eitaa logo
🌹 منتظران ظهور 🌹
2.8هزار دنبال‌کننده
16.1هزار عکس
9.6هزار ویدیو
299 فایل
🌷بسم ربِّ بقیة الله الاعظم (عج)🌷 سلام بر تو ای امید ما برای زنده کردن حکومت الهی مرا هزار امید است و هر هزار تویی کپی متن با ذکر صلوات و دعای فرج ، حلال است🙏🏻 ادمین: @Montazer_zohorr تبادل و تبلیغ: https://eitaa.com/joinchat/1139737620C24568efe71
مشاهده در ایتا
دانلود
1- ياد گفتگوهاى دوزخيان، عامل هشيارى و بيدارى است. 2- خصومت و محاجّه‌ى دوزخيان با يكديگر استمرار دارد. 3- آتش دوزخ با همه‌ى سنگينى و دردناكى، نيروى درك و فهم انسان را محو نمى‌كند. 4- دوزخيان با يكديگر احتجاجات و استمدادها دارند. 5- مشكلات دنيوى مجوّز سرسپردگى به طاغوت نيست، بلكه اين سرسپردگى انسان را به دوزخ خواهد كشاند. 6- در دوزخ مجرمان يكديگر را مى‌شناسند، دنيا را به ياد مى‌آورند و قدرت سخن گفتن دارند. 7- سرانجام تقليدها و تبعيت‌هاى نابجا دوزخ است. 8- خطر آن جا است كه انسان با تمام وجود پيرو باطل باشد. 9- پيروى از باطل مشكل آفرين است؛ توجّه كنيم به دنبال چه كسى حركت مى‌كنيم. 10- مجرم در قيامت از بى كسى، به مجرم ديگر پناه مى‌برد. 11- مجرم از ناچارى به تخفيف بخشى از عذاب قانع است. 💠💠💠💠💠💠 http://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c
1- همان گونه كه انبياى پيشين به زبان قوم خود سخن مى‌گفتند، قرآن نيز به زبان عربى وحى شده است. 2- الفاظ قرآن به همين صورت كه هست بر پيامبر نازل شده است. 3- قرآن، به زبان عربى است و ترجمه آن به هر زبانى كه باشد حكم قرآن را ندارد. 4- هدف اصلى از دريافت‌هاى الهى بازدهى آن است. 5- كسى كه ديگران را هشدار مى‌دهد، بايد خود آگاهى و بينش لازم را داشته باشد. 6- در شيوه‌ى تبليغ ابتدا مخاطبين و نيازهاى آنان را بشناسيم. 7- در تبليغ به اولويّت‌هاى منطقه‌اى، مكانى و استراتژى توجّه شود. 8- تبليغ بايد از خود و اطرافيان خود آغاز شود. 9- دعوت پيامبر اسلام تدريجى و داراى مراحل متعدّد بوده است. 10- در ميان موارد انذار، مسأله معاد نقش ويژه‌اى دارد. 11- فصاحت قرآن در انذار مردم نقش مهمى دارد. 12- قيامت با آنكه روز جمع است، روز فصل و تفكيك نيز هست. @montazeraan_zohorr
1- تحقير و استهزاى كفّار مانع دعوت آنان به حقّ نيست. 2- گرچه غرور و جهل و تقليد نياكان بر فكر انسان سايه مى‌اندازد ولى فطرت با تمام وجود، علم و قدرت خدا را درك مى‌كند. 3- براى شكوفا كردن فطرت خداشناسى، نعمت‌ها را به ياد بياوريم. 4- زمين به خودى خود قابل سكونت نبود، خداوند آن را براى انسان مهار و آماده كرد. 5- هدف از آفريده‌ها بهره‌گيرى انسان است. 6- وجود راه، يكى از نعمت‌هاى بزرگ الهى است. 7- اگر گردش‌گرى بر اساس غفلت باشد، نه عبرت، رشد معنوى در آن نخواهد بود. 8- سير و سفر و مشاهده بخش‌هايى از زمين يكى از وسايل هدايت است. @montazeraan_zohorr
1- سلطه شيطان در اثر اعمال خود ماست. 2- دل يا جاى رحمن است يا شيطان. 3- كيفر روى گردانى از سرچشمه رحمت، بندگى شيطان سلطه‌گر است. 4- تلاش شيطان براى بازداشتنن انسان از راه حقّ جدّى است. 5- بدتر از انحراف عملى، انحراف فكرى است. @montazeraan_zohorr
