روضه مجسم در یمن برپا می‌شود وقتی که مادر یمنی به خاطر خشک شدن شیرش, انگشت در دهان کودک گرسنه‌اش میگذارد..

از امیرکبیر سازی از ظریف، رسیدند به بهشتی سازی

چند روز پیش که رفتم وام بگیرم باجه دار گفت به ازای هر ۵ میلیون یه ضامن با خودم حساب کردم دیدم اون آقازاده که ۶۵ هزار میلیارد وام گرفته ۱۳ میلیون ضامن نیاز داره خب این تعداد کارمند در کشور ما نیست بنابراین برای تکمیل کادر ضامنهاش باید از کارمندهای کشورهای افغانستان، ترکمنستان، آذربایجان و تاجیکستان کمک بگیره بعد حساب کردم دیدم اگه بانک بخواد برای این ضامنها پرونده تشکیل بده هر ضامن اگه مدارک و فرمهاش ۱۰ صفحه بشه کل صفحات پرونده ش میشه ۱۳۰ میلیون صفحه کاغذ A4 که برای بایگانی این تعداد پرونده و کاغذ نیاز به یک مجتمع چندطبقس، خداییش خیلی دلم بحال بانک سوخت!!! تازه فهمیدم چرا بانک ها واسه رقمای بزرگ ضامن نمیگیرن!!

گزارش بی‌بی‌سی از تلاش نتانیاهو بر جلوگیری از سقوط دولت اسرائیل؛ از یک سو نتانیاهو سقوط دولت در شرایط فعلی را فاجعه بار میخواند و از سوی دیگر فلسطینی ها خوشحال از تنش ها در اسرائیل هستند

گزارش بی بی سی از رفتار قدرتمند مقامات ایران در مقابل پاکستان در موضوع ربایش 15 مرزبان ایرانی توسط تروریست ها

انتقاد اخیر رهبرانقلاب از فضای غم‌آلود و تلخ سریال‌ها و توصیه به بهبود آن: "ما این تلخی را جوری منعکس کنیم که طرف را که نشسته است آنجا، به گریه و غصه نیندازد"

وقتی چرچیل به مردم تکیه کرد و مذاکره با هیتلر را نپذیرفت! بخشی از فیلم سینمایی «تاریک ترین ساعت»

👍👍👍 به آقای ظریف توصیه می‌کنم حتما فیلمِ "تاریک‌ترین ساعت" را ببیند فیلم به یکی از سخت‌ترین روزهای جنگ دوم در انگلستان می‌پردازد؛هیتلر در حالِ فتحِ اروپاست و هزاران سرباز انگلیسی در دانکرک در آستانه‌ یک قتل عام چرچیل باید یکی از دو تصمیم را بگیرد؛ گفتگوی ذلّت‌بارِ صلح با هیتلر به وساطتِ ایتالیا، یا مقاومت و ایستادگی چرچیل درست در روزی که باید تصمیمِ نهایی را بگیرد به مترو و کنارِ مردم می‌رود و از آن‌ها می‌پرسد که به نظرشان باید مقاومت کرد یا مذاکره تا به صلح رسید؟ واکنشِ مردم سرشار از حسِّ میهن دوستی‌ست؛ با هیجان می‌گویند حاضرند خیابان به خیابان در لندن بجنگند اما هرگز مذاکره نکنند چرچیل پس از گفتگو با مردم و در سکانسی مهیّج به نمایندگانِ پارلمان می‌گوید: "اگر قرار است ماجرایِ جزیره‌ قدیمیِ ما به پایان برسد بگذارید در حالی این اتفاق بیافتد که ما در خونِ خود غلت می زنیم" اما همه‌ فیلم در دیالوگِ چرچیل خطاب به پادشاه خلاصه می‌شود، آن‌جا که دیگر تصمیمِ نهاییِ خود مبنی بر مقاومت را گرفته است و می‌گوید: " ملت‌هایی که می‌جنگن، دوباره سرپا میشن و اون‌هایی که راحت تسلیم میشن، کارشون تمومه"

