اینستاگرام و کلا سوشال‌مدیا داره یه ورژن حال‌به‌هم‌زن از آدم‌ها ارائه میده و بیخودترین نسخه ی انسان‌هارو پرورش میده. به این صورت که مردم فکر میکنن هرچی بیشتر ملت رو مسخره کنن، توهین‌آمیز تر صحبت کنن، احترام بزرگتر رو نگه ندارن و بینِ روابطشون تعهد کمتری داشته باشن، پُخ بیشتری هستند.

حق های زیاد مشاهده می‌شود.

دیگه انگار آدم بودن خودش شده یه ضعف. هرکی کمتر احساس داشته باشه سنگدل‌تر باشه و راحت‌تر بزنه زیر هر چی تعهده ، انگار موفق‌تره. سوشال‌مدیا یه جوری تعریف کرده که بی‌رحمی یعنی جذابیت ، بی‌احترامی یعنی جسارت ، و بی‌وفایی یعنی آزادی. تو این آشفته‌بازار کسی که بخواد واقعی باوجدان و محترم باشه یا به چشم ساده‌لوح دیده میشه یا بهش می‌خندن. دنیای عجیبیه وقتی باید برای آدم موندن بجنگی.

+

از تو دست بکشم؟ ابدا ابدا :)

-

دوست دارم‌ همدمت باشم ، ولی سربار نه.

چقدر دلم گرفته برای لحظه‌ای که دستم به ضریحت برسه نه برای حاجت ، نه واسه درد فقط واسه اینکه بگم دیدی آخر برگشتم؟

چطور شد که راه‌هایمان این‌قدر بی‌صدا از هم جدا شد؟

+

-

مراقبتم خودم ، اونم منه غیرتی(: