برای رفتن به بهشت با انجام این کارها سرعت بگیرید!
به نظر میرسد منظور از اصحاب «اعراف» که قرآن کریم از آنان سخن میگوید نیز شیعیان و پیروان اهل بیت «سلاماللهعلیهم» هستند که در قیامت، زیر لوای حمد قرار میگیرند و در آن جایگاه فرحبخش، به تماشای محشر و محاسبه اعمال و وضعیّت مردمان مینشینند تا حسابرسی تمام شود و از جایگاهی که دارند و از تماشای صحنه محشر، لذّت میبرند.
حسابرسی بدکاران
در مورد بدکاران، وضعیّت بسیار سخت و ناراحت کننده خواهد بود. بر عکس نیکوکاران که با نور ایمان و نور ولایت راه خود را مییابند و در یک لحظه نجات پیدا میکنند، بدکاران در تاریکی و ظلمت مطلق به سر میبرند و باید سختی روزهای متعدّد و بسیار طولانی قیامت را تحمّل کنند و به سوالاتی که از آنها پرسیده میشود، پاسخ گویند. آنان در ظلمت و تاریکی، همدیگر را نمیبینند و در آن صحرای پرهیاهو به همدیگر تنه میزنند و موجبات ناراحتی یکدیگر را فراهم میکنند.
خلاصه به تعبیر قرآن کریم، شومی و بدبختی گریبانگیر بدکاران و گناهکاران است:
«وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ما أَصْحابُ الشِّمالِ، فی سَمُومٍ وَ حَمیمٍ، وَ ظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ، لا بارِدٍ وَ لا کَریمٍ، إِنَّهُمْ کانُوا قَبْلَ ذلِکَ مُتْرَفینَ، وَ کانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظیمِ»
دست چپیها (کسانی که نامه عملشان به دست چپ داده شده است)، بسیار شومند. آنان زیر هرم و دود جهنّم هستند. آتش و دودی که خودشان به واسطه اعمال دنیوی خود، مانند پیروی از هوی و هوس، تجمّلگرایی، اسراف و ... به وجود آوردهاند. آنان با اصرار بر گناه و تن دادن به خواهشهای نفسانی و شهوانی، این آتش و درد و رنج را برای خود فراهم ساخته و چارهای از آن ندارند.
سبقت فقير مومن بر ثروتمند مؤمن در ورود به بهشت
قرآن کریم بارها در تشریح مسائل و وقایع قیامت، بر این نکته تأکید میفرماید که قیامت برای بدکاران بسیار سخت و برای نیکوکاران آسان و راحت است. همچنین منشأ این سختی و یا آرامش و راحتی در قیامت را اعمال خود انسانها در دنیا برمیشمرد. کسی که در دنیا خود را در مسیر ولایت و اهل بیت «سلاماللهعلیهم» قرار داده است، در آخرت نیز از هدایت و نور آنان، از کوثر و لوای حمد ایشان، برخوردار میشود و آنکه در دنیا، راه آن بزرگواران که راه هدایت و رستگاری است را طی نکند و در ظلمت و تاریکی خواهشهای نفسانی قدم بردارد، در قیامت نیز در تاریکی مضاعف خواهد بود و بابد متحمّل سختی و مشقّت فراوانی شود.
مواقف قیامت
از قرآن و روایات معلوم مى شود که در قیامت، مواقف بسیارى برای حسابرسی به حساب بندگان وجود دارد. از جمله مواقف قیامت، میتوان به مواقف اهل بیت «سلاماللهعلیهم»، نماز و حق النّاس اشاره کرد که از بندگان راجع به محبّت و ولایت اهل بیت، اهمیّت آنان به نماز و میزان مراعات حقّ النّاس سوال میشود و اگر پاسخ قانع کنندهای نداشته باشند، حق عبور از آن مواقف را ندارند.
گذر از مواقف قیامت، به تعبیر قرآن کریم، پنجاه هزار سال طول میکشد. قرآن، هنگام بیان شدّت حسابرسی در قیامت و سختی آن، یکجا میفرماید: قیامت هزار سال است و در جای دیگر میفرماید: پنجاه هزار سال طول میکشد!
امام صادق «سلاماللهعلیه» در توضیح این مطلب فرمودهاند:
«فَإِنَّ فِی الْقِیَامَةِ خَمْسِینَ مَوْقِفاً کُلُّ مَوْقِفٍ مِثْلُ أَلْفِ سَنَةٍ- مِمَّا تَعُدُّونَ ثُمَ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ- فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَة»
یعنی قیامت پنجاه موقف دارد که هر موقف آن، هزار سال طول میکشد! البته این سختیها و طول کشیدن قیامت، برای مومنین و نیکوکاران، لحظهای بیش نیست و بسیار گذراست، چنانکه وقتی به پیامر اکرم «صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم» عرض شد که حسابرسی در قیامت چقدر طولانی و سخت است؟! فرمودند: برای مومن یک لحظه است، و کمتر از خواندن یک نماز در دنیا طول میکشد.
تضمین بهشت با 6 شرط در حدیثی از پیامبر اسلام(ص)
«وَ الّذی نَفسِ مُحمَّد بِیَده إنَّه لَیَخِّفُ علَى المُۆمِن حتّى یَکون أخفّ عَلیه مِن صَلاة مَکتوبَة یُصلیها فی الدُّنیا»
در واقع، صدمات و سختیهای مۆمن حقیقی در دنیا و ریاضتهای دینی او، موجبات آرامش و راحتی او را در قیامت فراهم میسازد؛ بنابراین هرچه مومنین بیشتر در انجام واجبات و عبادات کوشا باشند و از گناه و نافرمانی خداوند اجتناب ورزند، در قیامت، راحتتر و شادتر خواهند بود.
با این وجود، آیا واقعاً ارزش ندارد کسی هشتاد سال یا در نهایت صد سال زندگی دنیا را، در مضیقه و مشقّت باشد و پا روی هوا و هوس و شهوات خود بگذارد تا پنجاه هزار سال در رفاه و آسایش باشد؟ مسلّما ارزش دارد. در حالی که زمان قیامت، فقط پنجاه هزار سال حسابرسی نیست، بلکه برای همیشه و ابدی خواهد بود.
مومن کسی است که برنامه ی زندگی خود را از قرآن و روایات برگرفته است و به آن عمل می کند و همیشه در برابر امر الهی تسلیم است.
مومن از دیدگاه قرآن:
1. اهمیت دادن به نماز است؛
الف.مؤمن اهل اقامه نماز است. «الذین یقیمون الصلوة» »( سوره بقره، آیه،2)
ب. نسبت به نمازهایش مراقبت دارد. «و الذین هم على صلواتهم یحافظون»(سوره مؤمنون، آیه ،9)