وحید جلیلی در نشست «گفتمان انقلاب اسلامی» جشنواره مقاومت: هرچقدر جمهوری اسلامی قوی تر و پیشرفته تر باشد، بازنمایی آن در هنر و رسانه سیاه تر بوده است، شاید در دهه ۶۰ یا اوایل دهه ۷۰ سینمای پرنشاط و امیدوارتری داشتیم و از جهات گوناگون وضع ما بهتر از وضع امروز بود، هرچه نظام پیش آمده، بازنمایی برعکس بوده است و اگر ۱۰۰ فیلم در طول سال ساخته می شود، ۵۰ فیلم در ژانر فلاکت است این واقعیت امروز فضای رسانه ای و هنری کشور است، بهانه این بحث مقاومت و سینما است و فضای رسانه ای ما خیلی ضخیم است و عمدتا با نقد فیلم و تعداد زیادی از منتقدان رو به رو هستیم، در کنار اینکه جریان نقد فیلم در ۱۰ سال اخیر گسترش یافته اما ما فاقد نقد سینما هستیم داستان نویسی در ایران به جای رویاسازی کابوس می سازد و به جای نگاه به جمال زاده سمت صادق هدایت رفتیم کارکرد سینما در جهان بازنمایی رویاها و قهرمان های تخیلی است و ما نه تنها قهرمان تخیلی نمی سازیم بلکه قهرمان های تخیلی را سانسور می کنیم در سینمای ایران چندهزار فیلم در چندسال اخیر ساخته شده، اما چهل سال بعد از انقلاب، یک فیلم انقلابی نداریم الیور استون به ایران آمد و پرسید چرا فیلم هایی درباره انقلاب نداریم، اما اعتراض کردند و گفتند ما آمدیم حرف هنری بشنویم و سیاسی نباشد ما ۱۷ هزار شهید ترور داریم که تنها سه فیلم به همت محمدحسین مهدویان درباره آن ساخته شده است اروپایی ها 40 فیلم درباره مشکلات اجتماعی ساختند و 40 فیلم در بین 750 فیلم ساختند فیلم ملبورن حدود یکساعت و نیم در پی پیدا شدن پیکر یک نوزاد و تلاش برای پنهان کردن آن می گذرد همچنین لاک قرمز هم فیلم بسیار تلخی است و هیچ نقطه امیدی برای مخاطب نگذاشته است در اینجا نیاز به رعایت منطق دراماتیک نداریم، هرچه فلاکت بیشتر، فیلم بهتر است هیچ کس نیست که جامعه را در کلیت نقد کند و جالب است که فیلمسازان در مصاحبه های خود فیلم هایی را تبلیغ می کنند که فلاکت و بدبختی پمپاژ می کنند و می گویند شما با شادی جامعه مخالفید با توجه به حجم جنایت در زمینه ترور باید قوی ترین فیلم های پلیسی دنیا را داشته باشیم و ایران یکی از مهمترین مقاصد جاسوسی دنیاست جلوی چشم ما مجید شهریاری استاد دانشگاه شهید بهشتی را ترور کردند و همان روز استاد دانشگاه نشسته و در خصوص اینکه ما در توهم توطئه به سر می بریم، صحبت می کند ابراهیم حاتمی کیا فیلمسازی است که با ابزار فیلمسازی خود به آرامی پیش می رود و به انقلاب خدمت کرد، او «آژانس شیشه ای» را ساخت، اما خبرنگار پرتیراژترین رسانه کشور از او می پرسد، فکر نمی کنید از عدالت دور شده اید؟... حاتمی کیا این طور با هجوم رسانه ها رو به رو می شود، دیگر چه انتظاری از فیلمسازان جوان دارید شبکه های ما «به وقت شام» را کمدی خواندند و جمهوری اسلامی چنین جایی است و می گویند اگر می خواهی کارگردانی کنی دوتا ناسزا به جمهوری اسلامی بده و بعد هم فیلمساز تور دور اروپا می رود

