ختم ذکر صلوات به نیت سلامتی امام زمان عجل الله تعالی الشریف به نیت ظهور آقا امام زمان https://EitaaBot.ir/counter/0omjw

#در_محضر_معصومین 🔰امام رضا علیه‌السلام: ✍منْ فَرَّجَ عَنْ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اَللَّهُ عَنْ قَلْبِهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ. 🔴هر كه غم و نگرانى مؤمنى را بزدايد خداوند در روز قيامت گره غم از دل او بگشايد. 📚الکافي  ج2 ص200 #حدیث_روز

۱۱دی آغاز سال جدید میلادی هست می شود ۲۰۲۴

۴ دی میلادحضرت مسیح علیه السلام

📆تقویم و مناسبتهای امروز📅 🔺امروز شنبه: 🔹 ۲ دی ۱۴۰۲ 🔹 🔹 ۹ جمادی الثانی ۱۴۴۵ 🔹 🔹 ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳ 🔹 🔰مناسبت های امروز: 💢 تحصن استادان دانشگاه ها [۱۳۵۷ ش] #تقویم

#در_محضر_معصومین 🔰امام باقر علیه السلام به یکی از یاران خود فرمود: ⚫️آيا تفسير «حىّ على خير العمل» را می‌‏دانى؟ گفت: نه. فرمود:(موذن با این جمله) تو را به خوبى و نيكى دعوت ‏كرد. می‌دانی نیکی به چه کسی؟... 🔴دَعَاكَ إِلَى بِرِّ فَاطِمَةَ وَ وُلْدِهَا نيكى به فاطمه سلام الله علیها و فرزندانش. 📚 علل الشرائع، ج۲، ص۳۶۸. #حدیث_روز

🖇 #پارت_43🌿 دوساعت بعد کنار زهرا ،محو حرف‌های سخنران شده بودم! "جلسات گذشته کمی راجع به اهمیت هدف و رسیدن به اون،صحبت کردیم. اما امشب میخوایم به یه موضوع خیلی مهم بپردازیم که قبلا هم یه گریز هایی بهش زدیم. و اون مسئله، لذته.انسان ها اسیر لذت هستن! اصلا هرکاری که ما میکنیم برای لذت بردنه،و این خیلی هم خوبه! چه ایرادی داره؟ مدل ما اینه.هممون دنبال لذتیم. از اون دزد و داغونش بگیر،تا عابد و سالکش! ولی باید دید هر کدوم دنبال چه لذتی رفتن که به اینجا رسیدن!؟ دزده دنبال کدوم لذت رفته،عابده دنبال کدوم لذت!؟ این که دنبال چه لذتی میری،نشونه ی شخصیت توعه!" ناخودآگاه فکرم رفت سمت مشروب و سیگار و آهنگ... مهمونی و رقص و عشوه و پسر و...! با این فکر سریع سرمو بلند کردم و اطرافم رو نگاه کردم!! از اینکه کسی نمیتونست فکرم رو بخونه،نفس عمیقی کشیدم و سرم رو انداختم پایین، و به ارزش و شخصیت خودم فکر کردم...!😞 "ببینید! من نمیخوام بشینم اینجا بگم چی بده چی خوبه!چون کار من این نیست.اینو خودتونم میتونید تشخیص بدید! مثلا من نمیگم بی حجابی بده،چون یه خانم بدحجاب ،وقتی خودش میبینه که به چشم یک ابزار ارضای شهوت بهش نگاه میکنن،خودش میفهمه بی حجابی چیز بدیه! یا کسی که رابطه نامشروع داره،خودش میفهمه که دیگه نمیتونه از همسرش لذت ببره، تازه بعدش اینقدر احساس پشیمونی بهش دست میده که همون لذت هم کوفتش میشه!! پس من کاری با این حرفا ندارم! خودتون عقل دارید،بد و خوب رو تشخیص میدید. من حرفم یچیز دیگست! من میگم خودت رو محدود به لذت های کم نکن. خدا دوست داره که تو خیلی لذت ببری! و این،نقطه ی ارتباطی بحث امشب ما ،با بحث شب های قبله! هدفی که برای تو درنظر گرفته شده،باید توش پر از لذت باشه! باید کیف کنی،صورتت گل بندازه! باید بخاطرش رها بشی از همه چیز! چیه دوتا عبادت کردی از زمین و زمان طلبکاری؟؟اخمات رفته توهم؟! تو گیر کارت همینجاست! لذت نبردی!میدونی چرا؟ چون عشقی دینداری کردی! هرجای دین که برات قشنگ بوده رفتی دنبالش. هرجاش سخت بوده، باید پا روی نفست میذاشتی،قیدشو زدی! هرجا خوشت میومده پایه بودی،ولی کار که یکم سخت میشده،جاهایی که باید منیتت رو میزدی،در رفتی! بعد با همین مدل دینداری کردنت کیف کردی،خودت رو محدود به چندتا لذت سطحی کردی،اون لذت عمیقه رو تجربه نکردی! اینه که الان عقده ای شدی،طرف قیافتو میبینه از دین بدش میاد!!دیگه فایده نداره! همینجا خودتو بکوب،از نو بساز!!" به اسپیکر گوشه ی اتاق زل زده بودم و ماتم برده بود! یعنی الان داشت مذهبیا رو دعوا میکرد!؟ اونم همونایی که ازشون بدم میومد!؟😒 احساس میکردم "این آخونده خیلی باید قیافش عجیب غریب باشه! خیلی باید باحال باشه!اصلا شاید آخوند نباشه... آخه مگه میشه!؟این چه دینیه!؟ اسلام که این مدلی نیست!شاید داره راجع به مسیحیت حرف میزنه!یا یه دین جدید دیگه! نمیدونم ولی هرچی که هست ،خیلی قشنگه!خیلی...!" سرم رو تکون دادم و از خیالات اومدم بیرون.پنج دقیقه بیشتر وقت نداشتم، ترجیح میدادم همین چنددقیقه رو هم گوش به این حرف‌های جدید و جالب بدم! "تو تا وقتی به اون لذت عمیق نرسی،نمیتونی درست بندگی کنی! اینجوری به دین،به دیگران و به خودت ضربه میزنی! نکن عزیز من!اینجوری دینداری نکن! تا الان خیلیامون راه رو اشتباه رفتیم. بعد از پذیرش واقعیت های دنیا، تازه باید بریم ببینیم چجوری دینداری کنیم!! نه فقط دینداری،بلکه چجوری زندگی کنیم!؟ از کجا بریم که نزنیم به جاده خاکی! برای رسیدن به اون اوج لذت،باید از راه درستش بریم. اگر از این راه نری،همه تلاش‌هات،همه عبادت‌هات،همه چی میره به باد هوا... نه این دنیا چیزی از زندگی میفهمی، نه اون دنیا! این مدل زندگی کردن به درد تو نمیخوره! تو انسانی..." با حسرت به ساعت نگاه کردم و کیفم رو برداشتم.😔 میخواستم بلند بشم که زهرا دستمو گرفت -ترنم جان،فردا چیکاره ای؟میای بریم جایی؟ -من؟؟کجا!!؟؟😳 -شمارت رو اگر عیبی نداره بده بهم،بهت پیام میدم میگم.😊 شمارم رو دادم بهش و با یه نگاه دیگه به اسپیکر،اومدم بیرون.

