پنجاه وپنجم: سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت قائم (عجل الله فرجه) و این از امور مهمی است که شایسته است به آن اهتمام گردد، وبر آن مواظبت شود، وچند وجه بر این مطلب دلالت دارد: اول: همه دلیل های امر به معروف. دوم: تأسی جستن واقتدا نمودن به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) وائمه اطهار (علیهم السلام) چنان که از پژوهش در اخبار این مطلب روشن می شود. سوم: خصوص روایتی که سید اجل علی بن طاووس (رحمه الله) در کتاب اقبال آورده، از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در خطبه روز غدیر که فرمود: ودرباره علی نازل شد (سوره) والعصر، وتفسیرش این که: (و) سوگند به پروردگار (عصر) قیامت که (همانا انسان در زیان است): دشمنان آل محمد، (مگر کسانی که ایمان آورند) به ولایت ایشان (وکارهای خوب انجام دادند) به همدردی کردن با برادرانشان (ویکدیگر را به صبر سفارش دادند) در زمان غیبت غائبانشان...(۵۸۱) می گویم: منظور از سفارش یکدیگر به صبر آن است که مؤمن به فرزندان ونوادگان وخاندان وعیال، وعشیره وبرادران دینی، ودوستان خویش وسایر مؤمنین سفارش وامر کند به ایمان به حضرت قائم (علیه السلام) وصبر کردن در زمان غیبت آن حضرت بر طولانی شدن زمان غیبت وبر آنچه از فتنه ها وبلاها ومحنت ها واذیت ها به ایشان می رسد، واز آنچه از آزار دشمنان وجفای دوستان وغیر این ها...می بینند، به این که خوبی های صبر را برایشان بازگوید، واین که در پی صبر ظفر وگشایش خواهد بود، تا بر اثر طولانی شدن غیبت نا امید نشوند، وچون دشمنان خود را در آسایش وراحتی ورفاه ونعمت ببینند، بهتر دید نیافتند وبدانند که آن را امامان راستگوی (علیه السلام) خبر داده اند، پس همان طور که راستگویی آنان در خبر به ابتلای اهل ایمان وچیرگی دشمنان برایشان آشکار گشت. همچنین راستگویی آنان بر ظاهر شدن فرج وگشایش ورفاه برای دوستان آشکار خواهد شد، ان شاء الله تعالی. و باید بدانند که هر کس صبر کند وانتظار کشد، به فرج وپیروزی نایل گردد، یا به فرج بزرگ یا به مراتب پایین تری از اقسام فرج، بلکه خود انتظار از اقسام فرج است. نمی بینید که هرگاه کسی دچار قرض های زیادی شده باشد، ولی بداند که پس از مدتی از بعضی موارد وسعتی به او می رسد، چنین شخصی به همان انتظار وسعت وسپری شدن مدت، دلش تسلی می یابد تا از بار سنگین قرض ها خلاص شود، یا این که کسی بیمار باشد، ومرض های چندی در او باشد، ولی می داند که در بعضی از جاها طبیب زبردستی هست که پس از مدتی به سراغ او خواهد آمد واو را معالجه خواهد کرد واز آن بیماری ها راحتش خواهد ساخت، چنین فردی همین انتظار کشیدنش برای پایان یافتن مدت وآمدن آن طبیب مورد اطمینان، مایه تسلی جان وتقویت روحیه وبر طرف شدن غم وغصه اش می باشد، از همین روی هنگامی که ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) سؤال کرد: فدایت شوم، چه موقع فرج خواهد بود؟ حضرت فرمود: ای ابوبصیر آیا تو هم از کسانی هستی که دنیا می خواهند؟ کسی که این امر را شناخت به راستی به جهت انتظار کشیدنش از او فرج شده است.(۵۸۲)

از محمد بن الفضیل از حضرت امام رضا (علیه السلام) روایت آورده که گفت: از آن حضرت درباره چیزی از فرج پرسیدم، فرمود: آیا مگر نه انتظار فرج خود از فرج است؟ خداوند (عزَّ وجلَّ) می فرماید: فانتظروا انی معکم من المنتظرین؛ منتظر باشید به درستی که من هم از منتظران می باشم.(۵۸۳) و از حسین بن جهم آمده که گفت: از حضرت ابوالحسن امام موسی کاظم (علیه السلام) درباره فرج پرسیدم، فرمود: آیا نمی دانی که انتظار فرج از فرج است؟ گفتم: نمی دانم مگر این که شما به من بیاموزید، فرمود: آری انتظار فرج بخشی از فرج است.(۵۸۴) و در غیبت نعمانی از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) آمده که فرمود: اصحاب محاضیر (شتابزدگان) هلاک شدند، ونزدیک شمارندگان نجات یافتند وپناهگاه بر پایه های محکم خود ثابت ماند، همانا که پس از غم واندوه فتح شگفتی خواهد بود.(۵۸۵) و از علی بن یقطین آمده که گفت: حضرت ابوالحسن امام کاظم (علیه السلام) به من فرمود: دویست سال است که شیعه با آرزوها تربیت می گردد. راوی گوید: یقطین به پسرش علی گفت: چگونه است که آنچه درباره ما (حکومت بنی العباس) گفته شده واقع گردید، وآنچه درباره (حکومت حق) شما گفته شده انجام نگرفت؟ علی گفت: البته آنچه درباره ما وشما گفته شده هر دو از یک منبع بوده است، مگر این که جریان شما وقتش رسیده بود، پس بی کم وکاست مطلب به شما گفته شد، وهمان طور هم که گفته بودند انجام یافت، ولی امر ما هنگامش نرسیده پس با امیدها دلگرم شدیم، واگر به ما می گفتند: این امر تا دویست یا سیصد سال دیگر تحقق نخواهد یافت، البته دل ها قساوت می گرفت، وعموم مردم از اسلام بر می گشتند، ولی می گفتند: به زودی این امر واقع می گردد وخیلی نزدیک است، تا دل ها با هم الفت گیرد وگشایش نزدیک گردد.(۵۸۶) پنجاه وششم: پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت (علیه السلام) در آن ها مورد تمسخر باشد پرهیز کردن ودوری جستن از مجالس بیکاران وگمراهان، آن ها که یاد امام (علیه السلام) را به مسخره می گیرند یا آن حضرت را به بدی یاد می کنند، یا بر آن بزرگوار خرده می گیرند، یا وجود شریفش را انکار می نمایند، یا این که از یاد کردن حضرتش روی گردانند، یا مؤمنان منتظر آن جناب را به تمسخر می گیرند. خدای (عزَّ وجلَّ) فرماید: وقد نزل علیکم فی الکتاب ان اذا سمعتم آیات الله یکفر بها ویستهزیء بها فلا تقعدوا معهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره انکم اذا مثلهم ان الله جامع المنافقین والکافرین فی جهنم جمیعاً(۵۸۷) و همانا (خداوند) در کتاب بر شما نازل فرمود که هرگاه شنیدید به آیات خداوند کفر ورزیده می شود واستهزا می گردد پس با آنان (کافران واستهزا کنندگان) ننشینید تا در سخنی دیگر داخل شوند که (اگر با آن ها همنشین شوید) شما هم به حقیقت مانند آنان خواهید بود، همانا خداوند همگی منافقان وکافران را در جهنم جمع خواهد کرد. و در تفسیر علی بن ابراهیم قمی (رحمه الله) آمده که گوید: آیات خداوند: امامان (علیهم السلام) هستند.(۵۸۸)

