چشاش خیس میشد ..

ولی میگم انگار پهلوی شکسته تو این خاندان ارثیه ..💔

زینب هنوز عزادار پهلوی شکسته‌ ی مادرش بود نامردا .. زینب سلام الله هنوز اون صحنه‌ ی شکستن پهلوی مادرو میخ در جلو چشاش بود ..

اصلا..

میفهمی از کربلا تا شام! سربریده‌ یِ بابات جلو چشات باشه یعنی چی؟💔

منطقی باشیم!

ادم که یهو دق نمیکنه .. هی غصه هاش روهم جمع میشه هی بغضاش تو گلو خفه میشه بعد یهو دق میکنه :)

رقیه رو💔

ذره ذره شهیدش کردن

شهادت تدریجی..

بهش اب دادن.. دوید سمت قتلگاه - کجا میری؟ میرم به بابام اب بدم تشنه‌اس ..💔

از کجای این بغض بگم؟ از سیلی خوردنش بگم؟ یا از گم شدنش .. از روضه ی سر یه طرف رقیه یه طرف بگم💔 یا از لبای خشکش ..