام عدنان، هـرآنچہ از او در خاطرم ماندہ بود، روے سرم خراب شد. #ڪپے_ممنوع 🕊 @moharam_98

🕊زیارتنامه ی شهدا🕊 #بِسمِ_اللهِ_القاصِمِ_الجَبارین السَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی عَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ،فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم🌹🌱🌹🌱 #شادی_روح_شهدا_صلوات

#روزتون_مهدوی 💚 #اللهـم_عجل_لولیڪ_الفرج

『  #پروفایل 📸🎈 』 ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『  #پروفایل 📸🎈 』 ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 بازم هوای شهدا زد به سرم آرزومه که به #سوریه برم ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

#تم_شهدایے #شهیددهقاݩ_امیرے💚 ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

چہ انتظار عظیمے نشستہ در دل ما هـمیشہ منتظریم و ڪسے نمے آید! ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 🎙 بانوای : #حاج‌میثم‌مطیعی ویژه بازگشایی حرم مطهر رضوے ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 🎙 بانوای : #حاج‌میثم‌مطیعی ویژه بازگشایی حرم مطهر رضوے ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

آیت الله حق شناس:✍ شما شب از خواب بیدار شوید، و سجاده را پهن کنید و بشینید سر سجاده... 🌿حتی چرت زدن سر سجاده ی نماز شب در زندگی اثر می گذارد. ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

#مستند_ڪـرار ✌️ #قسمت_اول #شھیدمدافع‌حرم‌رضاسنجرانے ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

بیراهه میرَوَم تو مَرا سَر به راه کن از دوری‌اَت همیشه بد آوَردِه اَم حُسین...🌱 #حسیݩ‌جـآنمـ♡🌿 ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

♨️در عصر غیبت #امام_زمان باهم (رفیق) باشیم..! 👌 #سخنرانی بسیار شنیدنی 🎤 حجت الاسلام #دارستانی ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 دست بکش بر سر من ای شهید بی کفن #محمودکریمی #شور ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

『 ♡ #بہ_وقت_مداحے 🎧 ♡ 』 حیدریم تا ابد از راه حق دم میزنم بر عقیقم نام زهرا نقش خاتم میزنم #مهدےرسولے ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

📕دفترچه گناهان یک #شهید ۱۶ ساله‼️ ❣در تفحص شهدا، دفترچه یک شهید 16 ساله که گناهان هر روزش را می نوشت پیدا شد✍ ❌گناهان یک هفته او اینها بود ؛ شنبه : بدون وضو خوابیدم .😴 یکشنبه : خنده بلند در جمع 😆 دوشنبه : وقتی در بازی گل زدم احساس غرور کردم . سه شنبه : نماز شب را سریع خواندم . چهارشنبه : فرمانده در سلام کردن از من پیشی گرفت .🗣 پنجشنبه : ذکر روز را فراموش کردم .☝️ جمعه : تکمیل نکردن ۱۰۰۰صلوات و بسنده به ۷۰۰ صلوات .😔 📝راوی که یکی از بچه های تفحص شهدا بوده می نویسد : ⁉️ دارم فکر می کنم چقدر از یک پسر شانزده ساله کوچکترم... ⁉️ما چی⁉️ ❓کجای کاریم حرفامون شده رساله توجیه المسائل‼️ 1⃣غيبت… تو روشم ميگم🗣 2⃣تهمت… همه ميگن🔕 3⃣دروغ… مصلحتي📛 4⃣رشوه... شيريني🍭 5⃣ماهواره... شبکه هاي علمي📡 6⃣مال حرام ... پيش سه هزار ميليارد هیچه💵 7⃣ربا...💸 همه ميخورن ديگه🚫 8⃣نگاه به نامحرم...🙈 يه نظر حلاله👀 9⃣موسيقي حرام...🎼 ارامش بخش🔇 🔟مجلس حرام... يه شب که هزار شب نميشه❌ 1⃣1⃣بخل... اگه خدا ميخواست بهش ميداد 💰 🌷شهدا شرمنده ایم که بجای باتقوا بودن فقط شرمنده ایم ... ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

به بهانه بازگشایی درب های حرم مطهر #امام_رضا ( علیه السلام ) #حاج‌محمود_ڪریمے ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

باز ڪن درب حرم را ڪہ حرم ڪان دواست رفع این ویروس منحوس فقط دست رضاست ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98

🥀 『  #قرار_شبانہ 🙏 』 🎤 #اباذر_حلواجی 🍃💔قرائت زیارت عاشورا هـدیہ بہ روح پاڪ سردار دلهـا #حاج_قاسم_سلیمانی و #یاران_شهیدشان

