🔴 بخش‌هایی از برنامه قسمت اول زندگی پس از زندگی که دیروز پخش شد 1⃣ کلیپ اول: روایت شنیدنی از زندگی و منش جوانمردانه دکتر شیخ 2⃣ کلیپ دوم: تاثیر دعای نیازمندی که تجربه‌گر به او کمک می‌کرد و تاثیر ناراحتی و غر زدن درونی وقتی نیازمند به او مراجعه می‌کرد 3⃣ شرمندگی، عذابی بدتر از آتش و سوختن 4⃣ ادراکات روح در تجربه نزدیک به مرگ از سه منظر متفاوت (سه سعید در یک قاب) فیلم کامل قسمت اول در مطلب بعدی ان شاء الله همه قسمتها رو روزانه به طور کامل تو کانال قرار میدم هرکس نتونسته برنامه رو ببینه اینجا بتونه ببینه #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

💠 فیلم کامل برنامه زندگی پس از زندگی قسمت اول، دوشنبه ٢١اسفند ١۴٠٢ رنج و گنج درمطلب قبل بخش‌های منتخبی از برنامه بارگذاری شده است 🔻آقای سعید اعمی تجربه نزدیک به‌مرگ داشتن و اتفاقاتی رو در اون حالت میبینن که بسیار عجیب و منقلب کننده‌س. وارد تونل نورانی میشن و قسمتهایی از زندگی‌اش از دوران کودکی رو نشونش میدن که مثلا از مغازه‌ای کاری شبیه دزدی کرده، با بادوستان نوجوانش کارهای خلافی انجام داده، یا مثلا به نیازمندی با ناراحتی و غر زدن کمک کرد، آنچه در ذهن و فکر خودش و نیازمند بود رو نشونش دادن اتفافات زیادی رو از اول بدنیا اومدنش می‌بینه که خیلی جالب و عجیب است ✅ تجربه‌گر از تاثیر صلوات فرستادن در اون حالت میگه که عذابش رو کم کرد و فردی نورانی که حدس میزد شهیدی باشه اومد و کمکش کرد و اتفاقات دیگه‌ای میتونید که تو فیلم کامل ببینید.. زمان پخش برنامه هرروز ساعت ١٧ شبکه ۴ 🎥 فیلم‌کامل همه قسمتهای برنامه #زندگی‌پس‌اززندگی‌‌ | عضوشوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

📹 رهبر معظم انقلاب: ای کاش هر مسجدی یک محفل قرائت قرآن داشت 🌙 #کانون فرهنگی امام علی علیه السلام شهرستان رابر 🇮🇷

حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره): ‏در ماه مبارک رمضان، مقدارِ درس و بحث را كمتر كن و به عبادت برس. دعای افتتاح و ابوحمزه، نماز شب و دعای سحر را فراموش مكن؛ دم افطار بنشين و امام حسين(ع) و اطفال معصوم ایشان را یاد کن و گریه نما؛ سعی کن برای حضرت مهدی(عج) یک ختم قرآن انجام دهی. @news_fath

#بشارت @news_fath

خطبه بی نقطه حضرت علی (ع ) را با ترجمه و منبع آن بنویسید. پاسخ : الحَمدُ للّهِ أهلِ الحَمدِ ومَأواهُ، ولَهُ أوکدُ الحَمدِ وأحلاهُ، وأسعَدُ الحَمدِ وأسراهُ، وأطهَرُ الحَمدِ وأسماهُ، وأکرَمُ الحَمدِ وأولاهُ. الواحِدُ الأَحَدُ الصَّمَدُ لا والِدَ لَهُ ولا وَلَدَ. سَلَّطَ المُلوک وأعداها، وأهلَک العُداةَ وأدحاها، وأوصَلَ المَکارِمَ وأسراها، وسَمَک السَّماءَ وعَلّاها، وسَطَحَ المِهادَ وطَحاها، ووَطَّدَها ودَحاها، ومَدَّها وسَوّاها، ومَهَّدَها ووَطّاها، وأعطاکم ماءَها ومَرعاها، وأحکمَ عَدَدَ الامَمِ وأحصاها، وعَدَّلَ الأَعلامَ وأرساها. إِلا لهُ الأَوَّلُ لا مُعادِلَ لَهُ، ولا رادَّ لِحُکمِهِ، لا إلهَ إلّا هُوَ المَلِک السَّلامُ المُصَوِّرُ العَلّامُ الحاکمُ الوَدودُ، المُطهِّرُ الطَّاهِرُ، المَحمودُ أمرُهُ، المَعمورُ حَرَمُهُ، المَأمولُ کرَمُهُ. عَلَّمَکم کلامَهُ، وأراکم أعلامَهُ، وحَصَّلَ لَکم أحکامَهُ، وحَلَّلَ حَلالَهُ وحَرَّمَ حَرامَهُ وحَمَّلَ مُحَمَّدا(ص) الرِّسالَةَ، رَسولَهُ المُکرَّم المُسَوَّدَ المُسَدَّدَ الطُّهرَ المُطَهَّر، أسعَدَ اللّهُ الامَّةَ لِعلُوّ مَحَلَّه وسُمُوُّ سُؤدَدِه وسَدادِ أمرِهِ وکمالِ مُرادِهِ. أطهَرُ وُلدِ آدَمَ مَولودا، وأسطَعهُمُ سُعودا، وأطوَلُهُم عَمودا، وأرواهُم، عودا وأصَحُّهُم عُهودا، وأکرَمُهُم مُردا وکهولاً. صَلاةُ اللّهِ لَهُ ولِالِهِ الأَطهارِ مُسلَّمةً مکرَّرَةً مَعدودةً، ولِالِ وُدِّهِمُ الکرامِ، مُحصَّلةً مُرَدَّدةً ما دامَ لِلسَّماءِ أمرٌ مَرسومٌ وحَدٌّ مَعلومٌ. أرسَلَهُ رَحمَةً لَکم، وطَهارَةً لأَعمالِکم وَهدوءَ دارِکم ودُحورَ عارِکم وصَلاحَ أحوالِکم، وطاعَةً للّهِ ورُسُله، وعِصمَةً لَکم ورَحمَةً. اسمَعُوا لَهُ وراعوا أمرَهُ وحَلِّلوا ما حَلَّلَ، وحَرِّموا ما حَرَّمَ، وَاعمِدوا رَحَمَکم اللّهُ لِدَوام العَمَل، وداحِرُوا الحِرصَ واعدِمُوا الکسَلَ وادروا السَّلامَةَ وحِراسَةَ المُلک ورَوعَها، وهَلَعَ الصُّدورِ وحُلولَ کلِّها وهمِّها. هَلَک واللّهِ أهلُ الإِصرارِ، وما وَلَدَ والِدٌ للإِسرارِ، کم مُؤَمِّلٍ أمَّلَ ما أهلَکهُ، وکم مالٍ وسِلاحٍ اعِدَّ صارَ للأَعداءِ عَدُّهُ وعَمَدُهُ. اللّهُمَّ لَک الحَمدُ ودَوامُهُ، والمُلک وکمالُهُ، لا إله إلّا هُوَ، وَسِعَ کلَّ حِلمٍ حِلمُه، وسَدَّدَ کلَّ حُکمٍ حُکمُه، وحَدَرَ کلَّ عِلمٍ عِلمُهُ. عَصَمَکمُ ولَوّاکم، ودَوامَ السَّلامةِ أولاکم، وللطّاعَةِ سَدَّدکم ولِلإِسلامِ هَداکم ورَحِمَکم، وسَمِعَ دُعاءَکم وطَهَّرَ أعمالَکم وأصلَحَ أحوالَکم. وأسأَلُهُ لَکم دَوامَ السَّلامَةِ، وکمالَ السَّعادَةِ، وَالآلاءَ الدَّارَّةَ، والأَحوالَ السّارَّةَ، وَالحَمدُ للّهِ وَحدَهُ.