1- هستى هدفدار است، پس ما نبايد بى‌هدف باشيم. 2- هدف هستى جز حقّ نيست، اگر هدف از خلقتِ چيزى را درك نكرديم مشكل در فهم و محدوديّت ماست. 3- فرد حكيم در كار خود منتظر قضاوت و داورى مردم نيست. 4- علم واقعى، پى بردن به حقانيّت و حكمت كارهاى الهى است. @montazeraan_zohorr
1- به موقعيّت فعلى خود مغرور نشويم و صِرفِ اظهار ايمان را كافى ندانيم، بلكه استقامت بر آن و سرانجام و آينده را در نظر بگيريم. 2- ايمان به خدا، خوف از ديگران را از بين مى برد. 3- تنها كسانى از گذشته خود پشيمان نمى شوند كه همواره در راه خدا حركت مى كنند. 4- جزاى استوارى ايمان و استمرار نيكى ها، جاودانه بودن در بهشت و نعمت هاى بهشتى است. 5- بهشت، پاداش اهل عمل است، نه اهل سخن. https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c
1- پيروزى هميشه در سايه جنگ و جهاد نيست. 2- موفّقيّت و پيروزى خود را در سايه لطف خدا بدانيم، نه نتيجه فكر، طرح، تدبير و قدرت خود. 3- پيامبر اكرم (ص) مورد عنايت مخصوص خداست. 4- همه چيز به دست خداست. 5- پيروزى بر دشمن، هدف نهايى نيست، بلكه مقدّمه‌اى براى دريافت نعمت‌هاى ديگر است. 6- اگر براى خدا كار كنيم، خداوند خود پاسخ دشمنان ما را مى‌دهد و دهان آنان را مى‌بندد. 7- حتّى پيامبر هم با هدايت و توفيق الهى به راه مستقيم مى‌رود. 8- آنچه خداوند مرحمت مى‌كند، برجسته‌ترين، روشن‌ترين و بهترين‌هاست. @montazeraan_zohorr
1- در جنگ و جهاد، كسب غنيمت از دشمن، امرى مجاز و از وعده‌هاى الهى است. 2- گسترش و توسعه اقتصادى مسلمانان، نعمت و موهبتى الهى است و سبب ايجاد انگيزه مى‌شود. 3- آنچه مسلمانان در امثال خيبر، به عنوان غنايم به دست مى‌آوردند، تمام وعده‌هاى الهى نيست. 4- عجله، در بعضى جاها پسنديده است. 5- غنايم، آنگاه گواراست كه همراه با امنيّت باشد. 6- دست كشيدن دشمن از شما، يك نعمت الهى است. 7- حوادث و برخوردها را تلخ نپنداريد، بلكه هر يك در جاى خود نشانه قدرت‌نمايى خداوند است. 8- غنيمت، امنيّت و هدايت، پاداش مؤمنان است. 9- مال و ثروت، لغزشگاهى خطرناك است و لطف الهى زمانى است كه ثروت همراه با هدايت باشد. 10- درخواست هدايت به راه مستقيم، همواره لازم است، حتّى بعد از بيعت با رسول خدا و پيروزى و كسب غنايم و رضاى خداوند. https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c
1- آفرينش هر موجود، گواه بر قدرت آفريدگار بر آفرينش مجدد آن است. اگر آفريدن اول ممكن بود، خلقت دوباره نيز ممكن است. 2- در گفتگو با مخالف، كوتاه‌ترين و رساترين كلمات را بكار ببريد. 3- كافران، دليلى بر انكار معاد ندارند، تنها شك و ترديد است. 4- اگر مى‌خواهيد عقيده‌اى سالم داشته باشيد بايد وسوسه‌ها را از خود دور كرده و نفس خود را اصلاح كنيد. 5- علم و احاطه‌ى خداوند به بشر، در طول حيات اوست. @montazeraan_zohorr
1- به اميد شفاعت و كارگشايى ديگران راه خدا را ترك نكنيد كه به اين آرزو نخواهيد رسيد. 2- رها كردن هدايت الهى‌ «مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌» و به سراغ آرزوهاى خيالى رفتن محكوم است. 3- ولايت و حاكميّت مطلقه در آخرت و دنيا مخصوص خداست، به سراغ غير او نرويم. 4- غير خدا هر كه و هر چه باشد، زودگذر است و ماندگار نيست. 5- اصل، اراده حكيمانه خداوند است، خواه آرزوهاى ما با آن همساز باشد يا نباشد. 6- جلوه‌ى مالكيّت خداوند، در قيامت بيشتر است. 7- حتّى فرشتگان مقرّب، بدون اذن خدا قدرت شفاعت ندارند، چه رسد به بت‌ها. 8- چون آخرت و دنيا مخصوص خداست، پس اذن و رضايت او در شفاعت ضرورى است. 9- نه هر موجودى حق شفاعت دارد، نه هر خلاف كارى شفاعت مى‌شود. بلكه شفاعت براى كسى است كه خدا بخواهد و شكى نيست كه خواست خداوند نيز حكيمانه و طبق اصول و ضوابط است. @montazeraan_zohorr
