eitaa logo
"ممهدین"
250 دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
3.6هزار ویدیو
86 فایل
🕸باطل همیشه در لباس حق می آید،اما اگر استقامت ببیند باطن اصلی خود را نمایان خواهد کرد،قالوا ربنا الله ثم استقاموا مبارزه با استکبار : تقویت جبهه حق .
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 فراموشی تعهّد 🔹 ﴿وَنَسُوا حَظّاً مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ﴾؛[1] نصیبی از آن چه که ما به آنها تذكّر دادیم را فراموش كردند، در تذكره و تعهّد ما را كردند. از ابن مسعود نقل شده است كه اگر عالمی معصیت كند، مقداری از علم از یاد او می ‌رود؛ به همین آیه هم استدلال كرد كه ﴿وَنَسُوا حَظّاً مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ﴾؛ اگر یك عالمی گرفتار معصیت بشود، گوشه‌ ای از از او گرفته می ‌شود.[2] ممكن است كه از لحاظ [امورات] دنیا آسیبی به او نرسد، امّا مقداری از علم از او گرفته می ‌شود. 🔹 در حدیثی كه مرحوم كلینی (رضوان الله علیه) از معصوم (سلام الله علیه) نقل كرده است، بین علم و عمل یك ارتباط وجودی برقرار است؛ حضرت فرمود: «الْعِلْمُ مَقْرُونٌ إِلَى الْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ وَ مَنْ عَمِلَ عَلِمَ وَ الْعِلْمُ‏ یهْتِفُ‏ بِالْعَمَلِ‏ فَإِنْ‏ أَجَابَهُ‏ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ»؛[3] علم با عمل یك هُتاف و ندایی با هم دارند، علم به عمل می‌ گوید که به دنبال من بیا! من تنها نمی ‌روم و تنها در این سفر حركت نمی‌ كنم، تو باید همراه من بیایی! اگر عمل به دنبال علم حركت كرد و جواب این هاتف غیبی را دارد، این علم می ماند «وَ إِلَّا ارْتَحَلَ» این علم هم می ‌رود، كم‌ كم انسان فراموش‌ كار می‌ شود و آنچه را كه در مدارس برای مدّتی آموخت همه از یادش می ‌رود؛ اول این علوم ادبی ـ حركت‌ ها و اعراب ‌ها ـ كم كم از یادش می ‌رود، بعد كم كم علوم اعتباری، بعد كم كم علوم فكری، بعد كم كم علوم اعتقادی، بعد می ‌شود یك عوام و می ‌میرد! عوام می ‌میرد نه یعنی ایمان عوام را هم به همراه ببرد، چون عوام هر چه داشت به همراه می ‌برد و این شخص هر چه داشت از دست داد و می ‌رود! به این علت است كه بدتر از او خواهد بود! 🔹 ابن مسعود به همین كریمه استدلال كرد فرمود عالمی اگر كند مقداری از علمش از یادش می‌ رود و این بیان با آن حدیث شریف كه مرحوم كلینی نقل كرده است مناسب است كه «وَ الْعِلْمُ‏ یهْتِفُ‏ بِالْعَمَلِ» علم هاتف است ندای غیبی دارد «فَإِنْ‏ أَجَابَهُ‏»؛ یعنی اگر عمل علم را اجابت كرد و به دنبال آن حركت كرد این علم می ‌ماند، «وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ» این علم می‌ رود. [1]. سوره مائده، آیه13. [2]. الكشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج‏1، ص615؛ «قد ینسى المرء بعض‏ العلم‏ بالمعصیة و تلا هذه الآیة». [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص44. 📚 سوره مبارکه بقره ـ جلسه 81
📜«ماه شعبان ماه پيامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) است. در اين ماه، خدای متعال به احترام پيامبر می‌خواهد از همۀ ما دستگيری کند؛ «شَعْبَانُ الَّذِي حَفَفْتَهُ‏ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَان‏»؛ اين ماه را خدای متعال در رحمت خودش پيچيده است. ✍🏻 فرمودند کمک شما به من اين است که شما بگيريد تا من بتوانم دستتان را بگيرم. 👈🏻 البته نه اينکه از روزه ما چيزی به پيامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) می‌رسد، بلکه اگر ما روزه گرفتيم اگر ما اهل و و اهل ترک بوديم، درواقع، دستمان را در دست پيامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) گذاشته‌ايم و کار پيامبر را در هدايت خودمان آسان کرده‌ايم».
👈🏻 یکی از مهم‌ترین ، و این است که انسان مرتکب ، چه صغیره چه کبیره، نشود. 👈🏻هیچ چیزی مثل معصیت، مانع حرکت نیست. ممکن است انسان یک عمر زحمت و ریاضت بکشد ولی به‌خاطر معصیت‌ها و که دارد درها به‌سوی او باز نشود و و از او شود.