[۱] سپاسْ خدایى را که شایسته ستایش و جایگاه هر ستایش است، و رساترین و شیرین ترین و سعادت بارترین و شریف ترین و آشکارترین و والاترین و گرامى ترین و سزاوارترین ستایش، از آنِ اوست. یگانه یکتاى بى همتایى است که نه پدر دارد و نه فرزند. فرمان روایان را مسلّط ساخت و به تاختن وا داشت، و متجاوزان را هلاک کرد و پس راند، ارزش ها [ى اخلاقى] را [به بندگان] رسانید و والایى بخشید، آسمان را برافراشت و بلندى بخشید، زمین را مسطّح کرد و گسترانْد و آن را محکم کرد، پهن کرد، امتداد بخشید و هموار کرد، آماده کرد و گسترانید. آب و چَراگاهش را به شما عطا کرد و شمار امّت ها را از روى حکمت تعیین کرد و آنها را شمارْد، و نشانه ها را راست نمود و استوار کرد. معبود نخستین، که معادلى برایش نیست، و حکمش رد کننده اى ندارد. هیچ خدایى جز او که فرمان رواىِ امنیت ده و صورتگرِ بسیار دانا و حاکمِ مهربان و پاک و پاکیزه است، وجود ندارد. ستوده کار و آبادانْ حَرم است که به کرَمش امید مى رود. سخن خود را به شما آموخت، و نشانه هایش را نشان داد، و احکامش را براى شما فراهم ساخت. حلال خویش را حلال کرد و حرامش را حرام ساخت، و بار رسالت را بر دوش محمّد(ص) نهاد؛ پیامبر مُکرَّم، سرور، استوار، پاک و پاکیزه اش، که به خاطر عُلوّ جایگاه و والایى سرورى و استوارى کار و کمال اراده اش، خداوند، امّت را توسط او سعادتمند ساخت. او، پاک ترین فرزندِ آدم(ع) از نظر ولادت، فرخنده ترینِ آنان، والاترین آنان، خوش منظرترین آنان، درستْ پیمان ترینِ آنان و در جوانى و بزرگ سالى، با کرامت ترینِ آنان بود. درود خدا بر او و خاندان پاکش باد! درودى خالص، پى در پى و پرشمار، و بر دوستداران بزرگوارشان، درودى ماندگار و پیوسته تا زمانى که براى آسمان فرمانى نگاشته شده، و حدّى معلوم است. او را براى رحمت بر شما و پاک ساختن اعمالتان و آرامش خانه هایتان و بردن ننگتان و اصلاح حالتان و اطاعت از خدا و رسول او، [به عنوان] نگهبان و رحمت براى شما فرستاد.