1- حالات روحى وروانى انسان در جسم و ظاهر او أثر مى‌گذارد. «خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ» 2- معاد، جسمانى است. «يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ» 3- از شيوه‌هاى تربيت، استفاده از مثال و تمثيل است. «كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ» بهترينِ مثال‌ها، ملموس‌ترين آن‌هاست‌. @montazeraan_zohorr
1- همان قدرتى كه از يك دانه بذر، خوشه‌ها پديد مى‌آورد، مى‌تواند از تك سلّول انسان مرده‌اى دوباره او را زنده كند. «أَ فَرَأَيْتُمْ ما تَحْرُثُونَ» 2- فعل و انفعالات طبيعى با اراده خداوند است. «لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْناهُ حُطاماً» 3- برخى انسان‌ها، تا محصولشان خار و خاشاك نشود و سرشان به سنگ نخورد، وجدانشان بيدار نمى‌شود. حُطاماً ... بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ‌ @montazeraan_zohorr
1- لحظه‌ى احتضار و مرگ، براى همه حتمى است. «إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ» (كلمه‌ «إِذا» در موارد حتمى الوقوع بكار مى‌رود) 2- خروج روح از بدن، از مجراى تنفسى و حلقوم است. 3- خداوند براى برطرف كردن ترديد معاد، هم قدرت خود را در حيات مطرح مى‌كند و هم در حال مرگ و به اين طريق اتمام حجّت مى‌كند. 4- خداوند، از نزديك‌ترين افراد به انسان، نزديك‌تر است. نزديكى ديگران جسمى است و نزديكى او ناشى از احاطه كامل به مخلوق است. 5- معاد و كيفر و پاداش اخروى قطعى است. «إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ» (بكارگيرى فعل ماضى براى بيان آينده، نشانه حتمى و قطعى بودن آن است) @montazeraan_zohorr
1- موجودات آسمان‌ها و زمين، نوعى شعور و درك دارند. 2- اگر بعضى انسان‌ها اهل تسبيح نيستند، ولى تمام هستى تسبيح‌گوى خدا هستند. 3- عزّت و حكمت الهى است كه همه را به تسبيح جذب مى‌كند. 4- گرچه قدرت، در افراد عادى عامل از دست رفتن تعادل است، ولى خداوند هم قدرت دارد و تمام كارهايش نيز حكيمانه است. @montazeraan_zohorr
1- براى اثبات مطلب يا نفوذ بيشتر در مخاطب، مى‌توان از چند نمونه و تجربه استفاده كرد. 2- وسوسه‌ها و تحريكات منافقان، نمونه‌اى از وسوسه‌هاى شيطان است. 3- شيطان، فقط دعوت به انحراف مى‌كند، اين انسان است كه با اختيار خود، انحراف را مى‌پذيرد. 4- شيطان، رفيق نيمه راه است. 5- كار انسان بى‌دين به جايى مى‌رسد كه شيطان هم از او برائت مى‌جويد. 6- شيطان و منافقان، خوف از خدا را توجيهى براى خلف وعده و يارى نكردن خود قرار مى‌دهند. «إِنِّي أَخافُ اللَّهَ» سرانجام نفاق و كفر، آتش جاودان است‌. @montazeraan_zohorr
1- خداوند، شيوه بحث و استدلال با اديان ديگر و محاجّه با مخالفان را به پيامبر و امّت او آموزش مى‌دهد. 2- با منطق وجدان، شبهات و برداشت‌هاى پوچ را پاسخ دهيد. 3- انحصارطلبى در امور معنوى و دينى، ممنوع است. 4- جلوى بلند پروازى‌ها و تخيّلات نابه‌جا را بايد گرفت. 5- معيار صداقت در ادّعاى ايمان، آمادگى براى مرگ است. «فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ» هر دوستى، به ملاقات دوست خود علاقمند است، اگر شما دوست خدا هستيد، چرا به ملاقات خداوند علاقمند نيستند؟ 6- آن گونه استدلال كنيد كه دشمن حرفى براى زدن نداشته باشد. 7- ريشه فرار از مرگ، اعمال خود انسان‌هاست. 8- چه بسا كسانى به دروغ ادّعاىِ اولياء اللّه بودن دارند، اما خداوند به باطن ناپاك آنان آگاه است. @montazeraan_zohorr
1- مطمئن باشيد كه خداوند به وعده‌هاى خود وفا مى‌كند، زيرا او چنان قدرتى دارد كه هستى را آفريده است. 2- هستى داراى نوعى تعادل است. 3- هم آفرينش هستى به دست خداست و هم تدبير امور آن. 4- امر الهى گاهى تشريعى است، «عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها» و گاهى تكوينى. 5- هستى كلاس درس است. 6- كمال و رشد بشر، محور تمام آفريده‌هاست. 7- علم انسان به نحوه تدبير نظام آفرينش، مورد توجه اسلام است. 8- كسى كه خالق و آفريننده است، مى‌تواند به آفريده خود احاطه كامل داشته باشد. 9- علم خدا به همه چيز، كامل و دقيق و بدون نقص است. @montazeraan_zohorr
1- قيامت، روز بُروز سختى‌ها است. 2- قيامت، تجسّم دنياست. آن كه در دنيا اهل سجده نبوده است، در قيامت، توان سجده ندارد. 3- كسانى كه از فرصت اختيار و سلامتى استفاده نكنند، در انتظار روزى باشند كه هيچ يك از اين فرصت ها را نخواهند داشت. 4- مجرم، رويى براى سربلند كردن و نگاه كردن ندارد. 5- ذلّت قيامت فراگير است. 6- كسى كه خشوع انتخابى در برابر خدا را نپذيرد، در آن روز خشوع و ذلّت اجبارى را خواهد پذيرفت. @montazeraan_zohorr
1- در دعا و نفرين، از كلمه مباركه «ربّ» كمك بگيريم. 2- انبيا با آن همه تلاش مغرور نمى‌شدند. پيامبرى كه مى‌گفت: «إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَ نَهاراً» مى‌گويد: رَبِّ اغْفِرْ لِي‌ ... 3- در آمرزش خواهى از خداوند، مقدم داشتن خود بر ديگران كارى پسنديده است. 4- بستگان سببى و نسبى، زمانى مشمول عنايت هستند كه وابسته فكرى نيز باشند. 5- در دعا، براى مؤمنان رحمت و مغفرت و براى ظالمان، نابودى و هلاكت، طلب كنيد. @montazeraan_zohorr
1- آفريده‌هاى خداوند در طبيعت از چنان اهميّتى برخوردارند كه قابل سوگند هستند. 2- هشدارهاى پيامبر اسلام براى همه بشر است. 3- براى هدايت آنان، هشدار دادن امرى ضرورى است. 4- انسان داراى اختيار و اراده است. 5- انسان ديندار از ديگران جلوتر است و فرد بى‌دين عقب مانده است. @montazeraan_zohorr
1- هدايت واقعى، هدايت خداوند است. هدايت‌هاى ديگر، سراب است. 2- هدايت، كار خداست. حتّى پيامبران، از خود راه هدايتى ندارند. 3- شرك، عامل محو و باطل شدن كارهاست. 4- در سنّت الهى، تبعيض نيست. حتّى اگر پيامبران شرك ورزند، تنبيه مى‌شوند، چون اصالت با حقّ است، نه اشخاص. 5- انبيا، معصومند و غبار شرك هرگز بر دامانشان نمى‌نشيند. در آيه، فرضِ شرك به عنوان فرض محال آمده است. 6- در جهان‌بينى الهى، ارزش كارها در اخلاص آنهاست. اگر اخلاص نباشد، چيزى باقى نمى‌ماند.
