#تفسیر #سوره_کهف آیه ۶۰

🌸اللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن🌸 🌸 اللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اغْفِرلَنا ذُنُوبَنا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اَکْرِمْنا بِکَرامَةَ الْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ ارْحَمْنا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اخْذُلِ الْکُفّارَ وَالْمُنافِقینَ بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اشْفِ مَرضانا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ ارْحَم مَوْتانا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوفیقَ الطّاعَةَ بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ ارْزُقنا حَجَّ بَیتِکَ الْحَرامَ بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ تَقَبَّل صَلاتَنا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ تَقَبَّل تِلاوَتَنا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اسْتَجِب دُعاءَنا بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُصَلّینِ بِالْقُرآن🌸 🌸اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُتَّقینِ بِالْقُرآن🌸 قراربگذاریم هرشب وهرروز برای سلامتی وظهوراقاومولامون صاحب الزمان صلوات بفرستیم.... 🌷اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم و سهل مخرجهم🌷 #کانال_منتظران_ظهور🌹 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🌸به آیـه آیــه قــرآن احمـدی صلوات 🌸به بهترین گل گلزارسرمدی صلوات 🌸به اهـل بیت رسـول گـرامی اسـلام  🌸به غنچه غنچه باغ محمدی صلوات 🌸🍃اللَّهـُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ 🌸🍃آلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهم 🌺🌺🌺🌺🌺🌺 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🔴 تأثیر تبلیغ 🔵 قابل توجه همه افرادی که در فضای حقیقی و مجازی تبلیغ دین را انجام می دهند. 🔺 آیت‌الله حائری شیرازی (ره) : 🌕 شما طلاب حتماً قضیۀ مرحوم کربلایی کاظم ساروقی خوانده اید. قبر ایشان در قبرستان حاج شیخ، نزدیک حرم مطهر است. مرحوم آیت الله العظمی نجفی جزء #ادله ای که برای عدم تحریف کتاب الله می آورد این است که کربلایی کاظم که به طریق غیر عادی قرآن حفظش شده بود، همین قرآن فعلی را می خواند! آنقدر هم همراه این قضیه، قرائن وجود داشت مبنی بر اینکه این مسأله غیر عادی است، که حدی ندارد. آیت الله مکارم شیرازی می گوید هر قرآنی به دست کربلایی کاظم می دادیم و می گفتیم فلان آیه، ایشان قرآن را باز می کرد و همان آیه آمده بود! این یعنی یک خبری است دیگر. هر وقت دعوتش می کردند و یک لقمۀ مشتبه ای خورده بود، می گفت که جلویم را پرده گرفت، سیاه شد. بعد می گفت تو که پولت مشتبه بود، چرا کربلایی کاظم را دعوت کردی؟ می رفت جایی و غذا را استفراغ می کرد! کربلایی کاظم می گوید ماه رمضانی بود و مبلّغی آمد توی روستای ما. گفت: کسی که زکات ندهد، لباسش اشکال دارد. من به بابایم گفتم: «بابا زکات بده»، گفت: «من ندارم بدهم». گفتم: پس زمین سهم من را جدا کن. قبول کرد. سهم من را جدا کرد و من شروع کردم زکاتم را می دادم. بعد این جریان برایم پیش آمد! ببینید؛ یک طلبه ای می رود تبلیغ می کند که معلوم نیست این طلبه، اصلاً حتی تا کتاب لمعه خوانده بود یا نه؟! یک طلبه رفته آن حرف را زده، او هم گیرنده اش قوی بوده و آن را گرفته. یعنی به این علم، عمل کرد. پس انسان وقتی می رود برای تبلیغ. از یک کلمۀ او ممکن است کربلایی کاظم پیدا بشود! همین برایش بس است! هزار تا مسخره هم که بکنند اشکالی ندارد. این زخم زبان ها، این زحمت ها، این ناراحتی ها، اینها را می دانید که #خدا_میبیند. شما وقتی فهمیدید این کار لازم است، باید انجامش داد. گاهی با یک کلام شما، یک نفر کربلایی کاظم پیدا می شود. #امام_زمان https://eitaa.com/montazeraan_zohorr

▫️صوتِ " زیارتِ آل یاسین " با صدای "علی فانی " #توسلات_مهدوی #زیارت_آل_یاسین #تا_همیشه_سلام https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

▫️فایل PDF " متن و فضیلت زیارت آل یس و دعای بعد از آن " 📚 مفاتیح الجنان #توسلات_مهدوی #زیارت_آل_یاسین #تا_همیشه_سلام https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

▫️امن‌ترین پناهِ دنیا اینجاست... 🔘 #سخن_آوا "در پناهِ سلام" #زیارت_آل_یاسین #تا_همیشه_سلام https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

در کتاب کمال الدین به سند خود از بزنطی آورده که گفت: حضرت رضا (علیه السلام) فرمود: چه خوب است صبر کردن وانتظار فرج کشیدن، آیا نشنیده ای فرموده خدای (عزَّ وجلَّ) را: وارتقبوا انی معکم رقیب(۵۶۹)؛ ومنتظر باشید که من نیز با شما منتظر هستم. وفرموده خدای را (عزَّ وجلَّ) فانتظروا انی معکم من المنتظرین(۵۷۰)؛ پس منتظر باشید که من نیز با شما از منتظرانم. پس بر شما باد صبر که همانا گشایش وفرج بر نومیدی غالب می آید، وکسانی که پیش از شما بودند از شما صبورتر بودند.(۵۷۱) ودر همان کتاب به سند خود از محمد بن مسلم آورده که گفت: شنیدم حضرت ابو عبد الله امام صادق (علیه السلام) می فرمود: به درستی که پیش از (ظهور) حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از سوی خداوند (عزَّ وجلَّ) برای مؤمنین، نشانه هایی خواهد بود. عرض کردم: آن نشانه ها چیست خداوند مرا فدای تو گرداند؟ فرمود: آن فرموده خدای (عزَّ وجلَّ) است: ولنبلونکم؛ والبته شما را می آزماییم. یعنی: مؤمنین را پیش از خروج حضرت قائم (علیه السلام) بشیء من الخوف والجوع ونقص من الاموال والانفس والثمرات وبشر الصابرین(۵۷۲)؛ به چیزی از ترس وگرسنگی ونقصان اموال ونفوس وآفات زراعت، ومژده وبشارت بده صابران را. فرمود: آن ها را آزمایش می کند وبه مقداری ترس از پادشاهان بنی فلان در آخر حکومتشان، وگرسنگی به گرانی نرخ هایشان، (ونقصان اموال) فرمود: کسانی تجارت ها وکمی بازده، (ونقصان نفوس) فرمود: مرگ فراگیر وزودرس (ونقصان زراعت ها) فرمود: کمی رشد وحاصل آنچه کشت می شود، (وبشارت ده صابران را) در آن هنگام به زود رسیدن خروج قائم (علیه السلام). سپس امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: ای محمد، این است تأویل آن، خدای تعالی می فرماید: وما یعلم تأویله الا الله والراسخون فی العلم(۵۷۳)؛ وتأویل آن را کسی نمی داند جز خداوند وراسخان در علم. و در تفسیر نیشابوری از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت آمده که فرمود: یکدیگر را به معروف امر، واز منکر نهی کنید، پس هرگاه دیدی شخص فرومایه ای اطاعت می شود وهوای نفس پیروی می گردد، ودنیا ترجیح داده می شود، وهر صاحب رایی نظر خود را می پسندد، پس بر تو باد خودت، وکار عوام را واگذار، وهمانا که در پس شما روزهایی خواهد بود که صبر در آن ها همچون آتش سرخ به کف داشتن است، به عمل کننده (به وظیفه اش) از آنها همچون پاداش پنجاه تن که عمل او را (در زمان های دیگر) انجام دهند عطا می شود.

در غیبت نعمانی به سند خود از امام صادق از پدرش (علیه السلام) آورده که فرمود: مؤمنان آزمایش می شوند وخداوند آنان را نزد خود از هم تمییز می دهد، همانا خداوند مؤمنان را از بلا وتلخی های دنیا ایمن نداشته، ولیکن آن ها را از کوری وبدبختی در آخرت ایمن داشته است، سپس امام باقر (علیه السلام) فرمود: حضرت حسین بن علی (علیه السلام) کشتگان خود را (در سرزمین کربلا) کنار هم می گذاشت سپس فرمود: کشتگان ما کشتگان پیغمبران هستند.(۵۷۴) ودر همان کتاب به سند خود از امام زین العابدین (علیه السلام) آورده که فرمود: دوست می داشتم که (در گفتار) آزاد بودم وسه کلمه با مردم سخن می گفتم، آنگاه خداوند آنچه می خواست درباره من انجام می داد، ولی عهدی است که با خدا بسته ایم که صبر کنیم. سپس این آیه را تلاوت کرد: ولتسمعن من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم ومن الذین اشرکوا اذی کثیراً وان تصبروا وتتقوا فان ذلک من عزم الامور(۵۷۵)؛ وهمانا شما از کسانی که پیش از شما کتاب آسمانی بر آنان نازل گشت واز آنان که شرک ورزیدند (طعنه ها و) آزار بسیار خواهید شنید واگر صبر کنید وتقوا پیشه سازید سبب نیرومندی وقوت یافتن در کارها است.(۵۷۶) ودر همان کتاب از آن حضرت (علیه السلام) حدیثی آمده که در بحث مرابطه ان شاء الله خواهیم آورد، تا آنجا که فرموده:...و مؤمنان مرابطه وصبر کنند ویکدیگر را به صبر وادارند تا این که خداوند حکم فرماید، واوست بهترین داوران.(۵۷۷) وروایات بسیار دیگری که در جای خود یاد شده است. خلاصه این که حال ووضع مؤمن در گرفتاری ها وبلیات آن است که در دیوان منسوب به مولایمان امیرمؤمنان علی (علیه السلام) آمده: اذا زید شراً زاد صبراً کأنما * * * هو المسک ما بین الصلابة والفهر لأن فتیت المسک یزداد طیبه * * * علی السحق والحر اصطباراً علی الشر اگر شر وگرفتاری بر او زیاد شود بر صبر خود می افزاید، او همچو مشک است در میان ابزارهای ساییدن آن زیرا که خورده های مشک عطر وبویش با ساییدن وحرارت بیشتر می شود از جهت صبر بر گرفتاری. توجه: از آنچه یاد کردیم معلوم شد که صبر در زمان غیبت امام (علیه السلام) بر چند گونه است؛ از جمله: ۱- صبر بر طول غیبت، به این که از شتابزدگی که به سبب طولانی شدن غیبت دل های شان قساوت می گیرد نباشد، که شتابزدگان در مورد امام (علیه السلام) به تردید افتند، واین عنوان در امر بیست ودوم گذشت. ۲- صبر کردن مؤمن بر آنچه از آزار واستهزاء وتکذیب ومانند آن ها از مخالفین خود می بیند. ۳- صبر بر اقسام بلاها ومحنت هایی که بر او وارد می شود، که بعضی از آن ها در آیه شریفه یاد گردید، خدای تعالی فرماید: ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع... ۴- صبر بر آنچه از گرفتاری مؤمنین به دست معاندین وآزار مخالفین نسبت به ایشان می بیند، در صورتی که نتواند آن ها را خلاص کند واز ایشان دفاع نماید، که در این حال وظیفه او صبر ودعا کردن است. واقسام دیگر صبر که مؤمن در هنگام ابتلا در می یابد. پنجاه وچهارم: درخواست صبر از خدای تعالی یعنی از وظایف مؤمن آن است که در زمان غیبت از درگاه خداوند (عزَّ وجلَّ) بخواهد که او را در مواقعی که وظیفه اش صبر کردن است به او توفیق دهد، واین از چند جهت است: از جمله: این که در دعای رسیده از امامان (علیهم السلام) این مطلب وارد شده، چنان که در دعای عمری (رحمه الله) آمده: ومرا بر آن صبر ده... و از جمله: در روایت امر شده: هر آن چیزی که مؤمن برای سامان دادن آخرت ودنیای خود به آن احتیاج دارد از خدای (عزَّ وجلَّ) درخواست کند که کلیدهای همه اشیا به دست (قدرت) اوست وشاهد بر این مقصود است فرموده خدای تعالی خطاب به پیغمبرش (صلی الله علیه وآله وسلم) واصبر ما صبرک الا بالله(۵۷۸)؛ وصبر کن وصبر تو نیست جز به (سبب یا کمک) خداوند...که باء برای سببیت یا استعانت است، وبنابر هر دو وجه شاهد بر این مطلب است، پس شایسته است که مؤمن صبر را از خدای (عزَّ وجلَّ) بخواهد وتواند که باء به معنی من باشد -هر چند که صاحب مغنی اللبیب آن را یاد ننموده است -چون مهم نیست که او چیزی را منکر شود که در کلام فصیح شاهد بر آن وجود دارد، همچنان که جمعی از علمای نحو انکار کرده اند که باء برای تبعیض باشد، با این که نص به آن از امامان (علیهم السلام) رسیده است.

از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) آمده: از خدای (عزَّ وجلَّ) آنچه از حوائج برایتان پیش می آید را مسئلت نمایید، حتی بند کفش را، زیرا که اگر او آن را آسان نکند فراهم نمی گردد. وآن حضرت (علیه السلام) فرمود: هر یک از شما همه نیاز خود را از پروردگارش درخواست نماید، حتی بند نعلینش را اگر قطع شود. واخبار در این باره بسیار است. ونیز بر این مطلب دلالت می کند اطلاق آنچه در آیات قرآن امر به دعا وارد شده، پس شایسته است که مؤمن دعا کند برای این که خداوند صبر را در موارد آن به او عنایت فرماید، که این چیزی است که به وسیله آن آخرت ودنیای خود را سامان می دهد ومحبت وطاعت ورضای مولایش را به سبب آن جلب می نماید. و از جمله اینکه: بسیار اتفاق می افتد که موارد صبر به غیر آن مشتبه می شود، پس انسان در جایی که نمی بایست صبر کند، صبر می کند، وبه جای خاموش ماندن سخن می گوید، وبه جای سخن گفتن خاموش می ماند، وتوفیق یافتن به این که هر چیزی را در جای خود قرار دهد وهر کاری را در وقتش انجام دهد، از سوی خدای (عزَّ وجلَّ) می باشد، پس مؤمنی که می خواهد در مسیر هدایت گام بردارد وظیفه اش آن است که به درگاه خدای تعالی دعا وتضرع وزاری کند تا او را به صبر کردن در مواقع خاص آن، ودعوت کردن در جاهایی که باید دعوت نمود، وبی باکی هنگام لزوم، ورزم کردن هنگام رزم آوری وخشم در موقع خشمناکی توفیق دهد، موارد دیگر را به این قیاس بگیر. و از جمله: این که در روایات امر به صبر خواهی از خدای (عزَّ وجلَّ) وارد گردیده، چنان که در کافی از امام صادق (علیه السلام) روایت است که فرمود: خداوند (عزَّ وجلَّ) رسولان خود را به مکارم اخلاق اختصاص داده، پس خودتان را بیازمایید، که اگر در شما آن اخلاق بود خداوند را حمد گویی وبدانید آن از خوبی (شما) است، واگر آن اخلاق در شما نبود پس از خداوند مسئلت نمایید وبرای دست یابی به آن ها به درگاه خداوند التماس کنید. سپس آن حضرت ده چیز (از مکارم اخلاق) را شمرد: یقین وقناعت وصبر وشکر وخویشتن داری وخلق نیکو وسخاوت وغیرت وشجاعت ومروت.(۵۷۹) بعضی از راویان پس از این ده خصلت افزوده وراستگویی وادای امانت. ودر همان کتاب در حدیث دیگری از آن حضرت (علیه السلام) آمده که فرمود: ما دوست داریم کسی را که عاقل، فهمیده فقیه، بردبار، صبور، راستگو وبا وفا باشد، خدای (عزَّ وجلَّ) پیغمبران را به مکارم اخلاق (صفات عالی انسانی) اختصاص داده، پس هر آنکه در او این صفات بود خداوند را بر آن حمد گوید، ودر هر کس نبود به درگاه خداوند (عزَّ وجلَّ) زاری نماید وآن ها را از او بخواهد. راوی گوید: عرض کردم: فدایت شوم، آن صفات کدامند؟ حضرت فرمود: پرهیزکاری وقناعت وصبر وشکر وحلم وحیا وسخاوت وشجاعت وغیرت ونیکی، وراستگویی وادای امانت.(۵۸۰) پنجاه وپنجم: سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت قائم (عجل الله فرجه)🌺🌺🌺🌺🌺🌺 ✨💫✨قسمت 7⃣2⃣ 📚جلددوم #مکیال المکارم

پنجاه وپنجم: سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت قائم (عجل الله فرجه) و این از امور مهمی است که شایسته است به آن اهتمام گردد، وبر آن مواظبت شود، وچند وجه بر این مطلب دلالت دارد: اول: همه دلیل های امر به معروف. دوم: تأسی جستن واقتدا نمودن به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) وائمه اطهار (علیهم السلام) چنان که از پژوهش در اخبار این مطلب روشن می شود. سوم: خصوص روایتی که سید اجل علی بن طاووس (رحمه الله) در کتاب اقبال آورده، از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در خطبه روز غدیر که فرمود: ودرباره علی نازل شد (سوره) والعصر، وتفسیرش این که: (و) سوگند به پروردگار (عصر) قیامت که (همانا انسان در زیان است): دشمنان آل محمد، (مگر کسانی که ایمان آورند) به ولایت ایشان (وکارهای خوب انجام دادند) به همدردی کردن با برادرانشان (ویکدیگر را به صبر سفارش دادند) در زمان غیبت غائبانشان...(۵۸۱) می گویم: منظور از سفارش یکدیگر به صبر آن است که مؤمن به فرزندان ونوادگان وخاندان وعیال، وعشیره وبرادران دینی، ودوستان خویش وسایر مؤمنین سفارش وامر کند به ایمان به حضرت قائم (علیه السلام) وصبر کردن در زمان غیبت آن حضرت بر طولانی شدن زمان غیبت وبر آنچه از فتنه ها وبلاها ومحنت ها واذیت ها به ایشان می رسد، واز آنچه از آزار دشمنان وجفای دوستان وغیر این ها...می بینند، به این که خوبی های صبر را برایشان بازگوید، واین که در پی صبر ظفر وگشایش خواهد بود، تا بر اثر طولانی شدن غیبت نا امید نشوند، وچون دشمنان خود را در آسایش وراحتی ورفاه ونعمت ببینند، بهتر دید نیافتند وبدانند که آن را امامان راستگوی (علیه السلام) خبر داده اند، پس همان طور که راستگویی آنان در خبر به ابتلای اهل ایمان وچیرگی دشمنان برایشان آشکار گشت. همچنین راستگویی آنان بر ظاهر شدن فرج وگشایش ورفاه برای دوستان آشکار خواهد شد، ان شاء الله تعالی. و باید بدانند که هر کس صبر کند وانتظار کشد، به فرج وپیروزی نایل گردد، یا به فرج بزرگ یا به مراتب پایین تری از اقسام فرج، بلکه خود انتظار از اقسام فرج است. نمی بینید که هرگاه کسی دچار قرض های زیادی شده باشد، ولی بداند که پس از مدتی از بعضی موارد وسعتی به او می رسد، چنین شخصی به همان انتظار وسعت وسپری شدن مدت، دلش تسلی می یابد تا از بار سنگین قرض ها خلاص شود، یا این که کسی بیمار باشد، ومرض های چندی در او باشد، ولی می داند که در بعضی از جاها طبیب زبردستی هست که پس از مدتی به سراغ او خواهد آمد واو را معالجه خواهد کرد واز آن بیماری ها راحتش خواهد ساخت، چنین فردی همین انتظار کشیدنش برای پایان یافتن مدت وآمدن آن طبیب مورد اطمینان، مایه تسلی جان وتقویت روحیه وبر طرف شدن غم وغصه اش می باشد، از همین روی هنگامی که ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) سؤال کرد: فدایت شوم، چه موقع فرج خواهد بود؟ حضرت فرمود: ای ابوبصیر آیا تو هم از کسانی هستی که دنیا می خواهند؟ کسی که این امر را شناخت به راستی به جهت انتظار کشیدنش از او فرج شده است.(۵۸۲)

از محمد بن الفضیل از حضرت امام رضا (علیه السلام) روایت آورده که گفت: از آن حضرت درباره چیزی از فرج پرسیدم، فرمود: آیا مگر نه انتظار فرج خود از فرج است؟ خداوند (عزَّ وجلَّ) می فرماید: فانتظروا انی معکم من المنتظرین؛ منتظر باشید به درستی که من هم از منتظران می باشم.(۵۸۳) و از حسین بن جهم آمده که گفت: از حضرت ابوالحسن امام موسی کاظم (علیه السلام) درباره فرج پرسیدم، فرمود: آیا نمی دانی که انتظار فرج از فرج است؟ گفتم: نمی دانم مگر این که شما به من بیاموزید، فرمود: آری انتظار فرج بخشی از فرج است.(۵۸۴) و در غیبت نعمانی از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) آمده که فرمود: اصحاب محاضیر (شتابزدگان) هلاک شدند، ونزدیک شمارندگان نجات یافتند وپناهگاه بر پایه های محکم خود ثابت ماند، همانا که پس از غم واندوه فتح شگفتی خواهد بود.(۵۸۵) و از علی بن یقطین آمده که گفت: حضرت ابوالحسن امام کاظم (علیه السلام) به من فرمود: دویست سال است که شیعه با آرزوها تربیت می گردد. راوی گوید: یقطین به پسرش علی گفت: چگونه است که آنچه درباره ما (حکومت بنی العباس) گفته شده واقع گردید، وآنچه درباره (حکومت حق) شما گفته شده انجام نگرفت؟ علی گفت: البته آنچه درباره ما وشما گفته شده هر دو از یک منبع بوده است، مگر این که جریان شما وقتش رسیده بود، پس بی کم وکاست مطلب به شما گفته شد، وهمان طور هم که گفته بودند انجام یافت، ولی امر ما هنگامش نرسیده پس با امیدها دلگرم شدیم، واگر به ما می گفتند: این امر تا دویست یا سیصد سال دیگر تحقق نخواهد یافت، البته دل ها قساوت می گرفت، وعموم مردم از اسلام بر می گشتند، ولی می گفتند: به زودی این امر واقع می گردد وخیلی نزدیک است، تا دل ها با هم الفت گیرد وگشایش نزدیک گردد.(۵۸۶) پنجاه وششم: پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت (علیه السلام) در آن ها مورد تمسخر باشد پرهیز کردن ودوری جستن از مجالس بیکاران وگمراهان، آن ها که یاد امام (علیه السلام) را به مسخره می گیرند یا آن حضرت را به بدی یاد می کنند، یا بر آن بزرگوار خرده می گیرند، یا وجود شریفش را انکار می نمایند، یا این که از یاد کردن حضرتش روی گردانند، یا مؤمنان منتظر آن جناب را به تمسخر می گیرند. خدای (عزَّ وجلَّ) فرماید: وقد نزل علیکم فی الکتاب ان اذا سمعتم آیات الله یکفر بها ویستهزیء بها فلا تقعدوا معهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره انکم اذا مثلهم ان الله جامع المنافقین والکافرین فی جهنم جمیعاً(۵۸۷) و همانا (خداوند) در کتاب بر شما نازل فرمود که هرگاه شنیدید به آیات خداوند کفر ورزیده می شود واستهزا می گردد پس با آنان (کافران واستهزا کنندگان) ننشینید تا در سخنی دیگر داخل شوند که (اگر با آن ها همنشین شوید) شما هم به حقیقت مانند آنان خواهید بود، همانا خداوند همگی منافقان وکافران را در جهنم جمع خواهد کرد. و در تفسیر علی بن ابراهیم قمی (رحمه الله) آمده که گوید: آیات خداوند: امامان (علیهم السلام) هستند.(۵۸۸)

