-

دیدی با وفا ؟ باز جاموندم باز همه رفتن و من موندم با یه دلِ تنگ و حسرت. نمیدونی چقدر سخته وقتی صدای "اربعین" میپیچه تو گوشِت و تو هیچ کاری از دستت برنمیاد. رفیقا یکی یکی راهی میشن، میرن سمت جایی که آرزوشو داری سمتِ کربلا، سمت بین‌الحرمین و تو فقط می‌تونی نگاه کنی و با بغضی که گلوت و چنگ میزنه بگی: "السلام علیک یا اباعبدالله" میگی میرم سال بعد .. میگی قسمت نبوده ولی دلت میدونه اینا فقط یه دلخوشیه. دلتنگی وقتی ریشه میکنه، دیگه با این حرفا آروم نمیشه. میمونی با یه دنیا غم که حتی نمیدونی باهاش چیکار کنی. حسرت خاک کربلا، بوی بین‌الحرمین، صدای زائرا که زیر لب نوحه میخونن و صدای هلابیکم زوار .. و تو فقط یه گوشه جا موندی. هیچ جا دلت قرار نمیگیره جز همون خاکی که الان ازش دوری(:

آخه منو گذاشتی جا بمونم؟ منی که کلی حرف نگفته برات داشتم (:

باشه نمیام ولی یادت بمونه

تو نمیتونی حالمو خوب کنی چون تو شربت لیمو عمانی مشایه نیستی.

تو نمی‌تونی حالمو خوب کنی تو آب‌دوغ‌خیارِ لبِ مرز نیستی.

تو نمیتونی حالمو خوب کنی، چون تو قهوه هایِ داغ عراقی نیستی.

تو نمیتونی حالمو خوب کنی. تو موکب های تمیز و کولر دار سر ظهر نیستی.

تو نمیتونی حالمو خوب کنی. تو کباب ترکی و لیموناد موکبِ کویتیا نیستی.

تو نمی‌تونی حالمو خوب کنی، تو کتریِ زغالیِ رو آتیشِ دمِ غروبِ موکب نیستی.

واقعا تا حد سردرد با این گریه کردم 🙏