به او گوش فرا دهید و فرمانش را رعایت کنید. آنچه را حلال کرده، حلال شمارید و آنچه را حرام کرده، حرام دانید. خدا رحمتتان کند! به تداوم عمل، تکیه کنید. حرص را دور سازید، تنبلى را از بین ببرید، مراقب امنیت و نگهبانى مُلک و زیبایىِ آن و بى تابى دل ها و روى آوردن درماندگى و غم به آنها باشید. به خدا سوگند، اصرارکنندگان [بر گناه و سرکشى] هلاک شدند، و هیچ پدرى براى نهان ماندن نزاد. بسا آرزومندى که آرزوى چیزى کرده و [همان چیز، ] او را هلاک ساخته است! و بسا مال و سلاحى که براى خود آماده کرده اند، ولى جنگ افزار و تکیه گاه دشمن گشته است! بار خدایا! سپاس و دوام سپاس، از آنِ توست، و فرمان روایى و کمال فرمان روایى، از آنِ توست. خدایى جز او نیست. بردبارى او همه بردبارى ها را فرا گرفته، و حکم او راه بر همه حکم ها بسته، و علم او هر علمى را فرود آورده است. نگهتان داشته و پناهتان داده، و دوام سلامت را نصیبتان ساخته، و براى اطاعت کردن، راهنمایى تان کرده است، و به اسلام، هدایتتان نموده است. رحمتتان کرده، دعایتان را شنیده، اعمالتان را پاک گردانده و احوالتان را به سامان نموده است. از خداوند براى شما دوام سلامت، کمال سعادت، نعمت هاى سرشار و شادى روزگار را درخواست مى کنم و سپاس، تنها از آنِ خداوند است. [۱] .)نهج السعادة (طبعة مؤسّسة المحمودی)، ج ۱، ص ۱۰۰ وراجع تصنیف نهج البلاغة، ص ۹۹، وقد ذکر خطبة اخرى خالیة من النقط. قال الشیخ المحمودی فی نهج السعادة: «ومن خطبة له(ع) خطبها ارتجالاً خالیة من النقط» وقال فی آخرها: أقول: لفظ الخطبة الشریفة من قوله «الواحد الأحد» إلى آخر الخطبة أعنی قوله «والحمد للّه وحده» أخذناه من مجموعة أدبیة للعلّامة محیی الدین محمّد بن عبد القاهر ابن الشهرزوری الموصلی، من أعلام القرن الثامن الهجری إلى أن قال: والمجموعة من کتب أیاصوفیا، توجد نسخة منها فی المکتبة السلیمانیة فی إسلامبول تحت الرقم ۴۲۵۰، راجع تمام الکلام.https://eitaa.com/mokeb_javanan_takab

