﷽ رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ما یَتَقَرَّبُ اِلَیَّ عَبدی بِمِثلِ اَداءِ مَا اَفتَرَضتُ عَلَیهِ وَ لا یَزالُ عَبدی یَبتَهِلُ اِلَیَّ حَتّی اُحِبَّهُ وَ مَن اَحبَبتُهُ کُنتُ لَهُ سَمعاً وَ بَصَراً وَ یَداً وَ مَوئِلاً اِن دَعانی اَجَبتُهُ وَ إِن سَأَلَنی اَعطَیتُهُ»1 ترجمه: خداوند تبارک و تعالی فرمود: بنده من به من نزدیک نمی شود به چیزی بهتر از آنچه که بر او واجب کرده ام. این بنده همیشه متوجّه من است تا آن جا که من او را دوستش بدارم و هر کس را که دوست داشته باشم، گوش او و چشم او و دست او و پناه گاه او می شوم. اگر او مرا بخواند و از من چیزی بخواهد جواب او را می دهم و اگر از من درخواستی بنماید به او عطا می نمایم. شرح: روایت از پیامبراکرم(ص) منقول است که حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی می فرماید: بنده من به من نزدیک نمی شود. به مثل، یعنی چی؟ یعنی بخواهد به من نزدیک بشود؛ نزدیکی اش به مثل اداء فرائض نسبت به من، واجباتش را انجام بدهد. خوب دقّت کنید. قرب به من پیدا نمی کند آن گونه که واجباتش را انجام بدهد یعنی آن چه که موجب می شود، بنده به خدا نزدیک بشود؛ در بین آن چیزها، مثل عمل به واجبات نیست. فهمیدی؟! یعنی هر چه عمل مستحب انجام بدهی، گوش می کنی؟ ولی از این طرف یک واجب ترک بکنی. می دانی چه می شود؟ واجب را انجام بده! شد؟! واجب آن قدر بنده را، وقتی انسان انجام داد، به خدا نزدیک می کند که هیچ عملی بنده را به خدا آن طور نزدیک نمی کند.«مَا يَتَقَرَّبُ اِلَیَّ عَبْدِي بِمِثْلِ أَدَاءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ»؛ اینکه مال این است. بعد «وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ» یعنی این همیشه متوجّه من است. به قول ما، درد دل هایش را به من می گوید. فهمیدی؟! ابتهال یعنی زاری کردن. به قول من، لغت معنا کنم. فهمیدی؟! آدمی که دلش پُر می شود. ها! می خواهد یکی را گیر بی آورد، پیشش برود، خودش را خالی کند، سبک بکند. درست است یا نه؟«وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ» همیشه این می آید سراغ من زاریش پیش من است، حسن، حسین، تقی، نقی این ها همه؛ اصلا و ابدا، می آید پیش من، پیش من، دل پُرش را خالی می کند، زاری پیش من می کند. «وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ» می گوید، می گوید، گریه می کند خدایا! به دادم برس. تا این که من او را دوستش بدارم. دقّت کنید، قُرب به خدا می خواهی پیدا کنی، عمل به واجب بکن. شد! اگر می خواهی خدا دوستت بدارد، برو، زاری و گریه هایت را پیش خدا بکن. درد دل هایت را آنجا، حتّی نتیجه این، این است. خوب دقّت کنید. این جور نیست که نعوذ بالله، من چون گاهی شنیدم که می گوید مثلاً سر خدا را درد آوردم، این قدر گفتم. عاجز کردم خدا را. برو بدبخت، سر خودت را درد آوردی، خودت را عاجز می کنی. خدا نه عاجز می شود نعوذ بالله،نه سرش درد می آید. نه رویش را برمی گرداند. هرچه بیشتر پیشش بروی، درد دل کنی، زاری و گریه بکنی این موجب می شود، تو را بیشتر دوست بدارد. «وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ»؛ بسیار خوب؛ حالا، نگاه کنید همین جور پله پله می آید جلو. پیغمبر اکرم (ص) از خدا نقل می کند این ها را. حالا که خدا دوستش داشت، «وَ مَنْ أَحْبَبْتُهُ»؛ آن بنده ای که را که خدا می گوید، حالا اینها را از خدا دارد نقل می کند پیغمبر (ص)، که خدا می گوید، آن بنده ای که من او را دوستش بدارم ها! «كُنْتُ لَهُ»؛ من می دانی چی او می شوم؟ « كُنْتُ لَهُ سَمْعاً وَ بَصَراً

وَ يَداً وَ مَوْئِلًا»؛ من گوشش می شوم، من چشمش می شوم. من دستش می شوم. من پناه گاه او می شوم. دیگر دست آخر... فهمیدی؟ اوّل؛ گوش و چشم و بعد هم... یعنی البتّه سمع، یعنی شنوایی اش. من شنوایش می شوم. اُذُن ندارد، عین ندارد. در روایت، اینجا هم جای این حرف ها نیست. ولی مجبورم بگویم، توجه کنید. اذن یعنی این، شد؟ عین هم یعنی این، این آلت است، شد؟ نه، قوا . شنوایش می شوم. بینایش می شوم. گوش می کنید، چه می خواهم بگویم؟ قدرت کاریش می شوم. گوش کنید. بعد می گوید: «مَوْئِلًا»؛ من اصلاً، پناه گاه او می شوم. در نتیجه؛ آن وقت این جا می گوید چی؟ می گوید: وقتی مرا صدا بزند، جوابش را می دهم. فهمیدی چه می خواهم بگویم؟ از من تقاضا بکند. چی؟ «سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ»؛ به اش هم می دهم. توجه کنید. می خواستم این را بگویم روند را. واجبات را انجام بده. درد دل هایت را با خدا بکن. فهمیدی؟ این موجب می شود که خدا تو را دوستت بدارد. وقتی هم که دوستت داشت. فهمیدی؟ همه کارت خدا می شود. همه کارت خدا می شود، عمده این است که، نعوذ بالله، ما هم از نظر عملی کوتاه می آییم، هم از نظر دورنی و دلی کوتاه می آییم نسبت به خدا. چون آن زاری و این ها، ظاهریش نیست تا؛ دل است که دلم گرفت، می خواهم بروم پیشش، خودم را خالی کنم. مال دل است. دوّمی، گوش کنید. اوّلی بیرونی، دوّمی درونی. همین جور می آید جلو؛ توجّه می کنیدچه عرض کردم؟ بنابراین آن کسانی را که عمل به واجبات می کنند، روی دلشان به خداست و آن چرا که از نظر درونی فرض کنید فشارهای روحی دارند، می روند سراغ خدا، فهمیدی؟! خدا چه کار می کند؟ خدا پشتیبان آن هاست، همه کاره آن هاست. گره گشای آن هاست. 1- بحار جلد 70 باب 43 صفحه 16 2- در عربی «و لایزال عبدی یبتهل» کلمه عبدی در بیان فرموده نشده است. عَنْ هِشَامٍ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِيِّ (ص) عَنْ جَبْرَئِيلَ قَالَ: قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ مَا تَرَدَّدْتُ فِي شَيْ ءٍ أَنَا فَاعِلُهُ مَا تَرَدَّدْتُ فِي قَبْضِ نَفْسِ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ وَ لَا بُدَّ لَهُ مِنْهُ وَ مَا يَتَقَرَّبُ إِلَيَ عَبْدِي بِمِثْلِ أَدَاءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ وَ مَنْ أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ لَهُ سَمْعاً وَ بَصَراً وَ يَداً وَ مَوْئِلًا إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُه 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ما یَتَقَرَّبُ اِلَیَّ عَبدی