ماجرای عجیب امام کاظم علیه السلام و شطیطۀ نیشابوری
آیت الله محی الدین حائری شیرازی:
شطیطه یک خانم نیشابوری است. اهالی نیشابور برای موسی بن جعفر علیه السلام وجوهات‌شان که شامل سکه‌های طلا می‌شد را فرستادند. شطیطه چهار سکه درهم سیاه فرستاد با یک کلاف نخ. فردی که به نمایندگی از اهل نیشابور به مدینه رفته بود، وجوهات را تحویل امام داد.
حضرت نگاه به سکه‌ها کرد، کیسه، کیسه، کیسه طلا. حضرت فرمود: من قبول نمی‌کنم، ما نیازی نداریم، اینها را به صاحب‌شان برگردانید. حضرت فرمود: دیگر چیزی نیست؟ مرد نیشابوری گفت نه. بار دیگر امام فرمود: خوب فکر کن. مرد نیشابوری گفت بله، یک زنی وقتی من می‌خواستم بیایم یک کلافی داد و چند تا درهم سیاه، چون قابل شما را نداشت؛ من رویم نشد بیاورم.
امام فرمود: همان را بیاور. حضرت سکه سیاه و کلاف را برداشت. بعد به او فرمود: بلند شو؛ رفتند یک مقداری پارچه آوردند، یک مقدار پول، گفت این را بده به آن خانم؛ بگو این پارچه از پنبه‌ای بود که ملک اجدادی ماست و خواهرم حکیمه به دست خودش این پنبه را رشته و این پارچه را بافته. این را دادم برای کفنت. از وقتی که این پارچه به تو می‌رسد تا وقتی این پول را مصرف کنی در حیات هستی.
مقداری می‌ماند برای خرج بقیه مقدمات کفن و دفن. به او سلام برسان و بگو روز رفتن تو ما می‌آییم، و من بر تو نماز می‌خوانم.
این فرد می‌گوید من برگشتم نیشابور. وقتی برگشتم همین‌هایی که پول طلا داده بودند، از امام موسی بن جعفر علیه السلام برگشته بودند و به عبدالله افطح رجوع کرده بودند. طبیعی بود که احساس می‌کردند پول شان هدر رفته اگر حضرت قبول...
👇👇👇👇👇ادامه
کرده باشد.
وقتی پول را به ایشان دادم خوشحال شدند که پول شان به ایشان برگشته. رفتم سراغ شطیطه، پارچه و سکه‌ها را به او دادم، سلام آقا را رساندم. [گفتم] درهم‌ها را تحویل گرفتند و آقا دعا کرد.
من روزشماری می‌کردم ببینم این زن کی فوت می‌کند. روز نوزدهم شطیطه فوت کرد و من به علما گفتم حضرت مال هیچکس را قبول نکرد الا این زن. تجلیل عجیب و تشییع پرشکوهی از او شد و من می‌خواستم بدانم چه کسی بر او نماز می‌خواند.
علما به صف ایستاده بودند، همه به صف ایستاده بودند، یک دفعه دیدم موسی بن جعفر علیه السلام آنجا حاضر شد؛ تکبیر را گفت و نماز را خواند و اینها هم گفتند شاید یکی از علما برای یک شهر دیگر بوده، آمدند جلو به احترام او. هیچکس نفهمید کی بود. حضرت نماز را بر او خواند. وقتی نمازش تمام شد، به من یک نگاهی کرد یعنی یادت آمد من وعده دادم؟ عملی کردم. زبانم بند آمده بود که حرفی بزنم.
این دستگاه امام زمان است. سکۀ طلای آنها را نمی‌پذیرد اما کلاف آن زن را می‌پذیرد و شما می‌خواهید پذیرفته شوید. دستگاه پذیرش او دستگاه دقیقی است. ممکن است یک سرباز صفر شما را قبول کند، اما یک فرماندۀ بزرگتان را قبول نکند. ممکن است یک بی‌اسم و بی‌شهرت و بی‌عنوان و کفش بردار و آب بده و جاروکش و فرد بی‌قابلیتی را بپذیرد و خدمات او را قبول کند، اما یک معروفِ مشهورِ پر سابقۀ همه چیز تمام را قبول نکند.
#حسینیه_فدک
18.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
*توصیف حضرت موسی‌ابن‌جعفر علیه‌السلام از فرزندشان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه 😭😭*
*الهی به غربت و مظلومیت حضرت موسی‌ابن‌جعفر علیه‌السلام ، الساعه از مابقی غیبت بگذر😭😭😭*
#الّلهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّکَ المنتقم الْفَرَج
#پیشنهاد_دانلود
https://chat.whatsapp.com/HntPIFc1D5r8kzYxa9bGmd
باسمه تعالی
امشب در مسجد قضیه بلبل بامعرفت را از کتابم (شرحی بر مواعظ حضرت موسی بن جعفر علیه السلام، ج١، ص ۶٨) روی منبر و در شب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نقل و درسی که از آن برای عصر غیبت می‌گیریم را مختصرا بیان کردم که در صوت امشب در پست‌های بالا گذاشته شد.
خوب است که این ماجرا را از روی کتاب هم مطالعه و درسی که می‌توان از آن گرفت را ببینیم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در عزای باب الحوائج حضرت موسی بن جعفر علیه‌الصّلوةوالسّلام 😭😭😭
بسم الله الرحمن الرحیم
یاصاحب الزمان ادرکنی
☘☘☘☘☘
امروز یکی ارادتمندان امام زمان ارواحنافداه برایم نقل می‌کرد که در عالم خواب دیدم توسط یکی از علماء گفته شد امام‌زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف فرموده‌اند:
«ظهور نزدیک است، شماها باید دعا کنید تا ظهور اتفاق بیفتد».