در اصول کافی به سن صحیحی از شعیب عقرقوفی آمده که گفت: از حضرت ابو عبد الله امام صادق (علیه السلام) درباره فرموده خدای تعالی:و قد نزل علیکم فی الکتاب ان اذا سمعتم آیات الله یکفر بها ویستهزیء بها... پرسیدم، فرمود: منظور آن است که چنانچه شنیدی کسی حق را انکار می دارد وآن را دروغ می شمارد، ونسبت به امامان (علیهم السلام) ناروا می گوید، از کنارش بر خیز وبا او همنشینی مکن هر کس که باشد.(۵۸۹) ودر همان کتاب در خبر صحیح از آن حضرت (علیهم السلام) آمده که فرمود: هر کس به خدا وروز بازپسین ایمان دارد در جایی ننشیند که امامی در آن مذمت شود یا مؤمنی اهانت گردد.(۵۹۰) ودر همان کتاب از آن جناب (علیه السلام) روایت آمده که فرمود: سه مجلس است که خداوند آن ها را دشمن می دارد ونقمتش را بر اهل آن می فرستد، پس با آنها (اهل آن مجالس) همنشینی ومجالست مکنید: یکی: آن مجلس است که کسی در آن قرار دارد که در فتوای خود دروغ می گوید، ودیگر مجلسی که یاد دشمنانمان در آن تازه می شود ویاد ما در آن کهنه (وفراموش) شده است، ومجلسی که در آن از (پیروی) ما جلوگیری می شود در حالی که تو می دانی که در آن مجلس چنین چیزی هست. راوی گوید: سپس امام صادق (علیه السلام) سه آیه از کتاب خداوند را تلاوت کرد که گویی در دهانش بود -یا گفت: گویا در مشتش بود: ولا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدواً بغیر علم(۵۹۱)؛ وبه آنان که جز خداوند را می خوانند دشنام ندهید که آنان نیز خداوند را ستمگرانه از روی نادانی دشنام می دهند. واذا رأیت الذین یخوضون فی آیاتنا فأعرض عنهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره(۵۹۲)؛ وهرگاه کسانی را می بینی که (برای خورده گیری وطعنه زدن) در آیات ما گفتگو می کنند پس از آنان اعراض کن تا در سخنی دیگر وارد شوند. ولا تقولوا لما تصف السنتکم الکذب هذا حلال وهذا حرام لتفتروا علی الله الکذب(۵۹۳)؛ ومگویید به سبب آنچه زبان هایتان به دروغ توصیف کند که این حلال است وآن حرام تا بر خداوند دروغ بندید.(۵۹۴) و در همان کتاب از آن حضرت (علیه السلام) آمده که فرمود: هرگاه به ناصبیان ومجالست با آنان دچار گشتی مانند کسی باش که بر روی سنگ سرخ شده ای باشد تا از آنجا برخیزی، زیرا که خداوند آن ها را دشمن می دارد ولعنتشان می کند، پس اگر دیدی که درباره یکی از امامان گفتگو می کنند برخیز زیرا که خشم (وکیفر) خداوند در آنجا بر آن ها فرود خواهد آمد.(۵۹۵) ودر همان کتاب در خبر صحیحی از آن جناب (علیه السلام) است که فرمود: هر کس نزد دشنام دهنده اولیای خدا بنشیند، به تحقیق خدای تعالی را معصیت کرده است.(۵۹۶) ودر همان کتاب نیز از آن حضرت (علیه السلام) آمده که فرمود: هر کس در مجلسی بنشیند که در آن به یکی از امامان (علیهم السلام) دشنام داده می شود ومی تواند برخیزد ولی این کار را نکند خداوند در دنیا لباس ذلت بر اندامش بپوشاند ودر آخرت عذابش کند، وآنچه از نیکی از جهت معرفت ما بر او منت نهاده از وی سلب فرماید.(۵۹۷)🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌼قسمت3⃣7⃣ 🔰جلددوم #مکیال المکارم

🎬 #کلیپ «جایگاه من در ظهور» 👤 استاد بهشتی 🔅 آینده روشنی در انتظار بشر است... ⁉️ چقدر تلاش کردی در ترسیم این آینده روشن سهیم باشی؟ چقدر برای تحقق ظهور تلاش کردی؟ 🏝أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج🏝 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🎥🎞مستند 💥🌎💥🌍💥🌒 هجوم طوفانی علائم ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c