بِمِثلِ اَداءِ مَا اَفتَرَضتُ عَلَیهِ وَ لا یَزالُ عَبدی یَبتَهِلُ اِلَیَّ حَتّی اُحِبَّهُ وَ مَن اَحبَبتُهُ کُنتُ لَهُ سَمعاً وَ بَصَراً وَ یَداً وَ مَوئِلاً اِن دَعانی اَجَبتُهُ وَ إِن سَأَلَنی اَعطَیتُهُ»1 ترجمه: خداوند تبارک و تعالی فرمود: بنده من به من نزدیک نمی شود به چیزی بهتر از آنچه که بر او واجب کرده ام. این بنده همیشه متوجّه من است تا آن جا که من او را دوستش بدارم و هر کس را که دوست داشته باشم، گوش او و چشم او و دست او و پناه گاه او می شوم. اگر او مرا بخواند و از من چیزی بخواهد جواب او را می دهم و اگر از من درخواستی بنماید به او عطا می نمایم. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اولویّت و اهمّیّت محیط خانوادگی در تربیت❗️ 📌طبق معمول این طور است که انسان قبل از محیط تحصیلی و آموزشی شکل می گیرد؛ لذا انبیا و اولیا(ع) در معارف اسلامی روی این خیلی تأکید داشتند؛ چون شاکلۀ روح در اینجا شکل می گیرد؛ در محیط خانوادگی، آن هم در این سه بُعد؛ لذا اوّل هم به همین توصیه می کنند. روایتی بخوانم. روایت از امام صادق(ع) است که حضرت می فرماید: «لَا یَزَالُ الْمُؤْمِنُ یُورِثُ أَهْلَ بَیْتِهِ الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ الصَّالِحَ»؛ مؤمن این طور است. علم و ادب شایسته را برای اهل بیت و خانواده اش به میراث می گذارد. خوب دقّت کنید. «حَتَّى یُدْخِلَهُمُ الْجَنَّة»؛ این قدر روی این ها کار می کند که این ها را بهشتی می کند. هم در بُعد اعتقادی، هم اخلاقی و هم عملی. «حَتَّى لَا یَفْقِدَ فِیهَا مِنْهُمْ صَغِیراً وَ لَا كَبِیراً»؛ تا آنجایی که وقتی خودش إن شاء الله در بهشت رفت، نگاه می کند و می بیند که کوچک و بزرگ همه با او هستند؛ همه در بهشت آمدند. همین طور که همه با هم در خانواده اینجا بودیم، همه در بهشت هم دور هم هستیم. ببینید چقدر تعبیر زیبا است؛ یعنی این قدر روی این ها کار می کند. بعد می فرماید: «وَ لَا خَادِماً وَ لَا جَاراً»1️⃣؛ سپس خادم را مطرح می فرماید. کسانی را که فرض کنید در آن خانواده مشغول به کار هستند. بعد هم به همسایه می رسد. چه بسا در این ترتیب عنایتی باشد. از نظر کمّی این طور است؛ یعنی معمولاً انسان این طور است که اوّل زن و بچّه است، بعد نوبت می رسد به خادم که برخوردش با آدم بیشتر است! بعد برخوردش با همسایه. مثلاً فرض کنید شب ها بیرون می آید و او را می بیند. این ها هم جنبۀ کمّی دارند و هم جنبۀ کیفی؛ به درجه بندی پایین می آید. 1️⃣مستدرک الوسائل، ج 12، ص 201 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اولویّت و اهمّیّت محیط خانوادگی در تربیت❗️ 📌طبق معمول این طور است که انسان قبل از محیط تحصیلی و آموزشی شکل می گیرد؛ لذا انبیا و اولیا(ع) در معارف اسلامی روی این خیلی تأکید داشتند؛ چون شاکلۀ روح در اینجا شکل می گیرد؛ در محیط خانوادگی، آن هم در این سه بُعد؛ لذا اوّل هم به همین توصیه می کنند. روایتی بخوانم. روایت از امام صادق(ع) است که حضرت می فرماید: «لَا یَزَالُ الْمُؤْمِنُ یُورِثُ أَهْلَ بَیْتِهِ الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ الصَّالِحَ»؛ مؤمن این طور است. علم و ادب شایسته را برای اهل بیت و خانواده اش به میراث می گذارد. خوب دقّت کنید. «حَتَّى یُدْخِلَهُمُ الْجَنَّة»؛ این قدر روی این ها کار می کند که این ها را بهشتی می کند. هم در بُعد اعتقادی، هم اخلاقی و هم عملی. «حَتَّى لَا یَفْقِدَ فِیهَا مِنْهُمْ صَغِیراً وَ لَا كَبِیراً»؛ تا آنجایی که وقتی خودش إن شاء الله در بهشت رفت، نگاه می کند و می بیند که کوچک و بزرگ همه با او هستند؛ همه در بهشت آمدند. همین طور که همه با هم در خانواده اینجا بودیم، همه در بهشت هم دور هم هستیم. ببینید چقدر تعبیر زیبا است؛ یعنی این قدر روی این ها کار می کند. بعد می فرماید: «وَ لَا خَادِماً وَ لَا جَاراً»1️⃣؛ سپس خادم را مطرح می فرماید. کسانی را که فرض کنید در آن خانواده مشغول به کار هستند. بعد هم به همسایه می رسد. چه بسا در این ترتیب عنایتی باشد. از نظر کمّی این طور است؛ یعنی معمولاً انسان این طور است که اوّل زن و بچّه است، بعد نوبت می رسد به خادم که برخوردش با آدم بیشتر است! بعد برخوردش با همسایه. مثلاً فرض کنید شب ها بیرون می آید و او را می بیند. این ها هم جنبۀ کمّی دارند و هم جنبۀ کیفی؛ به درجه بندی پایین می آید. 1️⃣مستدرک الوسائل، ج 12، ص 201 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اولویّت و اهمّیّت محیط خانوادگی در تربیت❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اولویّت و اهمّیّت محیط خانوادگی در تربیت❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 زمان آموزش توحید به‌فرزند ❗️ 📌روایتی است که هم از امام باقر(ع) و هم از امام صادق(ع) نقل شده است. حضرت می فرمایند: «إِذَا بَلَغَ الْغُلَامُ ثَلَاثَ سِنِینَ»؛ بچّه که سه سالش شد، «یُقَالُ لَهُ سَبْعَ مَرَّات»؛ به او هفت مرتبه بگو: «قُلْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه»؛ بگو لا اله الا الله؛ یعنی از اعتقادی شروع کن! سه سالگی حرف از توحید بزن! «ثُمَّ یُتْرَكُ حَتَّى یَتِمَّ لَهُ ثَلَاثُ سِنِینَ»1️⃣؛ از سه سالگی وحدانیّت خدا را به او بشناسان! سپس او را رها کن تا سه سال و هفت ماه و بیست روز او تمام شود. من این روایات را به عنوان نمونه می خوانم و ردّ می شوم. باز در همین بُعد اعتقادی روایت دیگری است. روایت دیگری است از امام صادق(ع) که حضرت می فرماید: «بَادِرُوا أَحْدَاثَكُمْ بِالْحَدِیثِ قَبْلَ أَنْ تَسْبِقَكُمْ إِلَیْهِمُ الْمُرْجِئَةُ»2️⃣؛ به آموزش روایات ما به فرزندان کوچکتان مبادرت کنید قبل از آنکه اهل مُرجئه بر شما سبقت بگیرند. حالا من نمی خواهم وارد بحث «مُرجئه» بشوم. این ها یک گروهی بودند که مقابل «شیعه» قرار داشتند. توجّه می کنید؟ حتّی از نظر عملی هم مردم لااُبالی بودند که معاصی کبیره مرتکب می شدند. می فرماید: مواظب باش؛ تو کار را شروع کن تا یک وقت آن ها نیایند و مزخرفات را به بچّه ات بخورانند و از کوچکی او را لااُبالی و بی بند وبار، بار بیاورند؛ حواست را جمع کن! مُرجئه چنین افرادی بودند. 