او می گفت این جمله به گونه‌ای در خواب گفته می‌شد که من تصور می‌کردم مانند آن است که مثلا شارژ تلفن به ٩٩ درصد رسیدن و فقط یک درصد مانده کامل شود و آن یک درصد همت ماشیعیان و اهمیت دادن به درخواست ظهور و تعجیل فرج بشکل دسته جمعی و همگانی و با حال اضطرار است.
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
تحلیل ما بر این پیام:
چنین پیام‌هایی مکرر به شیعیان داده شده؛ بیش از هزارسال است که امام مظلوم و غریبان حضرت حجة بن الحسن (عجل الله تعالی فرجه) مرتب ما را صدا می‌زنند.
دعاهای ما برای ظهور، آن هم دعایمان برای تعجیل در امر ظهور، باید مانند درخواست‌های زندانیان برای آزادی هرچه زودتر از بند زندان باشد.
هزار و اندی سال است که آن حضرت از ما خواستار شده‌اند همه دست به دست هم بدهیم و با دلهایی یکپارچه در وفای به عهدمان با آن حضرت همداستان شویم.(نامه معروف آن حضرت به شیخ مفید ره: ولو ان اشیاعنا وفقهم الله لطاعته...).
این درخواست مانند توبه است که هرچه زودتر از خدای مهربان و بخشنده خواسته شود، خداوند متعال هم زودتر توبه را می‌پذیرد.
اگر شیعیان در یک نهضت اجتماعی، یکدل و یکپارچه ظهور امام زمان ارواحنافداه را از خداوند متعال بخواهند، خداوند با عجله و شتاب ظهور را می‌رساند و این صریح فرمایش حضرت در نامه فوق است.
اما دریغ که ما این توبه‌ی اجتماعی را هر روز به آینده حواله می‌دهیم و تازه، درباره آن اظهار نظر هم می‌کنیم که هنوز دنیا آماده نیست و در آینده ظهور اتفاق می افتد و....
تا کی می‌خواهیم فریبهای شیطان در امر ظهور را باور کنیم و مانند کسی باشیم که شیطان مرتب به او می‌گوید حالاحالاها وقت داری، بعدا توبه میکنی و...
و آنگاه به یکباره عمرش می‌گذرد و توبه را مرتب به عقب می اندازد تا قلبش سخت شده و اهمیتی به توبه و آزادی از زندان نفس و شیطان نمی‌دهد و عمرش در سرگردانی و حیرت به پایان می‌رسد و در زندان نفس و شیطان می‌ماند.
دهها نسلی که در این هزار و قریب دویست سال عصر غیبت آمدند و رفتند، دائما با فریب شیطان که حالاحالاها وقت ظهور نیست، ظهور را به آینده‌ای نامعلوم حواله دادند و نامه‌ی توبه را امضاء نکردند.
توبه از زندانی بنام غیبت کبری که خودمان با دست خودمان در اثر گناهی بزرگ و اجتماعی بوجود آوردیم و آن گناه، بی‌وفایی دسته جمعه شیعیان نسبت به عهدشان با امام زمانشان بود.
همین چند روز پیش بود که عالمی از قول یکی از ارادتمندان حضرت در مسجد مقدس جمکران نقل کرد که حضرت سفارش فرموده‌اند درشب شهادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها امضاء فرج (یا امضاء فرجم) را بگیرید.
چه کردیم؟
آیا ضجه زدیم و التماس کردیم آزادمان کنند؟ هرچند آنان که صادقانه ضجه زدند و می‌زنند در مسیر تربیتی حضرت و بهره مند شدن از زندگی معنوی و نورانی عصر ظهور قرار می‌گیرند ولو آنکه خودشان این را درک نکنند اما مانند نوزادی که پس از تولد در آغوش مادر قرار می‌گیرد اما درکی از زندگی پس از تولد جز شیر خوردن و دست و پا تکان دادن در برابر مادرش و لبخند او را دیدن، ندارد اما مهم آن است که در آغوش مادر دارد رشدش را می‌کند.
منتظران حقیقی نیز چنینند.
اگر جامعه با آنها همراه نمی‌شود و در درخواست عفو عمومی از خداوند برای پایان عصر غیبت یکپارچه نمی‌شود و دنیایش برایش از توجه به امام زمانش بیشتر جلوه دارد و او را همچنان غریب و تنها می گذارد، اما امام زمان جوانمرد حقیقی خداست و درخواست آزادی و عفو این عده که از سوز دل دعا میکنند را بی جواب نمی‌گذارد و آنها را از لیست محکومان خط می‌زند.
آری، دعای صادقانه و با دلی شکسته برای تعجیل فرج همان درخواست عفو و آزادی از زندان غیبت است و این درخواست را آن حضرت امضاء و آنها را در مسیر عشق و محبت خود قرار می‌دهند و روز به روز معرفتشان به امام زمان علیه السلام بیشتر و تقوای بیشتری پیدا میکنند و حتی از مردمی که در زمان ظهور تربیت می‌شوند هم بالاتر میروند(مضمون روایتی دلنشبن از امام سجاد علیه السلام در کمال الدین مرحوم صدوق ره).
شب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام
علیرضا نعمتی