『  #قرار_شبانہ 🙏 』 🍃💔قرائت زیارت عاشورا هـدیہ بہ روح پاڪ سردار دلهـا #حاج_قاسم_سلیمانی و #یاران_شهیدشان

این داستان برگرفتہ از حوادث حقیقے خرداد تا شهـریور سال ۳۱۳۱ در شهـر آمِرلے عراق بود ڪہ با خوشه چینے از خاطرات مردم مقاوم و رزمندگان دالور این شهـر، به ویژه فرماندهـے بینظیر سپهـبد شهـید قاسم سلیمانے در قالب داستانے عاشقانہ روایت شد. 🕊 @moharam_98

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_دوم 💠 در تاریکی و تنهایی اتاق، خشکم زده و خیره به نام عدنان، هرآنچه از او در خاطرم مانده بود، روی سرم خراب شد. حدود یک ماه پیش، در همین باغ، در همین خانه برای نخستین بار بود که او را می‌دیدم. 💠 وقتی از همین اتاق قدم به ایوان گذاشتم تا برای میهمان عمو چای ببرم که نگاه خیره و ناپاکش چشمانم را پُر کرد، طوری که نگاهم از #خجالت پشت پلک‌هایم پنهان شد. کنار عمو ایستاده و پول پیش خرید بار انگور را حساب می‌کرد. عمو همیشه از روستاهای اطراف #آمِرلی مشتری داشت و مرتب در باغ رفت و آمد می‌کردند اما این جوان را تا آن روز ندیده بودم. 💠 مردی لاغر و قدبلند، با صورتی به‌شدت سبزه که زیر خط باریکی از ریش و سبیل، تیره‌تر به نظر می‌رسید. چشمان گودرفته‌اش مثل دو تیلّه کوچک سیاه برق می‌زد و احساس می‌کردم با همین نگاه شرّش برایم چشمک می‌زند. از #شرمی که همه وجودم را پوشانده بود، چند قدمی عقب‌تر ایستادم و سینی را جلو بردم تا عمو از دستم بگیرد. سرم همچنان پایین بود، اما سنگینی حضورش آزارم می‌داد که هنوز عمو سینی را از دستم نگرفته، از تله نگاه تیزش گریختم. 💠 از چهارسالگی که پدر و مادرم به جرم #تشیّع و به اتهام شرکت در تظاهراتی علیه #صدام اعدام شدند، من و برادرم عباس در این خانه بزرگ شده و عمو و زن‌عمو برایمان عین پدر و مادر بودند. روی همین حساب بود که تا به اتاق برگشتم، زن‌عمو مادرانه نگاهم کرد و حرف دلم را خواند :«چیه نور چشمم؟ چرا رنگت پریده؟» رنگ صورتم را نمی‌دیدم اما از پنجه چشمانی که لحظاتی پیش پرده صورتم را پاره کرده بود، خوب می‌فهمیدم حالم به هم ریخته است. زن عمو همچنان منتظر پاسخی نگاهم می‌کرد که چند قدمی جلوتر رفتم. کنارش نشستم و با صدایی گرفته اعتراض کردم :«این کیه امروز اومده؟» 💠 زن‌عمو همانطورکه به پشتی تکیه زده بود، گردن کشید تا از پنجره‌های قدی اتاق، داخل حیاط را ببیند و همزمان پاسخ داد :«پسر ابوسیفِ، مث اینکه باباش مریض شده این میاد واسه حساب کتاب.» و فهمید علت حال خرابم در همین پاسخ پنهان شده که با هوشمندی پیشنهاد داد :«نهار رو خودم براشون می‌برم عزیزم!» خجالت می‌کشیدم اعتراف کنم که در سکوتم فرو رفتم اما خوب می‌دانستم زیبایی این دختر #ترکمن شیعه، افسار چشمانش را آن هم مقابل عمویم، اینچنین پاره کرده است. 