eitaa logo
اطلاع رسانی
56 دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
92 فایل
ادمین: @ainabaghiyatallah
مشاهده در ایتا
دانلود
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰منظور از ام ابيها چیست؟ ✍️پاسخ: ✅در كتاب مقاتل الطالبين و كشف الغمه آمده است كه امابيها از كنيه هاي حضرت فاطمه زهرا(س) است كه پيامبر اكرم(ص) به آن حضرت ميفرمود امابيها؛ يعني، مادر پدرش (مادر من). مي توان در اين رابطه احتمالاتي را بيان كرد: 1- عرب ها در نامگذاري سه چيز دارند: اسم، لقب و كنيه. اسم مانند فاطمه، لقب مثل زهرا، كنيه مانند " ام ابيها" حضرت فاطمه (س) افزون بر نام، از چندين لقب و كنيه بهره مند است. انتخاب كنيه ها ممكن است به جهت خاصي باشد. رمز اين نام گذاري ممكن است جهت اظهار محبت باشد، همان گونه كه متداول است پدر در اظهار محبت نسبت به دخترش مي گويد: مادرم ، و نسبت به پسرش مي گويد: بابايم، يعني پيامبر جهت اظهار محبت به دخترش فرمود: تو مادر بابات هستي . 2 - شايد بدين جهت باشد كه در دوره غربت اسلام، حضرت با پدرش رفتاري داشت همانند رفتار مادر به فرزند[1] و پيامبر (ص) نيز بسيار به دخترش علاقه مند بود، همانند رفتار فرزند نسبت به مادر. پيامبر (ص) دست فاطمه (س) را مي بوسيد. هر گاه به سفر مي رفت آخرين كسي كه با او خدا حافظي مي كرد ، حضرت فاطمه (س) بود و در بازگشت از سفر نخست از او ديدار مي كرد. حضرت زهرا (س) مانند مادري دلسوز رسول خدا (ص) را در آغوش مي گرفت، از او نگهداري مي كرد، زخم هايش را مرهم مي گذاشت رنج ها و دردهايش را كاهش مي داد. اين گونه ابراز عواطف دو سويه همانند ابراز عواطف مادر و فرزند است. 3 - مادر هر چيزي اصل و اساس او است. ممكن است مقصود آن باشد كه حضرت فاطمه اصل و اساس درخت رسالت است، چنان كه در روايت آمده است: "شجره طيبه پيامبر اسلام (ص) ساقه اش علي و ريشه اش فاطمه، ميوه اش فرزندان او و شاخ و برگش شيعيان حضرت مي باشند". اگر ريشه درخت نباشد، درخت خشك مي گردد و طراوت خود را از دست مي دهد. حضرت زهرا (س) اگر نبود، درخت اسلام سرسبزي و نشاط خود را از دست مي داد. 4 - ممكن است بدان جهت باشد كه چون خداوند زنان پيامبر (ص) را به كنية "ام المؤمنين" گرامي داشت، به ذهن خطور كند كه آنان مهم ترين زنان روي زمين هستند، حتي از حضرت فاطمه (س) بالاترند، از اين جهت حضرت رسول او را به "ام ابيها" خطاب كرد تا از اين وسوسه ها و خطورات ذهني جلوگيري كند؛ يعني اي زنان پيامبر (ص) اگر شما به منزلة مادران مؤمنان هستيد، حضرت فاطمه به منزلة مادر پيامبر است.[2] پي نوشت: [1]. سيد جعفر شهيدي، زندگاني حضرت فاطمه(س) ص 40. [2]. احمد رحماني همداني، فاطمه زهرا شادماني دل پيامبر (ص) ص 267 - 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈
◾️ صلوات خاصه ی حضرت زهرا س @ostad_shojae
هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