محافظه‌کاری مضاعف محافظه‌کاران، نقد و تلاش برای اصلاح وضع موجود را رد می‌کنند و به مصلحین، برچسب تندرو، خوارج و... می‌زنند، تا پرهیز از تغییر وضع موجود را توجیه کنند در طرف مقابل، عده‌ای با استناد به مقاماتی که مستقیم و غیرمستقیم از جانب رهبری منصوب می‌شوند، مشکلات را به رهبری برمی‌گردانند و نقد دیگر مقامات را محافظه‌کاری می‌دانند، حتی اقدامات متضاد با «جهت‌گیری‌های انقلابی رهبری» از جانب سایر مقامات را به رهبری برمی‌گردانند، یا بعضاً نقد رهبری را اصل می‌دانند با استناد به مشکلات موجود، آن‌ها را به اصل نظام برگردانده و تلاش برای اصلاح آن‌ها را محافظه‌کاری می‌خوانند؛ از فساد سیستماتیک سخن گفته و اگر کسی از جهت‌گیری نظام یا رهبری دفاع کند و به نقد مسئولین و ناکارآمدی‌ها بپردازد و برای اصلاح ساختارها و سازوکارهای فسادزا اقدام کند به او برچسب‌هایی مثل عدالت‌خواه سیستمی، تکنوکرات، محافظه‌کار و... می‌زنند امید به اصلاح وضع موجود را رد می‌کنند و از مواردی مثل مبارزه سیاسی با نظام، تغییر قانون‌اساسی و... سخن میگویند! گذشته از اظهارنظر در مورد غیر واقع‌بینانه بودن این نوع نگاه و ندیدن قوت‌ها و فرصت‌ها، علی‌رغم پز انقلابی‌اش، در ذات آن، «محافظه‌کاری مضاعف» وجود دارد؛ محافظه‌کاری که جلوی اصلاح وضع موجود و امکان این اصلاح را می‌گیرد، هزارها اصلاح ممکن را منتفی می‌کند و در پیش‌بینی‌ای خودتحقق‌بخش (self-fullfilment prophecy) اوضاع را اصلاح‌ناپذیر خوانده و در حقیقت با این رویکرد زمینهٔ اصلاح‌ناپذیری وضعیت موجود را با تعطیلی هرگونه اصلاح و انفعال مصلحین فراهم می‌کند نگاه مشابه آن، موضع شیخ محمود حلبی بنیان‌گذار انجمن حجتیه در سخنرانی معروفش ضد امام و جنگ است: «اوّل شما یک افسر، یک پیشوا و رهبر معصوم جنگی پیدا کنید، یک رهبری که بتواند اداره اجتماع کند روی نقطه عصمت نه عدالت، عدالت کافی نیست... اوّل او را پیدا بکنید، او را اقامه به کار کنید، مطرح داشته باشید، نقشه صحیح طبق نظر این رهبر معصوم داشته باش، آن‌وقت برو جانت را بده، آن‌وقت من هم واجب است منبر را ول‌کنم. منبر، بازی است، هفت‌تیر به کمرم ببندم بروم جلو، آن رهبر جلو باشد؛ رهبر معصوم جلو بیفتد... شما آن مصداق حاکم اسلام را نشان بدهید، آن‌که معصوم از خطا باشد نشان بدهید، آن‌که معصوم از گناه باشد نشان بدهید، آن‌که هوا و هوس و حبّ ریاست و شهوت و غضب و تمایلات نفس به‌هیچ‌وجه در او اثر نکند، نشان بدهید، او باید توی میدان جلو بیفتد، بنده تنها خاک‌پایش، تمام روحانیین قربان خاک‌پایش شویم...