خطبه بدون الف امیرالمومنین علی علیه السلام «حَمِدتُ مَن عَظُمَت مِنَّتُهُ و سَبَغَت نِعمَتُهُ و سَبَقَت غَضَبَهُ رَحمَتُهُ و تَمَّت کَلِمَتُهُ و نَفَذَت مَشیئَتُهُ و بَلَغَت قَضِیَّتُهُ، حَمِدتُهُ حَمدَ مُقِرٍّ بِرُبوبِیَّتِهِ مُتَخَضِّعٌ لِعُبودِیَّتِهِ مُتَنَصِّلٌ مِن خَطیئَتِهِ مُتَفَرِّدٌ بِتَوحیدِهِ مُؤَمِّلٌ مِنهُ مَغفِرَةً تُنجیهِ یَومَ یَشغَلُ عَن فَصیلَتِهِ و بَنیهِ و نَستَعینُهُ و نَستَرشِدُهُ و نَستَهدیهِ و نُؤمِنُ بِهِ و نَتَوَکَّلُ عَلَیهِ، و شَهِدَتُ لَهُ شُهودَ مُخلِصٍ موقِنٍ و فَرَّدتُهُ تَفریدَ مُؤمِنٍ مُتَیَقِّنٍ، و وَحَّدتُهُ تَوحیدَ عَبدٍ مُذعِنٍ، لَیسَ لَهُ شَریکٌ فی مُلکِهِ، و لَم یَکُن لَهُ وَلِیٌّ فی صُنعِهِ جَلَّ عَن مُشیرٍ و وَزیرٍ و عَن عَونِ مُعینٍ و نَصیرٍ و نَظیرٍ. عَلِمَ فَسَتَرَ و بَطَنَ فَخَبَرَ و مَلَکَ فَقَهَرَ و عُصِیَ فَغَفَرَ و حَکَمَ فَعَدَلَ لَم یَزَل و لَن یَزولَ «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْ ءٌ»[1] و هُوَ بَعدَ کُلِّ شَیءٍ رَبٌّ مُتَعَزِّزٌ بِعِزَّتِهِ مُتَمَکِّنٌ بِقُوَّتِهِ مُتَقَدِّسٌ بِعُلُوِّهِ مُتَکَبِّرٌ بِسُمُوِّهِ، لَیسَ یُدرِکُهُ بَصَرٌ و لَم یُحِط بِهِ نَظَرٌ، قَوِیٌّ مَنیعٌ بَصیرٌ سَمیعٌ رَؤوفٌ رَحیمٌ. عَجَزَ عَن وَصفِهِ مَن یَصِفُهُ و ضَلَّ عَن نَعتِهِ مَن یَعرِفُهُ. قَرُبَ فَبَعُدَ و بَعُدَ فَقَرُبَ، یُجیبُ دَعوَةَ مَن یَدعوهُ و یَرزُقُهُ و یَحبوهُ، ذو لُطفٍ خَفِیٍّ و بَطشٍ قَوِیٍّ و رَحمَةٍ موسَعَةٍ و عُقوبَةٍ موجِعَةٍ، رَحمَتُهُ جَنَّةٌ عَریضَةٌ مُونِقةٌ، و عُقوبَتُهُ جَحیمٌ مَمدودَةٌ موبِقَةٌ. و شَهِدتُ بِبَعثِ مُحَمَّدٍ رَسولِهِ و عَبدِهِ و صَفِیِّهِ و نَبِیِّهِ و نَجِیِّهِ و حَبیبِهِ و خَلیلِهِ، بَعَثَهُ فی خَیرِ عَصرٍ و حینِ فَترَةٍ و کُفرٍ، رَحمَةً لِعَبیدِهِ و مِنَّةً لِمَزیدِهِ، خَتَمَ بِهِ نُبُوَّتَهُ و شَیَّدَ بِهِ حُجَّتَهُ، فَوَعَظَ و نَصَحَ و بَلَّغَ و کَدَحَ، رَؤوفٌ بِکُلِّ مُؤمِنٍ رَحیمٌ سَخِیٌّ رَضِیٌّ وَلِیٌّ زَکِیٌّ، عَلَیهِ رَحمَةٌ و تَسلیمٌ وَ بَرکةٌ و تکریمٌ، من رَبٍّ غَفورٍ رَحیمٍ قَریبٍ مُجیبٍ. وَصَّیتُکُم مَعشَرَ مَن حَضَرَنی بوَصیَّةِ رَبِّکُم، و ذَکَّرتُکُم بِسُنّةِ نَبیِّکُم، فَعَلَیکُم بِرَهبَةٍ تُسَکِّنُ قُلوبَکُم، وَ خَشیَةٍ تُذری دُموعَکُم، و تَقیَّةٍ تُنجیکُم قَبلَ یَومِ تُبلِیکُم وَ تُذهِلُکُم، یَومٌ یفوزُ فِیهِ مَن ثَقُل وَزنُ حَسنَتَه، وَ خَفَّ وَزنُ سَیّئَتهِ، وَلتَکُن مَسأَلتکُم وَ تَملُّقُکُم مَسأَلَةَ ذُلٍّ و خٌضوعٍ و شُکرٍ و