دیر آمدم...دیر آمدم... در داشت می سوخت هیئت، میان "وای مادر" داشت می سوخت دیوار دم می داد، در بر سینه می زد محراب می نالید، منبر داشت می سوخت جانکاه: قرآنی که زیر دست و پا بود جانکاه تر: آیات کوثر داشت می سوخت آتش قیامت کرد؛ هیئت کربلا شد باغ خدا یک بار دیگر داشت می سوخت یاد حسین افتادم آن شب آب می خواست ناصر که آب آورد سنگر داشت می سوخت آمد صدای سوت، آب از دستش افتاد عباس زخمی بود، اصغر داشت می سوخت سربند یا زهرای محسن غرق خون بود سجاد از سجده که سر برداشت، می سوخت باید به یاران شهیدم می رسیدم خط زیر آتش بود، معبر داشت می سوخت برگشتم و دیدم میان روضه غوغاست در عشق، سر تا پای اکبر داشت می سوخت دیدم که زخم و تشنگی اینجا حقیرند گودال، گل می داد و خنجر داشت می سوخت شب بود و بعد از شام برگشتم به خانه دیدم که بعد از قرن ها در داشت می سوخت ما عشق را پشت در این خانه دیدیم زهرا در آتش بود؛ حیدر داشت می سوخت @mohamadrezahadadpour
✍رسول اکرم صلی الله علیه وآله : ✅پنج چیز قلب را نورانی می‌کند: 1⃣زیاد قل هوالله احد را خواندن 2⃣کم خوردن 3⃣نشستن با علماء 4⃣نماز شب خواندن 5⃣ رفتن به مساجد 📚مواعظ العددیه ص۲۵۸ --------------------------- @resane_ahkam
هدایت شده از هابیلیان
8.24M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خاطره عجیب حجت الاسلام عالی درباره مقام معنوی شهید بُرنسی و رابطه ایشان با حضرت زهرا سلام الله @Habiliyan
هدایت شده از کانال حسین دارابی
تو مشهد خیلیا میرن مزار خواجه ربیع رو زیارت میکنن. حالا ببینید کی هست ایشون ربیع بن خُثیم یا همون خواجه ربیع یکی از هشت عابد و زاهد برجسته صدر اسلام و از اصحاب امیرالمؤمنین بود. قبل از جنگ صفین اومد به حضرت گفت، آقا من خیلی شمارو قبول دارم ولی شک دارم به این جنگ، آخه معاویه هم مسلمونه. من نمیخوام به جنگ مسلمونا بیام. منو به جایی بفرس که بدون شک و تردید انجام وظیفه کنم. حضرت هم فرستادش در مرزهای اسلام که اگه جنگی اتفاق افتاد با مشرکین بجنگه. بزرگواری حضرت رو ببینید، سرزنشش نکرد که عبادت هات بدرد عمت میخوره و این حرفا. فرستادش یه جا دیگه. یعنی انقدر عبادت میکرد، وقت نداشت بشینه یکم فکر کنه ببینه معاویه و یزید با امام علی و امام حسین فرق دارن. دین اسلام داره از بین میره، با عبادت خالی که نمیشه دینو حفظ کرد. از حضرت زهرا عابدتر و باحیاتر مگه داریم؟ نامحرم نمیدیدش، ولی بخاطر دفاع از ولایت رفت تو مسجد بین کلی مرد(نامرد) خطبه خوند. بعد این بابا رفته بَست نشسته صبح تاشب ذکر و عبادت. میگن زمان امام_حسین (ع) هم بود ولی خب قطعا وقت نکرد بره به یاری حضرت، داشت عبادت میکرد. حتی میگن خبر شهادت امام حسین رو بهش دادن چند جمله ابراز تاسف کرد، بعدش از این کارش استغفار کرد که چرا در حد چند جمله خودشو به دنیا مشغول کرده و از یاد خدا غافل شده. اینجاست که میشه معنی اون حدیث رو فهمید که یک ساعت تفکر از هفتادسال عبادت بالاتر است. این بابا اگه یک ساعت عبادتو تعطیل میکرد، مینشست یکم فکر میکرد، میفهمید الان وظیفش یاری امام زمانشه و اگه در جهاد شرکت میکرد، قطعا خیلی جلوتر میفتاد. یا مثلا در حدیث دیگه ای پیامبر(ص) فرمود: رُبَّ تالی القرآن و القرآنُ یَلعنُه چه بسا تلاوت کننده قرآن که قرآن اونو لعنت میکنه ودرجای دیگر به امیرالمؤمنین توصیه کرد: ای علی وقتی مردم خودشونو به انواع نیکوکاری به خدا نزدیک میکنن، تو با تعقل و تفکر از همشون سبقت بگیر. خلاصه ما که خداروشکر تاحالا توفیقمون نشده بریم خواجه ربیع، فکر کنم اعمالمون خوب بوده که سعادت نشده، شماهم نرید، اگرم رفتید بهش بگید برات متاسفم، بای برای همیشه. منبع: (این مطلب رو در کلاس تاریخ اسلام دکتر رجبی دوانی شنیدم که همین منبع کافیه، در کتاب شهید مطهری هم دیدم، ظاهر شیخ عباسی قمی هم در سفینه البحار نقل کرده، همچین برخی منابع دیگه، آیت الله خويي و شوشتری هم خواجه ربیع را نکوهش کرده اند) 👈 موضوع: @hoseindarab