1️⃣وسائل الشیعه، ج 21، ص 474 - بحارالأنوار، ج 85، ص 131 2️⃣بحارالأنوار، ج 85، ص 477 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 زمان آموزش توحید به‌فرزند ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 فرمایش پیامبراکرم(ص) در رابطۀ آموزش معارف به فرزند ❗️ 📌مراقب بُعد قلبی فرزندت باش؛ بُعد قلبی او را از پیامبراکرم(ص) بگیر. حضرت می فرماید: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): أَدِّبُوا أَولَادَكُم عَلَى ثَلاَثَ خِصَالٍ»؛ فرزندانتان را بر سه خصلت ادب کنید: «حُبِّ نَبِیِّكُم»؛ قلبی است؛ با او کاری کن که پیامبر(ص) را دوست داشته باشد، «وَ حُبِّ أَهلِ بَیتِهِ»1️⃣؛ و اهل بیت(ع) را دوست داشته باشد. چه معارفی است! همه را به ما آموختند که چه کنیم. «وَقَرَائَةِ القُرآنِ»؛ و قرآن خواندن را دوست داشته باشد. این در بُعد عملی است. موارد قبلی درونی بود؛ توحید، امامت و ولایت بود؛ همین طور خیلی زیبا بیان فرمودند. 1️⃣کنزالعمّال، ج 16، ص 456 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 فرمایش پیامبراکرم(ص) در رابطۀ آموزش معارف به فرزند ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 از فرمایش معصومین(ع): نحوۀ آموزش خواندن نماز و گرفتن روزه به فرزند ❗️ 📌روایتی است از امام علی(ع) که حضرت می فرماید: «أَدِّبْ صِغَارَ أَهْلِ بَیْتِكَ بِلِسَانِكَ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الطَّهُور»؛ اوّل به او بگو: بابا جان! نماز داریم؛ وضو داریم. این، تربیت زبانی است. باز روایت دیگری از امام علی(ع) است که می فرماید: «عَلِّمُوا أَوْلَادَكُمُ الصَّلَاةَ لِسَبْعٍ وَ خُذُوهُمْ بِهَا إِذَا بَلَغُوا الْحُلُمَ»؛ اوّل می فرماید: با زبانت او را تربیت کن؛ یعنی به او نماز یاد بده! بعد هم سراغ پیاده کردن عملی می آید. امام صادق(ع) می فرماید: «إِنَّا نَأْمُرُ صِبْیَانَنَا بِالصَّلَاةِ إِذَا كَانُوا بَنِی خَمْسِ سِنِینَ»؛ ما این طور هستیم که وقتی بچّه پنج ساله می شود، به او امر می کنیم نماز بخواند تا نماز مَلکه اش بشود. «فَمُرُوا صِبْیَانَكُمْ بِالصَّلَاةِ إِذَا كَانُوا بَنِی سَبْعِ سِنِین »؛ بچّه های ما در پنج سالگی نماز می خوانند؛ امّا فرزندان شما در هفت سالگی. «وَنَحْنُ نَأْمُرُ صِبْیَانَنَا بِالصَّوْمِ إِذَا كَانُوا بَنِی سَبْعِ سِنِین»؛ بچّه های ما که هفت سالشان می شود به آن ها می گوییم: روزه بگیرید. امّا «بِمَاأَطَاقُوا مِنْ صِیَامِ الْیَوْم»1️⃣؛ هرچند روزی که توانست؛ نه اینکه همۀ روز ها را روزه بگیرد. مقدّس بازی در نیاور! در یک روایت دیگری داریم که نمی خواهم وارد این بحث بشوم؛ در روایت دارد که چگونه با او رفتار کنید؛ می فرماید هر وقت گرسنه اش شد، به او غذا دهید. توجّه کنید. تمام این نکات طبق همین موازینی است که عرض کردم؛ یعنی دیگر سازی آن هم از اوّلین محیط یعنی محیط خانوادگی؛ چون انسان در این محیط خانوادگی است که ابعاد اعتقادی و اخلاقی و عملی اش شکل می گیرد. همۀ این ها متن معارف ما است. 1️⃣مجموعۀ ورّام، ج 2، ص 155 - عیون الحکم، ص 341 - الکافی، ج 3، ص 409 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir