همیشه میگفتمیا حسین😍ما هنوز نمرده ایم که رقیه ات دوباره سیلی بخورد...😞 ما وظیفه دارم از حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) که ناموس امام زمان عج الله هستن دفاع کنیم✋

مامان و بابای گلم😍😘😍 موقع رفتنم به سوریه مامانم رو تو اتاقم بردم😉و وصیت نامم رو بهش دادم.گفتم اگه سالم برگشتم که هیچ☹️اگه شهید شدم😇بخونش😍 خداحافظی کردم و رفتم🚶🚶🚶

مامانم هر سال که یه ماه روضه حضرت زهرا تو مسجد برگزار میشد میرفت😌اما امسال(قبل شهادتم)بخاطر دوری راه نتونست بره😞یه روزی به من گفت ببرمشرسوندمش مسجد😎اما روضه تموم شده بود و همه در حال برگشت بودن😑😑مامانم گفت برم تو تمیز کردن کمک کنم😊گفتم من نیت میکنم.برو و استکانها رو بشور😋😋

دو سه روز بعدش رفتم سوریه🚶که اول مجروح شدمو بعد شهید شدم😇مامانم متوجه نیتم شد😄😄

به حضرت ابوالفضل خیلی علاقه و ارادت داشتم😍😍به مراسمات و هیئت که میرفتم دلم میخواست روضه عباس بخونن😭😭

اخه رفقا به هرکی که علاقه داشته باشی و تلاش کنی شبیهش بشی✋مثل همون میشی😊 موقع شهادتم مثل حضرت عباس شدم😍 هم چشمام و هم دستام رو از دست داده بودم😉تمام اعضای بدنم پر ترکش شده بود مثل تمام اعضای حضرت ابوالفضل که تیر باران شده بود😭

در 23 اردیبهشت 94 در منطقه لاذقیه سوریه مجروح شدم😑شدت جراحتم زیاد بودکه حدود 43 روز درسوریه ودربیمارستان بقیه الله تهران بستری و درحالت کما بودم😶و سرانجام به آرزوم رسیدن و دعوت حق رو لبیک گفتم😇

قبل شهادتم دو تا عکس آماده کرده بودم 😉یکی برای تشییع پیکرم و دومی برای چاپ بنر😄که به مامانم داده بودم😉

حتی برای کارهای اداری هم که میرفتم که انجام بدممیگفتم نامم رو امضا کنین وگرنه بعدا پشیمون میشین😁چون میرم و برگشتی برام نیست😇

بخشی از وصیت نامم👇👇

یا حسین تا آخرین قطره خون نمیگذاریم دوباره خواهرت به اسارت برود آرزو دارم همچون حضرت عباس در دفاع از خواهر بزرگوارشان شهید بشوم😇😇

اینم مزارمه😍 تبریز همسایه شهید بیضایی هستم😍 اومدین تبریز پیش ما هم بیاین😊😊