خُشوع، بِتَوبَةٍ و تَوَرُّع و نَدَم و رُجوعِ، و لیَغتَنم کُلُّ مُغتَنمٍ مِنکُم صِحَّتهُ قَبلَ سُقمِهِ و شَبیبَتَهُ قَبلَ هَرَمِهِ، وَ سَعَتَهُ قَبلَ فَقرِهِ، و فَرغَتَهُ قَبلَ شُغلِهِ و حَضَرَهُ قَبلَ سَفَرِهِ، قَبلَ تَکبُّرٍ وَ تَهرُّمٍ و تَسَقُّمٍ، یَمَلُّهُ طَبیبُه، و یُعرِضُ عَنه حَبیبُهُ، و یَنقَطعُ غمدُهُ، و یَتَغیَّر عقلُهُ. ثُمّ قیلَ: هُوَ مَوعوکٌ و جِسمُهُ مَنهوکٌ، ثُمَّ جَدَّ فی نَزعٍ شَدیدٍ، و حَضَرَهُ کُلُّ قَریبٍ وَ بعیدٍ، فَشَخَصَ بَصَرُه، و طمَحَ نَظَرهُ، و رَشَحَ جَبینُه، و عَطَفَ عَرینُهُ، و سَکَنَ حَنینُهُ، و حَزَنَتهُ نفسُهُ، وَ بکَتهُ عرسُهُ، و حُفِر رَمسُهُ، و یُتِّمَ مِنهُ وِلدُهُ، و تَفَرّقَ مِنه عَدَدُهُ، و قُسِّمَ جَمعُهُ، و ذَهَبَ بَصَرهُ و سَمعُهُ، و مُدِّدَ و جُرِّدَ و عُرِّیَ و غُسِّلَ و نُشِّفَ و سُجِّیَ، و بُسِطَ لَهُ و هُیِّئَ، و نُشِرَ عَلَیهِ کَفَنُهُ، و شُدَّ مِنهُ ذَقنُهُ و قُمِّصَ و عُمَّم، و وُدِّعَ و سُلِّمَ، و حُمِلَ فَوقَ سَریرٍ، و صُلِّیَ عَلَیهِ بِتَکبیرٍ، و نُقِلَ مِن دورٍ مُزَخرَفَةٍ و قُصورٍ مُشَیَّدَةٍ و حُجُرٍ مُنَجَّدَةٍ، و جُعِلَ فی ضَریحٍ مَلحودٍ و ضیقٍ مَرصودٍ بلَبنٍ مَنضودٍ، مُسَقَّفٍ بجُلمودٍ، و هیلَ عَلَیه حَفرُه، و حُثِی عَلَیه مَدَرُهُ، و تَحَقَّق حِذره، و نُسِیَ خَبَرَهُ، وَ رجَعَ عَنهُ وَلیّهُ و صَفِیُّهُ و نَدیمُهُ وَ نسیبُهُ، و تَبَدَّلَ بِهِ قَرینُهُ و حَبیبُهُ، فَهُو حَشوُ قَبرٍ و رَهینُ قَفرٍ، یَسعى بجِسمِهِ دودُ قَبرِهِ، و یَسیلُ صَدیدُهُ من مَنخِرِهِ، یَسحَقُ تُرْبهُ لَحمَهُ، و یَنشَفُ دَمُهُ، و یَرمُّ عَظمُهُ، حَتّى یَومِ حَشرِهِ، فَنُشِرَ مِن قَبرِهِ حینَ یُنفَخُ فی صورٍ، و یُدعى بِحَشرٍ و نُشورٍ. فَثَمَّ بُعثِرَت قُبورٌ، و حُصِّلَت سَریرَةُ صُدورٍ، وجیءَ بِکُلِّ نَبیٍّ و صِدّیقٍ و شَهیدٍ، و تَوَحَّد لِلفَصلِ قَدیرٌ بعَبدِهِ خَبیرٌ بَصیرٌ، فَکَم مِن زَفرةٍ تُضنیهِ و حَسرَةٍ تُنضیهِ، فی مَوقِفٍ مَهولٍ، و مَشهَدٍ جَلیلٍ بَینَ یَدَی مِلکٍ عَظیمٍ، و بِکُلِّ صَغیرٍ و کَبیرٍ عَلیمٌ، فَحینِئذٍ یُلجِمهُ عَرَقهُ و یُحصرُه قَلقَهُ، عَبرَتُهُ غَیرُ مَرحومَةٍ و صَرخَتُهُ غَیرُ مَسموعَةٍ، و حُجَّتَهُ غَیرُ مَقولَةٍ، زالَت جَریدَتُه و نُشِرَت صَحیفَتُهُ.

نُظِرَ فی سوءِ عَمَلِهِ، و شَهِدَت عَلَیهِ عَینُهُ بنَظَرِهِ، و یَدُهُ بِبَطشه و رِجلُهُ بخَطوِه، و فَرجُه بلَمسِه، و جِلدُهُ بِمَسِّهِ، فَسُلسِلَ جَیْدُه، و غُلَّت یَدُهُ، و سیقَ فَسُحِبَ وَحدَهُ، فَوَرَدَ جَهَنَّم بِکَربٍ و شِدَّةٍ، فَظَلَّ یُعذَّبُ فی جَحیمٍ، و یُسقى شُربَةً مِن حَمیمٍ تَشوی وَجهَهُ، و تَسلَخُ جِلدَهُ، و تَضرِبُه زِبنِیَةٌ بِمَقمَعِ مِن حَدیدٍ، وَ یَعودُ جِلدُهُ بَعد نُضجِهِ کَجِلدٍ جَدیدٍ، یَستَغیثُ فَتُعرِضُ عَنهُ خَزَنَةُ جَهَنّم، و یَستَصرِخُ فَیَلبَثُ حُقبَةً یَندَمُ. نَعوذُ بِرَبٍّ قَدیرٍ من شَرِّ کُلِّ مَصیرٍ، و نَسأَ لُه عَفوَ مَن رَضِی عَنهُ، و مَغفِرةَ مَن قَبلَهُ، فَهُوَ وَلِیُّ مَسألَتی و مُنجِحُ طَلبتی، فَمَن زُحزِحَ عَن تعذیبِ رَبِّه، جُعِل فی جَنَّتِهِ بِقُربِهِ، و خَلَدَ فی قُصورٍ مُشَیَّدَةٍ و مُلک بِحورِ عِینٍ و حَفَدَة، و طَیفَ عَلَیهِ بکؤوس، اُسکِنَ فی حَظیرَةِ قُدّوسٍ، و تَقَلَّبَ فی نَعیمٍ، و سُقِیَ مِن تَسنیمٍ، و شَرَبَ مِن عَینٍ سَلسَبیلٍ، و مُزِجَ لَه بِزَنجَبیلِ مُخَتَّم بِمِسکٍ و عَبیرٍ، مُستَدیمٌ لِلمُلکِ مُستَشعِرٌ لِلسُّرُر، یَشرَبُ مِن خُمورٍ، فی رَوضٍ مُغدِقٍ، لَیسَ یُصدَّعُ مَن شَرِبَهُ وَ لَیسَ یُنزَفُ. هذِهِ مَنزِلَةُ مَن خَشِیَ رَبَّهُ، و حَذَّرَ نَفسَهُ مَعصِیَتَهُ، و تِلکَ عُقوبَةُ مَن جَحَدَ مَشیئَتَهُ، و سَوَّلَت لَهُ نَفسُهُ مَعصِیَتَهُ، فَهُوَ قَولٌ فَصلٌ، و حُکمٌ عَدلٌ، و خَیرُ قَصَصٍ قُصَّ و وَعظٍ نُصَّ «تَنزِیلٌ مِّنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ»،[2] نَزَلَ بِهِ روحُ قُدُسٍ مُبین عَلى قَلبِ نَبِیٍّ مُهتَدٍ رَشیدٍ، صَلَّت عَلَیهِ رُسُلٌ سَفَرَةٌ مُکرَّمونَ بَرَرَةٌ. عُذتُ بِرَبٍّ عَلیمٍ رَحیمٍ کَریمٍ مِن شَرِّ کُلِّ عَدُوٍّ لَعینٍ رَجیمٍ، فَلیَتَضَرَّع مُتَضَرِّعُکُم وَ لیَبتَهِل مُبتَهِلُکُم، وَ لیَستَغفِر کُلُّ مَربوبٍ مِنکُم لی و لَکُم، و حَسبی رَبّی وَحدَهُ »؛[3 https://eitaa.com/mokeb_javanan_takab