در اصول کافی به سن صحیحی از شعیب عقرقوفی آمده که گفت: از حضرت ابو عبد الله امام صادق (علیه السلام) درباره فرموده خدای تعالی:و قد نزل علیکم فی الکتاب ان اذا سمعتم آیات الله یکفر بها ویستهزیء بها... پرسیدم، فرمود: منظور آن است که چنانچه شنیدی کسی حق را انکار می دارد وآن را دروغ می شمارد، ونسبت به امامان (علیهم السلام) ناروا می گوید، از کنارش بر خیز وبا او همنشینی مکن هر کس که باشد.(۵۸۹) ودر همان کتاب در خبر صحیح از آن حضرت (علیهم السلام) آمده که فرمود: هر کس به خدا وروز بازپسین ایمان دارد در جایی ننشیند که امامی در آن مذمت شود یا مؤمنی اهانت گردد.(۵۹۰) ودر همان کتاب از آن جناب (علیه السلام) روایت آمده که فرمود: سه مجلس است که خداوند آن ها را دشمن می دارد ونقمتش را بر اهل آن می فرستد، پس با آنها (اهل آن مجالس) همنشینی ومجالست مکنید: یکی: آن مجلس است که کسی در آن قرار دارد که در فتوای خود دروغ می گوید، ودیگر مجلسی که یاد دشمنانمان در آن تازه می شود ویاد ما در آن کهنه (وفراموش) شده است، ومجلسی که در آن از (پیروی) ما جلوگیری می شود در حالی که تو می دانی که در آن مجلس چنین چیزی هست. راوی گوید: سپس امام صادق (علیه السلام) سه آیه از کتاب خداوند را تلاوت کرد که گویی در دهانش بود -یا گفت: گویا در مشتش بود: ولا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدواً بغیر علم(۵۹۱)؛ وبه آنان که جز خداوند را می خوانند دشنام ندهید که آنان نیز خداوند را ستمگرانه از روی نادانی دشنام می دهند. واذا رأیت الذین یخوضون فی آیاتنا فأعرض عنهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره(۵۹۲)؛ وهرگاه کسانی را می بینی که (برای خورده گیری وطعنه زدن) در آیات ما گفتگو می کنند پس از آنان اعراض کن تا در سخنی دیگر وارد شوند. ولا تقولوا لما تصف السنتکم الکذب هذا حلال وهذا حرام لتفتروا علی الله الکذب(۵۹۳)؛ ومگویید به سبب آنچه زبان هایتان به دروغ توصیف کند که این حلال است وآن حرام تا بر خداوند دروغ بندید.(۵۹۴) و در همان کتاب از آن حضرت (علیه السلام) آمده که فرمود: هرگاه به ناصبیان ومجالست با آنان دچار گشتی مانند کسی باش که بر روی سنگ سرخ شده ای باشد تا از آنجا برخیزی، زیرا که خداوند آن ها را دشمن می دارد ولعنتشان می کند، پس اگر دیدی که درباره یکی از امامان گفتگو می کنند برخیز زیرا که خشم (وکیفر) خداوند در آنجا بر آن ها فرود خواهد آمد.(۵۹۵) ودر همان کتاب در خبر صحیحی از آن جناب (علیه السلام) است که فرمود: هر کس نزد دشنام دهنده اولیای خدا بنشیند، به تحقیق خدای تعالی را معصیت کرده است.(۵۹۶) ودر همان کتاب نیز از آن حضرت (علیه السلام) آمده که فرمود: هر کس در مجلسی بنشیند که در آن به یکی از امامان (علیهم السلام) دشنام داده می شود ومی تواند برخیزد ولی این کار را نکند خداوند در دنیا لباس ذلت بر اندامش بپوشاند ودر آخرت عذابش کند، وآنچه از نیکی از جهت معرفت ما بر او منت نهاده از وی سلب فرماید.(۵۹۷)🌹🌸🌹🌸🌹🌸 🌼قسمت3⃣7⃣ 🔰جلددوم #مکیال المکارم

🎬 #کلیپ «جایگاه من در ظهور» 👤 استاد بهشتی 🔅 آینده روشنی در انتظار بشر است... ⁉️ چقدر تلاش کردی در ترسیم این آینده روشن سهیم باشی؟ چقدر برای تحقق ظهور تلاش کردی؟ 🏝أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج🏝 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🎥🎞مستند 💥🌎💥🌍💥🌒 هجوم طوفانی علائم ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c