از کوچه که خارج شدم، طبق عادت، دستم رفت سمت ضبط! اما دوباره دستمو عقب کشیدم. نیاز به فکر داشتم، نمیخواستم برم تو هپروت! بحث لذت خیلی برام جالب بود... "این چه دینیه که ایقدر لذت بردن براش مهمه!؟ اصلا به دین نمیاد که تو کار لذت باشه!😒 اگه همه این عشق و حالا بخاطر کم بودن لذتشون،حروم شدن؛ چه لذتیه که از اینا بیشتره...!" سروقت رسیدم خونه و رفتم تو اتاق. «یه مدت که طرف تمایلات سطحی نری، تمایلات عمیقت رو پیدا میکنی و اونوقت از هرلحظه ی زندگی لذت میبری!» این اولین کاغذی بود که به محض ورود به اتاق،دیدمش!‌📄 خیلی عجیب بود! انگار همه چی دست به دست هم داده بودن تا من جواب سوال هام رو بگیرم! صدای پیامک گوشیم،رشته ی افکارم رو پاره کرد... "سلام ترنم جان.خوبی گلم؟ فردا میخوام برم جایی،میای باهم بریم؟" زهرا بود. خیلی مایل نبودم، از بار اول و آخری که یه دختر چادری رو سوار ماشینم کردم،خاطره ی خوبی نداشتم! فکرم رفت پیش سمانه! هنوزم ازش بدم میومد! شاید منظور اون،با حرف‌هایی که تازگیا میشنیدم فرقی نداشت، اما از اینکه اونجوری باهام صحبت کرده بود،اصلا خوشم نیومد.😒 تو آینه به چهره ی بی آرایشم نگاه کردم! و یادم اومد بعد اون روز از لج سمانه تا چندوقت غلیظ‌تر آرایش میکردم! با بی میلی با پیشنهاد زهرا موافقت کردم و برای خوردن شام، رفتم پایین. مامان به جای بابا هم بهم سلام داد و حالم رو پرسید. دلم براش سوخت. هرکاری که کرد نتونست جو سرد و سنگین خونه رو کمی بهتر کنه! و بابا بدون کوچکترین حرفی ،آشپزخونه رو ترک کرد! -ترنم آخه این چه کاراییه تو میکنی!؟ تا چندماه پیش که همه چی خوب بود! چرا بابات رو با خودت سر لج انداختی!؟ -مامان جان،من نمیتونم با قواعد بابا زندگی کنم! بیست سال طبق خواست شما رفتار کردم،ولی واقعا دیگه نمیخوام این مدل زندگی کردنو! -آخه مگه چشه!؟ میخوای اینجوری به کجا برسی!؟ من و پدرت جزو بهترین استادای دانشگاه و بهترین پزشک ها هستیم... -شما فقط تو محل کارتون بهترینید! یه نگاه به این خونه بندازید. از در و دیوارش یخ میباره! اگر این موفقیته،من اینو نمیخوام! من عشق میخوام،آرامش میخوام. من این زندگی رو نمیخوام خانوم دکتر! قبل از اینکه مامان بخواد جوابی بده،آشپزخونه رو ترک کرده بودم....! میدونستم لحن بد و بلندی صدام باعث ناراحتیش میشه. سرم رو انداختم پایین تا دوباره نگاهم به برگه ها نیفته! احساس شکست میکردم... کاری که کرده بودم با هدفی که میخواستم بهش برسم،مغایرت داشت! کار اشتباهی رو که دلم میخواست و یک میل سطحی بود، انجام داده بودم و این به معنی یک مرحله عقب افتادن از پیدا کردن تمایلات عمیق بود! با شنیدن صدای پای مامان بدون معطلی در اتاق رو باز کردم! اینقدر یکدفعه ای این کار رو انجام دادم که ایستاد و با ترس نگاهم کرد! -من...امممم... احساس خفگی بهم دست داده بود. گفتن کلمه ی ببخشید،از گفتن تمام حرف ها سخت تر بنظر میرسید. -من...معذرت میخوام! یکم تند رفتم.... مامان سکوت کرده بود و با حالتی بین دلسوزی و سرزنش نگاهم میکرد. -قبول دارم بد صحبت کردم. اشتباه کردم. فقط خواستم بگم تصور ما راجع به موفقیت یکی نیست! مامان یکم بهم فرصت بدید، من دارم سعی میکنم خودم رو از نو بسازم!! حالت نگاهش به تعجب و تأسف تغییر رنگ داد و سرش رو تکون ملایمی داد و زیر لب زمزمه کرد:-شب بخیر! با رفتنش نفس عمیقی کشیدم و تازه متوجه خیسی پیشونی و کف دستام شدم!! واقعا سخت بود اینجوری زندگی کردن! هرچند یه حس آرامش توأم با هیجان داشت و این دوست داشتنی ترش میکرد!😊 با اینکه غرورم رو زیرپا گذاشته بودم، ته دلم از کاری که کرده بودم،احساس رضایت داشتم. یه احساس رضایت عمیق...

🖇 #پارت_44🌿 یک ساعتی با خودم درگیر بودم... این‌بار نمیخواستم سوار ماشین شم و برم تو جمع چادری‌ها و از اونجاهم سوار ماشین بشم و بیام خونه! نگاهم رو نوشته ی میز آرایشم قفل شده بود و دلم سعی داشت ثابت کنه که زیبا بنظر رسیدن ،یک علاقه ی سطحی نیست! عقلم هم این وسط غر میزد و با یادآوری رسیدن به تمایلات عمیق،میگفت "تو ابزار ارضای شهوت مردا نیستی!" کلافه سرم رو تو دستام گرفتم و پلک‌هام رو به هم فشار دادم. از اینکه زور دلم بیشتر بود،احساس ضعف میکردم. تصمیم گیری واقعا برام سخت بود! از طرفی عاشق این بودم که همه نگاه ها دنبالم باشه، و از طرفی وسوسه ی رسیدن به اون اوج لذت ولم نمیکرد! اگر این لذت، پست و سطحی بود،پس اون لذت عمیق چی بود!؟ ولی باز هم زور دلم بیشتربود! سرم درد گرفته بود. زیرلب زمزمه کردم "کمکم کن!" و بدون مکث از اتاق بیرون دویدم!! نمیدونستم از کی کمک خواستم، ولی برای جلوگیری از دوباره وسوسه شدن،حتی پشتم رو نگاه هم نکردم و با سرعت از خونه خارج شدم! ساعت سه تو خیابون خیام، رو به روی پارک شهر، با زهرا قرار داشتم. با اینکه سر ساعت رسیدم اما پیدا بود چنددقیقه ای هست که منتظرمه! رنگ آسمونی روسریش،حس خوبی بهم میداد. توی دلم اعتراف کردم که واقعا تیپش خوبه،حداقل از خیلی از چادری‌ها مرتب تر و شیک تر بود. حتی شاید در عین سادگی و محجبه بودن، از الان من هم خوشگل‌تر بنظر میرسید! با ناامیدی به آینه نگاه کردم. صورتم بدون آرایش هم زیبا بود اما اون جلب توجه همیشگی رو نداشت!😔 هرچند از اینکه نگاه ها روم خیره نمیشدن،زورم میگرفت اما از طرفی هم احساس راحتی میکردم! احساس اینکه به هیچکس تعلق ندارم و نیاز نیست حسرت بخورم که ای کاش امروز فلان جور آرایش میکردم!! زهرا سوار ماشین شد و با مهربونی شروع به احوال پرسی کرد! و از زیر چادرش یه شاخه رز قرمز بیرون آورد! -این تقدیم به شما😊 ببخشید که کمه! فقط خواستم برای بار اول دست خالی نباشم و به نشونه ی محبت یچیزی برات بیارم!☺️ -وای عزیزمممم!😍 ممنونم...چرا زحمت کشیدی!؟ با اینکه فقط یه شاخه گل بود اما واقعا خوشحال شدم. اصلا فکرش رو نمیکردم چادری‌ها ماروهم قاطی آدما حساب کنن!! بعد از خوش و بش و احوال پرسی،با لبخند نگاهش کردم -خب؟الان باید کجا برم؟😊 -‌برو بهشت!☺️ -چی!!؟؟ -خیابون بهشت رو میگم!☺️ همین خیابون بعد از پارک! -آهان!😅ببخشید حواسم نبود! چند متر جلوتر پیچیدم تو خیابون بهشت و به درخواست زهرا وارد کوچه ی معراج شدم! -خب همین وسطای کوچه نگه دار ترنم جان. همینجاست! -اینجا؟؟😳چقدر نزدیک بود! حالا اینجا کجا هست!؟ -آره،گفتم یه جای نزدیک قرار بذاریم که راهت دور نشه!☺️ بیا بریم خودت میفهمی! انتهای کوچه وارد یک حیاط بزرگ شدیم، دیوار ها پر از بنر بود! با دیدن بنرها لب و لوچم آویزون شد! باید حدس میزدم جای جالبی قرار نیست بریم!! جلوی یه راهرو کفش هامون رو درمیاوردیم که زهرا لبخند زد! -هیچ کفشی اینجا نیست. انگار خودم و خودتیم فقط!😉 -اینجا کجاست زهرا؟ -بیا تو!بیا میفهمی! پرده ای که جلوی در آویزون بود رو کنار زدیم و وارد شدیم! یه سالن تقریبا بزرگ که وسطش خیلی خوشگل بود! نور سبز و قرمز به جایگاهی که با منبت کاری تزئین شده بود میتابید و چندتا جعبه اونجا بود...! محو اون صحنه شده بودم... خیلی قشنگ بود!!! زهرا دستم رو ول کرد و رفت سمتشون، چنددقیقه سرش رو گذاشته بود رو یکی از جعبه ها و صدایی ازش درنمیومد!! بعد از چنددقیقه سرش رو برداشت و با لبخند و صورتی که خیس شده بود نگاهم کرد! -چرا هنوز اونجا وایسادی؟ بیا جلو... اینجا خیلی خوبه... مثل هزارتا قرص آرامبخش عمل میکنه! با اینکه هنوز نمیدونستم چی به چیه،اما حرفش رو قبول داشتم!! واقعا احساس آرامش میکردم...🍃 جلوتر رفتم و درحالیکه نگاهم هنوز به اون صحنه ی قشنگ بود،گفتم -اینجا کجاست؟؟ -اینجا معراجه... معراج شهدا!

-شهید!!؟؟😳 مگه هنوزم شهید هست!؟؟ با لبخند نگاهم کرد، -آره عزیزم.هنوز خیلی از مادرها چشم به راه جگرگوششون هستن! شونه‌م رو بالا انداختم و بی تفاوت رو صندلی نشستم و خودم رو با گوشیم مشغول کردم. دوربین جلوی گوشیم رو باز کرده بودم و داشتم قیافه ی بدون آرایشم رو ارزیابی میکردم که زهرا هم اومد و کنارم نشست. -انگار خیلی خوشت نیومد از جایی که آوردمت!😊 -راستشو بگم؟! نخودی خندید و به جعبه هایی که حالا فهمیده بودم تابوتن،نگاه کرد. -خیلی وقت بود دلم هوای اینجا رو کرده بود! وقتی میام اینجا خیلی حالم خوب میشه. -احساس نمیکنید دیگه دارید زیادی شلوغش میکنید!؟ خودشون خواستن برن دیگه! به زور که نفرستادیمشون!!😒 -آره،خودشون رفتن. هیچوقت هم نخواستن کسی براشون مراسمی بگیره،اما ما بهشون نیاز داریم. یکمی قد و قواره ی ما برای رسیدن به اون بالا،مالاها کوچیکه! من احساس میکنم خدا شهدا رو مثل یک نردبون گذاشته تا راحت تر بهش برسیم! -کلافه نفسم رو بیرون دادم. -خدا!؟ بعد یهو انگار که یچیزی یادم اومده باشه،سریع تو چشماش نگاه کردم! -ببین تو چندوقته میری اون جلسه!؟ -خب خیلی وقته!چطور!؟ -من یچیزی شنیدم که هنوز معنیش رو نفهمیدم! خودمم که زیاد اونجا نمیام! میخوام ببینم تو ازش سر در میاری!؟ -نمیدونم.بگو ببینم چیه! -یه همچین چیزی بود فکرکنم! خدا رو تو اتفاقات زندگیت ببین! -اممم...آره. چندباری حاج آقا تو هیئت راجع بهش حرف زدن! -خب!؟؟ یعنی چی این حرف!؟؟ منظورش چیه؟ -خب ببین... اتفاقایی که از صبح تا شب برای همه ی ما پیش میاد،الکی که نیستن! بالاخره یه منشاء دارن،از یه جایی مدیریت میشن! یکی داره اینا رو طراحی میکنه، یکی که میدونه برای من چه اتفاقی بیفته مناسبه و برای تو چه اتفاقی! یه نفر که از همه چی خبر داره! وقتی همین رو بدونی،میتونی وجود خدا رو تو تک تک این اتفاقا احساس کنی... پوزخندی زدم و تکیه دادم -پس احتمالا از من یکی خیلی بدش میاد!!😏 -چرا این حرفو میزنی؟؟ -یکم زیادی بدبختم کرده با این طراحی‌هاش!! -شاید همه همین فکرو داشته باشن، اما به ته ماجرا که فکرمیکنی،میبینی همه اینا لازم بود برات اتفاق بیفته! هر کدوم به نوعی! یه جورایی خیلی از اتفاق‌های بد،پیشگیری خدا از اتفاق‌های بدتره! شاید اینو دیر بفهمیم،اما هممون یه روز میفهمیم! بعضیاشم برای قوی کردنته! آدم باید سختی ببینه تا قوی بشه. بعضیاشم که برمیگرده به همون ماجرای واقعیت های دنیا!😉 -هه!پس لازم بود اینهمه بیچارگی بکشم!! اصلا باشه،قبول. دنیا همش رنجه،پس این لذتی که میگه ما باید بهش برسیم و ما براش خلق شدیم کجای اینهمه رنجه!!؟؟😒 -اینم که حاج‌آقا گفت! بعد از قبول واقعیت ها،باید بری سراغ مدیریت تمایلاتت تا به لذت برسی! -اوهوم.فکرکنم دیشب یچیزایی ازش تجربه کردم! نمیدونم!!خیلی احساس گیجی میکنم. زهرا من به بن‌بست رسیدم، تنهاچیزی که فعلا امیدوارم کرده همین حرفاست! واسه همین میخوام بهشون عمل کنم تا ببینم چی میشه. اگر یه روز بفهمم همه اینا دروغه،دیگه هیچ امیدی برام نمیمونه! هیچی!! نفس عمیقی کشیدم و چشمام رو بستم. چقدر دلم برای کسی که منو با این حرف‌ها آشنا کرده بود،تنگ شده بود...!

مادر یعنی ریشه و اساس انسان که اگر او نبود، وجود انسان معنا نداشت. حضرت زهرا(س) هم مادر هستی است، یعنی این بانوی گرانقدر، ریشه و اساس آفرینش بوده و دنیا به گل روی او آفریده شده است. همانطور که خداوند فرمود: «اى پیامبر! اگر تو نبودى، جهان را نمى‏آفريدم و اگر على(ع) نبود، تو را نمی آفریدم؛ و اگر فاطمه نبود، شما دو نفر را نمى‏آفريدم».1 به تعبیر ساده تر، خداوند اساس هستی و آفرینش را بر پایة وجود مبارک دختری بهشتی، بانوی مهتاب و مادر عصمت و پاکدامنی بنا نهاده است، تا همگان با ارزش و جایگاه یک زن حقیقی، باایمان، عفیف و پاکدامن آشنا گردند و بدانند که آن حضرت نه تنها در پوشش و حجاب، بلکه آینه ای تمام‌نما از یک زن آرمانی در تمام ابعاد زندگی سعادتمندانه و الگویی جامع و کامل برای تمام نسل ها، فرهنگ ها و زمان هاست؛ تا جایی که فرزندش مهدی موعود امام زمان(عج)، برگزیدة خدا برای نجات بشر و بهترين فرد روي زمين هم، مادرش فاطمه زهرا(س) را اسوة شايستة زندگی خود معرفي نموده و مي‌فرمايد: «دختر رسول خدا، براي من الگويی شايسته است».2 1. «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لو فاطمه لما خلقتکما». مستدرک سفینة البحار، ج3، ص169. 2. «فِي إبنَةِ رَسُول اللهِ لِي اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ». الغیبه، شیخ طوسی، ص286؛ بحارالانوار، ج53، ص180.

آخِرُ الزّمان دورة پایانی دنیا و زمان شکل‌گیری ظهور و حکومت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) «آخرالزمان» ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی زندگی دنیا است. توجه به «آخِرالزمان» در فرهنگ بیشتر دین‌ها و آیین‌های بزرگ ـ به‌ویژه در ادیان ابراهیمی ـ به چشم می‌خورد. این توجه در فرهنگ اسلامی از اهمیّت ویژه‌ای برخوردار است. واژة آخرالزمان در قرآن به کار نرفته است؛ اما مطالب گوناگونی در بارة آن، از آیات قابل استفاده است. قرآن کریم به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان و پسینیان تقسیم کــرده(1) و بـــرای هـــر یک ویژگی‌هایی بیان نموده است. به نظر می‌رسد بتوان پسینیان را بخشی از انسان‌های آخرالزمان دانست. در بـــارة آغـــاز شکــل‌گیری و چگونگی انجام جهان، سخن روشنی در آیات و روایات به چشم نمی‌خورد؛ امـا آن‌گـــاه کــه سخــن از دوران آخرالزمان به میان می‌آید، همواره به دو پدیدة بسیار مهم و بزرگ اشاره می‌شود: 1. ولادت و برانگیخته شدن پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در جایگاه واپسین فرستادة الهی؛(2) 2. ظهور و قیام موعود نجات‌بخش، حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) . از این رو شکی نیست اینک ما در دوران «آخِرالزمان» به سر می‌بریم. این دوران، دارای دو ویژگی مهمّ و اساسی است: نخست: آخرین مرحلة زندگی در دنیاست. با سپری شدن این دوران، زندگی در دنیا به پایان رسیده، مرحله‌ای دیگر در نظام آفرینش آغاز می‌شود. دوم: این دوران، خود به دو بخش با ویژگی‌های خاص تقسیم می‌شود. یک. دورانی سراسر انحطاط اخلاقی، ستم و بیداد؛ دو. دورانی سرشار از معنویت در پرتو حکومت شایستگان. بنیان‌های کلی باور به این دوران را همة مذاهب و گــــروه‌هــای بـزرگ اسلامی پذیرفته‌اند، ولــی در راستای وابستگی این دگرگونی‌ها به ظهور و قیام حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نیز ویژگی‌های شخص آن مصلح جهانی، دیدگاه‌های ناهمگونی پدید آمده است. شیعة دوازده امامی، با بهره‌گیری از آموزه‌های پیشوایان معصوم (علیهم السلام) حضرت مهدی (علیه السلام) را موعود امت‌ها و حکومت ایشان را نیکوترین فرجام زندگانی انسان‌ها بر زمین می‌داند. در این نگاه، با ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ، افزون بر بهره‌مندی مردمان آن دوران، برخی از نیک‌ترین و صالح‌ترین و نیز بدترین و تبه‌کارترین انسان‌ها که پیشتر از دنیا رفته‌اند، به دنیا باز می‌گردند، تا شایستگان، از برپایی حکومت عدل و قسط شادمان، و تبهکاران، از آن عدل جهانی آزرده خاطر گردند.(3) و دنیا، همچنــــان بــر مدار دادگری خواهد گشت، تا زندگی دنیایی پایان یابد. پیشوایان معصوم (علیهم السلام) ، با الهام از وحی الهی و سرچشمه‌های آن، پیوند مهدویّت و آخِرالزمان را به روشنی بیان کرده‌اند: رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «دنیا به انجام نمی‌رسد؛ مگر این‌که امت مرا مردی رهبری کند که از اهل‌بیت من است و به او مهدی گفته می‌شود.»(4) امیرمؤمنان علی (علیه السلام) نیز بر منبر مسجد کوفه فرمود: «اگر از دنیا بیش از یک روز باقی نماند، خداوند متعال آن روز را چنان طولانی خواهد کرد، تا این که مردی از خاندانم برانگیخته شود.»(5) نشانه‌های آخِرُالزّمان(6) در آیات قرآن و سخنان (علیهم السلام) معصومان (علیهم السلام) نشانه‌هایی برای آخرالزمان گفته شده است کــــه در اصطــلاح «علایـــــم آخِرالزمان» خوانده می‌شود. ختم نبوت و نزول واپسین شریعت که با ظهور پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) پدیدار شد، نخستین نشانة آخرالزمان به شمار می رود؛ لذا مفسران، مقصود ازنشانه‌های قیامت را در ذیل آیة فَهَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها؛(7) «آیا [کافران] جز این انتظار می‌برند که رستاخیز به ناگاه بر آنان فرارسد؟ و علامات آن اینک پدید آمده است.» بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله) دانسته‌اند که در مقایسه با عمر جهان، فاصلة بسیار کمی تا قیامت دارد. در آخرالزمان، پدیده‌های فراوان دیگری نیز پیش‌بینی شده است، که بیشتر به دوره پایانی آن (آستانة ظهور مهدی (علیه السلام) ) مربوط می شود که برخی از آن‌ها بدین قرارند: 1. بحران معنویّت پیش از ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) جوّ حاکم بر جهان، جوّ ستم، گناه و فساد خواهد بود: اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ؛(8) برای مردم، [وقت] حسابشان نزدیک شـده است، و آنان در بی خبــــری روی‌گردانند. در این آیه، مردم آخرالزمان، به غفلت و اعراض از خداوند متّصف شده‌اند. در روایات نیز منظور از «اشراط الساعة» که در آیه 18 سورة محمد (صلی الله علیه و آله) ، به آن اشاره شده است، رواج بیش از حدّ کفر، فسق و ظلم دانسته شده و موارد متعدّدی از آن بر شمرده شده است. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) دربارة ویژگی‌های انسان‌های این دوران فرمود:

زمانی بر مردم خواهد آمد… که دِرهم‌های آنان دینشان خواهد بود و همّت ایشان شکمشان و قبلة آن‌ها زنانشان. برای طلا و نقره، رکوع و سجود به جای می آورند. آنان همواره در سرگردانی و مستی خواهند بود. نه بــــر مذهب مسلمانی اند و نه بـر مسلک نصرانی.(9) 2. وقوع اختلاف‌ها و درگیری های بسیار یکی دیگر از نشانه‌های آخرالزمان، اختلاف‌ها و درگیــری‌های فـــراوان میان گروه‌های گوناگون است: فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِلَّذینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظیمٍ؛(10) اما دسته‌ها[ی گوناگون] از میان آن‌ها به اختلاف پرداختند، پس وای بر کسانی که کافر شدند از مشاهده روزی دهشتناک. روایات، این آیه را به ظهور فرقه‌های گوناگون در جهان اسلام مربوط دانسته‌اند که در آخـرالـــزمان پدید آمده، موجب اختلاف‌هـــــای بسیار خواهند شد. آیة یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً وَ یُذیقَ بَعْضَکُمْ بَأْسَ بَعْضٍ؛(11) «… شما را گروه گروه به هم اندازد [و دچار تفرقه سازد] و عذاب بعضی از شما را به بعضی [دیگر] بچشاند» نیز به وقوع اختلاف‌ها و کشتار در آخرالزمان تفسیر شده است. در این دوران، انسان‌های فراوانی به کــژی می‌گــرایند، اما ایـن گونه نیست که تمام انسان‌ها در مسیر باطل گام بردارند؛ بلکه برخی به سبب ویژگی‌ها و صفاتی که در خود پدید می‌آورند، از نجات یافتگان این مرحله خواهند بود. دراین باره وقتی پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) از چهره‌های پیروز این دوران یاد می‌کند، با شگفتی تمــام به حضـــرت علـی (علیه السلام) چنین می‌فرماید: ای علی! بدان شگفت‌آورترین مردم در ایمان و بزرگ‌ترین آنان در یقین، مردمی هستند که در آخِرالزمان ـ با آن که پیامبر خود را ندیده و از امام خود در پرده‌اند ـ به نوشته که خطی سیاه بر صفحه‌ای سپید است، ایمان می‌آورند.(12) 3. ظهور دجّال در هر سه دین آسمانی یهود، مسیحیت و اسلام، ظهور فاسدترین و مخرّب‌ترین جریان منحط در طول تــــاریخ، پیش بینی و از خطــر آن پرهیز داده شده است. دجّال که تجسّم کفر، فریب و گمــراهی است، در آخرالزمان ظاهر شده، مردم را به پرستش خویش می‌خواند. این پدیـــده سرانجـــام به دست عیسی (علیه السلام) محو و نابود خواهد شد. 4. وقوع مصیبت‌های بزرگ برخی از آیات، عذاب بر کافران و گنه‌کاران آخرالزمان که نزول عذاب را انکار می‌کنند، تطبیق داده شده است: إِنْ أَتاکُمْ عَذابُهُ بَیاتاً أَوْ نَــهاراً مــاذا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ؛(13) اگـــر عذاب او شب یا روز به شما دررسد، بزهکاران چه چیزی از آن به شتاب می خواهند؟ 5. خروج سفیانی بیشتر مفسّران، از ظهور لشکری طغیانگر که آخرالزمان در کشورهای اسلامی به ستم و تعدّی پـــرداخته، سرانجام در صحرایی بیرون از مکّه، گرفتار عذاب الهی می‌شود، خبر داده و آیه: وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَریبٍ؛(14) «و‌ای کاش می دیدی هنگــــامی را که [کافران] وحشت‌زده‌اند [آن‌جا که راهِ] گریزی نمانده است و از جایی نزدیک گرفتار آمده‌اند» را دربارة آن لشکر دانسته‌اند. در روایات شیعه و سنّی، نام رهبر این لشکریان، سفیانی ذکر شده است. 6. ندای آسمانی بنابر روایات شیعه، جبرئیل نخستین کسی است که با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیعت و با صدایی بلند به گونه‌ای که به گوش همة جهانیان برسد، این آیه را تلاوت می‌کند: أَتی أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ؛(15) فرمان خدا رسید؛ پس دیگر شتاب مکنید. 7. ظهور منجی بزرگ بشر مهم‌ترین رخداد آخرالزمان، ظهور دوازدهمین امام شیعیان (علیه السلام) برای رهایی انسان‌ها است: جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً؛(16) حق آمد و باطل نابود شد. آری، باطل همواره نابودشدنی است. این آیه که از پیروزی چشمگیر حق بــر بـــاطل سخن می‌گوید، در روایات، به ظهور مهدی (علیه السلام) تأویل شده است. 8. نزول حضرت عیسی (علیه السلام) یکی از رخدادهای آخرالزمان، فرود آمدن عیسی (علیه السلام) است. مفسّران با استفاده از آیاتوَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِها؛(17) «و همانا آن، نشانه‌ای برای [فهم] رستاخیز است؛ پس زنهار در آن تردید مکن! و وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ؛(18) «و از اهلِ کتاب، کسی نیست، مگر آن‌که پیش از مرگ خود حتماً به او ایمان می آورد.» ظهور دوبارة عیسی (علیه السلام) در آخرالزمان را پیش‌بینی کرده‌اند. در روایات نیز تصریح شده است که وی در بیت‌المقدّس به نماز امام‌زمان (علیه السلام) اقتدا و در جنگ‌های ایشان نیز شرکت خواهد کرد.

براساس این تفسیر، فرود آمدن عیسی (علیه السلام) ، یکی از نشانه‌های نزدیکی قیامت شمرده شده و از ایمان آوردن همة اهل کتاب به حضرت عیسی (علیه السلام) در آخرالزمان که یکی از فرماندهان امام‌زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به شمار می‌رود،