1- توجّه به انتقام‌گيرى خداوند، زمينه‌ى تذكّر و ترك گناه است. «فَانْتَقَمْنا» خداوند هم ارحم الراحمين و بسيار مهربان است و هم انتقام‌گيرنده. 2- سرنوشت ما و ريشه‌ى ناگوارى‌ها و بلاها، در دست خودماست. 3- غفلت از آيات الهى، تاوان سنگينى دارد. #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c
1- قرآن، پايه‌ى قضاوت و عدالت ميان مردم است. 2- قاضى بايد از قانونِ قرآن، آگاهى كامل داشته باشد. 3- فراگيرى قرآن و سنّت شرط قاضى شدن است. 4- چون نزول قرآن بر اساس حقّ است، قضاوت‌ها هم بايد بر مبناى حقّ باشد، نه وابستگى‌هاى حزبى، گروهى، منطقه‌اى و نژادى. 5- رفتار به عدالت، حتّى نسبت به غير مسلمانان هم ضرورى است. 6- قضاوت، از شئون انبياست. تنها ابلاغ احكام كافى نيست، اجراى احكام نيز وظيفه است. 7- كفر اشخاص، دليل تهمت به آنان نمى‌شود. 8- پيامبر، علاوه بر قانون و كتاب، از امدادهاى الهى برخوردار است. 9- خداوند علاوه بر قرآن برنامه‌هاى ديگرى به پيامبرش نشان داد. 10- خداوند، پيامبرش راحفظ مى‌كند و توطئه‌ها و صحنه‌سازى‌ها را فاش مى‌سازد. 11- قانون محترم است، ولى براى جلوگيرى از سوء استفاده‌ها بايد چاره‌اى جست. در اينجا، امداد الهى چاره‌ى كار شد. 12- دفاع و حمايت از خائن ممنوع است. 13- خائنان نبايد اميدى به حمايت رهبران دينى داشته باشند. 14- قضاوت، مقامى است كه متصدى آن، اگر معصوم هم باشد باز استغفار مى‌طلبد. 15- از افتخارات اسلام اين است كه حتّى اگر به يك يهودى ظلم شود، شخص اوّل اسلام براى مسلمانانى كه سوء قصدى داشته‌اند بايد استغفار كند. 16- اگر قرآن، ساخته و پرداخته‌ى خود پيامبر بود، هرگز آياتش فرمان استغفار به رسول خدا نمى‌داد. 17- قاضى بايد همواره براى دورى از هواى نفس استغفار كند. 18- استغفار، مايه بهره‌گيرى از مغفرت ورحمت پروردگار است. 19- خداوند علاوه بر بخشيدن گناه مهربان است. https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c
1- راه هدايت و راه قرآن ملاك است، نه راه مردم و اكثريّت. 2- اكثريّت، دليل حقانيّت نيست. ملاك، حقّ است نه عدد، پس در پيمودن راه حقّ از كمى افراد نهراسيد. 3- جلب نظر اكثريّت، گاهى به قيمت نابودى و انحراف خود انسان تمام مى‌شود. 4- اكثريّت، چنان جلوه‌اى دارد كه خدا پيامبر را هم از تبعيّت آن بر حذر مى‌دارد. 5- ريشه‌ى ضلالت‌ها، اعتماد به حدس وگمان است. 6- اكثريّتى كه به جاى حقّ، در پى حدس و هوس باشند، قابل پيروى نيستند. 7- در انتخاب راه، دليل وبرهان لازم است، نه حدس وگمان. https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c
1- سرباز زدن از ايمان با ديدن آن همه آيات، نشانه جدال‌گرى انسان است. 2- خداوند، حجّت را بر مردم تمام مى‌كند تا هيچ راه و بهانه‌اى براى كفر باقى نماند. 3- تنها ايمان كافى نيست، استغفار از لغزش‌ها هم لازم است. 4- لازمه ربوبيّت او، باز گذاردن راه توبه و استغفار است. 5- تاريخ، سنّت‌هاى ثابتى دارد كه بايد از آن درس گرفت. 6- موعظه واستدلال همه جا كارساز نيست، گاهى عقوبت لازم است. «يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ» گاهى هيچ يك از عوامل تربيت از قبيل: وحى آسمانى، تبليغ دائمى، مشاهده تاريخ و عبرت‌ها، در انسان لجوج اثر ندارد. 7- ايمان و استغفار، مانع عذاب الهى است. 8- دست خدا براى عذاب باز است، چه عذابى از نوع پيشينيان يا عذابى جديد.