… باید جنگ روی موازین دین به رهبری معصوم [باشد] نه عادل، عادل کافی نیست، آدم عادل گاهی اشتباه می‌کند، خون مردم، مال مردم، عِرض و ناموس مردم را نمی‌توان به کسی که خطا می‌کند سپرد. به کسی که هوی و هوس دارد باید به کسی سپرد ناموس مردم را، عِرض مردم را، جان مردم را، مال مردم را، به کسی که گناه نکند، به کسی که خطا و اشتباه نکند و خلاصه به کسی که معصوم باشد» در این آرمان‌خواهی صفر و صدی! چون نمی‌توانیم به صد برسیم، نباید برای نود و هشتاد و هفتاد و... تلاشی کرد! حتی باید با نود و هشتاد و هفتاد و... درافتاد این نگاه بیش از آن‌که آرمان‌خواهی باشد مسئولیت‌گریزانه و عافیت‌طلبانه است. عدم تلاشش برای اصلاح وضع موجود را با این منطق تئوریزه کرده و مسئولیت را با فرافکنی از خود و دیگران سلب می‌کند وگرنه حتی در شرایطی مثل همین دولت که در مورد جهت‌گیری‌ها و کارآمدی‌اش اِن‌قُلت‌های اساسی هست، می‌توان اصلاح‌گری کرد و پرهیز از اصلاح‌گری و حفظ وضع موجود به بهانه این ان‌قلت‌ها رذالت است، البته نباید به اصلاحات جزئی راضی شد اما نباید از تغییر وضع موجود ولو اندک دست کشید اینکه افرادی با یکی دو مورد ورود نصفه و نیمه و اکثراً مجازی! یا حتی بدون آن و بدون توجه به ریشه‌هایی مثل ظرفیت مردمی، از اصلاح وضع ناامید شوند، به اصلاح‌ناپذیری سیستم برنمی‌گردد؛ به واقع‌بین نبودن آن‌ها برمی‌گردد، چه این‌که هر اصلاحی با موانعی روبروست، با چند بیانیه و مطلب مجازی و پیگیری حقیقی و چند همایش و تجمع و ... کار به سامان نمی‌رسد، بعضی موارد نیز به تلاش‌های بین نسلی نیازمند است، بگذریم از اینکه انقلاب ما در نسبت با معارضینش، هنوز جوان است انقلابی‌گری، اساساً مترادف با تغییرگرایی، تن ندادن به واقعیت‌های موجود و بن‌بست‌شکتی است؛ لذا بهانه کردن موانع، نگاه صفر و صدی و طرد اصلاح ممکن و پیگیری نکردن عدالت مقدور (قابل تحقق باتوجه به ظرفیت‌های موجود) در تضاد با آن و عین محافظه‌کاری است، بعد از انجام هر اصلاح‌گری خرد و حتی کلانی باید به سمت اصلاح بزرگ‌تر و ریشه‌ای‌تر رفت، یا با وجود داشتن نقشه اصلاح بزرگ‌تر و ریشه‌ای‌تر، گام‌به‌گام، اصلاح‌های کوچک‌تر را پی‌گرفت «محمدصادق شهبازی»

معاون ارتباطات دفتر رئیس جمهور: دکتر ظریف نیازمند حمایت است نه خنجر از پشت //// والا تا الان که منافع نظام و کشور قربانی حمایت از ایشون و کاراشون شده، منتها بزرگوار تا تونسته از چپ و راست و جلو و پشت به بقیه خنجر و دشنه و نیش و نیزه فرو کرده دو قورت و نیمش هم همیشه باقیه!

سید حسن نصرالله خطاب به دبیر‌کل انصارالله یمن: ای کاش من همراه شما و زیر پرچم شما میجنگیدم! من به این رزمندگان می گویم من شرمنده‌ام که در میان شما و همراه شما نیستم