💠 تلخی نگاه تندش تا شب با من بود تا چند روز بعد که دوباره به سراغم آمد. صبح زود برای جمع کردن لباس‌ها به حیاط پشتی رفتم، در وزش شدید باد و گرد و خاکی که تقریباً چشمم را بسته بود، لباس‌ها را در بغلم گرفتم و به‌سرعت به سمت ساختمان برگشتم که مقابم ظاهر شد. لب پله ایوان به ظاهر به انتظار عمو نشسته بود و تا مرا دید با نگاهی که نمی‌توانست کنترلش کند، بلند شد. شال کوچکم سر و صورتم را به درستی نمی‌پوشاند که من اصلاً انتظار دیدن #نامحرمی را در این صبح زود در حیاط‌مان نداشتم. 💠 دستانی که پر از لباس بود، بادی که شالم را بیشتر به هم می‌زد و چشمان هیزی که فرصت تماشایم را لحظه ای از دست نمی‌داد. با لبخندی زشت سلام کرد و من فقط به دنبال حفظ #حیا و #حجابم بودم که با یک دست تلاش می‌کردم خودم را پشت لباس‌های در آغوشم پنهان کنم و با دست دیگر شالم را از هر طرف می‌کشیدم تا سر و صورتم را بیشتر بپوشاند. 💠 آشکارا مقابل پله ایوان ایستاده بود تا راهم را سد کرده و معطلم کند و بی‌پروا براندازم می‌کرد. در خانه خودمان اسیر هرزگی این مرد #اجنبی شده بودم، نه می‌توانستم کنارش بزنم نه رویش را داشتم که صدایم را بلند کنم. دیگر چاره‌ای نداشتم، به سرعت چرخیدم و با قدم‌هایی که از هم پیشی می‌گرفتند تا حیاط پشتی تقریباً دویدم و باورم نمی‌شد دنبالم بیاید! 💠 دسته لباس‌ها را روی طناب ریختم و همانطور که پشتم به صورت نحسش بود، خودم را با بند رخت و لباس‌ها مشغول کردم بلکه دست از سرم بردارد، اما دست‌بردار نبود که صدای چندش‌آورش را شنیدم :«من عدنان هستم، پسر ابوسیف. تو دختر ابوعلی هستی؟» دلم می‌خواست با همین دستانم که از عصبانیت گُر گرفته بود، آتشش بزنم و نمی‌توانستم که همه خشمم را با مچاله کردن لباس‌های روی طناب خالی می‌کردم و او همچنان زبان می‌ریخت :«امروز که داشتم میومدم اینجا، همش تو فکرت بودم! آخه دیشب خوابت رو می دیدم!» 💠 شدت طپش قلبم را دیگر نه در قفسه سینه که در همه بدنم احساس می‌کردم و این کابوس تمامی نداشت که با نجاستی که از چاه دهانش بیرون می‌ریخت، حالم را به هم زد :«دیشب تو خوابم خیلی قشنگ بودی، اما امروز که دوباره دیدمت، از تو خوابم قشنگتری!» نزدیک شدنش را از پشت سر به‌وضوح حس می‌کردم که نفسم در سینه بند آمد... #ادامه_دارد نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد #ڪپے_ممنوع 🕊 @moharam_98