خبر داده شده است 9. خروج جنبنده‌ای از زمین قرآن با رمز و ابهام از خروج جنبده‌ای حکایت می‌کند که هنگام روی‌گردانی مردم از معنویّت، از زمین خارج شده، با مردم سخن می‌گوید: وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ؛(19) و چون قول [عذاب] بر ایشان واجب گردد، جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می آوریم که با ایشان سخن گوید که: مردم [چنانکه باید] به نشانه‌های ما یقین نداشتند. در تفاسیر، مطالب بسیاری دربارة این موجود شگفت بیان شده است که تا حدّ بسیاری غیرواقعی و بی‌اساس به نظر می‌رسد و در ظاهر، برگرفته از منابع اسرائیلی است. 10. هجوم یأجوج و مأجوج قومی وحشی و فاسد، با تخریب سدّ ذوالقرنین، در اندک زمانی سرتاسر جهان را پر از ظلم و فساد خواهد کرد، تا آن که بنابر روایات، در عصر ظهـــور مهدی (علیه السلام) ، به طـور کلّی از بین خواهد رفت: حَتَّی إِذا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلُونَ؛(20) تــا وقــتی کــه یأجوج و مأجوج [راهشان] گشوده شود و آن‌ها از هر پشته‌ای بتازند. 11. رجعت در آخرالزمان، برخی از نیکوکاران و بدکــاران زمان‌های گذشته، دوباره زنده می‌شوند: وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیاتِنا؛(21) و آن روز که از هر امّتی، گروهی از کسانی را کــه آیات مــا را تکذیب کرده‌اند محشور می گردانیم. این آیه، فقط به برانگیخته شدن عدّه‌ای از مکذّبان و نه همة آن‌ها اشاره کرده است؛ بدین دلیل، روایات و مفسّران شیعه، میان مصداق این آیه و قیامت، تفاوت قائل شده و آیه را به آخرالزمان مربوط دانسته‌اند که عدّه‌ای از نیکوکاران و بدکاران اعصار گذشته، زنده شده، هــر یک نتیجه دنیایی اعمال خویش را خواهد دید. 12. صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان پس از پیروزی حضرت مهدی (علیه السلام) و یارانش، آرامش و معنویّت بر جهان حاکم خواهد شد: وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا… وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً…. ؛(22) خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است که… و بیمشان را به ایمنی مبدل گرداند…. إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ؛(23) …زمین از آنِ خداست؛ آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد می‌دهد؛ و فرجام [نیک] برای پرهیزگاران است. این آیات و آیات دیگر که از میراث‌بری صالحــان و مستضعفان و جانشینی آنان در زمین یاد می‌کند،(24) همگـــی بیـــانگـر این واقعیّتند که سرنوشت این جهان، پس از جهادی الهی به امامت امام‌زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سرانجام به دست مؤمنان افتاده و جهانیان همگی در سایة حکومت حضرت در صلح و معنویّت به سرخواهند برد. زندگی در آخِرُالزّمان با توجه به ویژگی‌ها و نشانه‌های یاد شده و سخنان بزرگان دین، سیمـــای زنـــدگی در آخِرالزمان را می‌توان این‌گونه ترسیم کرد: 1. دین در آخِرُالزّمان روزبه‌روز عوامل فراوانی، گوهر تابناک دین را در هاله‌ای از غبار فرو می‌برند از ایــن رو در جوامع انسانی همـــواره دیـــن رو به کم‌رنگ‌شدن می‌رود و خـرافــــه‌ها و انحراف‌های فراوانی، گریبانگیر آن می‌شود، تا این که وقتی حضــرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیــام کـــرده، غبار از چهرة دین بر‌گرفت، همگی گمان می‌کنند این دین جدیدی است کــه آن حضرت آورده است. امیرمؤمنــــان علـــی (علیه السلام) این حقیقت را این‌گونه بیان فرمود: ای مردم! به زودی زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونـان ظرف واژگـــــون شده، آنچـه در آن است ریخته می‌شود.(25) 2. مردان آخِرُالزّمان آزمایش‌های خداوند متعال برای زنان و مردان یکسان است؛ ولی پاره‌ای از روایات، به‌ویژه در بارة مردان نقل شده است، آن گونه که در برخی روایت ها سخن از زنان به میان آمده است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: مردی را می‌بینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و گناه بزرگی انجام نداده است‌ـ از قبیل فحشا، کم‌فروشی، کلاه‌برداری و یا شرب خمر ـ بسیار غمگین و اندوهگین می‌شود.(26) 3. زنان آخِرُالزّمان امام علی (علیه السلام) فرمود: در آخِرُالزّمان و نزدیک شدن رستاخیز که بدترین زمان‌ها است، زنانی آشکار می‌شوند که برهنه و لخت هستند؛ زینت‌های خود را هویدا می‌سازند، به فتنه‌ها داخل می‌شوند و به سوی شهوت‌ها می‌گرایند. به لذت‌ها می‌شتابند، حرام‌های الهی را حلال می‌شمارند و در جهنم جاودانه خواهند بود.(27) نیز ن.ک: اشراط الساعة، رجعت، خروج دابة الارض، نزول عیسی، خروج یأجوج و مأجوج، آستانة قیامت.

منبع: 1- سوره واقعه (56): 13و40 و 49. 2- «…أَنَّهُ یَأْتِی فِی آخِرِ الزَّمَانِ نَبِی…»، محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج26، ص199، ح12؛ همچنین ر.ک: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج4،

ص306؛ محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، ج1، ص557. 3- ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ. 4- «لاتَذهَبُ الدُّنیا حَتّی یَلِیَ اُمَّتِی رَجُلٌ مِنْ اَهلِ بَیْتِی یُقالُ لَهُ المَهْدِی»، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص182، ح141. نیز ر.ک: سنن ترمذی، ج4، ص505؛ مسند احمد، ج1، ص377؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج15، ح19484. 5- «لَو لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنیا اِلاَّ یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّهُ ذلک الیَومَ حَتی یَبْعَثَ اللّهُ رَجُلاً مِنّی»، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص46. نیز ر.ک: شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمة، ج1، ص317، ح4؛ ابن شهرآشوب، المناقب، ج2، ص227؛ سنن ابی داود، ج4، کتاب المهدی، ح4282. 6- برگرفته از: دایرة المعارف قرآن کریم، مدخل آخرالزمان، علی معموری، ص119ـ 124(با تصرف). 7- محمد(47): 18. 8- انبیاء (21): 1. 9- «یَأتِی عَلَی النَّاسِ زَمانٌ…دینُهُم دَراهِمُهُمْ وَ هَمُّهُمْ بُطُونُهُمْ وَقِبلَتُهُمْ نِساؤُهُمْ یَرکَعُونَ لِلرَّغِیفِ وَیَسْجُدُونَ لِلدِّرْهَمِ حیارَی سُکاری لا مُسلِمینَ وَ لا نَصاری»، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج71، ص166، ح31؛ ر.ک: صحیح مسلم، ج1، ص131. 10- مریم (19): 37. 11- انعام (6): 65. 12- «یا عَلی اَعجَبُ النَّاسِ اِیمانا ًوَ اَعْظَمُهُمْ یَقیناً قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِالزَّمانِ لَمْ یَلْحَقُوا النَبِی وَحُجِبَ عَنْهُم الحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوادٍ عَلَی بَیَاضٍ…»، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج4، ص366؛ همو، کمال‌الدین و تمام النعمة، ج1، ص288، باب 25، ح8. 13- یونس (10): 50. 14- سبأ (34): 51. 15- نحل (16): 1. 16- اسراء (17): 81. 17- زخرف (43): 61. 18- نساء (4): 159. 19- نمل (27): 82. 20- انبیاء(21): 96. 21- نمل (27): 83. 22- نور (24): 55. 23- اعراف (7): 128. 24- انبیاء (21): 105 و اعراف (7): 137 و قصص (28): 5. 25- «أَیُّهَا النَّاسُ سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ یُکْفَأُ فِیهِ الْإِسْلَامُ کَمَا یُکْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِیه»، سیّد رضی، نهج‌البلاغه، خطبه103. 26- «…وَرَأَیتَ الرَّجُلَ اِذَا مَرَّ بِهِ یَوْمٌ وَلَمْ یَکْسِبْ فِیهِ الذَّنبَ العَظِیمَ مِنْ فُجُورٍ اَوْ بَخْسِ مِکْیالٍ اَوْ مِیزانٍ اَوْ غِشیَانِ حَرامٍ اَوْ شُرْبِ مُسْکِرٍ کَئیباً حَزِیناً…»، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج8، ص40. 27- «یَظْهَرُ فِی آخِرِالزَّمانِ وَاقتِرَابِ السَّاعَةِ وَهُوَ شَرُّ الاَزمِنَةِ نِسْوَةٌ کَاشِفاتٌ عَارِیاتٌ مُتَبَرِّجاتٌ مِنَ الدِّینِ دَاخِلاتٌ فِی الفِتَنِ مَائِلاتٌ اِلَی الشَّهَواتِ مُسرِعاتٌ اِلَی اللَّذَّاتِ مُستَحِلّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِی جَهَنَّمَ خَالِداتٌ»، شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج3، ص390.