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا پيامبر (ص) در نماز بر خود صلوات ميفرستاد؟ ✍️پاسخ: ✅پيامبر اکرم (ص)داراي ابعاد مختلفي است بعد شخصي وفردي وديگري بعد اجتماعي ومسئوليت الهي که بعهده اوست بنابر اين فرستادن درود بر خود جنبه خود برتر بيني ندارد بلکه انجام تکليفي است که بعهده او گذاشته شده است. وقتي که خدا و ملائکه بر پيامبر درود مي فر ستند و مومنان هم مامور به فرستادن صلوات هستند خود پيامبر هم به اين تکليف مکلف است. گفتني است که براي صلوات فرستادن بر پيامبر اکرم(ص) و اهل بيت ايشان روايات زيادي -در تفسير آيه‌ي شريفه‌ي «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً»[1] - وجود دارد. اين احاديث از طريق شيعه و سني نقل شده و در همه‌ي آنها تأکيد شده است که بايد «آل محمد» به هنگام فرستادن صلوات ذکر شود. حتي در بعضي از اين روايات تصريح شده که اگر در صلوات، «آل محمد» ذکر نشود، آن صلوات ناقص و نا تمام است . 2. نماز خواندن پيامبر اسلام(ص) همان‌گونه است که در منابع حديثي بيان شده و همه‌ي مسلمانان موظف به آن هستند. و بايد به گونه‌اي خوانده شود که آن‌حضرت‌ بجا مي‌آوردند. اين مسئله نه تنها در نماز، بلکه در ديگر احکام دين نيز چنين است و بايد مسلمانان از پيامبر اکرم(ص) پيروي کنند. در نماز، يکي از جاهايي که بر پيامبر و اهل بيت او صلوات فرستاده مي‌شود، تشهد است؛ چنان‌که در روايات آمده است که؛ خداوند متعال پيامبرش حضرت محمد(ص) را به معراج برد. جبرئيل اذان گفت و نماز را به پيامبر آموخت، به همين کيفيت و شکلي که مي‌خوانيم. سپس در تشهد به او فرمود: بر خودت و بر اهل بيتت درود بفرست. پيامبر گفت: صَلَّى اللَّهُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِي. (4) از اين جمله معلوم مي‌شود که پيامبر اسلام(ص) در تشهد بر خود و بر اهل بيت عصمت و طهارت(ع) درود مي‌فرستاد. 3. در روايات پيشوايان معصوم(ع)، نيز تشهد با عبارت‌هاي مختلفي نقل شده است که در تمامي آنها گواهى بر عبوديت و رسالت حضرت محمد مصطفي(ص) و نيز فرستادن صلوات بر آن حضرت و آل طاهرينش وجود دارد؛ مانند اين‌که امام صادق(ع) کيفيت تشهد را اين‌گونه فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ فِي أُمَّتِهِ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ».[6]‌ به همين دليل؛ فقهاي شيعه، فتوا بر لزوم صلوات در تشهد داده‌اند.[7] بنابراين، پيامبر(ص) نماز و اجزاي آن (مانند تشهد) را از پيش خود ابداع نکرده و تمامي آنها (حتي چگونگي و محتواي صلوات) به دستور و راهنمايي خداي متعال بوده است. [1]. احزاب، 56: «خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مي‌فرستد اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، بر او درود فرستيد و سلام گوييد و کاملاً تسليم (فرمان او) باشيد». [2]. کلينى، محمد بن يعقوب، الکافي، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، ج 3، ص 486، دار الکتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. [3]. شيخ طوسى، محمد بن حسن، تهذيب الأحکام، ج 2، ص 92، دار الکتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. [4]. ر.ک: بحرانى، يوسف بن احمد، الحدائق الناضرة في أحکام العترة الطاهرة، محقق و مصحح: ايروانى، محمد تقى، مقرم، سيد عبد الرزاق، ج 8، 456 – 459، ‌دفتر انتشارات اسلامي، قم، چاپ اول، 1405ق. 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰آيا ملائک داراي اراده و اختیار هستند؟ ✍️پاسخ: ✅از نظر حکما و عرفای اسلامی همه ی موجودات عالم، دارای حیات، شعور، اراده و اختیارند. اساساً اراده و اختیار خود از امور مجرّد(غیر مادّی) بوده که سنخ وجود ملائک است. و اگر موجودات مادّی نظیر انسان و حیوان به وضوح دارای این صفاتند به خاطر داشتن نفس قوی غیر مادّی (مجرد) است. در گیاهان و جمادات نیز این دو صفت وجود دارند لکن به خاطر ضعف وجود آنها اراده و اختیارشان قابل فهم نیست. ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِیَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَیْنا طائِعینَ؛[فصلت/۱۱] (خداوند متعال ) به آن (آسمان سپس به آسمان پرداخت و آن دودى بود. پس به آسمان و زمین گفت: خواه یا ناخواه بیایید. گفتند: فرمانبردار آمدیم. لذا اگر موجودات مادّی به خاطر داشتن نفس مجرّد دارای اراده و اختیارند، ملائک که مجرّد خالصند به نحو اولی دارای این دو صفتند. چون صفات کمال، که اراده و اختیار نیز جزء آنها هستند، در مجرّدات بسیار قویتر از موجودات مادّی وجود دارند. از اینرو خداوند متعال که فوق مجرّد است از بالاترین مرتبه ی اراده و اختیار نیز برخوردار است. البته باید توجّه داشت که تفاوتی بین اراده انسان و اراده ملائک وجود دارد و آن اینکه اراده ملائک به امور شهوانی و پست تعلق نمی گیرد و همیشه نیکی را اراده می کنند و انجام می دهند. در حالی که انسان ممکن است با اراده خود به سراغ امور ناپسند رفته و آن ها را انجام دهد. چون ملائک عقل خالص هستند. در حالی که انسان ترکیبی از عقل و شهوت است: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَكَّبَ فِی الْمَلَائِكَةِ عَقْلًا بِلَا شَهْوَةٍ وَ رَكَّبَ فِی الْبَهَائِمِ شَهْوَةً بِلَا عَقْلٍ وَ رَكَّبَ فِی بَنِی آدَمَ كِلْتَیْهِمَا فَمَنْ غَلَبَ عَقْلُهُ شَهْوَتَهُ فَهُوَ خَیْرٌ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ مَنْ غَلَبَ شَهْوَتُهُ عَقْلَهُ فَهُوَ شَرٌّ مِنَ الْبَهَائِم؛[۱] امیر المؤمنین على علیه السّلام فرمودند: خدا عزّ و جلّ بفرشتهها عقل بى‌شهوت داده و ببهائم شهوت بى‌عقل و بآدمى هر دو را داده و هر كه عقلش را بر شهوتش چیره سازد، بهتر از فرشته‌ها است و هر كه شهوتش را بر عقلش چیره سازد بدتر از بهائم است. علامه طباطبایی درباره نوع تکلیف و عمل ملائک می فرمایند: آیه شریفه«لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ؛[تحريم/۶] هرگز فرمان خدا را مخالفت نمى‌كنند و آنچه را فرمان داده شده‌اند (به طور كامل) اجرا مى‌نمایند!» تنها مى‌خواهد بفرماید: ملائكه محض اطاعتند، و در آنها معصیت نیست، و به اطلاقش شامل دنیا و آخرت هر دو مى‌شود، پس ملائكه نه در دنیا عصیان دارند و نه در آخرت ... و نیز تكلیف ملائكه از سنخ تكلیف معهود در مجتمع بشرى ما نیست، چون در بین ما انسانهاى اجتماعى تكلیف عبارت از این است كه تكلیف كننده اراده خود را متعلق به فعل مكلف كند، و این تعلق امرى است اعتبارى، كه دنبالش پاى ثواب و عقاب به میان مى‌آید، یعنى اگر مكلف موجودى داراى اختیار باشد، و به اختیار خود اراده تكلیف كننده را انجام بدهد، مستحق پاداش مى‌شود، و اگر ندهد سزاوار عقاب مى‌گردد، و در چنین ظرفى یعنى ظرف اجتماع، و نسبت به چنین تعلقى یعنى تعلق اعتبارى البته، هم فرض اطاعت هست و هم فرض معصیت، هم ممكن است مكلف فعل مورد اراده تكلیف كننده را بیاورد و هم ممكن است نیاورد. اما در غیر ظرف اجتماع مثلا در بین ملائكه كه زندگیشان اجتماعى نیست، و اعتبار در آن راه ندارد، تا فرض اطاعت و معصیت هر دو در آن راه داشته باشد، تكلیف هم معناى دیگرى دارد، آرى ملائكه خلقى از مخلوقات خدایند، داراى ذواتى طاهره و نوریه، كه اراده نمى‌كنند مگر آنچه خدا اراده كرده باشد، و انجام نمى‌دهند مگر آنچه او مامورشان كرده باشد، هم چنان كه فرمود:«بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ * لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ[انبیاء، آيات ۲۶و۲۷] تنها [فرشتگان] بندگان شایسته اویند. هرگز در سخن بر او پیشى نمى‌گیرند و (پیوسته) به فرمان او عمل مى‌كنند.» و به همین جهت در عالم فرشتگان جزا و پاداشى نیست، نه ثوابى و نه عقابى، و در حقیقت ملائكه مكلف به تكالیف تكوینى‌اند، نه امر و نهى‌هاى تشریعى، و تكالیف تكوینیشان هم به خاطر اختلافى كه در درجات آنان هست مختلف است، هم چنان كه در جاى دیگر قرآن آمده: « وَ ما مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقامٌ مَعْلُومٌ؛[صافات/۱۶۴] و هیچ یك از ما نیست جز آنكه مقام معلومى دارد» ، و نیز از خود ملائكه نقل كرده كه مى‌گویند: 👇👇👇
« وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ ما بَیْنَ أَیْدِینا وَ ما خَلْفَنا؛[مريم/۶۴] و ما جز به فرمان پروردگار تو فرود نمى‌آییم. آنچه در پیش روى ما و پشت سر ما و میان این دو قرار دارد از آنِ اوست.»[۲] [۱]. بحار الأنوار، ج۵۷، ص۲۹۹. [۲]. ترجمه المیزان، ج۱۹، ص: ۵۶۲. 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈
هدایت شده از تدبر در کلام وحی
✅ثبت نام دوره تدبر در دعای عهد 🔶مدرس : استاد محمد علیان نظری 🔸همراه با اعطای گواهینامه 🗓زمان : پنجشنبه 2 اسفند 97 🕰بخش اول ساعت 8 - 12 بخش دوم ساعت 14 - 18 🏠مکان: قم،صفاییه،کوچه 26 ،پلاک1 اطلاعات بیشتر و ثبت نام👇 🔗 tadaborquran.com/ahd 🆔 @tadabor_channel
اطلاع رسانی: 📣📣📣📣📣📣 روز پنچ شنبه ۴ بهمن ساعت ۹/۴۰ آقای دکتر محقق متخصص در تشخیص سرطان با موضوع سرطان سینه و پیشگیری و درمان آن به سالن زیتون هلال احمر واقع در خیابان شهید بهشتی خیابان میثم دعوت شدند از کلیه دوستان خانمها و آقایان برای شرکت در این جلسه دعوت بعمل می‌آید