🔹 مرحوم آيت‌الله العظمي بهجت از قول استادشان می‌فرمودند: يک‌موقعی در حرم حضرت اميرالمؤمنین(ع) ده‌ها نفر بودند که در قنوتِ نمازشب‌شان #ابوحمزه می‌خواندند. 🔹 در احوالات مرحوم آیت‌الله العظمی سید نورالدین حسینی شیرازی (که حدود شصت سال قبل رحلت کرده‌اند) شنیدم که هر سی شبِ #ماه_رمضان در مجلسی شرکت می‌کرد و وقتی شب از نیمه می‌گذشت، وارد نماز شب می‌شد و در قنوت نماز وَتر، #دعای_ابوحمزه را از حفظ، در سه ساعت، ایستاده و با اشک می‌خوانْد. 🔹 اگر كسی ۳۰ شب دعاي ابوحمزه را خواند، كم‌كم آن احساس #درماندگی كه در اين دعا موج می‌زند، در روحش پيدا می‌شود. 🔹 اگر انسان مداومت کند، اين حالات، آرام آرام در او شکل می‌گيرد که از مناجات و دعا #لذت ببرد و آن چيزي را که معصومين(ع) می‌خواستند به انسان بفهمانند، کم‌کم بفهمد و طعم دعا را بچشد. 🔹 اگر كسي بخواهد واقعا #ابوحمزه‌خوان بشود اين کار لازم است. و الا انسان متحوّل نمی‌شود و موجي در او ايجاد نمی‌شود و كِشتی آدم راه نمی‌افتد تا ديگران را سوار كند. #استاد_میرباقری #ماه_مبارک_رمضان #ماه_رمضان

«در سی شب ماه رمضان، سحرها بلند شوید و #دعای_ابوحمزه بخوانید. اگر کسی سی‌ شب ابوحمزه خواند و سر این سفره نشست، کم‌کم فضاهای جدیدی به رویش باز می‌شود و با عوالم دیگری رفیق می‌شود. اگر کسی سی شب آمد و [با این دعا] گریه کرد، کم‌کم طعم دعای ابوحمزه با ذائقه‌اش آشنا می‌شود؛ کم‌کم حال دعا به او دست می‌دهد.» #استاد_میرباقری