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_سوم 💠 نزدیک شدنش را از پشت سر به وضوح حس می‌کردم که نفسم در سینه بند آمد و فقط زیر لب #یاعلی می‌گفتم تا نجاتم دهد. با هر نفسی که با وحشت از سینه‌ام بیرون می‌آمد #امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را صدا می‌زدم و دیگر می‌خواستم جیغ بزنم که با دستان #حیدری‌اش نجاتم داد! 💠 به‌خدا امداد امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بود که از حنجره حیدر سربرآورد! آوای مردانه و محکم حیدر بود که در این لحظات سخت تنهایی، پناهم داد :«چیکار داری اینجا؟» از طنین #غیرتمندانه صدایش، چرخیدم و دیدم عدنان زودتر از من، رو به حیدر چرخیده و میخکوب حضورش تنها نگاهش می‌کند. حیدر با چشمانی که از عصبانیت سرخ و درشت‌تر از همیشه شده بود، دوباره بازخواستش کرد :«بهت میگم اینجا چیکار داری؟؟؟» 💠 تنها حضور پسرعموی مهربانم که از کودکی همچون برادر بزرگترم همیشه حمایتم می‌کرد، می‌توانست دلم را اینطور قرص کند که دیگر نفسم بالا آمد و حالا نوبت عدنان بود که به لکنت بیفتد :«اومده بودم حاجی رو ببینم!» حیدر قدمی به سمتش آمد، از بلندی قد هر دو مثل هم بودند، اما قامت چهارشانه حیدر طوری مقابلش را گرفته بود که اینبار راه گریز او بسته شد و #انتقام خوبی بابت بستن راه من بود! 💠 از کنار عدنان با نگرانی نگاهم کرد و دیدن چشمان معصوم و وحشتزده‌ام کافی بود تا حُکمش را اجرا کند که با کف دست به سینه عدنان کوبید و فریاد کشید :«همنیجا مثِ سگ می‌کُشمت!!!» ضرب دستش به‌ حّدی بود که عدنان قدمی عقب پرت شد. صورت سبزه‌اش از ترس و عصبانیت کبود شد و راه فراری نداشت که ذلیلانه دست به دامان #غیرت حیدر شد :«ما با شما یه عمر معامله کردیم! حالا چرا مهمون‌کُشی می‌کنی؟؟؟» 💠 حیدر با هر دو دستش، یقه پیراهن عربی عدنان را گرفت و طوری کشید که من خط فشار یقه لباس را از پشت می‌دیدم که انگار گردنش را می‌بُرید و همزمان بر سرش فریاد زد :«بی‌غیرت! تو مهمونی یا دزد #ناموس؟؟؟» از آتش غیرت و غضبی که به جان پسرعمویم افتاده و نزدیک بود کاری دستش بدهد، ترسیده بودم که با دلواپسی صدایش زدم :«حیدر تو رو خدا!» و نمی‌دانستم همین نگرانی خواهرانه‌، بهانه به دست آن حرامی می‌دهد که با دستان لاغر و استخوانی‌اش به دستان حیدر چنگ زد و پای مرا وسط کشید :«ما فقط داشتیم با هم حرف می‌زدیم!» 💠 نگاه حیدر به سمت چشمانم چرخید و من #صادقانه شهادت دادم :«دروغ میگه پسرعمو! اون دست از سرم برنمی‌داشت...» و اجازه نداد حرفم تمام شود که فریاد بعدی را سر من کشید :«برو تو خونه!» اگر بگویم حیدر تا آن روز اینطور سرم فریاد نکشیده بود، دروغ نگفته‌ام که همه ترس و وحشتم شبیه بغضی مظلومانه در گلویم ته‌نشین شد و ساکت شدم. مبهوت پسرعموی مهربانم که بی‌رحمانه تنبیهم کرده بود، لحظاتی نگاهش کردم تا لحظه‌ای که روی چشمانم را پرده‌ای از اشک گرفت. دیگر تصویر صورت زیبایش پیش چشمانم محو شد که سرم را پایین انداختم، با قدم‌هایی کُند و کوتاه از کنارشان رد شدم و به سمت ساختمان رفتم. 💠 احساس می‌کردم دلم زیر و رو شده است؛ وحشت رفتار زشت و زننده عدنان که هنوز به جانم مانده بود و از آن سخت‌تر، #شکّی که در چشمان حیدر پیدا شد و فرصت نداد از خودم دفاع کنم. حیدر بزرگترین فرزند عمو بود و تکیه‌گاهی محکم برای همه خانواده، اما حالا احساس می‌کردم این تکیه‌گاه زیر پایم لرزیده و دیگر به این خواهر کوچکترش اعتماد ندارد. 💠 چند روزی حال دل من همین بود، وحشتزده از نامردی که می‌خواست آزارم دهد و دلشکسته از مردی که باورم نکرد! انگار حال دل حیدر هم بهتر از من نبود که همچون من از روبرو شدن‌مان فراری بود و هر بار سر سفره که همه دور هم جمع می‌شدیم، نگاهش را از چشمانم می‌گرفت و دل من بیشتر می‌شکست. انگار فراموشش هم نمی‌شد که هر بار با هم روبرو می‌شدیم، گونه‌هایش بیشتر گل انداخته و نگاهش را بیشتر پنهان می‌کرد. من به کسی چیزی نگفتم و می‌دانستم او هم حرفی نزده که عمو هرازگاهی سراغ عدنان و حساب ابوسیف را می‌گرفت و حیدر به روی خودش نمی‌آورد از او چه دیده و با چه وضعی از خانه بیرونش کرده است. 💠 شب چهارمی بود که با این وضعیت دور یک سفره روی ایوان می‌نشستیم، من دیگر حتی در قلبم با او قهر کرده بودم که اصلا نگاهش نمی‌کردم و دست خودم نبود که دلم از #بی‌گناهی‌ام همچنان می‌سوخت. شام تقریباً تمام شده بود که حیدر از پشت پرده سکوت همه این شب‌ها بیرون آمد و رو به عمو کرد :«بابا! عدنان دیگه اینجا نمیاد.» شنیدن نام عدنان، قلبم را به دیوار سینه‌ام کوبید و بی‌اختیار سرم را بالا آورد. حیدر مستقیم به عمو نگاه می‌کرد و طوری مصمم حرف زد که فاتحه #آبرویم را خواندم. ظاهراً دیگر به نتیجه رسیده و می‌خواست قصه را فاش کند... #ادامه_دارد نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد #ڪپے_ممنوع 🕊 @moharam_98

🕊زیارتنامه ی شهدا🕊 #بِسمِ_اللهِ_القاصِمِ_الجَبارین السَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبی عَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ،فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم🌹🌱🌹🌱 #شادی_روح_شهدا_صلوات

#روزتون_مهدوی 💚 #اللهـم_عجل_لولیڪ_الفرج

کاش میتوانستیم دنیا را از چشم هاے "شهدا" ببینیم...! ♡| ڪپے با ذڪر صلوات آزاد |♡ 🕊 @moharam_98