#دنیای_مدیریت_مومنانه 19 ☢️ گفتیم که انسان مجبوره که اطراف خودش رو مدیریت کنه. اگه کسی نخواد خودش مدیریت کنه، ناخود آگاه از طرف محیطش مدیریت خواهد شد. 👈🏼 اولین اقدام برای مدیریت چیه؟ اینکه من یه نیازهایی دارم و میخوایم کارای مختلفی انجام بدم ولی کدوم کار رو اول باید انجام بدم؟ 💥 پس باید #صبر کنم....

این صبر کردن آغاز انسانیت هست. 💥 و اتفاقا آغاز دینداری هم دقیقا از همین صبر کن شروع میشه. آغاز دینداری ایمان به خدا #نیست. ✅ دینداری در واقع عمل به یه #برنامه هست. کسی که کلا زندگیش بدون برنامه هست معلومه دین به دردش نمیخوره اصلا نمیفهمه که چرا باید دین داشته باشه.

متاسفانه توی مدارس ما دین رو خییییلی غلط به بچه ها یاد میدن! همون اول میگن خب فرزندم تو باید به خدا ایمان بیاری؛ اینم دستوراتش انجام بده دیگه!!! گوش نکردی میری جهنم! 😒 - عهههه! این چه طرز آموزش دینه؟!🙄 🔵 قبل از اینکه حرفی از خدا بزنی اول باید به بچه بگی: عزیزم تو #انسان هستی و انسان برای اینکه بتونه درست زندگی کنه نیاز به #برنامه و #مدیریت داره.

💢 اینجوری که تو بدون هیچ مقدمه ای داری بچه رو مجبور میکنی که ایمان بیاره به خدا اتفاقا داری آدم های ضد دین درست میکنی! 💢 حال همه رو از دین بهم میزنی!!! واقعا فکر نکردی که وقتی اینجوری به آدم ها دین رو معرفی کنی اون طرف چه حالی میشه؟ واقعا از معجزات الهی هست که توی این سیستم آموزش و پرورش کسی دیندار بشه! واقعا عجیبه!🙄 ما باید دینداری رو از "نیاز انسان به برنامه" و "نیاز انسان به قدرت و هنر مدیریت" شروع کنیم. 🎉 توی مهدکودک ها باید بازی هایی رو طراحی کنیم که بچه رو اهل مدیریت و "برنامه ریز" بار بیاره

✅✔️ بازی هایی که بچه ها رو مدیر بار بیاره هرچقدر براش پول بدید بازم کمه. بچه ها هم هرچقدر صبح تا شب بازی های مدیریتی انجام بدن اشکالی نداره. چرا #قمار انقدر بده توی اسلام؟ 🚫 برای اینکه از #شانس استفاده میشه. همینجور بی برنامه!!! چیزی به نام #مدیریت نیست. 💢 اصلا بازی هایی مثل مارپله برای بچه هاتون استفاده نکنید. تاس میندازه و منتظر شانسه! از همین الان تمرین کنید برای اینکه توی زندگیتون تمرین مدیریت کنید.... 🔖 پایان بخش نوزدهم

رسول الله ﷺ فرمودند: هرکس، بيماری را عيادت کند يا به ديدن برادرِ دينی‌اش برود که به خاطر الله با او محبت دارد، يک منادی او را ندا می‌دهد: خير ببينی و رفتنت مبارک باد، و برای خود خانه‌ای در بهشت، فراهم کردى. صحيح ترمذى: ٢٠٠٨ 📚 💬 اسلام بر هر چیزی که ارتباط نیکو میان مردم را تحکیم نماید، حریص است و به دوستی و برادری و محبت میان مردم تشویق نموده است و برای دیدار با بیمار یا برادر ایمانی اجر فراوانی را قرار داده است. و در این حدیث رسول الله ﷺ فرمودند: هركس كه هر یک از این كارها را برای رضای الله متعال و امید به کسب پاداش و نه برای مطالب دنیوی انجام دهد، یک فرشته ندا می‌دهد: «خير ببينی و رفتنت مبارک باد»، یعنی اینگونه برایش دعا می‌کند و معنای دعا این است: زندگی تو در دنیا و در آخرت نیکو باشد و رفتنت به آن دیدار و ملاقات، نیکو و خیر باشد و آن رفتن به آخرت است، به دلیل اجر و پاداشی که نصیبش می‌شود؛ «و برای خود خانه‌ای در بهشت، فراهم کردى»، یعنی مکانی را برگزیدی و برایت در بهشت یکی از منازل عالی آن و درجات بلندش باشد.